Το καθήκον με έφερε χθες στη Λάρισα για τον χορό των (υποψήφιων) μελλοθάνατων ανάμεσα στην ΑΕΛ και τον Μακεδονικό. Είδα στο παρκέ της Νεάπολης μία ομάδα που ανήκει στην Α2 και μία που ακροβατεί στο μεταίχμιο. Το φιλότιμο, αλλά ανεμοδαρμένο συνονθύλευμα από τη Θεσσαλονίκη δεν έχει καμία δουλειά στα (τρομάρα τους) σαλόνια της Α1.
Τα ανεπανόρθωτα οικονομικά και διοικητικά προβλήματα «καθρεφτίζονται» πλέον ανάγλυφα στην αγωνιστική εικόνα της ομάδας, η οποία αποτελείται από ξένους λεγεωνάριους αγορασμένους από το καλάθι, μέτριους Ελληνες 25άρηδες βγαλμένους από μικρότερες κατηγορίες και ένα-δύο 20χρονα με υποτυπώδες ταλέντο. Η μόνη υπηρεσία που προσφέρει πλέον ο Μακεδονικός στο ελληνικό μπάσκετ είναι τα λεπτά συμμετοχής του Τουντζιαράκη και του Καραδολάμη στην Α1. Οταν υποβιβαστεί, πράγμα βέβαιο, δεν θα τον κλάψει κανένας. Αλήθεια, τον ΠΑΟΚ πώς κατόρθωσε να τον νικήσει;
Η ΑΕΛ έχασε κάπως τον δρόμο της στα μισά της χρονιάς με την αποχώρηση του Παυλίδη και την αντικατάσταση του καλούτσικου (και παχουλούτσικου) σέντερ Ουίλιαμς, αλλά διαθέτει ένα μίνιμουμ ποιότητας και χρήματος, οπότε πετυχαίνει τις νίκες που χρειάζεται για να μείνει στην κατηγορία. Του χρόνου έχει ο Θεός.
Ο Αρθουρ Λι είναι ασφαλώς ο καλύτερος παίκτης που έχει να επιδείξει το ισόγειο της ελληνικής Α1. Τώρα που έρχεται Πάσχα, ας ανάψουν μια λαμπάδα στο μπόι του Αμερικανού οι παράγοντες της ομάδας! Το νικητήριο καλάθι του στον αγώνα με τον Απόλλωνα στην Πάτρα φαίνεται ότι θα αποτελέσει την ειδοποιό διαφορά ανάμεσα στη σωτηρία και τον υποβιβασμό. Οχι μόνο για την ομάδα του Γιάννη Χριστόπουλου, αλλά και για την… πρώην ομάδα του Γιάννη Χριστόπουλου. «Ο Απόλλωνας χαράζει μόνος την πορεία που του αξίζει», εκτόξευσε φαρμακερό βέλος από τη Λάρισα χθες ο Αχαιός προπονητής.
Στους πάνω ορόφους τα περισσότερα παλαμάκια τα δικαιούται ο Αρης, ο οποίος έδειξε χαρακτήρα ομάδας μεγάλης και όχι μικρομεσαίας στο Αιγάλεω. Μολονότι έχανε με διψήφιες διαφορές στο πρώτο ημίχρονο, γύρισε το ματς μετά την ανάπαυλα και το κέρδισε δίχως άγχος. Για την ομάδα του Ματσόν, η οποία πλέον πορεύεται με ένα μόνο καρπούζι κάτω από τη μασχάλη (άρα έχει χρόνο να ανασυγκροτείται και να προετοιμάζεται καλύτερα για κάθε αγώνα πρωταθλήματος), ο δρόμος για την κατάκτηση της 2ης θέσης της κανονικής περιόδου είναι πια στρωτός. Μάταια περίμενε ο Ολυμπιακός ένα δώρο από τους νεοφώτιστους «πρίγκιπες της δυτικής όχθης».
Η ΑΕΚ πήρε (από τον «κλαταρισμένο» Πανιώνιο) τους βαθμούς που χρειαζόταν για να αφήσει πίσω της τον φόβο του υποβιβασμού, αλλά δυσκολεύομαι να την παινέψω όσο αξιόλογη κι αν ήταν η χθεσινή προσπάθεια των παικτών της. Τι δουλειά έχουν οι λέξεις ΑΕΚ και υποβιβασμός στην ίδια φράση; Οσοι την οδήγησαν σε τέτοια κατάντια οφείλουν να αναλάβουν ευθύνες και να τραβήξουν το κάρο από τη λάσπη. Δεν εννοώ μόνο τη διοίκηση της ΚΑΕ, αλλά και τους ίδιους τους οπαδούς της ομάδας…