Ο Ολυμπιακός έχει σφυγμό, αλλά στην Βιτόρια επιβάλεται να… επιστρέψει

Αν πριν από το τζάμπολ του αγώνα λέγαμε, ακόμα και στον πιο αισιόδοξο, πως ο κάκιστος Ολυμπιακός του τελευταίου μήνα, με τα τόσα προβλήματα, τις απουσίες και την έλλειψη προπονήσεων τριών βασικών παικτών του, θα έχανε ουσιαστικά στο… σουτ από την Ρεάλ στην Μαδρίτη, δεδομένα θα μας αμφισβητούσε έντονα. Η πυραυλοκίνητη και γεμάτη σε ποιότητα και μέγεθος «βασίλισσα» του 11-0 στην έδρα της πριν το τζάμπολ και των επτά συνεχόμενων νικών στην Ευρωλίγκα, έμοιαζε ανυπέρβλητο εμπόδιο και όπως αποδείχθηκε, παρά την βελτιωμένη εκδοχή των «ερυθρόλευκων», ήταν.

Πολύ πιο δύσκολα απ’ ότι περίμεναν όμως οι περισσότεροι και με ένα ημίχρονο εξαιρετικό από σχεδόν όλες τις απόψεις για την ομάδα του Μπαρτζώκα. Απέναντι στην συγκεκριμένη ομάδα όμως και ιδιαίτερα στο σπίτι της, δεν αρκεί κανένα +14 στο ημίχρονο. Από εκεί λοιπόν που ο Ολυμπιακός πήγαινε βάσει μομέντουμ για… εικοσάρα στην ισπανική πρωτεύουσα, είναι και απογοητευμένος που έχασε. Αυτό είναι ένα πρώτο βήμα προς την κανονικότητα, αλλά βάσει εμφάνισης, αυτή δεν επήλθε στο έπακρο. Χρειάζονται αρκετά πράγματα ακόμα. Και το ίδιο θα ίσχυε αν το αποτέλεσμα ήταν διαφορετικό στο «Wiznik Center».

Το πρώτο εικοσάλεπτο πάντως έδειξε τον δρόμο. Με άμυνα μελετημένη σε κάθε εκδοχή του παιχνιδιού της Ρεάλ, με σωστές αλλαγές, βοήθειες και αλληλοκαλύψεις στους ψηλούς, ο Ολυμπιακός κράτησε για πρώτη φορά στην ιστορία του τους γηπεδούχους στο συγκεκριμένο γήπεδο στους 24 πόντους σε ένα ημίχρονο. Με 8/33 σουτ εντός παιδιάς, σχεδόν κανέναν χωρίς χέρι αμυνόμενου μπροστά του. Οι «ερυθρόλευκοι» πλην του Ερτέλ, δεν πληγώθηκαν ατομικά και ομαδικά απ’ ότι και αν εφήρμοσε ο Λάσο. Αν δεν είχαν μάλιστα το μέτριο 3/12 τρίποντα και δεν είχαν χάσει επτά αμυντικά ριμπάουντ, η διαφορά θα ήταν ακόμα μεγαλύτερη. Ακόμα πιο θετικό της βραδιάς ήταν τα μόλις έξι λάθη που έγιναν (τρία σε κάθε ημίχρονο) σε μία τόσο δύσκολη έδρα, αν αναλογιστεί κανείς πως στις τρεις προηγούμενες ήττες το κοντέρ άγγιζε τα είκοσι μέσο όρο.

Η Ρεάλ δεν μπόρεσε να τρέξει, δεν έπαιρνε πράγματα από τον Ταβάρες επιθετικά, γιατί αμυντικά ήταν και πάλι φόβητρο, και έμεινε στο πρώτο εικοσάλεπτο στις 6 ασίστ. Οι εξαιρετικοί Σλούκας και Βεζένκοφ έδιναν το έναυσμα στην επίθεση και το πιο ολοκληρωμένο φετινό πρώτο του ημίχρονο εκτός έδρας, τηρουμένων των αναλογιών, της κατάστασης του Ολυμπιακού και την αξία του αντιπάλου, άφηναν ελπίδες για κάτι μεγάλο. Επόμενο στοίχημα που έπρεπε να κερδίσουν οι παίκτες του Μπαρτζώκα, ήταν η δεδομένη πίεση ή αν θέλετε το… σκύλιασμα των γηπεδούχων για να κρατήσουν απόρθητο το κάστρο τους. Το έχασαν και μαζί ίσως και το παιχνίδι.

Το επί μέρους 26-13 του τρίτου δεκαλέπτου, έφερε το παιχνίδι στα ίσα, απόρροια του ότι η άμυνα της Ρεάλ ήταν πλέον σφικτή και το παιχνίδι της στην επίθεση φυσιολογικά πιο γλυκό και εύστοχο. Συνδυασμός ποιότητας, αλλά και λογικής κόπωσης του Ολυμπιακού από τα πρόσφατα προβλήματα και το κοντό του rotation. Οι πειραιώτες «μάσησαν» αρκετά στο ξύλο, συνέχισαν να χάνουν το ένα ριμπάουντ μετά το άλλο (15! στο σύνολο), και όταν ο πολύ καλός από την αρχή Ερτέλ πήρε βοήθειες από τις παλιοσειρές Γιουλ-Ρούντι και λύσεις από τους Γκος και Γιαμπουσέλι, το παιχνίδι γύρισε. Ο Ολυμπιακός άρχισε να γίνεται περισσότερο ατομιστής, να μην παίζει έξυπνα, ενώ συνέχιζε να αστοχεί και από μακριά (5/23 ο τελικός απολογισμός).

Το γρήγορο 3ο φάουλ του Φαλ, άφησε πεδίο ελεύθερο στον αντίπαλο κοντά στο καλάθι, ενώ η αργοπορημένη έχω την αίσθηση επιστροφή του Γάλλου στο παιχνίδι, στέρησε πράγματα από τον Ολυμπιακό. Ο Βεζένκοφ εκτός από πρώτος σκόρερ, παρότι για ένα ακόμα παιχνίδι δεν πήρε τα σουτ που αναλογούν στην αξία του και αυτό είναι ένα από τα πράγματα που πρέπει να διορθωθούν, έπαιξε καλή άμυνα απέναντι στο θηρίο που λέγεται Γιαμπουσέλι, αλλά ίσως να χρειαζόταν κάποιες ανάσες από τον Πρίντεζη ο οποίος έμεινε για σαράντα λεπτά στον πάγκο. Ο αναιμικός στο πρώτο ημίχρονο Ντόρσεϊ, έδωσε τις λύσεις που αδυνατούσε να δώσει πλέον ο Σλούκας εκτελεστικά λόγω της καλα προσαρμοσμενης άμυνας πάνω του, όμως στην πιο κρίσιμη επίθεση με το σκορ 67-65, η Ρεάλ οδήγησε το, κατά τα άλλα, άρτια εκτελεσμένο σύστημα μετά το τάιμ άουτ, στον καλύτερο δυνατό παίκτη για αυτήν. Τον Γουόκαπ… Ο οποίος είχε και αλλες επιλογές με 8" να απομένουν αλλά...

Ο Αμερικανός αν και χωρίς αντίπαλο, δεν κατάφερε να ευστοχήσει όχι μόνο λόγω της κρισιμότητας του σουτ, αλλά και του βάρους που είχε το 2/21 που έχει πίσω από τα 6.75 στα τελευταία εννέα παιχνίδια. Και να πεις ότι δεν ήταν μέχρι πέρυσι στην Ζάλγκιρις παίκτης του 35-37% στο τρίποντο… Στην επόμενη επίθεση ο Ρούντι έβαλε το δικό του κρίσιμο και η ιστορία του αγώνα γράφτηκε. Θα μπορούσε να ήταν διαφορετική, όμως αν μη τι άλλο στην Μαδρίτη, άρχισε να αχνοφαίνεται ο πολύ καλός Ολυμπιακός του πρώτου γύρου. Χρειάζεται βελτιώσεις; Ασφαλώς. Χρειάζεται και άλλο χρόνο για να βρει τον χαμένο του ρυθμό; Και βέβαια. Θα ήταν κάτι παραπάνω από βάλσαμο στην αβεβαιότητα που έχει προκαλέσει το τελευταίο διάστημα ένα τέτοιο «διπλό»;

Αυτονόητη η απάντηση, αλλά δεν ήρθε, γιατί πολύ απλά έπαιζε με την Ρεάλ. Αν επαναλάβει ανάλογη εμφάνιση στο αυριανό, κομβικό, κομβικότατο, για την είσοδο στα πλέι οφ παιχνίδι με την Μπασκόνια, ή και γιατί όχι αν την βελτιώσει, θα πάρει την πολυπόθητη νίκη. Για να ανακόψει το αρνητικό σερί και να πάρει πολύτιμη ψυχολογική ώθηση για ακόμα πιο δύσκολα και κρίσιμα που έρχονται (Εφές στο ΣΕΦ, Final Four κυπέλλου). Στην Βιτόρια κρίνονται πολλά…

Υ.Γ.: Ο Σλούκας είναι ο καλύτερος, ένας από τους πιο έμπειρους και σίγουρα ο πιο ολοκληρωμένος παίκτης του Ολυμπιακού. Ένας αθλητής που θα ήθελαν ΟΛΕΣ οι ομάδες του τοπ επιπέδου και ΟΛΟΙ οι προπονητές να έχουν, για να «χτιστούν» στο μεγαλύτερο κομμάτι τους, πάνω του, άρα να γίνει ο ηγέτης τους. Η ΜΟΝΗ αλήθεια, σε πενήντα λέξεις…

Y.Γ.2: Άλλο ένα θύμα δολοφόνων στο βωμό ή πιο σωστά με τον μανδύα της ομάδας και του οπαδισμού. Δεν το χωράει ο νους. Ως πότε;

Follow @ZervasNikolaos