«Δεν υπάρχει κανένας Διαμαντίδης»!

Οσο μεγαλώνει ο άνθρωπος, αλλάζει. Αυτά που θέλει. Οχι αυτά που «πρέπει». Αν -στον απολογισμό- έχει καταφέρει να παραμένει άνθρωπος και να έχει υλοποιήσει τους στόχους του... υποθέτουμε πως δηλώνει ό,τι και ο Δημήτρης Διαμαντίδης στο "ACTIVE", για την πάρτη του και τον Παναθηναϊκό!

Συνέντευξη στον Αντώνη Κατσίκη

Από το «ως παιδί πρέπει να είσαι σεμνός, ως νέος εγκρατής, ο ενήλικας δίκαιος και ως γέρος συνετός» του Σωκράτη, ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μας κράτησε την αρχή. Τα περί σεμνότητας. Που υπήρχαν στο DNA του, από την ημέρα που αφίχθη σε αυτόν τον κόσμο. Απ' όταν κυκλοφορούσε στα παρκέ, ως λεπτό και ασχημάτιστο παιδί. Χρόνια πριν γίνει «τρεις φορές καλύτερος αμυντικός» της Ευρωλίγκα. Και πάρει ό,τι αγαλματάκι MVP υπήρχε διαθέσιμο στην αγορά. Οι ενστάσεις που έχει να διατυπώσει κάθε φορά που του θυμίζουν τις ατομικές του διακρίσεις, δεν γίνονται για να γίνουν. Δεν είναι «δήθεν». Είναι ο Δημήτρης Διαμαντίδης. Ο «μόνος αναντικατάστατος παίκτης» (κατά του Ζέλικο Ομπράντοβιτς το ρηθέν) σε έναν κόσμο που όλοι είμαστε αναλώσιμοι. Οι συνεντεύξεις που δίνει είναι σπάνιες. Και δύσκολα «βγάζουν» τίτλο. Εν αντιθέσει με τις πράξεις του. Που «τρέφουν» το σύνολο των ΜΜΕ. Οχι γιατί το έχει κάνει τάμα να βλέπει το όνομά του στα πρωτοσέλιδα. Φευ. Είναι το τελευταίο πράγμα που τον ενδιαφέρει. 'Η όπως είπε και ο ίδιος «δεν υπάρχει κανένας Διαμαντίδης. Μόνο ο Παναθηναϊκός»!

Ο,τι και αν κάνει, με όποιον τρόπο και αν κρίνει την έκβαση του οποιουδήποτε ματς -και έχει αμέτρητους, είναι η αλήθεια- επιμένει πως «ο κάθε παίκτης παίζει το παιχνίδι κι αν μπορεί να βοηθήσει την ομάδα του θα το κάνει. Αυτό κάνω κι εγώ». Ακόμα και σήμερα, δεν αλλάζει τροπάριο, για την τάπα που έκρινε εν πολλοίς το περυσινό πρωτάθλημα της Α1. «Οποιος και αν ήταν κοντά στη φάση θα το έκανε» εξηγεί. Πράγμα που επαναλαμβάνει για τα buzzer beater που έχει «χρεωθεί» -με ΠΑΟ και Εθνική-, για το κλέψιμο στο ΣΕΦ, για βολές στα τελευταία δευτερόλεπτα (π.χ. φέτος με την Παρτίζαν) και ουκ ολίγες άλλες περιπτώσεις, στις οποίες έχει συλληφθεί να υπογράφει το σκορ. Αυτό που ακούσαμε από την άλλη άκρη της γραμμής, όταν θέσαμε το ζήτημα «Ακερ» ήταν «απλά (;) έτυχε να βρεθώ εγώ κοντά και να πάω στην φάση. Όποιος συμπαίκτης μου και να ήταν εκεί θα πήγαινε. Τέτοιες φάσεις άλλες φορές σου βγαίνουν και άλλες όχι. Αυτή η φάση έτυχε και με ευνόησε, κάποια άλλη μπορεί και να μην με ευνοήσει αλλά αυτά είναι μέσα στο παιχνίδι». Οντως. Μόνο που δεν τα αντιλαμβάνονται όλοι με τον ίδιο τρόπο. Και για αυτό ο «Μήτσος» έχει ξεχωριστή θέση στην εκτίμηση... των απανταχού φαν του μπάσκετ. Είτε πρόκειται για προπονητές, είτε για συμπαίκτες κλπ, κλπ.

«Θέλω να κάνω μόνο τη δουλειά μου»

Ενδεικτικά, θα σάς αναφέρουμε μια από τις αναφορές του «Ζοτς» στο άτομό του. Είχε πει λοιπόν, κάποια στιγμή περυσι πως «μαθαίνω και εγώ από τον Δημήτρη. Είναι σπουδαίο για έναν αθλητή να μην πετά στα σύννεφα. Είναι προσγειωμένος, γιατί γνωρίζει ότι εκτός του αδιαμφισβήτητου ταλέντου του έφτασε σε αυτό το σημείο με σκληρή δουλειά. Είναι ο ηγέτης του Παναθηναϊκού. Ο πιο ταλαντούχος και πληρέστερος μπασκετμπολίστας που αγωνίζεται στην Ευρώπη». Αυτά είναι δεδομένα. Και δεν αλλάζουν, ούτε όταν ο 27χρονος γκαρντ... περνά λάθος πάσα. Φαινόμενο σπάνιο. Που δεν περνά απαρατήρητο από τον προπονητή του. Γιατί για τον Διαμαντίδη δεν υπάρχει όριο εξέλιξης. «Η σχέση μου με τον Ομπράντοβιτς είναι όπως και κάθε άλλου παίκτη μέσα στην ομάδα» εξηγεί, «όλοι ξέρουμε ποιος είναι ο Ομπράντοβιτς και δεν χρειάζεται να ξαναλέμε τα ίδια και τα ίδια. Νιώθω τυχερός που δουλεύω μαζί του. Όλοι μαθαίνουμε από αυτόν. Με έχει μάθει να παίζω μπάσκετ σε υψηλό επίπεδο. Και χαίρομαι που παίζω σε τόσο υψηλό επίπεδο».

Συνεπώς, δεν έχει αλλάξει τίποτα από την ημέρα που δήλωσε «είμαι υπερήφανος που με διάλεξε ο Ομπράντοβιτς για την ομάδα του και με εμπιστεύεται. Είναι ειδική περίπτωση προπονητή και μεγάλη προσωπικότητα. Ξέρει πως να κάνει την ομάδα επιτυχημένη». Ο «έρωτας» εξακολουθεί να υπάρχει. Για αυτό που κάνει, για τον δάσκαλό του, το μπάσκετ, την εξέλιξη, το άπειρο. «Είναι ευχάριστο να μιλάνε για σένα με τόσο καλά λόγια, πόσο μάλλον ο Ομπράντοβιτς που όλοι ξέρουμε ποιος είναι. Εγώ το μόνο που θέλω να κάνω είναι η δουλειά μου» απαντά στη σχετική μας τοποθέτηση. Και συνεχίζει. Ακάθεκτος...

«Αυτό που με φτιάχνει»

Το «triple crown» ήταν απλά η αρχή. Οχι η ολοκλήρωση. Αυτή, να μας συμπαθάτε, αλλά ανάθεμα και αν έλθει ποτέ για τον Διαμαντίδη. Σε επίπεδο καριέρας. Εξ ου και διευκρινίζει ακόμα και σήμερα πως «η πρόκληση για μένα είναι να κερδίζει η ομάδα και τίποτα άλλο. Αυτό που με «φτιάχνει» μέσα σε ένα ματς είναι να κάνω ότι καλύτερο περνάει από το χέρι μου για την ομάδα. Ό,τι κάνω και βοηθάει την ομάδα με ικανοποιεί». Τόσο απλά -για εκείνον- και τόσο σύνθετα -για όσους παρακολουθούν τον παίκτη που δεν σταματά ποτέ να έχει απαιτήσεις από τον εαυτό του. Και που ακόμα και σήμερα εξηγεί «δουλεύω στις αδυναμίες που μου υποδεικνύει ο προπονητής μου».

Φέτος είχε την ευκαιρία να δουλέψει και κάτι ακόμα: τη ψυχολογία του στην πρώτη απουσία που πήρε από ματς του Παναθηναϊκού, έπειτα από 205 συνεχείς συμμετοχές. Εμπειρία που δεν είχε προηγούμενο. Οχι ότι περιμέναμε κάτι διαφορετικό, αλλά τον ακούσαμε να λέει πως «ο ΠΑΟ δεν έχει ανάγκη ποτέ έναν παίκτη. Αυτό είναι το μεγάλο προσόν της ομάδας, δεν στηριζόμαστε σε μονάδες αλλά στο σύνολο. Σίγουρα αισθάνθηκα περίεργα, αλλά αφού ήμουν άρρωστος δε γινόταν αλλιώς. Και αυτά μέσα στη ζωή είναι».

«Ανθρωπος είμαι και εγώ»

Κάποιες φορές δημιουργεί μια σύγχυση είναι η αλήθεια, ως προς το ανθρώπινο της υπόστασής του. Οταν όλα γκρεμίζονται γύρω του, εκείνος παραμένει προσηλωμένος στο στόχο του. Ενίοτε κλέβει και νίκες, κατ' αυτόν τον τρόπο. Σπανίως ωστόσο, πανηγυρίζει. Το είδαμε όμως, και αυτό μετά την ολοκλήρωση του περασμένου Φάιναλ Φορ. Του ΟΑΚΑ. Που βρήκε τον Παναθηναϊκό ξανά στην κορυφή της Ευρώπης. «Γενικά δεν είμαι άνθρωπος που πανηγυρίζει» παραδέχεται, «το έκανα ωστόσο, μετά το Φάιναλ Φορ. Πριν από τόσο μεγάλα ματς έχεις άγχος. Μετά από κάποια στιγμή το άγχος αυτό βγαίνει. Και μου βγήκε με τους πανηγυρισμούς» ενημερώνει, πριν καταλήξει στο «άνθρωπος είμαι και εγώ και πανηγύρισα».

«Μιλάς στα ΜΜΕ όταν έχεις κάτι να πεις»

Τον έχουμε δει να μαζεύει τους παίκτες μέσα στο παρκέ για διευκρινίσεις, να κάνει ένα βήμα μπροστά σε αμφισβητούμενες αποφάσεις διαιτητών, να ηρεμεί τα πνεύματα. Τελικά... πόσα πράγματα μπορούν και συνυπάρχουν στο μυαλό του, κατά τη διάρκεια ενός παιχνιδιού; «Το μόνο που σκέφτομαι και εγώ, αλλά και όλα τα άλλα παιδιά είναι να νικήσει ομάδα» δηλώνει με... εκνευριστική μετριοφροσύνη. Και πριν παρεξηγηθεί -με αφορμή την ερώτησή μας για τις φορές που έχει καλύψει τον Αλβέρτη στη θέση του αρχηγού- τονίζει «δεν σκέφτομαι καν ότι μπορεί μια μέρα να είμαι αρχηγός. Δεν υπάρχει κάτι τέτοιο στο μυαλό μου. Τώρα το μόνο που θέλω είναι να πηγαίνει καλά η ομάδα. Τίποτα άλλο. Δεν θέλω να μιλήσω για το μέλλον. Έχω το συμβόλαιο μου και όλα είναι μια χαρά στον ΠαναθηναΪκό. Αυτό που σκέφτομαι είναι τρόπους για να κερδίζει η ομάδα και να δίνουμε χαρές στον κόσμο μας».

Στους δημοσιογράφους πάλι, όσα χρόνια και αν περάσουν θα είναι εγκρατής. «Τα ΜΜΕ είναι μέρος της καθημερινότητας του κάθε παίκτη. Χρειάζεται να μιλάς, μόνο όταν έχεις κάτι να πεις. Αλλιώς καλό θα είναι να παραμένεις σιωπηλός. Ούτε βάσανο είναι, ούτε τίποτα. Είναι απλά μέρος της καθημερινότητας».

«Το μεγάλο προσόν»

Οσο φυσικό ήταν να πανηγυρίσει και αυτός μια φορά, είναι και να χάσει κάποια στιγμή η παρέα του. Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε για παν ενδεχόμενο πως μιλήσαμε μαζί του πριν το ματς με τη Ρεάλ. Στο 13/13 των «πρασίνων». «Δεν γίνεται να τελειώσουμε την χρονιά χωρίς ήττα. Θα έρθουν και αυτές. Μέσα στο πρόγραμμα είναι. Ελπίζω να είναι και ανώδυνες» ενημερώνει. Χωρίς καν να χρειαστεί να επαναλάβει πως αυτό που θέλει και φέτος ο ΠΑΟ είναι... τα πάντα. Εν τούτοις, συμπληρώνει ότι «μεγάλο προσόν αυτής της ομάδας είναι ότι ξέρει να διαχειρίζεται όλες τις καταστάσεις. Και μετά από ήττα και τη ψυχολογική ή σωματική κούραση. Οπως συνέβη πέρυσι, μετά το ευρωπαϊκό. Ακολούθησε χαλάρωση κυρίως ψυχολογική και κούραση. Καταφέραμε όμως, και αντιδράσαμε σωστά. Ετσι πήραμε και το πρωτάθλημα. Το ότι φτάσαμε όμως σε πέντε τελικούς δεν ήταν επειδή ήμασταν εμείς κουρασμένοι, αλλά και επειδή και ο Ολυμπιακός ήταν πολύ καλός καθόλη τη διάρκεια των πλέι οφ».

«Αν δεν σέβεσαι το πληρώνεις»

Πως βλέπει φέτος το έτερο μισό των «αιωνίων»; «Είναι πολύ καλή ομάδα. Έχεις παίκτες με ταλέντο, έχει αρκετές λύσεις και είναι ομάδα με μεγάλο ταλέντο. Δεν είναι όμως μόνο ο Ολυμπιακός δυνατός. Και ο Άρης αλλά και ο Πανιώνιος μπορεί να σε κοντράρουν και να σε «αμφισβητήσουν» μέχρι τέλους. Στην Ελλάδα αν δεν είσαι σοβαρός και συγκεντρωμένος όλες οι ομάδες μπορούν να σε κοντράρουν. Δεν υπάρχει το «κάνω συντήρηση δυνάμεων». Πρέπει να σέβεσαι όλες τις ομάδες. Αλλιώς μπορούν ακόμα και οι μικρομεσαίες να σου κάνουν ζημιά. Αν δεν σέβεσαι, θα το πληρώσεις». Πράγμα που ισχύει και για την Ευρωλίγκα. «Ούτε εκεί μπορείς να κάνεις διαχωρισμούς.

Όλες οι ομάδες είναι πολύ καλές και μπορούν να σου κάνουν τη ζημιά. Εμείς σεβόμαστε κάθε αντίπαλο. Παντού. Σε Ελλάδα και Ευρώπη». Και σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι «στο τέλος του πρωταθλήματος θα δούμε ποιος θα είναι πιο δυνατός». Το κύριο ζητούμενο των πρωταθλητών ως είθισται είναι «να κερδίζει η ομάδα και να βελτιωνόμαστε συνέχεια από παιχνίδι σε παιχνίδι. Κάτι που έχει αρχίσει να γίνεται τον τελευταίο καιρό». Και απ' ότι φαίνεται οι «πράσινοι» απολαμβάνουν το παιχνίδι. 'Η δεν είναι έτσι; «Είναι μεγάλη ευχαρίστηση να έχεις συμπαίκτες, τα παιδιά που είναι στον Παναθηναϊκό. Κάνουν το παιχνίδι πιο εύκολο». Φυσικά, υπάρχει και ένα «αλλά»: «Στο τέλος θα κάνουμε ταμείο».