Άλματα από κινούμενη άμμο (SportDay / Νίκος Παπαδογιάννης)

Eίχα όλη την καλή διάθεση να παρακολουθήσω την τελευταία περίοδο του τελικού του ULEB Cup προχθές το βράδυ, αλλά η Ρεάλ Μαδρίτης φρόντισε να με στρέψει από νωρίς στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ελπίζω να είστε έτοιμοι να υποδεχθείτε την «αφάν γκατέ» της αγγλικής νεολαίας στη δύσμοιρη Αθήνα. Οσο πειθαρχημένοι είναι οι Εγγλέζοι φίλαθλοι στο νησί τόσο κάφροι γίνονται μακριά από αυτό. Κάτι η φτηνή μπίρα, κάτι η απειρία (ενίοτε ανικανότητα) της αστυνομίας της χώρας που τους φιλοξενεί, κάτι η αίσθηση της ελευθερίας μακριά από το άγρυπνο μάτι των «μπόμπηδων», ανοίγει ο ασκός του Αιόλου.

Εφόσον αναμετρηθούν δύο αγγλικές ομάδες στον τελικό της 23ης Μαΐου, θα μαζευτούν εδώ κάπου 80.000 Αγγλοι, με ή χωρίς εισιτήριο για τον αγώνα. Θα μπούν στο παιχνίδι και τα δικά μας καλόπαιδα, οπότε ο σώζων εαυτόν σωθήτω. Οσο πιο μακριά από την Αθήνα εκείνες τις μέρες τόσο πιο καλά.

Συγχωρήστε με όμως, ξέφυγα από το θέμα. Η Ρεάλ εμφανίστηκε πανέτοιμη στο γήπεδο-κλουβί του Σαρλερουά και κατέκτησε εύκολα το τρόπαιο, απέναντι σε μία ομάδα (Λιέτουβος Ρίτας) την οποία η ULEB ευχαρίστως θα καλωσόριζε στην Ευρωλίγκα. Oι Μαδριλένοι εξασφάλισαν έτσι τη συμμετοχή τους στην κορυφαία διοργάνωση για την περίοδο 2007-08, έμειναν όμως ερωτήματα για την ομάδα που θα συμπληρώσει τις 24.

Θα παίξει η Ισπανία με πέντε ή μήπως θα δοθεί το πόστο σε κάποια επιλαχούσα; Επίσημη διευκρίνιση δεν βρήκα ούτε στην ιστοσελίδα της Ευρωλίγκας ούτε σε αυτή του ULEB Cup. Στον δικτυακό τόπο της ACB διάβασα ότι η Ρεάλ δίνει πέμπτο συμβόλαιο στους Ισπανούς (όπως έγινε το 2004-05) μόνον αν μείνει έξω από τα ημιτελικά του εγχώριου πρωταθλήματος.

Σε αντίθετη περίπτωση, όμως, το τοπίο είναι νεφελώδες. Υποψιάζομαι ότι η πόρτα θα ανοίξει για την πλούσια και φιλόδοξη Λιέτουβος, αφήνοντας εκτός νυμφώνος την τωρινή 24η Ντιναμό Μόσχας και όσους άλλους τυχόν ορέγονται συμμετοχή στην Ευρωλίγκα. Γραπτό κανονισμό δεν βρήκα πουθενά. Υπάρχει, άραγε;
Ρώτησα τον Τζόρντι Μπερτομέου τις προάλλες αν υπάρχει πιθανότητα να δούμε τέταρτη εκπρόσωπο της Ελλάδας, τώρα, που πήραμε τα πάνω μας. Η απάντησή του ήταν αφοπλιστική: «Είναι αλήθεια ότι παρατηρείται βελτίωση. Οι ομάδες που συμμετέχουν στην Ευρωλίγκα δείχνουν ξεχωριστή αφοσίωση. Καλύτερα να περιμένουμε λίγο πριν βγάλουμε συμπεράσματα. Μόλις πέρυσι η ΑΕΚ έπαιζε μπροστά σε 300 άτομα». Τριακόσια; Μόνον όταν οι οπαδοί της αποφάσιζαν να σταθούν στο πλευρό της.

Τέλος πάντων, θα ήταν υπερβολή να ζητάει τέταρτο εισιτήριο το νερόβραστο πρωτάθλημά μας. Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός και Αρης αποδεικνύονται άξιοι εκπρόσωποι σε όλα τα επίπεδα, αλλά καμία από τις υπόλοιπες ομάδες δεν παρέχει εχέγγυα επιτυχίας και μακροημέρευσης. Ο ΠΑΟΚ φυλλορροεί από παντού, η ΑΕΚ δεν μπορεί να πείσει ούτε τους οπαδούς της, ο Πανιώνιος έχει δρόμο ακόμα, το Μαρούσι έχασε το τρένο πέρυσι, ο Πανελλήνιος ασχολείται με τον στίβο.
Εχει δίκιο ο Μπερτομέου. Πρώτα πρέπει να χτίσουμε στέρεο έδαφος και μετά να δοκιμάσουμε άλματα. Η δική του πατρίδα θα μπορούσε να βγάλει και 6 και 7 ομάδες στην Ευρωλίγκα δίχως να ναρκοθετήσει το επίπεδο της διοργάνωσης.