Το δικαίωμα στην «αυτοκτονία» (SportDay /Αντώνης Καρπετόπουλος)

Η Κέρκυρα ουσιαστικά σώθηκε την περασμένη εβδομάδα κερδίζοντας στην Κρήτη και ο Εργοτέλης σφράγισε την παραμονή του με τη νίκη στο ΟΑΚΑ. Αν αυτά τα αποτελέσματα ήταν διαφορετικά, τα παιχνίδια Κέρκυρα - ΑΕΚ και Εργοτέλης - Καλαμαριά θα είχαν άλλη ένταση. Η Ξάνθη και ο Πανιώνιος έχουν εξασφαλίσει την παραμονή. Ο ΠΑΟ δύσκολα θα ξανασκοντάψει. Το ματς του Ηρακλή με τη Λάρισα είναι παράσταση για ένα ρόλο: ο υποβιβασμός του «Γηραιού» είναι αργός θάνατος. Από το παιχνίδι του Ολυμπιακού με τον Αρη δεν κρίνεται τίποτα, ο αγώνας του Ιωνικού με τον ΠΑΟΚ γίνεται για το γόητρο. Το ματς της αγωνιστικής είναι αυτό του Αιγάλεω με τον ΟΦΗ.

Διάβασα σε δύο διαφορετικές εφημερίδες το τελευταίο δεκαήμερο τοποθετήσεις των οργανωμένων οπαδών του Αιγάλεω, που ούτε λίγο ούτε πολύ συμφωνούν ότι πρέπει να υποβιβαστεί η ομάδα τους για να τιμωρηθεί για την πολιτική διαχείρισης του συλλόγου ο Θωμάς Μητρόπουλος. Ανάλογη στάση οπαδών δεν θυμάμαι. Και οι «Πάνθηρες» πέρυσι τα είχαν με τον Μπέο, αλλά όταν η ομάδα τούς χρειάστηκε έτρεξαν δίπλα της. Οι οπαδοί του Ηρακλή απείχαν εξαιτίας του Σπανουδάκη, αλλά στα δύσκολα γύρισαν. Δεν κατηγορώ τους οργανωμένους του Αιγάλεω: απλώς μου κάνει εντύπωση (όχι απαραίτητα κακή) η στάση τους.

Λάθη
Φέτος ο Θωμάς μπερδεύτηκε. Εκτίμησε λανθασμένα το καλό ξεκίνημα, δεν κατάλαβε ότι κάποιοι ανταγωνιστές του θα βελτιωθούν, δεν έκανε καμία σοβαρή μεταγραφική προσθήκη τον Ιανουάριο. Ενώ είχε κάνει μια σωστή διάγνωση το καλοκαίρι (η ομάδα του ήταν όντως κορεσμένη και χρειάζονταν φρέσκο αίμα), επέλεξε λάθος λύσεις: ο Χατζάρας π.χ. ήταν κακή επιλογή. Οχι διότι δεν είναι καλός προπονητής, αλλά επειδή ποτέ δεν φέρνεις κάποιον πίσω για να κάνει μια δουλειά που έχει ήδη φέρει μια φορά εις πέρας: οι επιστροφές των προπονητών είναι κατά κανόνα αποτυχημένες επειδή δεν δημιουργούν ενθουσιασμό. Ούτε στους παίκτες ούτε στους οπαδούς ούτε στους ίδιους.

Καταγγελίες
Ο ΟΦΗ, από την άλλη, έκανε μια καλή χρονιά διότι ο Βατσινάς έμαθε το περσινό μάθημα. Βρήκε έναν καλό προπονητή, τον Μάουρερ, δυνάμωσε την ομάδα και στις τρεις γραμμές και βρήκε έναν παίκτη που κάνει τη διαφορά, δηλαδή τον Ντρούλιτς. Ο Μάουρερ έφτιαξε μια ομάδα που στήριξε τις τύχες της στην επίθεση: ο ΟΦΗ έπαιξε ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας και αυτό τον βοήθησε να απομακρυνθεί από τις επικίνδυνες θέσεις σε χρόνο ρεκόρ. Ο ΟΦΗ, με κριτήριο τα όσα έχει κάνει στο φετινό πρωτάθλημα, αξίζει να τερματίσει στην εξάδα. Μόνο που την κρίσιμη στιγμή προέκυψε ο Κορωνάκης και οι καταγγελίες του.

Ελαφρυντικό
Ο Θωμάς έχει ένα μεγάλο ελαφρυντικό: επειδή τον έχουν βρει φέτος αγωνιστικά αδύναμο, τον «χτυπάνε» μέχρι τελικής πτώσης. Στα ματς του Αιγάλεω έχουν παίξει φέτος κυρίως διαιτητές που μπήκαν το καλοκαίρι στους πίνακες. Ο Ζολώτας, ο Δαλούκας και ο Ζανετίδης αντιμετώπισαν το Αιγάλεω σαν ευκαιρία να δείξουν ότι δεν έχουν σχέση με τον κάποτε πανίσχυρο Κοκκαλιάρη: τα συγχαρητήριά μου, αλλά αυτό δεν είναι διαιτησία, είναι πολιτική. Οχι ότι οι παλιοί φίλοι ήταν καλύτεροι: με τους διεθνείς και τους μεγάλης εμπειρίας διαιτητές, το Αιγάλεω είναι ζήτημα να έχει κάνει φέτος δύο νίκες. Ολοι, από τον Κασναφέρη μέχρι τον Τεροβίτσα και από τον Μπριάκο μέχρι τον Κοντογιαννίδη, τρομάζουν μην τους φύγει κάνα σφύριγμα. Δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται αυτό: την πρώτη χρονιά της παρουσίας της ομάδας στην Α' Εθνική, το 2002, επί Φλωρίδη, έπαιξε 25 αγώνες με κόντρα διαιτησία και σώθηκε. Ομως τότε είχε ομάδα, ενώ τώρα του πίνουν το αίμα και δεν μπορεί και να μιλήσει, μια και μέσα στο γήπεδο δεν υπάρχει αντίδραση. Πώς να μιλήσεις για το πέναλτι που δεν έδωσε ο Κασναφέρης στην Τούμπα όταν δεν έχεις κάνει ένα σουτ;

Υποπτο
Είναι επίσης δύσκολο να λέγεσαι Κορωνάκης, να διαπιστώνεις ένα σωρό πράγματα κατά την παρουσία σου στον σύλλογο και να μιλάς μόνο την επόμενη μέρα του πρώτου στραβού αποτελέσματος του ΟΦΗ στο Ηράκλειο. Υποθέτω ότι ο άνθρωπος κρατούσε καιρό μέσα του με πόνο τα όσα είπε, όμως η επιλογή της χρονικής στιγμής μοιάζει λίγο περίεργη: δημιουργεί την υποψία ότι κάποιοι στο Ηράκλειο δεν θέλουν να βγει ο ΟΦΗ στην Ευρώπη και πιστεύουν ότι δημιουργώντας αναστάτωση θα τον φρενάρουν. Συγγνώμη για το ύποπτο της σκέψης, αλλά η επιλογή της στιγμής είναι παράξενη. Αν ήμουν εγώ ο Κορωνάκης, θα μιλούσα μετά το ματς του ΟΦΗ με τον ΠΑΟ στο ΟΑΚΑ, μολονότι προέκυψε σε αυτό η γνωστή ισοπαλία-έκπληξη. Θα έλεγα ότι η ηθική δεν είναι θέμα αποτελέσματος και ότι τα δύο πράγματα δεν μπορούν να συνδεθούν. Θα κατέθετα όσα γνώριζα την ώρα του ενθουσιασμού και δεν θα περίμενα μια στιγμή θλίψης. Οχι γιατί αυτό επιβάλλει το καλό του συλλόγου (κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να θάβει την αλήθεια στο όνομα της οποιασδήποτε αγάπης), αλλά γιατί έτσι ο λόγος μου θα ήταν πιο πειστικός.

Ιδρυτές
Το Αιγάλεω μπορεί να υποβιβαστεί. Εχει κάνει ένα κακό πρωτάθλημα, το αφεντικό του έκανε κακές επιλογές, η τύχη τού γύρισε σε κάποια ματς την πλάτη. Ας του δώσουν, όμως, το δικαίωμα να παλέψει για την παραμονή του στην κατηγορία και ας σταματήσει το ανελέητο κυνήγι: αν κυνηγάς τον Θωμά για να αποδείξεις ότι είσαι πλέον πιο δυνατός από αυτόν, στα δικά μου τα μάτια είσαι το ίδιο εγκληματίας. Δεν μπορεί να έχεις βάλει την ιστορία της Παράγκας στο αρχείο και να κυνηγάς στο όνομα της ηθικής (χα!) τους ιδρυτές της και μάλιστα επιλεκτικά.

Φρένο
Και ο ΟΦΗ μπορεί να μη βγει Ευρώπη. Ο Αρης βελτιώθηκε, ο ΠΑΟΚ έχει πιο βαριά φανέλα, ο Πανιώνιος έχει ένα σπουδαίο προπονητή και ο Εργοτέλης τον σωστό κουμπάρο. Αλλά ο ΟΦΗ πρέπει να έχει το δικαίωμα να παλέψει για τον στόχο χωρίς τρικλοποδιές. Οποιος θέλει να καταγγείλει τις αμαρτίες της διοίκησής του να πάει στον εισαγγελέα. Είναι δόλιο, όμως, απλώς να προσπαθεί να φρενάρει την ομάδα.

Ψυχόδραμα
Πιθανότατα το ματς Αιγάλεω - ΟΦΗ θα γίνει με άδειες εξέδρες. Τέτοιο ψυχόδραμα δύσκολα αντέχεται…