«Το μέλλον είναι εδώ…»

Φτιαγμένη για μεγάλα πράγματα είναι αυτή η εθνική ομάδα, όπως δήλωσε στον SuperΣΠΟΡ FM 94,6 λίγο πριν την πτήση της επιστροφής στην πατρίδα με το τρόπαιο των Πρωταθλητών Ευρώπης στα χέρια ο Μιχάλης Κακιούζης. Ο αρχηγός της ελληνικής ομάδας, που ίσως ήταν ο μόνος που πίστευε πριν τη διοργάνωση στην πρωτιά, εξέφρασε την πεποίθηση πως αυτή η επιτυχία ανοίγει το δρόμο για νέες επιτυχίες στο μπάσκετ.

«Νιώθω ακόμη πολύ παράξενα. Δεν μπορώ να εκφράσω ακόμη με λόγια αυτό που αισθάνομαι. Όταν λέω κάτι το κάνω έχοντας γνώση και ξέροντας τι επιπτώσεις μπορεί να έχει αυτό. Ήμουν σίγουρος από την Ολυμπιάδα ότι αυτή η ομάδα έχει μέλλον, είναι έτοιμη να κάνει πολύ μεγάλα πράγματα. Απλά βγήκα αληθινός. Αυτή η ομάδα είναι το μέλλον του ελληνικού μπάσκετ. Αξίζουν συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά, ακόμη και σε αυτούς που για οποιοδήποτε λόγο δεν βρέθηκαν εδώ, αλλά βοήθησαν έστω και για μια προπόνηση για να βελτιωθούμε. Αν το εξετάσουμε ψυχρά, όπως εξελίχθηκε το παιχνίδι με τη Γαλλία ουσιαστικά ήταν ο τελικός, άλλα δεν έχει καμία σημασία. Το παιχνίδι με τη Γερμανία δεν ήταν χαλαρό. Μετά τον αγώνα δεν αισθανόμουν ιδιαίτερα κουρασμένος, αλλά το πρωί που ξύπνησα δεν μπορούσα να περπατήσω. Εμείς κάνουμε τα παιχνίδια να φαίνονται εύκολα ή δύσκολα. Η Γερμανία πέρασε στον τελικό, έδειξε ότι δεν είναι τυχαία, αλλά μεγάλη ομάδα, αλλά δεν τους αφήσαμε κανένα περιθώριο να ελπίζουν ότι μπορούν να πετύχουν κάτι καλύτερο από το να παρακολουθούν εμάς να παίζουμε μπάσκετ. Για να τη κερδίσουμε έπρεπε να δώσουμε το 100% των δυνατοτήτων μας και αυτό κάναμε», δήλωσε ο διεθνής φόργουορντ που χαρακτήρισε εποικοδομητική τη «σφαλιάρα» από τη Σλοβενία στη δεδομένη στιγμή που ήρθε:

«Μετά την ήττα από τη Σλοβενία συνειδητοποιήσαμε όλοι ότι για να πετύχουμε αυτό που θέλουμε θα πρέπει να κοπιάσουμε πολύ. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είχαν πάρει τα μυαλά μας αέρα. Αποδείχθηκε περίτρανα άλλωστε ότι σε όλη τη διάρκεια του τουρνουά καμία ομάδα δεν ήταν «άτρωτη» και για να κερδίσεις από την πρώτη μέχρι την τελευταία σε δυναμικότητα έπρεπε να χύσεις αίμα και ιδρώτα κυριολεκτικά. Η ήττα από τη Σλοβενία ήταν «αναίμακτη», αφού δεν μας στοίχισε και μας βοήθησε να διορθώσουμε κάποια λάθη μας. Θα μπορούσε να έρθει στα χιαστί παιχνίδια και τώρα να μην ήταν χαρούμενος κανένας μας».

Δυστυχώς ο κορμός αυτής της εθνικής δεν θα αγωνίζεται την προσεχή περίοδο στην Ελλάδα, αλλά σε πρωταθλήματα του εξωτερικού λόγω της διαρκούς πτώσης του αθλήματος στη χώρα. Ο Μιχάλης Κακιούζης αισιοδοξεί η επιτυχία αυτή να δώσει ώθηση για νέα άνθηση στο μπάσκετ, ώστε να μπορεί να κρατά τα δικά του παιδιά εντός των τειχών. Άλλωστε μεταβαίνοντας σε λίγες ημέρες στη Βαρκελώνη για να ενσωματωθεί στην αποστολή της Μπαρτσελόνα, δεν θα έχει την ευκαιρία να νιώσει από κοντά την αγάπη και την ευγνωμοσύνη των Ελλήνων:

«Δυστυχώς δεν θα είμαστε στην Ελλάδα. Και τη λέμε όλοι αυτή τη λέξη και την εννοούμε. Εμείς κάναμε κάτι για να το αλλάξουμε, αλλά πλέον εξαρτάται από αυτούς που έχουν τις τύχες του αθλήματος στα χέρια τους. Πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι το ελληνικό μπάσκετ υπάρχει και ότι πάντα ήταν εδώ. Αρχής γενομένης από αυτή την επιτυχία, μακάρι το άθλημα να αποκτήσει πάλι την αίγλη του παρελθόντος και όλοι όσοι αγωνιζόμαστε στο εξωτερικό να επιστρέψουμε σπίτια μας. Σε κανένα δεν αρέσει να δουλεύει εκτός Ελλάδας. Να δούμε όλοι ότι πραγματικά αυτή η ομάδα αξίζει την προσοχή όλων και τότε θα είναι καλύτερα και πιο εύκολα για όλους μας. Θυμάμαι πως πέρυσι όταν πήρε η ποδοσφαιρική ομάδα το Ευρωπαϊκό, ήμασταν στο Μέτσοβο για προετοιμασία και πανηγυρίζαμε σαν τρελοί. Βγαίναμε στους δρόμους και φωνάζαμε από ευτυχία. Από τις λίγες εικόνες που είδα χθες στην τηλεόραση μπορώ να πω πως αισθάνομαι περίεργα. Για τη χώρα μας τα κάνουμε όλα αυτά. Είμαστε περήφανοι και νιώθουμε μεγάλη τιμή που την εκπροσωπούμε και δίνουμε χαρά σε αυτή τη μικρή χώρα. Μικρή σε εισαγωγικά βέβαια γιατί μόνο στην έκταση είναι μικρή. Δυστυχώς στην Ισπανία όπου θα μεταβώ σε λίγες μέρες για την προετοιμασία της Μπαρτσελόνα δεν θα μπορώ να νιώσω την αγάπη του κόσμου. Αυτή την ώρα δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω τι γίνεται και να μαζέψω το μυαλό μου. Όταν θα πάω στην Ισπανία και ηρεμήσω θα καταλάβω σιγά-σιγά τι έγινε».

Κλείνοντας, ο Μιχάλης Κακιούζης εξήρε το ρόλο του Παναγιώτη Γιαννάκη και χαρακτήρισε ως μεγάλο όπλο της εθνικής πως αποτελεί πάνω και πέρα από όλα μια ομάδα: «Αυτή η ομάδα είναι ΟΜΑΔΑ. Όλοι έβαλαν ένα λιθαράκι για να έρθει αυτή η τεράστια επιτυχία. Ήμασταν ενωμένοι σαν ομάδα και στα δύσκολα και στα εύκολα. Είναι άδικο να ξεχωρίσουμε κάποιον περισσότερο. Όταν βέβαια έχεις προπονητή τον Παναγιώτη Γιαννάκη, τον αρχηγό του 1987 και ένα τέτοιο πρότυπο, θα ήταν αγένεια να μην βουτάμε για κάθε μπάλα μέσα στο παρκέ. Ξέρουμε πως κι αυτός αν έπαιζε το ίδιο θα έκανε στη θέση μας. Αυτός και η γενιά του, ο Γκάλης, ο Φασούλας, ο Χριστοδούλου, ο Φιλίππου και οι άλλοι, μας έκαναν να θέλουμε να ασχοληθούμε με αυτό το άθλημα άλλωστε».