Ανοιξαν την πόρτα για τη μεγάλη ρεβάνς του Σούρκις (SportDay / Αλέξης Σπυρόπουλος)

Εχω ταξιδέψει κάμποσες φορές, την τελευταία δεκαετία, στο Κίεβο. Και μία, τον περασμένο Σεπτέμβριο, στην ουκρανική ενδοχώρα. Στη Ζαπορίζια, μέσω Ντνιεπροπετρόφσκ. Μπορώ να ξέρω ότι η υποδομή της χώρας σε (ό,τι ενδιαφέρει αμέσως τον Ευρωπαίο επισκέπτη) αεροδρόμια, σιδηροδρομικό-οδικό δίκτυο, ξενοδοχεία είναι (έως) αξιοθρήνητη. Πίκρα! Οι Ευρωπαίοι επισκέπτες, το καλοκαίρι του 2012, θα 'ναι εκατοντάδες χιλιάδες.

Για την Πολωνία, δεν έχω άμεση αντίληψη. Οι αξιόπιστες περιγραφές, ωστόσο, δεν διαφέρουν και πολύ. Να δεχθούμε ότι μέσα στα επόμενα (πέντε) χρόνια θα εισρεύσουν τα δισεκατομμύρια της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των άλλων πηγών χρηματοδότησης, οι χώρες θα γίνουν δύο αχανή (απ' το Γκντανσκ έως το Ντόνετσκ) εργοτάξια και μόνο το Κίεβο (έστω ότι) θα αποκτήσει τα 15 καινούργια ξενοδοχεία που λείπουν, και τ' άλλα τόσα που υπολογίζεται ότι χρειάζονται ανακαίνιση.
Ακόμη κι έτσι, η πρώτη σοβαρή απόφαση της (υπό τον Πλατινί) ΟΥΕΦΑ για την ανάθεση του μεθεπόμενου Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος παραμένει ο ορισμός του σκανδάλου. Οχι, μόνον, η κατάληξη. Περισσότερο κι απ' την κατάληξη, η μεθόδευση. Δεν αντέχει στην παραμικρή ορθόδοξη λογική, οι Ουκρανοπολωνοί να παίρνουν 8/12 ψήφους, οι Ιταλοί τέσσερις, οι Ουγγροκροάτες... μηδέν! Παραήταν άγαρμπο. Η αγαρμποσύνη είναι το χαρακτηριστικό του νεοπλουτισμού.

Οι Πολωνοί έχουν πολύ χειρότερα (κι απ' τα ελληνικά) προβλήματα ομοσπονδίας-πολιτείας με τη ΦΙΦΑ. Οι χουλιγκάνοι ανθούν. Η έννοια της κυβερνητικής νηνεμίας και σταθερότητας είναι, σε Πολωνία και Ουκρανία, παντελώς άγνωστη. Ποια safety-first και λοιπά κουραφέξαλα, πολιτική; Αποδεικνύεται ότι όλα αυτά είναι προβλήματα... μόνον όταν θέλουν (τα κέντρα αποφάσεων) να είναι προβλήματα.

Αποδεικνύεται, επίσης, ότι η ποιότητα του φακέλου υποψηφιότητας δεν παίζει κανέναν ουσιώδη ρόλο. Οι (προηγμένων, σε σχέση με τους Ουκρανοπολωνούς, υποδομών) Ουγγροκροάτες είχαν φτιάξει τον, με διαφορά, καλύτερο. Εως τη Δευτέρα το βράδυ, στο Κάρντιφ, θεωρούνταν ισότιμοι διεκδικητές με τους Ιταλούς. Την Τετάρτη το μεσημέρι δεν ηττήθηκαν, απλώς. Το σημειώσαμε ήδη, πήραν... μηδέν. Κονιορτοποιήθηκαν. Τι μεσολάβησε; «Ενα άλυτο μυστήριο», είπε ο πρόεδρος της κροατικής ομοσπονδίας, ο Βλάτκο Μάρκοβιτς.

Το είπε, επειδή δεν μπορούσε να... επεκταθεί. Η γλώσσα της πολιτικής έχει τα όριά της. Ο Αλιόσα Ασάνοβιτς, ηγετικό στέλεχος της κροατικής αντιπροσωπίας, τσίτωσε αυτά τα όρια. «Δεν θα μάθουμε ποτέ. Ισως έπαιξε ρόλο ότι ο Σούρκις είναι μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής. Δεν ψήφισε, βεβαίως. Αλλά μπορούσε να επηρεάσει». Ο σοφιστικέ προφέσορ (έτσι δεν τον λέγαμε στα χρόνια του στον Παναθηναϊκό;) Αλιόσα...

Ο,τι μεσολάβησε, λοιπόν, δεν είναι κανένα μυστήριο. Απλούστατα, μεσολάβησε ότι έφτασε στο Κάρντιφ ο Σούρκις. Μαζί με τα δώρα (της ευγένειάς) του. Η ΟΥΕΦΑ άνοιξε, με πάσα προθυμία, την πόρτα της στη διαφθορά. Ο Μίχαλ Λιστκιέβιτς, πρόεδρος της πολωνικής ομοσπονδίας, είναι παλαιός διεθνής διαιτητής. Προ δεκαπενταετίας, έχει... παραγραφεί πλέον, τον μάτιασε σε εκτός έδρας παιχνίδι Κυπέλλου Ευρώπης (έως και) ελληνική ομάδα.

Τώρα, η πολωνική κυβέρνηση του βάζει... επίτροπο στην ομοσπονδία κι η ομοσπονδία τρέχει, κάθε τρεις και λίγο, στον Μπλάτερ. Ο Σούρκις, πάλι, δεν χρειάζεται καμία σύσταση. Για πολλά χρόνια, το «καθεστώς Γιόχανσον» πάσχιζε με νύχια και με δόντια να τον συγκρατεί, αυτόν και την ισχύ του μαύρου χρήματος, στο περιθώριο. Λόπεθ Νιέτο κ.λπ.

Δέκα, και πλέον, χρόνια απ' την υπόθεση Λόπεθ Νιέτο (Ντιναμό - Παναθηναϊκός) ο Πλατινί άφησε, στην εκκίνηση της φιλόδοξης θητείας του, να συνδεθεί τ' όνομά του με τη μεγάλη ρεβάνς του Σούρκις!