Αρης: Υπάρχει χώρος για όλους (SportDay / Γιώργος Ζαχαριάδης)

Λέγεται ότι κάθε άνθρωπος έχει πάντα δύο λόγους για ό,τι κάνει: έναν καλό και τον πραγματικό. Για τον Αρη που προσπαθεί να αναγεννηθεί μέσα από δύσκολες καταστάσεις, μέσα από υποβιβασμούς και περιόδους που αμφισβητήθηκε η αξιοπιστία του στον ελληνικό αθλητισμό, υπάρχει το καλό και το πραγματικό που είναι συνυφασμένο με το παρόν και το μέλλον του.

Και σε μεγάλο βαθμό με το πρόσφατο παρελθόν. Ύστερα από εποχές που κάποιοι έβαλαν πολλά χρήματα, κάποιοι τα έφαγαν, κάποιοι άλλοι τα διαχειρίστηκαν λανθασμένα (εκ του αποτελέσματος) και, τέλος, κάποιοι ήρθαν για να ακολουθήσουν μια διαφορετική τακτική και να ανακτήσουν τις δυνάμεις του συλλόγου, υπάρχει το καλό και το πραγματικό που έχει να κάνει αποκλειστικά και μόνο με το αποτέλεσμα.

Δεν αναφερόμαστε βέβαια μόνον στον ποδοσφαιρικό Αρη και τον υποβιβασμό του στη Β' Εθνική, την επάνοδό του στη Σούπερ Λίγκα και την πορεία του μέχρι το ΟΥΕΦΑ. Υπάρχει μια γενικότερη ανάταση στα αγωνιστικά του τμήματα, στο βόλεϊ, σταθερή ανοδική πορεία στο μπάσκετμπολ, έντονη κινητικότητα στον Ερασιτέχνη… Θα ήταν άδικο να μην αναγνωρίζουμε το θετικό πρόσημο που λαμβάνει η γενικότερη προσπάθεια αναβάθμισης σε κάθε επίπεδο και όσες επιχειρηματικές προεκτάσεις δίνονται προς όφελος του συλλόγου, όπως επίσης θα συγκρατήσουμε την απήχηση που βρήκε στον κόσμο με την έντονη παρουσία του κυρίως στα δύο δημοφιλέστερα αθλήματα, το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ.

Στην πρόσφατη εκδήλωση του Αρη για τη συμπλήρωση των 93 ετών ιστορίας, αντιληφθήκαμε ότι η συμμετοχή από σημαίνοντες παράγοντες, αθλητές, προπονητές, όσους τέλος πάντων έχουν γράψει αρκετές από τις σελίδες στο λεύκωμα του συλλόγου, ήταν ασθενική. Οι θέσεις τους ήταν άδειες. Ρωτήσαμε αν προσκλήθηκαν ή αν θα έπρεπε να παραστούν στη «γιορτή», αφού προηγουμένως καταβάλουν το αντίτιμο των 50 ευρώ, το οποίο καθόρισε η διοίκηση του Αρη για όσους ήθελαν να δώσουν το «παρών». Μοιράστηκαν εκατοντάδες προσκλήσεις και αφορούσαν σε όλους αυτούς που πέρασαν από εξέχουσες διοικητικές θέσεις, έφτασαν σε παλιότερους αθλητές, όπως επίσης σε επώνυμους αρειανούς. Πέρα από ορισμένους, οι περισσότεροι δεν αποδέχθηκαν το κάλεσμα των σημερινών διοικούντων. Πέρα από ορισμένους που βλέπουμε στην πρώτη σειρά σχεδόν σε κάθε σύναξη, δεν εμφανίστηκε κανείς από τους παλιότερους ή τέλος πάντων τους πιο πρόσφατους στα κοινά της ομάδας. Προτίμησαν να μείνουν μακριά.

Συμπεραίνει κανείς ότι τελικά εξακολουθούν να απορρίπτουν -με τη στάση τους- τη δράση των διοικήσεων του συλλόγου. Είναι γνωστό ότι οι σημερινοί παράγοντες είχαν ανοίξει μέτωπα για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα με τους προκατόχους τους και όσα συνέβησαν στις κόντρες τους αποτελούν σημαντικό λόγο για να έχουν απομακρυνθεί. Θα ήταν, βέβαια, υπέρβαση το να βρίσκονταν στην αίθουσα της εκδήλωσης, ανταλλάσσοντας φιλοφρονήσεις, Σκόρδα και Καραμπέρη. Ισως να ήταν υπερβολικό αν βλέπαμε εναγκαλισμούς ανάμεσα σε πρωταγωνιστές ομηρικών μαχών για τα διοικητικά. Από την άλλη, χωρίς να μένουμε σε συγκεκριμένα πρόσωπα και ονόματα και χωρίς να αναζητούμε ευθύνες, ίσως σήμερα μιλούσαμε για το παρασκήνιο μιας ημέρας που έλαβε μεγαλύτερες από τις φαινομενικές διαστάσεις, εφόσον διαπιστώναμε πραγματική συσπείρωση. Το να επιλέγεις να πορεύεσαι στηριζόμενος αποκλειστικά και μόνον στις δικές σου δυνάμεις, έχοντας αναπτύξει σχέσεις οργής με ΕΠΟ (εξομαλύνθηκαν στην πορεία), με πολιτεία (είναι γνωστό τι συμβαίνει με τον Ορφανό), με βετεράνους και αρκετούς από τους παλιότερους παράγοντες, δεν μπορεί να υποστηρίξει κανείς ότι συνιστούν το ιδανικότερο σκηνικό, αν και υπάρχουν θετικά αποτελέσματα. Θα πρέπει να παραδεχθούμε ότι έγινε άνοιγμα με αφορμή την αποστολή προσκλήσεων σε αντιμαχόμενους και κατακριτές, για την ιστορική εκδήλωση των 93 χρόνων, αλλά, αν θέλουμε να μιλάμε για μια ολοκληρωμένη συσπείρωση των δυνάμεων του Αρη, μάλλον θα πρέπει να κάνουμε αρκετή υπομονή ακόμα. Ενδεχομένως, ένα τέτοιο «στοίχημα» να χωρά μέσα στο πλάνο της κοινής πλεύσης Ερασιτέχνη, ΠΑΕ και ΚΑΕ που έχει ως βάση μια φιλοσοφία νεωτερισμών στις περισσότερες εκφάνσεις του Αρη.