Όχι απλά Φενέρ. Φενέρ του Ζοτς...

Το καλοκαίρι του 2013 η Φενέρμπαχτσε έκανε σαν... τρελή για να πείσει τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς να αναλάβει την τεχνική της ηγεσία. Ήξερε πως... μόνο έτσι είχε ελπίδες για να φτάσει κάποια στιγμή στην πηγή και να πιει νερό (μετά τα πολλά εκατομμύρια που έριχνε). Και τελικά ύστερα από μια μεταβατική σεζόν, ο Σέρβος κόουτς οδήγησε τον τουρκικό σύλλογο στο πρώτο Final-4 της ιστορίας του και μάλλον εύκολα.

Πολλοί θα πουν πως δεν είναι το φαβορί -αρχικά- του ημιτελικού απέναντι στα «πολυβόλα» της οικοδέσποινας Ρεάλ. Πως δεν έχει την εμπειρία, ως «σταχτοπούτα» γαρ, για τέτοιους αγώνες. Πως δεν έχει την φανέλα και τον χαρακτήρα να παίξει τέτοια παιχνίδια. Πιθανώς ναι, πιθανώς κι όχι διότι αφενός είναι δύο «ζαριές», αφετέρου η άκρη του πάγκου λάμπει...

Πήγε... τρένο στη Μαδρίτη

Δεν ξεκίνησε «σώνει και ντε» ως ένα εκ των φαβορί για Final-4, ούτε η εκκίνηση της Φενέρμπαχτσε ήταν ιδιαίτερα ενθαρρυντική, στην κανονική διάρκεια της Ευρωλίγκας. Διότι με δύο ήττες (μία εξ' αυτών βαριά απ' τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ) στα πρώτα τέσσερα παιχνίδια, προέκυψαν κάποια σύννεφα. Σιγά-σιγά όμως, οι παίκτες του Ομπράντοβιτς άρχισαν να ρολάρουν, άρχισαν να εκμεταλλεύονται τον «καλό» όμιλο (με Μπαρτσελόνα, ΠΑΟ, Αρμάνι, Τούροφ, Μπάγερν), να βρίσκουν τα πατήματά τους και με 6x6 τερμάτισαν στη δεύτερη θέση (8-2 ρεκόρ).

Παρόμοια μπήκαν οι Τούρκοι και στο Top-16, γνωρίζοντας δύο ήττες και δη στο σπίτι τους από ΤΣΣΚΑ και Ολυμπιακό. Εκ νέου, όμως, η ποιότητα, το κοουτσάρισμα του Ζοτς, η κίνηση-ματ με την απόκτηση του Ζήση απέδωσαν καρπούς. Και η Φενέρ με 10 νίκες στα 11 παιχνίδια που απέμεναν στη δεύτερη φάση του θεσμού, όχι μόνο έδειξε τις δυνάμεις της φεύγοντας με διπλό απ' τη Ρωσία και το ΣΕΦ, όχι μόνο νίκησε δις την Εφές του κουμπάρου, αλλά παράλληλα τερμάτισε και δεύτερη στον όμιλο. Και συνάμα καπάρωσε το πλεονέκτημα έδρας στα πλέι οφ.

Εκεί έπεσε πάνω στην Μακάμπι Τελ Αβίβ. Μπορεί οι Ισραηλινοί να ήταν πρωταθλητές Ευρώπης, οι γείτονές μας όμως... διψούσαν για διάκριση και τελικά με ένα «καλώς τα παιδιά, καλώς τα 3-0» πήραν το εισιτήριο για το Final-4. Δύο εύκολες νίκες στην Τουρκία και μια δύσκολη (75-74) στο Ισραήλ, στην παράταση υπέγραψαν την πρόκριση της ομάδας του Ζοτς, η οποία ήταν η πρώτη χρονικά ομάδα που έκλεισε θέση για το «Παλάθιος ντε Ντεπόρτες».



Έχει τα... βιολιά της

Αν μη τι άλλο ο Ομπράντοβιτς έχει κάποια βασικά «κλειδιά» χάρη στα οποία η Φενέρμπαχτσε έφτασε εδώ που έφτασε. Μπορεί να μην δείχνει σαν «παίκτης Ζοτς» λόγω του ότι παίρνει την μπάλα και κάνει τα... δικά του, όμως ο Γκάουντλοκ αποδεικνύεται λίρα εκατό. Με 16,4 πόντους κατά μέσο όρο είναι αυτός που οδηγεί στο σκοράρισμα (που συχνά πυκνά πάει ψηλά) την ομάδα του, όντας τρίτος σκόρερ στην φετινή Ευρωλίγκα.

Δεν μπήκε τυχαία στην καλύτερη πεντάδα του θεσμού ο Νεμάνια Μπιέλιτσα. Ο Σέρβος βρίσκεται στο πικ της καριέρας του και κάνει μεγάλη σεζόν. Όχι μόνο σκοράρει (11,9 πόντους), όχι μόνο κατεβάζει ριμπάουντ (8.6), αλλά κάνει όλες τις δουλειές στο παρκέ για χάρη του Ζοτς. Από άμυνα, από κλεψίματα, από δημιουργία άμα λάχει. Πραγματικό λαχείο που αναγεννήθηκε στην Τουρκία.

Την τρίτη θέση του... βάθρου θα μπορούσαν να την μοιραστούν δύο παίκτες. Νίκος Ζήσης και Γιαν Βέσελι. Ο Έλληνας γκαρντ αποκτήθηκε τον Ιανουάριο κι άλλαξε τις ισορροπίες, προσφέροντας στον άλλοτε κόουτς του Παναθηναίκού τη λύση που έψαχνε στην οργάνωση του παιχνιδιού. Ήρθε απ' την Ούνιξ κι έδεσε με το... καλημέρα. Εξ' ου και ο πολύς χρόνος που παίρνει. Απ' την άλλη, ο Τσέχος είναι αυτό που ήθελε ο Ομπράντοβιτς για το παιχνίδι πάνω απ' την στεφάνη. Καρφώνει, παίζει άμυνα ψηλά, κατεβάζει ριμπάουντ, τελειώνει φάσεις και αποδεικνύει για ποιο λόγο πέρασε και από NBA...



Ομπράντοβιτς, πάραμ-παραμ-παμ-πέρομ-περόμ

Αλήθεια τώρα, χρειάζονται συστάσεις; 13 χρόνια τον είχαμε στην χώρα μας και όλοι -ανεξαρτήτων οπαδικών προτιμήσεων- αναγνώριζαν και υποκλίνονταν στο μεγαλείο του. Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς είναι απ' τους λίγους που ξέρουν απ' έξω και ανακατωτά τι εστί Final-4 της Ευρωλίγκας. Ετοιμάζεται για το 14ο(!) στην προπονητική του καριέρα, έχοντας σηκώσει το Ευρωπαϊκό οκτώ φορές, με τέσσερις διαφορετικές ομάδες. Πέντε με τον Παναθηναϊκό και από μία με Παρτιζάν, Μπανταλόνα και Ρεάλ Μαδρίτης. Αν δεν ξέρει αυτός, τότε ποιος;

Ο Ζοτς δεν συμβιβάζεται με τίποτα λιγότερο απ' την επιτυχία. Ανέλαβε την Φενέρ για να την οδηγήσει στο πάνθεον. Όπως έκανε με τόσους συλλόγους στο παρελθόν. Και ας μην γελιόμαστε, αν δεν ήταν ο κορυφαίος προπονητής στην άκρη του πάγκου, αυτή τη στιγμή οι Τούρκοι θα ήταν σπίτι και λογικά θα ετοιμάζονταν να δουν το Final-4 της Μαδρίτης απ' την τηλεόραση...

Το ρόστερ της Φενέρμπαχτσε

Άντριου Γκάουντλοκ - 7/12/1988 - γκαρντ
Νίκος Ζήσης - 16/8/1983 - γκαρντ
Ρίκι Χίκμαν - 1/9/1985 - γκαρντ
Ογκουρλού Μπερκ - 27/4/1996 - γκαρντ
Κέναν Σιπάχι - 26/5/1995 - φόργουορντ
Μελίχ Μαχμούτογλου - 12/5/1990 - γκαρντ
Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς - 18/8/1992 - φόργουορντ
Σερχάτ Τσετίν - 23/2/1986 - φόργουορντ
Εμίρ Πρέλτζιτς - 6/9/1987 - φόργουορντ
Γιαν Βέσελι - 24/4/1990 - σέντερ
Νεμάνια Μπιέλιτσα - 9/5/1988 - φόργουορντ
Σεμίχ Ερντέν - 28/7/1986 - σέντερ
Ογκούζ Σαβάς - 13/7/1987 - σέντερ
Λούκα Ζόριτς - 5/11/1984 - σέντερ