Ο Ολυμπιακός ποντάρει τώρα στον... Μάλκοβιτς!(SportDay /Φίλιππος Συρίγος)

Μία αγωνιστική πριν από το τέλος του Τop 16 της Ευρωλίγκας, ξέρουμε πολύ περισσότερα απ' όσα θα κριθούν την επόμενη εβδομάδα, όταν θα γίνουν τα οκτώ τελευταία –ως επί το πλείστον αδιάφορα– ματς.

Κατ' αρχάς, ξέρουμε τις τέσσερις πρώτες ομάδες των ισάριθμων ομίλων που θα αγωνιστούν με πλεονέκτημα έδρας στα πλέι οφ: Τάου, ΤΣΣΚΑ, Παναθηναϊκός και Μάλαγα. Οι τρεις πρώτες, μεγάλα φαβορί από τη στιγμή που συγκροτήθηκαν οι όμιλοι της φ' φάσης, και η τέταρτη, πρωταθλήτρια της επιβίωσης, αφού είχε κινδυνεύσει σοβαρότατα να χάσει το τρένο από την πρώτη φάση της διοργάνωσης, αλλά τελικά βγήκε στον αφρό!

Γνωρίζουμε, επίσης, δύο από τα τέσσερα ζευγάρια των πλέι οφ: ΤΣΣΚΑ - Μακάμπι και Μάλαγα - Μπαρτσελόνα και αν το προχωρήσουμε λίγο περισσότερο είμαστε περίπου σίγουροι για τις τρεις από τις τέσσερις ομάδες του φάιναλ φορ (Τάου, ΤΣΣΚΑ, Παναθηναϊκός).

Εκείνο που θα μάθουμε μετά την 6η αγωνιστική είναι με ποια από τις Ντιναμό, Μπενετόν (παίζουν μεταξύ τους και θα υπερισχύσει όποια νικήσει) θα διασταυρωθεί ο Παναθηναϊκός και με ποια από τις Ολυμπιακό, Μπανταλόνα, Παρτίζαν θα αναμετρηθεί η Τάου.

Γενικά μιλάμε για μία μέχρι στιγμής πολύ προβλέψιμη διοργάνωση, μια και τα τρία φαβορί ξεχώρισαν από πολύ νωρίς, όχι μόνο γιατί παρουσίασαν πραγματικά ισχυρές ομάδες, αλλά και διότι παραδοσιακές δυνάμεις, σαν τη Μακάμπι και την Μπαρτσελόνα, όπως και «νεόπλουτες», σαν την Εφές Πίλσεν και τη Μάλαγα, παρουσιάστηκαν πολύ κατώτερες του αναμενομένου.

Το γεγονός ότι η Μάλαγα, παρ' όλα αυτά, κατάφερε να τερματίσει πρώτη οφείλεται στο ότι ευνοήθηκε σκανδαλωδώς στη συγκρότηση του ομίλου της, ενώ Μακάμπι και Μπαρτσελόνα διασώθηκαν ως δεύτερες, ελλείψει αντιπάλων που θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν τη μετριότητά τους.

Την επόμενη αγωνιστική θα έχουμε μόνο τρία ματς (Ολυμπιακός - Μπανταλόνα, Παρτίζαν - ΤΣΣΚΑ, Ντιναμό - Μπενετόν) με βαθμολογικό ενδιαφέρον και στα πλέι οφ που θα ακολουθήσουν μόνο ένα πραγματικά ενδιαφέρον ζευγάρι (Μάλαγα - Μπαρτσελόνα). Αν, μάλιστα, δεν έχουμε κάποια σούπερ έκπληξη, οδεύουμε προς δύο ετεροβαρείς ημιτελικούς στα πλέι οφ: ΤΣΣΚΑ - Μάλαγα ή Μπαρτσελόνα, με την πρωταθλήτρια Ευρώπης να έχει για τα καλά το πάνω χέρι, και Παναθηναϊκός - Τάου, με τους «πράσινους» να υπερέχουν κατά τι, μόνο και μόνο επειδή θα ευνοηθούν από τον παράγοντα «έδρα».
Πριν αναδείξουμε, πάντως, ακόμα και την... πρωταθλήτρια, ας ρίξουμε μια ματιά στις δύο ελληνικές ομάδες που έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτή τη φάση.

Ο Παναθηναϊκός, σε αντίθεση με πέρυσι, δούλεψε ρολόι στο Τop 16: πέντε ματς, πέντε νίκες και ταξιδάκι αναψυχής –τώρα– στη Βαρκελώνη, όπου θα συναντήσει μια επίσης εξασφαλισμένη (στη β' φάση) ομάδα. Αυτή η πολυτέλεια του δίνει τη δυνατότητα να φρεσκάρει βασικά στελέχη του που μπορεί να είναι καταπονημένα, να δοκιμάσει σχήματα, να δώσει ευκαιρίες σε άτομα και –το σημαντικότερο– να μην πιέσει τον τραυματία Σισκάουσκας να επανέλθει πριν την ώρα του.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες, οι «πράσινοι» πάνε με το πάσο τους στα πλέι οφ, στα οποία, εκτός από το πλεονέκτημα της έδρας, θα απολαύσουν και μία αντίπαλο (Ντιναμό ή Μπενετόν) που, θεωρητικά τουλάχιστον, δεν μπορεί να τους προκαλέσει ξεχωριστές δυσκολίες.

Οπως δείχνουν τα πράγματα, τα ουσιαστικά προβλήματα του Παναθηναϊκού έχουν να κάνουν με τον ίδιο τον εαυτό του και εκεί που προβλέπεται ότι θα μπουν με καθοριστικό τρόπο στη ζυγαριά είναι ο ημιτελικός των πλέι οφ και, αν όλα πάνε καλά, ο τελικός απέναντι στην κάτοχο του στέμματος, ΤΣΣΚΑ.

Απόδειξη του πόσο εύθραυστες είναι τελικά οι ισορροπίες στον πρωταθλητή αποτελεί ο πανικός που προκλήθηκε από τον τραυματισμό του Σισκάουσκας. Οχι τόσο επειδή ο Λιθουανός έχει καταφέρει να αποτελεί απαραίτητο περιφερειακό γρανάζι της ομάδας όσο γιατί απόντος αυτού θα πρέπει να πάρουν χρόνο συμμετοχής ο Βούγιανιτς και ο Ντελκ, που για διαφορετικούς λόγους δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη, με συνέπεια το περιφερειακό ροτέισον να συρρικνώνεται, υπό φυσιολογικές συνθήκες, στους τέσσερις παίκτες (Διαμαντίδης, Σισκάουσκας, Χατζηβρέττας, Μπετσίροβιτς).
Αντίθετα, στη φροντ λάιν οι λύσεις είναι περισσότερες και –με εξαίρεση τον Γιαβτόκας– πιο αξιόπιστες.

Μοναδικοί «πονοκέφαλοι» εδώ είναι η αστάθεια που δείχνουν Τσαρτσαρής και Ντικούδης στο –πολλές φορές απαραίτητο– σουτ τριών πόντων. Σίγουρα, πάντως, οι ψηλοί του Παναθηναϊκού προσφέρουν πολλά πλεονεκτήματα στην ομάδα, τα οποία θα γίνουν ακόμα περισσότερα όταν –όπου να 'ναι– ο Μπατίστ επανέλθει στη φόρμα που ήταν πριν από τον γνωστό τραυματισμό του.

Σε αντίθεση με τον «αιώνιο» αντίπαλό του, ο Ολυμπιακός δεν έχει τίποτα αυτή τη στιγμή εξασφαλισμένο. Ούτε καν τη συμμετοχή του στα πλέι οφ, για την οποία υποχρεούται να νικήσει στο τελευταίο του ματς την Μπανταλόνα στο ΣΕΦ. Αν τα καταφέρει, τον αφήνει αδιάφορο το αποτέλεσμα του άλλου αγώνα, μια και θα πάρει τη β' θέση στον όμιλο ακόμα κι αν η Παρτίζαν νικήσει στο Βελιγράδι την αδιάφορη ΤΣΣΚΑ.

Αντίθετα, αν ηττηθεί χάνεται, και το εισιτήριο της β' θέσης πηγαίνει ή στην Μπανταλόνα ή στην Παρτίζαν (ανάλογα με το αποτέλεσμα του άλλου αγώνα). Ομως ακόμα και αν (όπως είναι φυσιολογικό) οι «ερυθρόλευκοι» νικήσουν την Μπανταλόνα και περάσουν στα πλέι οφ, τα πράγματα θα είναι κάτι παραπάνω από δύσκολα γι' αυτούς.

Αιτία δεν είναι άλλη από την Τάου, μια ομάδα που έφτασε σαν τρένο μέχρι εδώ, μια και διαθέτει πλατύ ρόστερ, παίκτες με μεγάλη προσωπικότητα και πείρα και αγωνιστικό ρυθμό που σπάει κόκκαλα! Ή μάλλον, για να ακριβολογούμε, διέθετε αυτόν τον ρυθμό μέχρι την ημέρα που ανέλαβε τα ηνία της ο Μπόζινταρ Μάλκοβιτς, ένας προπονητής γνωστός για τη συντηρητικότητά του και την απέχθειά του στο γρήγορο μπάσκετ και τα μεγάλα σκορ.

Μπορεί να μοιάζει με υπερβολή, αλλά δεν είναι, αν πει κανείς ότι ο Ολυμπιακός έχει επενδύσει στον Μάλκοβιτς τις περισσότερες ελπίδες του για να περάσει από το θηρίο που ακούει στο όνομα Τάου. Διότι ο Μπόζα είναι πράγματι ικανός να δέσει το χειρόφρενο της ομάδας και να υποχρεώσει παίκτες όπως ο Πλάνινιτς, ο Σκόλα, ο Ρακόσεβιτς, ο Ερντογάν και ο Πριχιόνι να παίζουν, όχι με βάση το ταλέντο τους και τη λογική που απορρέει από αυτό, αλλά με βάση το χρονόμετρο και τις προκαταλήψεις του προπονητή τους, ο οποίος και βέβαια είναι τέσσερις φορές πρωταθλητής Ευρώπης, αλλά σε μια εποχή που ανάγεται ανάμεσα στο 1989 και το 1996!

Αν ο Ολυμπιακός πάει στα πλέι οφ, θα το πετύχει με τις λιγότερες (τρεις) νίκες από κάθε άλλη ομάδα, γεγονός που δεν αποδίδεται μόνο στο ακαταμάχητο της ΤΣΣΚΑ, αλλά και στη δική του αδυναμία να υπερισχύσει καθαρά των άλλων δύο ομάδων του ομίλου. Πάντως, στον πρόσφατο αγώνα του με την ΤΣΣΚΑ στη Μόσχα άφησε καλές εντυπώσεις και κάποιες ελπίδες ότι μπορεί να αντιμετωπίσει τις αγωνιστικές συνθήκες που θα βρει στη Χώρα των Βάσκων.

Ας μην ξεχνάμε, όμως, ότι η ΤΣΣΚΑ ήταν εξασφαλισμένη και αδιάφορη, ενώ, αντίθετα, η Τάου θα φλέγεται για την τρίτη κατά σειρά παρουσία της σε φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας. Εκτός αν στα πλέι οφ τα πράγματα της πηγαίνουν καλά μόνο όταν έχει μειονέκτημα έδρας, όπως δηλαδή συνέβη τα δύο προηγούμενα χρόνια, όταν απέκλεισε τη μεν Μπενετόν μέσα στο «Παλαβέρντε» (μπρέικ στο πρώτο ματς και 0-2), τον δε Παναθηναϊκό μέσα στο κλειστό του ΟΑΚΑ (μπρέικ στο τρίτο ματς και φυσικά 1-2).