Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η διαφορά ανάμεσα στον ΠΑΟΚ και τον Άρη είναι τόσο μεγάλη όσο και η απόστασή τους στον βαθμολογικό πίνακα.
Ενδεχομένως να χαρακτηρισθεί χαώδης στη συνέχεια και όσο κυλά το πρωτάθλημα, ο μεν ΠΑΟΚ προσθέτει βαθμούς με μαθηματική πρόοδο, ο δε Αρης να τους μαζεύει με το σταγονόμετρο.
Κατά συνέπεια, δεν τίθεται θέμα σύγκρισης όταν ο αγώνας της Τούμπας απαιτεί προγνωστικά.
Του Γιώργου Ζαχαριάδη
zahariadis@sday.gr
Ο ΠΑΟΚ δεν έχει απλά το προβάδισμα, είναι ο εκ των προτέρων νικητής. Το θέμα είναι πως θα φτάσει στη νίκη:
-θα φτάσει μέσω της συντριβής που απαιτούσε ο κόσμος για να εξιλεωθεί από την τεσσάρα του Καραϊσκάκη;
-μήπως θα έρθει με επικράτηση από νωρίς και στη συνέχεια θα σβήσει τις μηχανές για να κάνει οικονομία μια που τον περιμένει κουραστικό ταξίδι στο Καζακστάν;
-ή θα είναι αμείλικτος εκτελεστής και αποφασισμένος να φτάσει σε νίκη με πολλά γκολ φλερτάροντας με ένα ρεκόρ;
Το τρίτο φαίνεται ελκυστικό και άνοιξε την όρεξη των ΠΑΟΚτσήδων που, για δεύτερη χρονιά στη σειρά, χάνουν την ευκαιρία να δημιουργήσουν ένα σκορ που θα μείνει για πολλά χρόνια στην ιστορία των ντέρμπι, ως η ευρύτερη νίκη. Ειδικά με την εικόνα που παρουσιάζει φέτος ο Άρης, που είναι ενδεχομένως πιο δυσάρεστη από την περσινή, η ευκαιρία φάνταζε μοναδική.
Τα ρεκόρ δεν είναι επί του παρόντος. Όπως φάνηκε από την εξέλιξη του αγώνα, ο ΠΑΟΚ δεν φαίνεται να έχει καν την πολυτέλεια να ξεκουράσει αρκετούς τους πρωτοκλασσάτους ποδοσφαιριστές του διότι δεν είναι αποτελεσματικός.
Ο ντεφορμέ Στοχ, ο Λούκας κι ο Βούκιτς άλλαξαν την εικόνα του ΠΑΟΚ και βρίσκοντας καταπονημένο τον Άρη σημείωσαν τρία γκολ για να αποκαταστήσουν την τάξη.
Προηγουμένως, ο Άρης ήταν ο. νικητής στο ντέρμπι της μιας ώρας. Μέχρι εκεί έφτασαν οι δυνάμεις του και η τύχη του. Όχι μόνο γιατί σημείωσε το γκολ με τον Ουντότζι. Ήταν συνεπής στην άμυνα. Δεν έδιωξε ποτέ τη μπάλα για να την απομακρύνει από την περιοχή, αλλά, προσπάθησε να οργανωθεί, να διανύσει μέτρα στο γήπεδο έχοντας κατοχή, κάνοντας παιχνίδι. Από αυτό κέρδισε πολλά.
Όταν κουράστηκε, οι παίκτες του έστελναν τη μπάλα στα περιστέρια κι ο Διούδης που δεν είναι. χταπόδι, δεν θα μπορούσε να τα «βγάλει» όλα.
Η κατάρρευση του Άρη ήταν ηρωϊκή. Σχεδόν επική αν αναλογιστεί κανείς τις απώλειες από τραυματισμούς που ξεκίνησαν από νωρίς, με πιο άτυχο τον Τριανταφυλλάκο (κάταγμα).