«Maradona good, Pele better, George Best»... Μπορεί να μοιάζει υπερβολικό, όμως το συγκεκριμένο ευφυολόγημα ίσως θα μπορούσε να είναι πέρα για πέρα αληθινό, αν ο θρύλος του αγγλικού ποδοσφαίρου δεν ήταν τόσο επιρρεπής στα ανθρώπινα πάθη.

Ο άνθρωπος που θεωρήθηκε εφάμιλλος του Πελέ και του Μαραντόνα, προτίμησε να τραβήξει το δρόμο του «χίπι», στερώντας από τον εαυτό του και την ποδοσφαιρική ιστορία, να βάλει το όνομα του ανάμεσα στους δύο «θρύλους» ή ακόμα και να τους ξεπεράσει.

Τα πάθη του και κυρίως η αγάπη του για το ποτό τον καταδίκασαν ποδοσφαιρικά, παρόλο που τράνεψαν τον μύθο του για το αν ήταν όντως ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών.

Σαν σήμερα, στις 25 Νοεμβρίου του 2005, σε ηλικία 59 ετών, ο άνθρωπος που κατάφερε να γίνει ο 5ος Beatle, έφυγε με προορισμό τη γειτονιά των αγγέλων και το sport-fm.gr θυμάται πως τον έβλεπαν οι άνθρωποι του ποδοσφαίρου και εκείνοι που είχαν έρθει λίγο ως πολύ σε επαφή μαζί του.

«El Beatle…» Ο Τύπος της Πορτογαλίας τον έχρισε ως 5ο Beatle μετά τα δύο μοναδικά γκολ που έβαλε στη Μπενφίκα το 1965.

«Τους ζήτησα να παίξουν αμυντικά τα πρώτα 15 λεπτά. Ο Μπεστ προφανώς δεν με άκουσε». Ο Ματ Μπάσμπι σχολιάζοντας τα δύο του γκολ στα πρώτα 12 λεπτά στον τελικό με τη Μπενφίκα το 1965.

«Η μόνη φορά που βρέθηκα αρκετά κοντά μαζί του ήταν όταν χαιρετηθήκαμε στο τέλος του αγώνα». Ο Ρέι Φέαρφαξ, μετά τα 6 γκολ που έβαλε ο Μπεστ στη Νορθάμπτον.

«Ήταν ικανός και με τα δύο πόδια. Μερικές φορές ήταν σαν να είχε έξι». Ο προπονητής του, Ματ Μπάσμπι.

«Δεν θέλω να καταλήξω σαν και αυτόν». Ο Πωλ Γκασκόιν

«Ήταν ο καλύτερος ποδοσφαιριστής στον κόσμο». Ο Πελέ το 1982 όταν ρωτήθηκε για τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή.

«Ο Τζορτζ Μπεστ είναι ο εχθρός του καλού». Σχόλιο βουλευτή στο αγγλικό κοινοβούλιο το 1962.







Γιώργος Σπανομανώλης

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube