Αταλάντα… round 2: Το παράδοξο με τις στατικές φάσεις, το «βάπτισμα» του φορ και ο Βατσλίκ

Η Αταλάντα επικράτησε 2-1 του Ολυμπιακού στο πρώτο μεταξύ τους παιχνίδι προ ημερών και απέκτησε προβάδισμα πρόκρισης στους «16» του Europa League.

Προ ημερών σας είχαμε προϊδεάσει για το στιλ ποδοσφαίρου της Αταλάντα και παρουσιάσαμε το προφίλ της μέσα από μια λεπτομερέστατη ανάλυση. Σήμερα, έχοντας πάρει για πάτημα και το πρώτο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό στο Μπέργκαμο και ενόψει της ρεβάνς στο «Γ. Καραϊσκάκης» θα μιλήσουμε για κάποιες έξτρα λεπτομέρειες για την ομάδα του Τζαν Πιέρο Γκασπερίνι.

Μόλις μία εβδομάδα μετά το πρώτο παιχνίδι των δύο ομάδων και μπορούν να βγουν κάποια νέα συμπεράσματα θα λέγαμε.

Το παράδοξο με τις επιθετικές στατικές φάσεις

Δεν είναι λίγες οι φορές που η Αταλάντα έχει δεχτεί γκολ από κάποια στατική φάση. Είτε μιλάμε για κόρνερ, είτε για φάουλ. Αρκετές φορές φέτος η αλήθεια είναι με τα παραδείγματα των αγώνων κόντρα σε Γιουβέντους και Ρόμα να είναι χαρακτηριστικά. Είχαμε σημειώσει τις αδυναμίες της Αταλάντα στα αμυντικά στημένα, όμως η ομάδα του Τζαν Πιέρο Γκασπερίνι όχι απλά δεν απειλήθηκε με τέτοιο τρόπο, αλλά κατάφερε να απειλήσει μέσω αυτών. Κάτι πραγματικά παράδοξο αφού η Αταλάντα έχει μάθει κυρίως να απειλεί σε σετ-παιχνίδι και σε κανονική ροή και ελάχιστα μέσω στατικών φάσεων.

Απέναντι στον Ολυμπιακό κατάφερε να ελιχθεί και να βρει το φάρμακο στην στρατηγική του Μαρτίνς, έχοντας 13 κόρνερ! Τα περισσότερα από τα χτυπήματα ήταν καλά και δημιουργήθηκαν φάσεις ή υποψίες που ανησύχησαν τους Πειραιώτες, με το 11ο και το 12ο να μετατρέπονται σε γκολ, ενώ στη συνέχεια του αγώνα οι «μπεργκαμάσκι» κέρδισαν ένα τελευταίο που δεν εκμεταλλεύτηκαν. Στα κόρνερ ο Γκασπερίνι ζητάει να είναι στο ύψος του πρώτου δοκαριού και είτε από τον πρώτο παίκτη να γίνεται τελική, είτε να την γυρνάνε προς τα πίσω για κάποιον επερχόμενο ποδοσφαιριστή. Ήταν ένα παράπονο που είχε μόνιμα ο Γκασπερίνι για το γεγονός πως δεν ερχόταν γκολ από τα κόρνερ, ενώ από ένα τέτοιο είχε χάσει τον τελικό Κυπέλλου απέναντι στη Λάτσιο!

Ακόμη ένα παράδοξο είναι πως η Αταλάντα φέτος ως την περασμένη Πέμτπη είχε σκοράρει 2 γκολ από στατικές φάσεις και κατάφερε να πιάσει αυτόν τον αριθμό σε ένα τρίλεπτο απέναντι στον Ολυμπιακό. Έχει επίσης άλλα 3 με αυτογκόλ, 3 με πέναλτι και 3 σε αντεπιθέσεις, ενώ 35 έχουν έρθει σε κανονική ροή αγώνα εννοώντας το σετ-παιχνίδι.

Το μόνιμο κενό μεσοαμυντικά

Η Αταλάντα εμφάνισε τα γνωστά αμυντικά κενά της στο μεσοαμυντικό κομμάτι. Είναι ένα γνωστό και εμφανέστατο πρόβλημα αυτό των «μπεργκαμάσκι», οι οποίοι όταν χάνουν την μπάλα τα δύο τους χαφ ή οι μεσοεπιθετικοί, τότε εμφανίζουν μεγάλα κενά και τρύπες που μπορεί να εκμεταλλευτεί ο αντίπαλος. Είχαν επισημανθεί ξανά πριν το ματς του πρώτου γύρου, αλλά να τα θυμίσουμε εκ νέου.

«Το γεγονός πως η Αταλάντα είναι μια ομάδα που αρέσκεται να παίζει στρωτό ποδόσφαιρο, αλλά είναι και η καλύτερη ομάδα στην Ιταλία στο transition game κάνει τους φιλοξενούμενους να παίζουν κλειστά στο Μπέργκαμο, θέλοντας να περιορίσουν την κυκλοφορία της μπάλας των παικτών του Γκασπερίνι και να τους χαλάσουν το build-up. Κάπως έτσι, η Αταλάντα αναγκάζεται να ανοιχτεί, να ανεβάσει πολύ ψηλά τις γραμμές της και γίνεται ευάλωτη», αναφέραμε στο πρώτο κείμενο και το συνοδεύσαμε με την παρακάτω φωτογραφία.



Κάπως έτσι έγινε και σε ορισμένες στιγμές του πρώτου αγώνα με τον Ολυμπιακό στο Μπέργκαμο. Τόσο στο γκολ του Τικίνιο όταν οι Πειραιώτες κάνουν στο δικό τους μισό ένα κλέψιμο και με ιδανική κόντρα επίθεση φτάνουν στο 1-0, όσο και στη μεγάλη φάση του Αγκιμπού Καμαρά στο δεύτερο μέρος μετά το κλέψιμο και την υπέροχη δημιουργία του Μαντί.

Ο Βατσλίκ μπορεί να φτιάξει το παιχνίδι του Ολυμπιακού

Ο Σιμόνε Κοντράν, εξαιρετικός αναλυτής που εργάζεται στην εθνική Ιταλίας έδωσε στη δημοσιότητα ένα βίντεο που δείχνει τη... δουλειά που κάνουν ορισμένες ομάδες απέναντι σε αντιπάλους όπως η Αταλάντα. Ο Χαντάνοβιτς της Ίντερ και ο Ντραγκόφσκι της Φιορεντίνα δείχνουν τον δρόμο σχετικά με την αποφυγή των παγίδων και του pressing της Αταλάντα ορισμένες φορές ψηλά στο γήπεδο.

Με μια βαθιά μπαλιά, οι εξαιρετικοί με τα πόδια Χαντάνοβιτς και Ντραγκόφσκι σημάδεψαν τον φορ που με τη σειρά τους μοίρασαν στους συμπαίκτες του και έσπασαν το πρέσινγκ των αντιπάλων, φεύγοντας στην κόντρα-επίθεση. Κάτι που είναι ικανός να κάνει και ο Βατσλίκ, σημαδεύοντας τον Τικίνιο (ή τον Ελ Αραμπί, όποιος δηλαδή αγωνιστεί) ο οποίος με τη σειρά του μπορεί να παίξει με τους συμπαίκτες του και να τραβήξει τον Ολυμπιακό στην επίθεση.

Η Αταλάντα βρήκε τα γκολ στο καλό της δεκάλεπτο

Το διάστημα που ήρθαν τα δύο τέρματα της Αταλάντα απέναντι στον Ολυμπιακό μόνο τυχαίο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Στα εντός έδρας παιχνίδια, το διάστημα 61'-70' αποτελεί το... αγαπημένο της ομάδας του Γκασπερίνι στο Μπέργκαμο αφού έχει το καλύτερο goal difference (3-1). Παράλληλα, και στο δεκάλεπτο 51'-60' έχει αντίστοιχο goal difference (2-0), αλλά έχει σκοράρει ένα λιγότερο τέρμα.



Το χειρότερο διάστημά της είναι το 71'-80' με 1-3 στο goal difference. Ήταν το διάστημα της μεγάλης χαμένης φάσης του Ολυμπιακού με τον Αγκιμπού Καμαρά. Παράλληλα, στο 11'-20' που ο Ολυμπιακός βρήκε το γκολ με τον Τικίνιο έχει ρεκόρ 2-2!

Ο άξονας των επιθέσεων και το «βάπτυσμα» του φορ

Το κάθετο και συνδυαστικό ποδόσφαιρο που αρέσκεται να παίζει η Αταλάντα, έχει ως αποτέλεσμα την παραγωγή αρκετών φάσεων και τελικών προσπαθειών ανά παιχνίδι. Μιλάμε για ομάδα που ο κύριος όγκος των τελικών προσπαθειών της (65%) έρχεται από τον άξονα και το υπόλοιπο μοιράζεται στα δύο φτερά με το αριστερό (18%) να έχει μικρό προβάδισμα από το δεξί (17%).



Είδαμε τις πλευρές από τις οποίες οι «μπεργκαμάσκι» απειλούν, τώρα θα εξετάσουμε και σε ποιο τρίτο του γηπέδου τελειώνουν τις φάσεις τους. Το 60% των φάσεων έρχονται μέσα από την μεγάλη περιοχή, ενώ υπάρχει και ένα μικρό 7% από τη μικρή περιοχή. Την ίδια ώρα, το υπόλοιπο 33% έρχεται με προσπάθειες εκτός περιοχής, ένα αν μη τι άλλο αρκετά μεγάλο ποσοστό δείγμα του ότι η Αταλάντα διαθέτει ποδοσφαιριστές όπως οι Μαλινόφσκι, Μουριέλ, Πεσίνα, Φρόιλερ, Μέλε, Μπογκά και Ίλιτσιτς που τους αρέσουν να δοκιμάζουν τα πόδια τους εκτός του κουτιου.



Κάπως έτσι και με τον τραυματισμό σχεδόν όλων των επιθετικών του, ο Γκασπερίνι αναγκάζεται πλέον να προβεί σε πειραματισμούς για τη θέση του φορ. Ο Μπογκά είναι ο μοναδικός διαθέσιμος και θα ξεκινήσει αλλά είναι κυρίως εξτρέμ και λιγότερο φορ, όμως θα παίξει αναγκαστικά εκεί. Θα πλαισιωθεί με τον Πάσαλιτς, ενώ οι άλλες δύο διαθέσιμες επιλογές θα είναι ο Πεσίνα και ο Μαλινόφσκι. Ο Κουπμάινερς μοιραία θα παίξει πιο μπροστά αν κάποιος εκ των προαναφερθέντων θα παίξει σε ρόλο επιθετικού και το Ντε Ρόουν, Φρόιλερ θα επιστρέψει στα χαφ...