Ο Ζίζιτς και το μέλλον (SportDay / Τόλης Κοτζιάς)

Όταν το καλοκαίρι του 2005 ο -υπό το καθεστώς πλέον Παναγιώτη Αγγελόπουλου- Ολυμπιακός έφτιαχνε ομάδα από την αρχή και μεταξύ άλλων ανακοίνωνε την απόκτηση του Κροάτη σέντερ Αντριγια Ζίζιτς, δεν ήταν πολλοί εκείνοι που ενθουσιάστηκαν. Σε αρκετούς δεν άρεσε η είδηση ότι η αγαπημένη τους ομάδα πήρε έναν παίκτη που η Μπαρτσελόνα αποφάσισε να αφήσει ελεύθερο, τι και αν λίγους μήνες πριν είχε δώσει περίπου 500.000 ευρώ στην Τσιμπόνα για να τον αποκτήσει (χώρια τα λεφτά του παίκτη).

Είκοσι μήνες μετά, ο Ολυμπιακός και οι φίλαθλοί του ένα πράγμα έχουν να πουν: «Μπαρτσελόνα, σε ευχαριστούμε». Αυτό μπορούν να το πουν δις, διότι μόλις τον περασμένο Ιούνιο η φημισμένη ισπανική ομάδα είχε στα χέρια της τον Γιάννη Μπουρούση, αλλά τον άφησε κι αυτόν «ελαφρά τη καρδία» να φύγει προς τέρψη των Πειραιωτών.

Το ζητούμενό μας, όμως, είναι ο Ζίζιτς. Τι έγινε και σε μία περίοδο που σχεδόν κανείς δεν το περίμενε, ο Ολυμπιακός πέτυχε και ανακοίνωσε χθες την τριετή επέκταση της συνεργασίας τους; Τα πράγματα είναι απλά. Το ισχύον συμβόλαιο των δύο πλευρών κανονικά έληγε το καλοκαίρι που μας έρχεται. Ο Ζίζιτς στα περίπου δύο χρόνια που βρίσκεται στο λιμάνι είναι μακράν ο καλύτερος παίκτης της ομάδας. Δεν είναι μόνο αυτό. Είναι επίσης εξαιρετικός χαρακτήρας, είναι από εκείνους τους ξένους παίκτες που «δένονται» με την ομάδα τους και μένουν χρόνια μαζί της. Κάλλιστα η περίπτωσή του μπορεί να παραλληλιστεί με εκείνες των Τζόνι Ρότζερς και Ντάριλ Μίντλετον. Ενα ακόμα σημαντικό στοιχείο που μέτρησε, ώστε το εκ των αφεντικών της ΚΑΕ, ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος, να αποφασίσει και να πετύχει τελικώς την παραμονή του διεθνούς Κροάτη, δεν είναι άλλο από το αυτονόητο. Οτι, δηλαδή, οι διαθέσιμοι καλοί κοινοτικοί σέντερ είναι ελάχιστοι, ίσως και μετρημένοι στα δάκτυλα του ενός χεριού.

Σκόλα ή Σπλίτερ;

Ποιον θα μπορούσε να πάρει ο Ολυμπιακός το καλοκαίρι που μας έρχεται για να πλαισιώσει τους Σοφοκλή Σχορτσιανίτη και Γιάννη Μπουρούση κάτω από τα καλάθια; Ο Λουίς Σκόλα και ο Τιάγκο Σπλίτερ της Τάου είναι από τους καλύτερους σέντερ στην Ευρώπη. Το κακό είναι ότι έχουν συμβόλαια με τους Βάσκους. Αν φύγουν από εκεί, ο πιθανότερος προορισμός τους δεν θα είναι ο Ολυμπιακός, αλλά το ΝΒΑ. Και ο Βούισιτς της Μακάμπι είναι σούπερ. Εχει όμως και αυτός συμβόλαιο με τους Ισραηλινούς. Για να δείτε τι φτώχεια επικρατεί στη συγκεκριμένη θέση (σέντερ) δεν έχετε παρά να ρίξετε μία ματιά στα ρόστερ των πανίσχυρων ομάδων της Ευρωλίγκας. Η πρωταθλήτρια Ευρώπης, ΤΣΣΚΑ Μόσχας, έχει τους Ζεβροσένκο και Βαν ντε Σπίγκελ. Είναι καλύτεροι από τον Ζίζιτς; Σε καμία περίπτωση! Ή μήπως είναι ο Μαρκονάτο της Μπαρτσελόνα; Κάθε σχόλιο είναι περιττό. Ο Λάζαρος Παπαδόπουλος είναι όντως μία περίπτωση που θα μπορούσε να απασχολήσει τους Πειραιώτες, αλλά το κασέ του ξεπερνάει το 1,5 εκατ. ευρώ ετησίως. Ο Ολυμπιακός μπορεί να τα δώσει. Εχει, δηλαδή, τη δυνατότητα. Αλλά όλα έχουν ένα όριο. Ετσι και το μπάτζετ του. Μην ξεχνάτε ότι ήδη στο ρόστερ υπάρχει ο Μασιγιάουσκας των 2,2 εκατ. ευρώ και το καλοκαίρι θα αποκτηθεί επίσης ένας ακόμα (μάλλον περιφερειακός) παίκτης, που τα χρήματα του θα είναι κοντά σε αυτά του Λιθουανού. Αρα;

Γι' αυτούς τους λόγους απολύτως ορθά η διοίκηση της ΚΑΕ φρόντισε να απομακρύνει τους όποιους κινδύνους υπήρχαν για αποχώρηση του Ζίζιτς και τον κράτησε στον Πειραιά. Η Ρεάλ Μαδρίτης και κάποιες ρωσικές ομάδες είχαν κάνει ήδη κίνηση για τον Κροάτη, ο τελευταίος όμως αποφάσισε να ριζώσει για τα καλά σε μία ομάδα, που πλέον έχει μάθει και τον έχει μάθει καλά.

Δύο κοινοτικοί και όχι μόνο

Ακόμα είναι νωρίς να πούμε ποιες θα είναι οι επόμενες κινήσεις του Ολυμπιακού όσον αφορά τον σχεδιασμό της νέας χρονιάς. Αλλωστε οι «ερυθρόλευκοι» παλεύουν για τη διάκρισή τους σε πρωτάθλημα και Ευρωλίγκα και το μυαλό τους είναι περισσότερο στα ματς που έρχονται. Κάποια πράγματα είναι ή φαίνονται δεδομένα. Από τη στιγμή που Μασιγιάουσκας και Ζίζιτς έχουν συμβόλαια, ο Ολυμπιακός, βάσει κανονισμού, έχει το δικαίωμα να πάρει δύο ακόμα κοινοτικούς. Ισως ο ένας να είναι ο Στακ, ο οποίος έχει και του χρόνου συμβόλαιο, αλλά είναι άγνωστο αν θα συνεχίσει. Ο Χένρι Ντόμερκαντ, επίσης κοινοτικός, θα εξαρτηθεί αν θα μείνει εν πολλοίς από το πώς θα τελειώσει τη χρονιά. Οι εντυπώσεις που έχει αφήσει είναι ανάμεικτες. Οσο για τον Στεφάνοφ, όπως αθόρυβα ήρθε, έτσι αθόρυβα και θα φύγει.
Στους ξένους, ο Αλεξ Ακερ αρέσει πολύ, αλλά το μέλλον του μάλλον είναι στους Ντιτρόιτ Πίστονς. Ο Σκούνι Πεν έχει και θαυμαστές και εχθρούς. Το αν θα συνεχίσει ή όχι στον Πειραιά θα εξαρτηθεί, όπως και στην περίπτωση του Ντόμερκαντ, εν πολλοίς από το πώς θα ολοκληρωθεί η χρονιά για την ομάδα και γι' αυτόν. Εννοείται ότι ρόλο σε όλα αυτά θα παίξει ο προπονητής, είτε ο Πίνι Γκέρσον (αν μείνει) είτε εκείνος που θα τον αντικαταστήσει.

Για τους Ελληνες τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα. Οποιος καλός είναι διαθέσιμος ή μπορεί να γίνει (όπως ο Ζήσης που έχει συμβόλαιο με την Μπενετόν), ο Ολυμπιακός θα κινηθεί για την απόκτησή του. Προς το παρόν είπαμε: το μυαλό είναι στο πρωτάθλημα και την Ευρωλίγκα. Η (καλή) αρχή, πάντως, στον σχεδιασμό της επόμενης χρονιάς (και όχι μόνο) έγινε με την ανανέωση του υπερπολύτιμου Ζίζιτς.