Ζίζιτς: «Αφού δεν με ήθελαν…»

Ευτυχής στον Παναθηναϊκό με τον οποίο ελπίζει να κατακτήσει πολλούς τίτλους δηλώνει ο Άντρια Ζίζιτς σε συνέντευξή του στη «SportDay», ωστόσο ομολογεί πως η απόφαση του Ολυμπιακού να τον αποδεσμεύσει του προκάλεσε σοκ. «Δεν περίμενα αυτό που συνέβη το καλοκαίρι. Λίγους μήνες πριν είχα υπογράψει επέκταση του συμβολαίου που είχα με τον Ολυμπιακό και μια ημέρα μου τηλεφώνησε ο μάνατζέρ μου για να με ενημερώσει πως δεν με υπολογίζουν για την ερχόμενη σεζόν. Ήμουν σπίτι. Και φυσικά έπαθα σοκ! Αναρωτήθηκα πώς είναι δυνατόν να μου λένε τα καλύτερα, πως πιστεύουν τα πιο θετικά πράγματα για μένα και λίγες ημέρες μετά να με ειδοποιούν πως δεν με χρειάζονται. Και γιατί μου ζήτησαν να υπογράψω επέκταση αν με θεωρούσαν περιττό; Πραγματικά ένιωσα μεγάλη έκπληξη», δήλωσε ο Κροάτης φόργουορντ, που δεν… κάθισε να κλάψει.

«Πολύ γρήγορα κατέληξα στο ότι δεν μπορώ να χάσω άλλο χρόνο, με τέτοιου είδους σκέψεις. Αν κάποιος δεν με θέλει, δεν μπορώ να σπάσω το κεφάλι μου με αμφιβολίες και ερωτήματα που δεν θα πάρουν απάντηση και δεν θα αλλάξουν κάτι. Έτσι επικέντρωσα στην επόμενη μέρα. Και τότε ήταν που ήλθε ο Παναθηναϊκός. Τα συναισθήματά μου άλλαξαν και πάλι. Ένιωσα εξαιρετικά ευτυχής που με ήθελε η καλύτερη ομάδα στην Ευρώπη. Ο πρωταθλητής Ευρώπης. Ο πρωταθλητής Ελλάδος. Όταν είσαι μικρός, το όνειρό σου είναι να βρεθείς σε μια μεγάλη ευρωπαϊκή ομάδα. Και η πραγματοποίησή του σου φαίνεται πολύ μακρινή. Όσο περνούν τα χρόνια πλησιάζεις στον στόχο. Και όταν γίνεσαι μέλος της καλύτερης ομάδας, διαπιστώνεις τελικά πως δεν ήταν μόνο ένα όνειρο», τόνισε και πρόσθεσε: «Εκτός του ότι θα πήγαινα σε έναν εκπληκτικό οργανισμό, δεν θα άλλαζε και η ζωή μου πολύ. Θα εξακολουθούσα να μένω στην Αθήνα, την οποία λατρεύω. Η νοοτροπία των Ελλήνων ταιριάζει πάρα πολύ με αυτή των Κροατών. Είμαστε ίδιοι άνθρωποι. Για παράδειγμα, και εμείς ξεκινάμε τη μέρα μας με καφέ και την τελειώνουμε με καφέ. Περνάω πάρα πολύ καλά».

Η αλλαγή στρατοπέδου και η μετακίνηση από τον Ολυμπιακό στον Παναθηναϊκό δεν τον προβλημάτισε. «Είμαι επαγγελματίας παίκτης, πράγμα που σημαίνει πως καλούμαι να προτάξω άλλα ζητήματα από το τι θα πει ο κόσμος. Αυτό το βάζω σε δεύτερη μοίρα. Στην τελική, αν δεν με θέλουν κάποιοι, δεν μπορώ να μείνω με το ζόρι. Δεν μπορώ να κάνω κάτι. Συναντώ κόσμο στον δρόμο και είναι μπερδεμένοι. Δεν καταλαβαίνουν τι έγινε. Με ρωτούν και τους απαντώ ότι... ούτε εγώ κατάλαβα τι συνέβη. Επισημαίνω, όμως, πάντα πως η ζωή συνεχίζεται».

Μιλώντας για τον τρόπο που τον προσέγγισε ο Παναθηναϊκός, ο Άντρια Ζίζιτς είπε: «Εξαρχής με προσέγγισαν με τεράστιο ενδιαφέρον. Το πιο σημαντικό για μένα ήταν ότι με ήθελαν. Ότι με έπεισαν ότι με υπολογίζουν. Φυσικά και δεν χρειάστηκε να το σκεφτώ πολύ πριν πω το "ναι". Άλλωστε, αρκούσε και μόνο το ότι με κάλεσε ο κατά τεκμήριον καλύτερος προπονητής της Ευρώπης στην καλύτερη ομάδα της Ευρώπης. Συνεπώς... δεν είχα να σκεφτώ τίποτα. Συμφώνησα αμέσως. Ξέρω τι περιμένουν από μένα. Και δεν χρειάζομαι πολύ χρόνο για να κατανοήσω τον ρόλο μου και να προσαρμοστώ. Το πρώτιστο μέλημα είναι να αφοσιωθώ στη δουλειά μου και να την κάνω όσο καλύτερα μπορώ. Έχουμε τον κορυφαίο προπονητή που ελέγχει τα πάντα. Και ακόμα δεν είμαστε όλοι μαζί. Με την άφιξη των Ελλήνων διεθνών και με βασική προϋπόθεση να είμαστε υγιείς, να είστε βέβαιοι πως θα έλθουν και τα σωστά αποτελέσματα. Θα δώσω τα πάντα, το μάξιμουμ των δυνατοτήτων μου για να βοηθήσω την ομάδα μου. Ο Παναθηναϊκός είναι το νέο μου σπίτι. Θα κάνω ό,τι περνά από το χέρι μου για τα νέα μου χρώματα, όπως έκανα και την προηγούμενη διετία. Θα παλεύω μέχρις εσχάτων. Ελπίζω να μου δοθούν ευκαιρίες και να πάνε όλα καλά».

Η προσαρμογή του στο νέο του περιβάλλον ήταν εύκολη. «Ήδη έχω κάνει φίλους, ειδικά τα παιδιά με τα οποία μιλάμε την ίδια γλώσσα και, ξέρεις, είναι πιο εύκολο. Όλοι, όμως, είναι εξαιρετικοί χαρακτήρες. Έχουμε δημιουργήσει μια παρέα ανθρώπων, συνειδητοποιημένων γι' αυτά που πρέπει να γίνουν και της δουλειάς που πρέπει να κάνουμε για να τα καταφέρουμε. Και αυτό είναι ένα μεγάλο πλεονέκτημα στην όλη ιστορία».

Όσο για τις βλέψεις του, ο 27χρονος άσος είπε: «Είμαι πεινασμένος για τίτλους. Θέλω να πάρω πρωταθλήματα. Και πιστεύω πως είμαι... στην καλύτερη θέση της Ευρώπης για να τα καταφέρω. Το έργο μας θα είναι δυσκολότερο από πέρυσι. Κατά τη γνώμη μου, είναι πιο εύκολο να κατακτήσεις κάτι από το να το κρατήσεις. Να το υπερασπιστείς. Όλοι θέλουν να νικήσουν τον Παναθηναϊκό γιατί είναι πρωταθλητής. Εναντίον μας οι πάντες θα δίνουν το 105% για να τα καταφέρουν. Θα έχουν επιπλέον κίνητρο. Έτσι, πρέπει να μοχθούμε σε κάθε παιχνίδι. Να προετοιμαζόμαστε κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο για όλους τους αντιπάλους. Δεν μπορούμε να λέμε πως κάποιο παιχνίδι θα είναι εύκολο. Θα είμαστε έτοιμοι χίλια τοις εκατό για κάθε ομάδα που θα αντιμετωπίζουμε. Έχουμε την ποιότητα, ένα εκπληκτικό σύνολο παικτών που δουλεύει πολύ. Το πιο σημαντικό είναι να είμαστε έτοιμοι στην εκκίνηση και από φυσικής κατάστασης. Να αρχίσουμε να μετράμε νίκες και παιχνίδι με το παιχνίδι να βελτιωνόμαστε ακόμα περισσότερο».

Τέλος, αναφέρθηκε στην απόφασή του να απέχει από το Ευρωμπάσκετ της Ισπανίας, κάτι που χαρακτηρίστηκε στην πατρίδα του… εθνική προδοσία. «Πριν τελειώσει η περασμένη αγωνιστική περίοδος είχα δώσει μια συνέντευξη στη χώρα μου και με ρώτησαν για την εθνική. Ευθύς εξαρχής τους εξήγησα πως θα ήταν πολύ δύσκολο για μένα να εμφανιστώ στο Ευρωμπάσκετ. Διευκρίνισα πως έχω περάσει πάρα πολλά καλοκαίρια στην εθνική και πάντα ήμουν παίκτης πάγκου. Τους ενημέρωσα για την ανάγκη μου να κάνω προπονήσεις και να είμαι κοντά στον σύλλογό μου από την αρχή της προετοιμασίας. Τόνισα πως δεν μπορώ να κάθομαι άλλο στον πάγκο. Συν τοις άλλοις, υπήρχαν νέα παιδιά με μεγαλύτερη όρεξη και ακόμα μεγαλύτερα κίνητρα. Έχω παρουσιαστεί σε δύο ευρωπαϊκά, σε προκριματικά. Στα πάντα. Δώδεκα διαδοχικά χρόνια συμμετείχα στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Και όσο περνούν τα χρόνια νιώθεις πως σωματικά και πνευματικά δυσκολεύει η κατάσταση. Στην Κροατία, όμως, δεν θυμούνται το παρελθόν. Ασχολούνται μόνο με το παρόν. Δεν είμαι πια 20 χρόνων. Ήταν too much για μένα να μην ξεκουραστώ ούτε αυτό το καλοκαίρι. Η σεζόν είναι πολύ μεγάλη. Εχει 70 παιχνίδια και δεν είναι εύκολο να παίζεις κάθε βράδυ 20-30 λεπτά. Μια ντουζίνα χρόνια τελείωναν τα πρωταθλήματα, πήγαινα στην εθνική, στις διοργανώσεις και από εκεί στην ομάδα μου. Έφτασε να είναι πολύ δύσκολο για μένα. Εν τέλει, οι τέσσερις που δεν πήγαμε δεχθήκαμε "πυροβολισμούς" από παντού. Από τα ΜΜΕ, την κυβέρνηση. Αφήστε που η ομοσπονδία δεν μας προστάτεψε. Δεν μιλούσαμε την ίδια γλώσσα». Μετά ήλθε το σοκ από τον Ολυμπιακό και η μεγάλη ανατροπή με τον Παναθηναϊκό».