Σιχαίνομαι τα ταμπού (SportDay / Στέφανος Χάρης)

Τρελαίνομαι για γκάλοπ. Να τα μελετώ, να τα αναλύω, να τα ακτινογραφώ. Με ηδονίζει να καταγράφω σε ποσοστά τις προτιμήσεις της κοινής γνώμης. Οχι ότι τις παίρνω στα σοβαρά. Κοινή η γνώμη, κοινές και οι προτιμήσεις της. Αλλά αυτή η αίσθηση ότι κρατάω στα χέρια μου τα γούστα και τις επιθυμίες μερίδας κόσμου, κοινού, ονόμασέ το όπως θέλεις, φίλε αναγνώστη, με φτιάχνει σε τέτοιο βαθμό που είμαι ικανός για μια σφυγμομέτρηση να παρατήσω και τις όποιες σαρκικές απολαύσεις.

Γι' αυτό εξάλλου είμαι φανατικός τηλεθεατής της εκπομπής του Γιάννη Πρετεντέρη. Δευτέρα παρά Δευτέρα, ο καλός μου Γιάννης στήνει και ένα άλλο γκάλοπ. Ολα βέβαια καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα. Οτι ο κόσμος είναι σαδομαζό. Μαζί του, αφού και εγώ προτιμώ τη βιτσιόζικη πλευρά. Στη χειρότερη, πάντως, καταλήγεις ότι δεν ξέρει τι θέλει.

Τα γκάλοπ της περιόδου Σημίτη που οργάνωσε ο Πρετεντέρης θα μου μείνουν αξέχαστα. Τον καιρό εκείνο, βλέποντας ότι η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου ήθελε κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας με πρωθυπουργό τον Σημίτη, αναρωτιόμουν γιατί αφού το θέλει ο λαός να μην το δοκιμάζουν και αυτό το σχήμα. Ο έρωτας και η πολιτική έχουν πολλά κοινά ξέρετε. Ενα από τα πολλά είναι ότι πρέπει να τα δοκιμάζεις όλα και το κυριότερο να μην ντρέπεσαι για τις επιλογές και τις προτιμήσεις σου. Καλό είναι στην πολιτική και στο sex να μην υπάρχουν ταμπού.
Αν υπάρχουν, είναι αδύνατον να νιώσεις την απόλαυση.

Η τελευταία σφυγμομέτρηση που μου ανέβασε τη λίμπιντο ήταν αυτή που παρουσίασε χθες το «Εθνοσπόρ». Την επιμελήθηκε το ίδιο το περιοδικό και η ερώτηση που τέθηκε στο κοινό ήταν η εξής: «Ποιον θεωρείτε κατάλληλο για την τεχνική ηγεσία του ΠΑΟ την επόμενη περίοδο;»

Από τους ερωτηθέντες, 839 απάντησαν «τον Μουνιόθ», συγκεντρώνοντας ποσοστό 71,5%, και 333, δηλαδή 33 περισσότεροι από τους πιστούς του Λεωνίδα, απάντησαν «τον Ντούσαν Μπάγεβιτς», συγκεντρώνοντας ποσοστό 28,5%.

Η αλήθεια είναι ότι τις μέρες που διεξήχθη το γκάλοπ ο Μουνιόθ ήταν το πλέον hot όνομα της αθλητικής επικαιρότητας, αφού είχε κερδίσει το ντέρμπι των «αιωνίων». Ηταν θριαμβευτής.

Από την άλλη, στο Βελιγράδι οι Σέρβοι αδελφοί δεν είχαν προλάβει να πάρουν στο κατόπι τον Ντούσαν, γιατί όπως θα έχεις εν τω μεταξύ πληροφορηθεί, φίλε αναγνώστη, ο Μπάγεβιτς πρόλαβε και τα θαλάσσωσε στον Ερυθρό Αστέρα.

Για να μην μπουν λοιπόν στον κόπο οι άνθρωποι του «Εθνοσπόρ» να επιχειρήσουν νέα σφυγμομέτρηση ρωτώντας «ποιον προτιμάτε, τον Μουνιόθ ή τον Μπάγεβιτς» και αντί για ποσοστά να εισπράξουν απαντήσεις του στυλ: «Δεν μας χέζεις, ρε φίλε, στον καημό μας» ή «δεν πάνε να γαμ…ούν και οι δυο, μας τα πρήξατε», καλό είναι να επιχειρηθεί μια υπέρβαση.

Να δούμε και τους δυο την προσεχή περίοδο στον πάγκο του Παναθηναϊκού. Το Μουνιόθ προπονητή και τον Ντούσαν τεχνικό σύμβουλο. Το βρίσκω πιο extreme και πιο kinky από το σχήμα κυβέρνηση Ν.Δ. με πρωθυπουργό τον Σημίτη.

Βρήκα, πάντως, άκρως επίκαιρο το πρωτοσέλιδο της «Αθλητικής Φωνής», «Πόσα θέλετε για να μας τρελάνετε;». Δεν ξέρω σε ποιον αναφερόταν, για να είμαι ειλικρινής - υποθέτω στους παίκτες του ΠΑΟ.

Δίπλα ακριβώς από τον πρώτο τίτλο, η εφημερίδα επισημαίνει ότι οι παίκτες κλότσησαν τη νίκη επί του Ολυμπιακού αλλά και το πριμ των 100 χιλιάδων ευρώ. Βρίσκω την επισήμανση σωστή στο πλαίσιο του πλειοδοτικού διαγωνισμού που με τον τίτλο έχει ξεκινήσει. Οι παίκτες του ΠΑΟ θέλουν προφανώς πάνω από 100 χιλιάδες ευρώ για να τρελάνουν την κοινωνία…

Η δεύτερη επισήμανση που θέλω να κάνω είναι ότι η «Αθλητική» είναι μια αισιόδοξη εφημερίδα. Πιστεύει ότι με όλα αυτά τα αποτελέσματα που έχει φέρει ο ΠΑΟ υπάρχει ακόμα κόσμος που παρακολουθεί την ομάδα και δεν έχει τρελαθεί εντελώς…

Αυτός που σίγουρα δεν έχει τρελαθεί είναι ο αγαπημένος μου Δον Λορένσο Σέρα Φερέρ, που όπως βλέπετε και στο σκίτσο στο κέντρο της σελίδας από χθες ως αληθινός άγγελος της ΑΕΚ ξαναβρίσκεται στον ποδοσφαιρικό παράδεισο.

Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε ποια θα είναι η ανάλυση της χρονιάς από τον καλό προπονητή. Αν αυτή αναλυθεί ως απολύτως επιτυχημένη μετά την πιθανή κατάκτηση της δεύτερης θέσης, τότε του χρόνου οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ καλό είναι να μάθουν να τρέχουν στις προπονήσεις με ξυλοπόδαρα. Αν φέτος υπήρξαν 32 θλάσεις, του χρόνου και με δεδομένο ότι η τακτική αυτή έχει αποδώσει οι παίκτες θα πρέπει να δουν την προπόνηση ως προετοιμασία για την Ολυμπιάδα των ατόμων με ειδικές ανάγκες…

Δεν ξέρω πόσοι είχατε την τύχη να δείτε την Κυριακή το ρεπορτάζ του αγώνα του Περιστερίου με την Ξάνθη από το SuperSport. Πρόκειται για κάτι καταπληκτικό.

Ξεκινάει με τον Γιώργο Σπανό, τον πρόεδρο του Ατρομήτου, που κάνει δηλώσεις κατά του διαιτητή. Κάποια στιγμή πριν αυτός ολοκληρώσει και ενώ η κάμερα δείχνει επτά - οκτώ περίεργους να κοπανάνε τα δημοσιογραφικά κουβούκλια του γηπέδου με κάτι καρεκλάκια, εμφανίζεται κάποιος που τον ενημερώνει ότι πρέπει να φύγει γιατί κάτι γίνεται.

Γράφοντας ένα πλάνο που θα ζήλευαν και οι εμπνευστές του cine verite, ο σκηνοθέτης δείχνει αρχικά κάποια αφαιρετικά πλάνα (λάμπες, παγκάκια, πόρτες κτλ) και στη συνέχεια εστιάζει στους παίκτες της Ξάνθης, που εμφανίζονται όπως οι 300 του Λεωνίδα παραταγμένοι σε σχηματισμό φάλαγγας. Ξαφνικά ένας από αυτούς, νομίζω ο θαρραλέος Καζάκης, ανοίγει την πόρτα και μπαίνει σε ένα δωμάτιο που δεν βλέπουμε. Οταν μπει και ο τελευταίος, ο Κιντάνα, που ίσα που χωράει, η πόρτα κλείνει και ακούγονται κάποιες άναρθρες κραυγές του τύπου «τι να μου πεις εμένα ρε…», «άντε ρε γαμ…», «άσε με ρε να τον γαμ…» κτλ. Οταν το όργιο παροτρύνσεων ολοκληρώνεται, ξαναβγαίνουν όλοι από το δωμάτιο και γυρίζουν εκεί που τους βρήκαμε αρχικά!

Τι έγινε; Γιατί μπήκαν μέσα; Ποιοι τους περίμεναν; Δεν το μάθαμε ποτέ. Ακούστηκε μόνο σαν μοιρολόι η φωνή του ρεπόρτερ να τονίζει ότι αυτές είναι σκηνές που δεν θέλουμε να βλέπουμε.

Δεν ξέρω από πού έβγαλε αυτό το συμπέρασμα ο καλός συνάδελφος. Είμαι τόσο σίγουρος ότι η άποψή του δεν αντιπροσωπεύει την κοινή γνώμη. Ανετα θα χτυπούσα ένα γκάλοπ για να του αποδείξω πόσο άδικο έχει.