Μεγάλη Παρασκευή. Χιλιάδες αυτοκίνητα συνωστίζονται και ακινητοποιούνται επί 10', 20', ακόμη και 30' λεπτά. Αναγκάζονται να διανύσουν μια απόσταση περίπου 13 χιλιομέτρων σε χρονικό διάστημα που ξεπερνά τις 3,5 ώρες.
Πού; Στην... εθνική οδό. Τον δρόμο που ενώνει την Αθήνα με τη Θεσσαλονίκη, την Ελλάδα με τον κόσμο... Η διαδρομή Αθήνα - Λαμία, που υπό κανονικές συνθήκες σε αυτόν τον δρόμο, για τον οποίο επιμένουμε να κάνουμε το λάθος να πληρώνουμε διόδια, χρειάζεται περίπου 2 ώρες, τις ημέρες του Πάσχα κόστιζε περίπου 5 ώρες!
Γιατί; «Γίνονται έργα», δηλώνουν οι «αρμόδιοι». «Υπό αυτές τις συνθήκες (σ.σ.: τα... έργα), έπρεπε να βάλουμε πάνω από όλα την ασφάλεια των επιβατών», δηλώνουν οι υπεύθυνοι για τη λήψη των μέτρων. Οι υπεύθυνοι για την ταλαιπωρία που υπέστησαν εκατομμύρια Ελληνες.
Γιατί προκλήθηκε όλο αυτό το μπάχαλο στην εθνική; Επειδή οι φωστήρες που αποφάσισαν για τη λήψη των μέτρων είχαν τη φαεινή ιδέα να υποχρεώσουν όλα τα αυτοκίνητα που κινούνταν στην εθνική οδό να μπουν «σε μονό στοίχο», όπως έγραφε η γραφική πινακίδα. Οι τέσσερις λωρίδες γίνονταν ξαφνικά μία. Χωρίς λόγο. Εκτός κι αν ξαφνικά οι υπεύθυνοι θεώρησαν ότι προέκυψε λόγος που δεν υπήρχε εδώ και περίπου δύο χρόνια, που τα ίδια έργα βρίσκονται σε εξέλιξη στα ίδια ακριβώς σημεία. Στο ίδιο κομμάτι που φέτος ο οδηγός έπρεπε να... στοιχηθεί σε μονό στοίχο, πέρυσι οι λωρίδες ήταν δύο. Στο ίδιο κομμάτι δρόμου, με το ίδιο ωφέλιμο κομμάτι ασφάλτου! Η μονοδρόμηση των περασμένων ετών στο πέταλο του Μαλλιακού πήγε περίπατο, επειδή οι υπεύθυνοι τη θεώρησαν προφανώς άσκοπη...
Γιατί προκλήθηκε όλο αυτό το μπάχαλο στην εθνική; Επειδή προφανώς αυτός που φέρει την ευθύνη για τη λήψη των μέτρων δεν μπήκε στον κόπο να διανύσει την απόσταση με το αυτοκίνητό του (έστω με το υπηρεσιακό, για να γλιτώσει τη βενζίνη...) ώστε να έχει την προσωπική εμπειρία και αντίληψη προτού πάρει την απόφαση. Αν το είχε κάνει, οι λωρίδες θα ήταν τουλάχιστον δύο και η ταλαιπωρία μικρότερη. Θα λιγόστευαν βεβαίως και οι υπερωρίες των τροχονόμων... Οι οποίοι παρεμπιπτόντως θα είχαν αξιοποιηθεί καλύτερα, δεν θα ήταν άφαντοι στο κομμάτι της ταλαιπωρίας, δεν θα ήταν μαζεμένοι στο βενζινάδικο έξω από τον Αγιο Κωνσταντίνο για καφέ για να σκοτώσουν την ώρα τους...
Ποιος φέρει την ευθύνη για όλο αυτό το μπάχαλο (εκτός από τους ανεκδιήγητους υπεύθυνους των έργων); Το ίδιο υπουργείο που προσπαθεί να μας πείσει ότι θα λύσει το πρόβλημα της βίας. Η ηγεσία του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης. Αυτοί που δεν έδειξαν να νοιάζονται για την ταλαιπωρία εκατομμυρίων Ελλήνων θα νοιαστούν για την ασφάλεια μερικών χιλιάδων θεατών στα γήπεδα; Το ερώτημα είναι προφανώς ρητορικό.
Η απάντηση των αρμοδίων θα είναι το αστείο «φέτος είχαμε τουλάχιστον 20 νεκρούς λιγότερους στους δρόμους». Και θα καμαρώνουν γι' αυτό. Οπως καμάρωναν που είχαν... «μόνο έναν νεκρό» (!) στη μάχη της Λαυρίου. Για να συνειδητοποιήσουν το μέγεθος της συγκλονιστικής γκάφας που έκαναν στην έξοδο του Πάσχα, θα αρκούσε μια ώρα παρατήρησης των επιβατών που έβγαιναν σαν ζαλισμένα κοτόπουλα ύστερα από αυτή την ταλαιπωρία, που σταματούσαν για να ξεράσουν στου «Λεβέντη». Αλλά για να είσαι εκεί και να παρατηρήσεις, πρέπει να μπεις στον κόπο να διανύσεις την απόσταση. Αλλά από εκεί δεν πάει για Μύκονο...