Τιμή στους ήρωες (SportDay / Αντώνης Πανούτσος)

Mετά τη σύσκεψη της διυπουργικής στου Μαξίμου, το ουσιώδες ερώτημα είναι τρία χρόνια μετά τους Ολυμπιακούς, που το κόστος ασφαλείας τους υπολογίζεται σε 1,7 δισ. ευρώ, χρειάζεται να δώσουμε και άλλα λεφτά για να αγοράσουμε κάμερες;
Πριν από οκτώ χρόνια, με τον Ανδρέα Φούρα στο υπουργείο είχαμε αγοράσει κάμερες, στους Ολυμπιακούς αγοράσαμε ξανά, τώρα θα πρέπει να αγοράσουμε τις νέες, τις καλές από τη Space Hellas; Εκτός αν το να αγοράζουμε συνέχεια κάμερες αποτελεί μέρος του σχεδίου των αθλητικών παροχών στον λαό. Οπως είχε ανακοινωθεί ότι θα είναι το νέο ανακαινισμένο αθλητικό κέντρο νεότητος Αγίου Κοσμά.

Ευχαριστώ τον αναγνώστη Γ.Τ. για το mail που μου έστειλε, το οποίο αφορά τον Αγιο Κοσμά. Το οποίο αναφέρει ότι την περασμένη Τετάρτη αποσφραγίστηκαν οι πέντε προσφορές των υποψηφίων εταιρειών για να αναλάβουν τη μακροχρόνια μίσθωση των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων του Αγίου Κοσμά.

Eίναι οι: 1) «Σείριος Τεχνική Εμπορική Βιομηχανική Εκμετάλλευσης Σταθμών Αυτοκινήτων Α.Ε.». 2) Ενωση εταιρειών με την επωνυμία S.CAPE, η οποία αποτελείται από τις εταιρείες «J&P Αβαξ Α.Ε.», «ΓΕΚ Α.Ε.», «Βιοτέρ Α.Ε.» και «Μοτοδυναμική Α.Ε.». 3) Ενωση εταιρειών αποτελούμενη από τις εταιρείες «ΙΝΤΡΑΚΟΜ Κατασκευές A.E.», «Eλληνική Τεχνοδομική ΤΕΒ Α.Ε.», «Ακροπόλ Χαραγκιώνης Α.Ε.» και «Λάμπερτ Σμιθ Χάμπτον Ελλάς Α.Ε.». 4) «Waterfront A.E. ». 5) Ενωση εταιρειών αποτελούμενη από τις «Αιγαίον Οϊλ Ανώνυμη Εταιρεία Βιομηχανίας και Εμπορίας Πετρελαιοειδών», «Hellenic Environmental Center Ανώνυμη Εταιρεία Διαχείρισης και Επεξεργασίας Πετρελαιοειδών Καταλοίπων», «Majestic Marine Company», «Oceanic Cruise Corp.», «Γαντζούλας ΑΤΕΕ» και «Παντεχνική Α.Ε.», οι οποίες «Βάσει του νόμου 3342/2005 επιτρέπονται η αξιοποίηση-εκμετάλλευση της μαρίνας, δυναμικότητας 1.170 σκαφών, η δημιουργία εμπορικών καταστημάτων, εστιατορίων και αναψυκτηρίων, η κατασκευή έως 30 υπνοδωματίων κατηγορίας 5 αστέρων, συνολικής επιφάνειας 1.400 τ.μ., η δημιουργία χώρων διεξαγωγής πολιτιστικών, αθλητικών και ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων, η δημιουργία ελικοδρομίου, καθώς και οι αθλητικές χρήσεις».

Και τώρα που το μάθατε και το μάθαμε, τι θα κάνουμε όλοι μαζί; Θα βγούμε στους δρόμους να φωνάξουμε ότι μας κορόιδευαν; Παπάρια θα βγούμε. Οι Ολυμπιακοί του 2004 έγιναν, οι πραγματικοί νικητές ήταν πέντε και τα ονόματά τους μπορείτε να ξαναδιαβάσετε στην προκήρυξη του Αγίου Κοσμά. Τιμή στους πέντε ήρωες που κατάλαβαν το νόημα των αγώνων.

Μέχρι τη δεκαετία του '80 το μόνο ανίκητο πράγμα στον κόσμο ήταν η βλακεία. Μέχρι που εμφανίστηκε το ΠΑΣΟΚ και ο λαϊκισμός έκανε τη βλακεία να τρέχει και να μη φτάνει. Ο λαϊκισμός έγινε όπλο που μπορούσε να το χρησιμοποιήσει ο κάθε αδίστακτος. Από τον Παναγιώτη Ψωμιάδη, ο οποίος προσπαθεί να πείσει τον κόσμο ότι η πολιτική είναι μια τέχνη που ασκείται καλύτερα από απόγονους προσφύγων τρίτης γενιάς, μέχρι την ηγεσία των οργανωμένων που προσπαθούν να μας πείσουν ότι, αν σταματήσουν να αναγνωρίζονται, δεν θα ξαναγίνει αιμοδοσία. Αντίλογος σε μια λαϊκίστικη επιχειρηματολογία, η οποία για να σε πείσει πρέπει να είσαι ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στον άνθρωπο και τον στόκο.
Από τότε που τέθηκε το θέμα της αναγνώρισης των οργανωμένων, το βασικό επιχείρημα είναι ένα: «Και αλλού υπάρχουν θάνατοι, αλλά δεν καταργείται ο χώρος στον οποίο συμβαίνουν». Σαν παραδείγματα έχουν αναφερθεί οι βιομηχανίες και οι εθνικές οδοί επειδή υπάρχουν δυστυχήματα, οι καφετέριες και τα μπαρ επειδή ενίοτε στους χώρους τους συμβαίνουν εγκληματικές πράξεις, τα μαγαζιά που πουλούν βεγγαλικά επειδή σκοτώνονται άνθρωποι, οι εκκλησίες επειδή μια στις τόσες πλακώνονται οι πιστοί για το ποιος πρέπει να αναλάβει την ενορία και οι κομματικές παρατάξεις και οι φοιτητικές οργανώσεις επειδή πλακώνονται τα μέλη τους. Κανονικά το επιχείρημα δεν θα έπρεπε καν να εξεταστεί απορριπτόμενο λόγω βλακείας. Επειδή όμως υπάρχουν και κάποιοι που έχουν πρόβλημα να κατανοήσουν την τεχνική του λαϊκισμού, η οποία δίνει αληθοφάνεια σε παράλογα επιχειρήματα και προσπαθεί να επικαλεστεί την αθωότητα του ομιλητή με το γελοίο «το κάνουν και άλλοι», κάποιες απλές σκέψεις.

Πρώτον, οι οργανωμένοι δεν διαλύονται. Καταργείται η επίσημη κρατική αναγνώρισή τους και η παροχή μπλοκ εισιτηρίων από τις ΠΑΕ. Σε κανέναν δεν αφαιρείται το δικαίωμα να πάει στο γήπεδο. Αφαιρείται το δικαίωμα αρχηγοί συνδέσμων να παίρνουν μπλοκ εισιτηρίων και να τα διαθέτουν εκεί που θέλουν με ό,τι αντίτιμο θέλουν.

Δεύτερον, οι οργανισμοί που αναφέρονται οι οργανωμένοι είναι πρωτογενείς. Αν σταματήσουν να υπάρχουν εθνικές οδοί, θα έχουμε πρόβλημα στη μετακίνηση. Αν σταματήσει να υπάρχει στρατός, στον οποίο επίσης συμβαίνουν ατυχήματα, θα έχουμε πρόβλημα στην υπεράσπιση του κράτους. Δεχόμαστε λοιπόν τις δεδομένες απώλειες στο όνομα του κοινού οφέλους. Στο ποδόσφαιρο, αν σταματήσουν να υπάρχουν οργανωμένοι που να έχουν ειδική νομική μεταχείριση, το παιχνίδι θα παίζεται ακριβώς όπως παιζόταν.

Τρίτον, τις καφετέριες, που πλησιάζει περισσότερο το παράδειγμα που δίνουν οι οργανωμένοι, πράγματι σε ορισμένες διαπράττονται αδικήματα. Τους αφαιρείται η άδεια, αλλά οι υπόλοιπες συνεχίζουν να λειτουργούν. Οι καφετέριες όμως είναι εμπορικές επιχειρήσεις, απασχολούν προσωπικό, πληρώνουν φόρους και ΙΚΑ και ελέγχονται αποτελώντας κομμάτι του οικονομικού συστήματος. Οι σύνδεσμοι υπάρχουν για τη διασκέδαση, ελπίζω, και μόνο των μελών τους. Το ότι τόσα χρόνια λόγω της ύπαρξής τους, ατελείωτες ώρες, αστυνομικοί έχουν απασχοληθεί με την αστυνόμευση των εκδρομών τους, ότι έχουν ρημάξει περίπτερα και ψιλικατζίδικα στις μετακινήσεις των μελών τους, ότι έχουν αναστατώσει ολόκληρες πόλεις, όπως η Λιβαδειά και η Ξάνθη, αφαιρούν κάθε επιχείρημα μεμονωμένου περιστατικού. Οι παρανομίες δεν είναι περιστασιακές, αλλά ενδημικές στους συνδέσμους, οι οποίοι δεν είναι και κομμάτι της οικονομίας ώστε να υπάγονται σε ειδικούς νόμους.

Από εκεί και πέρα, οι σύνδεσμοι και τα μέλη τους δεν παύουν να είναι πολίτες και να έχουν το δικαίωμα της ίσης αντιμετώπισης απέναντι στον νόμο. Σύμφωνα όμως με τις ειδικές συνθήκες των γηπέδων. Για παράδειγμα, στο παρελθόν υπήρξε ο ισχυρισμός ότι είναι συνταγματικό δικαίωμα των Ελλήνων φιλάθλων να πηγαίνουν όσοι θέλουν, με τον τρόπο που θέλουν, όπου θέλουν. Σε καμία περίπτωση όταν η μετακίνηση δημιουργεί κινδύνους για τη δημόσια ασφάλεια. Οπως η Αστυνομία θα σταματούσε μία πορεία μελών της Χρυσής Αυγής που θα πλησίαζε συγκέντρωση του ΚΚΕ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση να σταματήσει μια πορεία οπαδών που πηγαίνει ομαδικά σε ένα γήπεδο και υπάρχει η πιθανότητα να συγκρουστούν με οπαδούς των αντιπάλων. Ακόμα και στην Αγγλία, που υπάρχει μεγάλη παράδοση στη διαφύλαξη των δικαιωμάτων του πολίτη και συνήθως οι οργανωμένοι συνοδεύονταν από την έφιππη Αστυνομία στην πορεία προς το γήπεδο, το κράτος έχει απαγορεύσει ομαδικές μετακινήσεις πολιτών του στο εξωτερικό, εκτιμώντας ότι η εικόνα της χώρας είναι σημαντικότερη από το δικαίωμα χιλίων πολιτών να δουν τον αγώνα ζωντανά.

Μέχρις εκεί όμως. Κανένας δεν έχει υποχρέωση να κάνει κάτι που δεν επιβάλλεται από τους νόμους ή τις κρατικές αποφάσεις. Οπως, για παράδειγμα, είναι δικαίωμα των παραγόντων του Αρη να διαθέσουν εισιτήρια του ποδοσφαίρου και του μπάσκετ εκεί που θέλουν και στον αριθμό που μπορούν. Μέχρι να ψηφισθεί νόμος που να το απαγορεύει, ο Σκόρδας και οι υπόλοιποι μπορούν να κάνουν αυτό που σήμερα επιτρέπεται. Επίσης, όμως, το κράτος έχει το δικαίωμα να εφαρμόσει τον νόμο στην πλήρη αυστηρότητά του. Αντίθετα, αυτό που είπε ο Θόδωρος Ρουσόπουλος ότι «όποιος σπάει τις συμφωνίες θα υφίσταται τις συνέπειες» μάλλον πάει στην άλλη πλευρά του λαϊκισμού. Επειδή οι μετρήσεις δείχνουν ότι ο κόσμος θέλει μέτρα κατά των οργανωμένων, δεν σημαίνει ότι ένας κρατικός παράγοντας μπορεί να απειλεί προκαταβολικά πολίτες. Δηλαδή, σε ποιο πρακτικό υπήρξε συμφωνία που έσπασε ο Αρης και ποιες είναι αυτές οι «συνέπειες» που θα αντιμετωπίσουν ο Αρης και οι παράγοντές του; Μια αρετή του πολιτικού είναι να αντιμετωπίζει όλους με τα ίδια μέτρα και σταθμά. Αν ο Γιώργος Ορφανός έχει τσακωθεί με τους Σουπεράδες, αυτό δεν σημαίνει ότι τώρα πρέπει να έχουν αντίπαλο όλο το κράτος.

Οσο για το μέτρο του ονομαστικού εισιτηρίου, έχει νόημα μόνο με τη χρήση ηλεκτρονικών συστημάτων. Γιατί αν μια καρέκλα βρεθεί σπασμένη χωρίς εικόνα, δεν μπορεί να χρεωθεί σε αυτόν που είχε την αντίστοιχη θέση.

Πρώτον, αυτός που καθόταν στην καρέκλα μπορεί να είχε πάει στο κυλικείο ή στην τουαλέτα όταν έγιναν τα επεισόδια και ακόμα και να μην έχει γίνει, κατά κανόνα κάποιος κλοτσάει και σπάει την καρέκλα του μπροστινού που έχει σηκωθεί ή όποια βρει πρόχειρη. Η γελοιότητα του σκέτου ονομαστικού εισιτηρίου φάνηκε στο ματς της Ελλάδας με την Τουρκία, όταν τα επεισόδια έγιναν μπροστά στις κάμερες και η ΕΠΟ ακόμα να μας εξηγήσει αν στις συγκεκριμένες θέσεις υπήρχαν κατάλογοι, ποιος τους έχει ή αν είχαν δοθεί μπλοκ εισιτηρίων σε ακροδεξιούς οργανωμένους. Τώρα η ομοσπονδία κάνει την πάπια.