O Τσίλντρες στους “New York Times”!

Ο νέος σταθμός στην καριέρα του Τζος Τσίλντρες, ο Ολυμπιακός, θα "τραβάει" τα βλέμματα για πολύ καιρό ακόμα, μια και η αγορά του «Άφρο», τάραξε τα νερά στην παγκόσμια αγορά του μπάσκετ. Το ότι οι επισκέψεις από αμερικανικά δίκτυα θα ήταν πολύ συχνές, μπορούσαμε να το φανταστούμε. Ωστόσο, αν λέγαμε ότι την πρώτη εβδομάδα της αγωνιστικής δραστηριότητας του πρώην φόργουορντ των Χοκς στην Ελλάδα, θα είχαμε ήδη δει ένα αφιέρωμα 4.000 λέξεων, στους κυριακάτικους «New York Times», ίσως να θεωρούμασταν υπερβολικοί. Το αφιέρωμα αυτό θα πέσει στα μάτια (κατά μέσο όρο) 2 εκατομμυρίων (!) ανθρώπων…

Ο Τσίλντρες, στη συνέντευξη που έδωσε στον Pete Thamel, απάντησε σε ερωτήσεις για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του… Ήταν σαν, μια κατά κάποιο τρόπο, αναδρομή για τον ίδιο, που δε δίστασε να απαντήσει σε λεπτομερείς ερωτήσεις του συμπατριώτη του δημοσιογράφου, όντας πολύ χαλαρός.

Αναλυτικά, η συνέντευξη του σταρ του Ολυμπιακού:


- Ποιες είναι οι διαφορές στην Ευρώπη;
- Ο τρόπος που συμπεριφέρονται εδώ στους αθλητές είναι παρόμοιος μ’ αυτόν που συμπεριφέρονται στους αστέρες του σινεμά στις ΗΠΑ. Ότι κι να κάνεις είναι στις εφημερίδες. Πήγα σ’ ένα club ένα βράδυ και την επόμενη μέρα ήταν γραμμένο. Είναι κάτι που πρέπει να το συνηθίσεις. Προσπαθούν να σου που να μη βγαίνεις εκτός κι αν είναι μετά το παιχνίδι. Προτιμούν να μη βγαίνεις έξω καθημερινές, αλλά εγώ έτσι κι αλλιώς δεν είμαι ο τύπος που βγαίνει έξω.

- Πότε συνειδητοποιήσεις ότι είναι διαφορετικά;
- Το κατάλαβα από την πρώτη στιγμή που ήρθα. Όταν ήρθα για επίσκεψη για να δω αν θα μου αρέσει εδώ. Για τρεις μέρες ήμουν στο πρωτοσέλιδο κάθε αθλητικής έκδοσης. Και υπάρχουν 10 καθημερινές αθλητικές εφημερίδες. Υπήρχαν μεγάλα κείμενα στις μέσα σελίδες στα οποία γραφόταν λεπτομερώς τι έκανα κατά τη διάρκεια της μέρας. Ότι πήγα να δω σπίτια, κι αυτό και το άλλο. Τότε κατάλαβα ότι είναι διαφορετικό επίπεδο. Εδώ ο κόσμος φωνάζει «Ολυμπιακός» κι έχουν τατουάζ με το σήμα της ομάδας στο χέρι του. Είναι διαφορετικό επίπεδο.

- Ο Ολυμπιακός έχει ένα μεγάλο αντίπαλο, αυτή η κόντρα υποτίθεται ότι είναι σαν αυτή των Red Sox με τους Yankees. Τι ξέρεις γι’ αυτό;
- Είναι 10, ίσως 100 φορές χειρότερο. Φτάνει στο σημείο που στα εντός έδρας παιχνίδια μας, δεν μπορούν να έρθουν οι οπαδοί τους. Το ίδιο ισχύει και για τους δικούς μας όταν παίζουμε στην έδρα τους. Δεν ξέρω πόσο καιρό πριν ήταν, αλλά αντάλλασαν πυροτεχνήματα και μετά τα παιχνίδια, έδιναν ραντεβού σε κάποιο μέρος για να τσακωθούν. Όταν λέω ότι είναι 10 φορές χειρότερα, είναι με την κυριολεκτική έννοια του πολύ σκληρός για να πεθάνεις. Παίζουμε μαζί τους δυο φορές κατά τη διάρκεια της κανονικής περιόδου και για το κύπελλο, που νομίζω ότι είναι ένα παιχνίδι και όταν συναντιόμαστε στα πλέι οφ είναι για τη σειρά best-of-five. Νομίζω ότι τους αντιμετωπίσαμε πέρσι έξι φορές.

- Τι σου λείπει περισσότερο από την πατρίδα;
- Πραγματικά είμαι ο τύπος που του αρέσει πολύ το πρωινό. Έχω μια σεφ εδώ, αλλά δεν έχει αρχίσει ακόμα επειδή η μητέρα μου έρχεται σύντομα και θα μαγειρεύει για μένα. Ευτυχώς θα φτιάχνει τηγανίτες. Είμαι απλός τύπος. Απλά μου λείπει το πρωινό μου. Και προφανώς μου λείπει η οικογένειά μου. Αλλά έτσι είναι τα πράγματα.

- Ο ατζέντης σου Τζιμ Τάνερ, μου είπε πάνω κάτω πως πήγαν τα πράγματα. Μπορείς να μου το περιγράψεις;
- Μιλούσαμε στο τηλέφωνο και μου εξηγούσε ποιος του τηλεφώνησε και τι είχε προσφέρει. Στο τέλος, ο Τζιμ Τάνερ μου είπε: «Και είχαμε κι ένα τηλεφώνημα από την Ελλάδα». Το άκουσα και γέλασα. Όπως, όταν λέμε καλό κι αυτό. Από πού έρχεται; Τότε μου είπε την προσφορά. Είπα: «Ας το κρατήσουμε ζωντανό. Ας δούμε πως θα πάνε τα υπόλοιπα.
Είχα προτάσεις από την Οκλαχόμα, το Σαν Αντόνιο, το Φοίνιξ, το Κλίβελαντ και δεν θυμάμαι τι άλλο. Ο Τζιμ μου πέρασε τη λίστα. Κάποια πράγματα ήταν ελκυστικά και κάποια όχι. Ήθελα να ξεκαθαρίσω την κατάσταση νωρίς και το είπα αυτό στην ιδιοκτησία της Ατλάντα. Την πρώτη εβδομάδα. Η περίοδος των Free Agents ξεκινά την 1η Ιουλίου. Από την αρχή, κράτησε τρεις εβδομάδες.
Στις εφημερίδες και στα Media, η Ατλάντα το έκανε σαφές ότι είχε ως προτεραιότητα να υπογράψει εμένα και τον Τζος Σμιθ. Υποτίθεται ότι ήμουν προτεραιότητα, αλλά οι εβδομάδες περνούσαν. Δεν ήθελα να κολλήσω κι ένιωσα ότι μπορούσα να συνηθίσω να ζω σ’ άλλο μέρος. Δεν έχω πρόβλημα να ζω εδώ. Ξέρω ότι πολλοί μπορεί να είχαν. Είναι διαφορετικά. Για μένα δεν είναι πρόβλημα.
Όταν ήρθα και είδα τα σπίτια, τους ανθρώπους με τους οποίους θα παίζω, συνειδητοποίησα ότι δεν είναι τόσο άσημα. Κι ένα από τα πράγματα που μου άρεσαν ήταν αυτό που αληθινά αγαπούσα στο κολέγιο. Το ομαδικό μπάσκετ. Απομακρύνεσαι απ’ αυτό όταν πας στο ΝΒΑ. Όλα είναι λίγο πιο ατομικά. Ακόμα και το γεύμα της ομάδας. Ναι, είναι κάτι ανόητο, αλλά μου έλειψε το ομαδικό πνεύμα και να είσαι κοντά μ’ όλους τους συμπαίκτες σου και να υπάρχει οικογενειακό κλίμα.

- Κρατάς επικοινωνία με κάποιον από το Στάνφορντ;
- Είμαι πιο κοντά με τους συμμαθητές μου. O Rob Litle είναι στη Νέα Υόρκη και δουλεύει για την Goldman Sachs. Ο Chris Hernandez, που παίζει στην Ισπανία. Ο Justin Davis έπαιξε στην Ελλάδα και με συμβούλευσε πολύ. Με ενθάρρυνε. Και ο Carlton Weatherby.

- Πηγαίνεις ένα ταξίδι κάθε χρόνο από την παιδική ηλικία με τον Jamal Sampson, ο οποίος παίζει στους Τορόντο Ράπτορς. Πήγατε σε μέρη όπως η Βραζιλία και η Ισπανία. Πως ήταν τα πράγματα;
- Ο Τζαμάλ είναι ο καλύτερός μου φίλος από την έκτη ή την έβδομη τάξη. Ο άλλος είναι ο Layveon Rider, με τον οποίο μεγαλώσαμε μαζί. Κι αυτοί έχουμε απομείνει. Όλοι οι άλλοι έρχονται και φεύγουν. Όποιος μπορεί να αντέξει.

- Πίσω στην ελληνική πολιορκία.
- Γινόταν όλο και πιο σοβαρό όσο περνούσε ο καιρός. Ήταν πολύ νωρίς, στις 3 Ιουλίου όταν έγινε το τηλεφωνικό ραντεβού. Στη συνέχεια πήγαμε στο Βέγκας και συναντήσαμε τον G.M. και το βοηθό του Ολυμπιακού. Κάτσαμε κάτω και είχαμε μια πολύ όμορφη συνάντηση.
Με έκατσαν κάτω και μου είπαν το όραμα τους για μένα και την ομάδα. Μου είπαν ότι είχαν δει 50 από τα παιχνίδια μου την περασμένη σεζόν. Αυτό ήταν έκπληξη. Σοκαρίστηκα. Δεν μπορείς να σκεφτείς ότι σου κάνουν scouting απ’ όλο τον κόσμο. Πίστευαν ότι ήμουν καλός για την ομάδα τους. Ο βοηθός προπονητή μου είπε που μπορούσα να τους βοηθήσω, τι θα μπορούσα να κάνω για την ομάδα και ποιος θα είναι ο ρόλος μου. Είχα καλό προαίσθημα. Ένιωσα πως με θέλουν. Ένιωσα σπουδαίος. Ανεξάρτητα με ποιος είσαι, πάντα σου αρέσει να αισθάνεσαι σπουδαίος. Μετά απ’ αυτή τη συνάντηση, αυτή η επιλογή για μένα ανέβηκε πολύ.

- Για να τα πούμε με τα λόγια του κολεγιακού μπάσκετ, αυτή η συνάντηση στο Βέγκας ήταν “Official Visit”;
- Ναι αυτό έκαναν (γέλια). Με έπεισαν να ταξιδέψω στην Ελλάδα και όταν ήρθα, όλα τελείωσαν. Όταν με πήγαν για αναζήτηση σπιτιού, είδα κάποια που μου άρεσαν. Ήταν ένα θέμα κατά κάποιο τρόπο. Αυτό έγινε τις πρώτες εβδομάδες που ήμασταν εδώ. Απογοητεύτηκα λίγο. Δεν πήγαιναν τα πράγματα όπως τα ήθελα. Μετά βρήκα αυτό το σπίτι και όλα καλά.

- Πόσο είναι το ενοίκιο του σπιτιού σου;
- Δεν ξέρω. Μπορώ να πω περίπου 5.000 με 8.000 μηνιαίως. Ίσως είναι λιγότερο. Το όριο που μου είχαν δώσει ήταν 9.000 ευρώ. Είμαι 25 λεπτά από το γήπεδο. Το πρωί όμως έχει κίνηση και υπάρχουν μόνο δυο κυρίως δρόμοι για να πας εκεί. Έτσι, θα δοκιμάσω κάτι καινούργιο. Θα πάρω το τραμ. Λένε ότι είναι 25 λεπτά η διαδρομή και κοστίζει ένα ευρώ. Θα δω αν μου αρέσει. Το τραμ σ’ αφήνει έξω από το γήπεδο και ξεκινά έξω από το σπίτι μου.

- Φαντάζομαι ότι τα πάντα στην επίσκεψή σου ήταν πρώτης ποιότητας.
- Δεν είναι ότι το έκαναν τότε μόνο. Με προσέχουν πάρα πολύ. Ότι χρειαστώ. Δεν θέλω να είμαι φορτικός. Πολλές φορές μου θυμώνουν αν δε ζητήσω κάτι. Είπα κάποτε σ’ ένα άνθρωπο της ομάδας ότι ξοδεύω πολύ ώρα να στεγνώσω τα ρούχα μου. Δεν έχουν στεγνωτήρια εδώ. Και τρελάθηκε: «Έπρεπε να μας το πεις ότι χρειάζεσαι ένα στεγνωτήριο»! Θέλουν να είναι σίγουροι ότι όλα πάνε καλά και ότι είμαι άνετα και ευτυχισμένος. Κι αυτό δε γίνεται μόνο μ’ εμένα, αλλά μ’ όλους στην ομάδα.

- Σε προσέχουν επειδή ξέρουν ότι θα μιλήσεις και με άλλους αθλητές στις ΗΠΑ για την εμπειρία σου.
- Το συνειδητοποίησα αυτό. Πολλοί με ρωτούν. Νομίζω ότι θα είναι ενδιαφέρουσα η επόμενη περίοδος των free agents. Έχω μιλήσει με κάποιους άλλους παίκτες εδώ. Ο Κάρλος Αρόγιο είναι στο Τελ Αβίβ. Ο Ερλ Μπόουκινς στην Ιταλία. Τους αρέσει πολύ. Τους συμπεριφέρονται σα βασιλιάδες.

- Ανέλυσε τα οικονομικά στοιχεία της συμφωνίας;
- Αυτή τη στιγμή, θα κερδίσω έξι εκατομμύρια δολάρια καθαρά. Δηλαδή, κερδίζω τα διπλά απ’ αυτά που θα έβγαζα. Συμπερίλαβε και το σπίτι, το αυτοκίνητο, τον σεφ και όλα τα υπόλοιπα. Τότε στην κυριολεξία κερδίζω τα διπλά.

- Πως έχει η κατάσταση με τους Χοκς;
- Το ενδιαφέρον είναι ότι είμαι στα βιβλία τους με 10 εκατομμύρια δολάρια. Τους είναι σκληρό να κρατήσουν τα δικαιώματά μου. Μπορεί να μη με πληρώνουν, αλλά είμαι στον προϋπολογισμό τους. Αν μείνω και τα τρία χρόνια, δε νομίζω ότι θα συνεχίσω να είμαι ιδιοκτησία των Χοκς. Ως τότε, πιστεύω ότι θα με έχουν κάνει ανταλλαγή . Έχουν πολλούς παίκτες που πρέπει να υπογράψουν. Πρέπει να υπογράψουν τον Τζόε Τζόνσον, τον Μάρβιν Ουίλιαμς, τον Αλ Χορφορντ, τον Άσι Λόου. Θα χρειαστούν αυτά τα λεφτά και θα πρέπει είτε να με ανταλλάξουν, είτε να με αφήσουν ελεύθερο. Και όταν αυτό γίνει, τα πάντα γίνονται πιο εύκολα.

- Αισθάνεσαι ότι κορόιδεψες το σύστημα;
- (γέλια) Δεν θα έλεγα ότι το κορόιδεψα, αλλά βρήκα μια μικρή τρύπα. Δεν μπορώ να πάρω όλα τα εύσημα. Ο Ολυμπιακός έκανε την πρώτη επαφή. Νομίζω ότι αυτό που έγινε θα αλλάξει πολλά στις διαπραγματεύσεις των συμβολαίων. Θα είναι δύσκολο για κάποιες ομάδες να κοντράρουν ομάδες της Ευρώπης.

- Ξέρω ότι κάποιες ανέσεις του ΝΒΑ δεν υπάρχουν εδώ. Πως είναι τα πράγματα;
- Δεν πετάμε με δικό μας αεροπλάνο σ’ όλα τα παιχνίδι. Αλλά για ακόμα μια φορά, αυτό δεν είναι κάτι σημαντικό για μένα. Σήμερα, πετάξαμε από το Ισραήλ στις έξι το πρωί κι αυτό ήταν σκληρό, αλλά είχαμε ρεπό. Δεν χρειάζομαι να πετάω με ιδιωτικό αεροπλάνο. Πετάμε στην πρώτη θέση και είναι άνετα. Σε μερικά παιχνίδι, νομίζω στην Ευρωλίγκα πετάμε με πτήση τσάρτερ.

- Έπαιξες με τον Baby Shaq, σωστά;
- Είναι ένα τέρας. Έγινε ντραφτ, αλλά δεν ξέρω γιατί ποτέ δεν πήγε στο ΝΒΑ. Ο κόουτς τον χρησιμοποιεί από τον πάγκο. Νομίζω ότι πιστεύει ότι τον βάζει στο παιχνίδι όταν θέλει να προκαλέσει ζημιά και μετά τον κάνει αλλαγή και τον ξαναβάζει μέσα όταν θέλει να κάνει λίγη ακόμα ζημιά. Ο προπονητής μας δίνει μεγάλη έμφαση στο γεγονός ότι όλοι οι παίκτες πρέπει να παίζουν πάντα ποιοτικά και γι’ αυτό δεν θα δεις πολλούς να παίζουν πολλά λεφτά.
Στο ΝΒΑ, οι καλύτεροι παίκτες όπως ο ΛεΜπρον και ο Κόμπε παίζουν κατά μέσο όρο πάνω από 40 λεπτά. Εδώ, ίσως να παίζω 27. Έτσι έχουν εδώ τα πράγματα. Το παιχνίδι διαρκεί 40 λεπτά. Νομίζω ότι οι άνθρωποι τα βλέπουν λάθος τα πράγματα όταν βλέπουν τους αριθμούς και το πόσο σκοράρουν οι παίκτες.
Είναι πιο δύσκολο να σκοράρεις εδώ. Δεν υπάρχει αμυντική προσπάθεια τριών δευτερολέπτων. Παίζουν ζωή. Υπάρχουν πολλοί τρόποι που σε δυσκολεύουν στο σκοράρισμα. Το παιχνίδι είναι πιο δυνατό και πιο ομαδικό. 15 πόντοι σε 27 λεπτά είναι καλοί αριθμοί.
Αλλά αυτό δεν είναι σημαντικό. Οι παίκτες που σκοράρουν πολλούς πόντους εδώ είναι σε κακές ομάδες. Ο MVP της Ευρωλίγκα, Θοδωρής Παπαλουκάς είναι στην ομάδα μας. Ίσως να έχει κατά μέσο όρο 10 πόντους και 5, 6, 7 ασίστ. Κοιτάζουν στην κυριολεξία ποιος αλλάζει το παιχνίδι και ποιος είναι ο πιο πολύτιμος στην ομάδα. Όχι απλά ποιος βάζει 30. Το σκέφτονται διαφορετικά.
Στο τελευταίο παιχνίδι στο Τελ Αβίβ, μετά τον αγώνα ήμουν λίγο πεσμένος. Είχα κάποιες χαμένες ευκαιρίες. Κερδίσαμε, αλλά εγώ ήθελα να κάνω το καλύτερό μου. Ο Παπαλουκάς ήρθε και μου είπε: «Ηρέμησε. Έβαλες το κορμί σου σωστά και έκανες το κλέψιμο με το οποίο κερδίσαμε το παιχνίδι». Εκτιμούν περισσότερο τα μικρά πράγματα κι αυτά που κάνεις για να κερδίσεις το παιχνίδι. Αν είχα σκοράρει 30 και χάναμε, ίσως να είχαν τρελαθεί. Είχα 15 πόντους, ένα καλό κλέψιμο και έτσι απλά ήταν ένα καλό παιχνίδι».

- Ο προπονητής σου στο κολέγιο, ο Μάικ Μοντγκόμερι μου είπε ότι ήσουν ευχαριστημένος που ήρθες στην Ελλάδα και δε θέλουν από σένα να σκοράρεις 40 πόντους κάθε βράδυ.
- Αυτό είναι ένα πράγματα που μου αρέσει παίζοντας εδώ. Δεν υπάρχει πίεση για να αλλάξω το παιχνίδι μου. Κάποια βράδια, ίσως να πρέπει να είμαι πιο επιθετικός στην επίθεση και κάποια άλλα στην άμυνα. Δεν περιμένουν από μένα να μπω και να βάλω 30. Δεν θέλουν να το κάνω αυτό. Το να μπαίνω στο γήπεδο και να κάνω 20 σουτ είναι κάτι που δεν θέλω. Προτιμώ να πάρω ένα καλό σουτ, παρά ένα σουτ απλά για να σουτάρω.

- Έχεις μιλήσει με πολλούς παίκτες στις ΗΠΑ για το πώς είναι τα πράγματα εδώ;
- Άντε, το πολύ 10 με 15 παιδιά. Το έχω ξεκαθαρίσει πως δεν είναι για όλους. Οι πτήσεις και τα ξενοδοχεία δεν είναι όπως στο ΝΒΑ. Δεν είναι το Four Seasons, αλλά δεν είναι κι άσχημα. Νομίζω πως γι' αρκετούς, μαζί με μένα, το να ζεις έτσι σε βοηθάει για μετά την καριέρα σου. Είναι μια πιο απλή ζωή. Η μεγαλύτερη δεν είναι πάντα και η καλύτερη. Προφανώς βγάζω καλά λεφτά και θέλω ωραία πράγματα. Μαθαίνεις πως δε χρειάζεται να μένεις στο Ritz-Carlton. Μπορώ να μείνω στο Westin. Κι αυτό είναι καλό ξενοδοχείο.

- Πιστεύεις πως θα ξαναπαίξεις ποτέ για την Ατλάντα;
- Ποτέ δεν ξέρεις. Ποτέ δεν λέω «ποτέ», αλλά δεν ξέρω. Ειλικρινά δεν ξέρω.

- Ποια ήταν η αντίδραση της Ατλάντα;
- Μίλησα με έναν από τους ιδιοκτήτες και μου έδωσε να καταλάβω πως δε νομίζει ότι είναι καλή ιδέα. Για κάποιο λόγο πίστευε πως υπάρχει περίπτωση να μη πληρωθώ.

- Η ΝΙΚΕ τι είπε;
- Καλοδέχτηκαν την ιδέα. Θα είμαι λίγο περισσότερο εκπρόσωπός τους στην Ευρώπη. Δεν έκανα τίποτα γι' αυτούς στην Ατλάντα.

- Σου αρέσει που δημιούργησες μια μόδα;
- Μου αρέσει. Είναι καλό να σε θεωρούν τέτοιο τύπο. Αλλά δεν το έκανε γι' αυτό. Το έκανα γιατί ήταν μια καλύτερη κατάσταση για μένα. Ασχέτως με το τι λέει ο κόσμος. Πολλοί λένε «δεν είναι ανταγωνιστής» ή «πάει στην παιδική λίγκα». Το διαβάζω παντού. Το έγραφαν σε πολλά chat rooms και σε μερικές εφημερίδες. Σε αυτούς θα πω «Βρίσκομαι σε μια φάση όπου πληρώνομαι τα διπλά, ο ρόλος μου μεγαλώνει, δεν έχω έξοδα και μετακομίζω σε μια ωραία πόλη». Πόσοι δε θα το έκαναν αυτό, ανεξάρτητα αν είσαι δικηγόρος ή γιατρός; Από επαγγελματικής άποψης, αν έλεγα στον κόσμο πως θα προσπεράσω την πρόταση αυτή, θα ήμουν βλάκας. Αυτός θα ήταν ο επόμενος τίτλος: Ο Τζος Τσίλντρες δε θα έπρεπε να φοιτήσει στο Στάνφορντ. Είναι Βλάκας (γέλια).

- Αυτό πρέπει να προκαλεί περισσότερη πίεση στο παρκέ από ό,τι είχες μέχρι τώρα.
- Ήταν κάτι στο οποίο έπρεπε να συνηθίσω και πάλι, αλλά είναι κάτι το οποίο δε με απασχολεί. Είναι κάτι για το οποίο έχω δουλέψει όλη μου τη ζωή. Τώρα είμαι σε θέση όπου μπορώ να έχω τη δυνατότητα να γίνω καλύτερος παίκτη και φανώ λίγο περισσότερο. Καλωσορίζω την πίεση. Είναι κάτι που με οδηγεί.

- Βρήκες καθόλου τον εαυτό σου να παλεύει λίγο με την αυταρέσκεια;
- Έχει να κάνει με αυτό που είπα νωρίτερα. Ως παίκτης, ως ανταγωνιστής, θέλεις πάντα να γίνεσαι καλύτερος. Πάντα θέλεις να έχεις μεγαλύτερο ρόλο. Υπάρχουν κάποιοι που θα ήταν ευχαριστημένοι να είναι ο έκτος παίκτης. Ασπάζομαι το ρόλο μου. Δεν είχα πρόβλημα με αυτό. Αυτό ένιωθαν οι προπονητές μου και οι συμπαίκτες μου πως ήταν καλύτερο. Ως ανταγωνιστής θέλω να έχω μεγαλύτερο ρόλο. Μου φεύγει ο... πάτος όλο το καλοκαίρι κι όλη τη σεζόν. Το να μπορώ μπω σε καλούπι με έναν συγκεκριμένο ρόλο - «Είσαι ο έκτος παίκτης, αυτός είσαι» - είναι δύσκολο πνευματικά επειδή δεν θέλω να κάτσω και να είμαι εντάξει με αυτό. Δεν έχει τίποτα κακό να είσαι ο έκτος παίκτης, προφανώς. Αλλά πάντα θέλεις να γίνεσαι καλύτερος. Θέλει να είσαι ο καλύτερος.

- Πώς είναι η σχέση σου με τον ιδιοκτήτη;
- Δεν είναι ο ιδιοκτήτης που δε μπορείς να του μιλήσεις. Με παίρνει τηλέφωνο και μου στέλνει μηνύματα στο κινητό. Την άλλη φορά μου είχε στείλει ένα ελληνικό site, που είναι μικρό blog για μένα. Όταν ψάχναμε για σπίτι ήμουν στο αυτοκίνητο με άτομα που εργάζονται στην ομάδα. Όχι με τον προπονητή ή τον γενικό διευθυντή, κανέναν μεγάλο. Τους παίρνει τηλέφωνο και τους ξαναπαίρνει και τους παίρνει και πάλι. Δεν είναι «Είμαι πολυεκατομμυριούχος και δεν μπορείτε να με βρείτε». Υπάρχει ακόμη αυτή η επαφή. Όλοι πήγαμε στην δεξίωση του γάμου του αδερφού του. Είναι πιο πολύ σε οικογενειακή ατμόσφαιρα.

- Πιστεύεις πως το ΝΒΑ θα αλλάξει τον όρο για να εμποδίζει παίκτες από το έρθουν στην Ευρώπη;
- Δεν ξέρω. Ίσως να μη νοιάζονται. Ανεξάρτητα με το αν νοιάζονται ή όχι, οι παίκτες θα κοιτούν τι είναι καλύτερο γι' αυτούς. Ως παίκτης είμαι σίγουρος πως ο Ντέιβιντ Στερν καταλαβαίνει αν ένας παίκτης φεύγει για να γίνει καλύτερος.

- Πώς σου φαίνεται να έρθει εδώ μια μέρα ο Κόμπε Μπράιαντ ή κάποιος τέτοιος;
- Κάτι αλλάζει. Αν συμβεί κάτι τέτοιο, είναι κάτι που θα ταρακουνήσει τους πάντες. Βλέπω τον Κόμπε ως άτομο που του αρέσει ο έλεγχος. Αν του δώσουν τη δύναμη να χτίσει τη δική του ομάδα, τον βλέπω να έρχεται. Αν θα είχε τη δυνατότητα να φτιάξει δική του ομάδα, τον βλέπω να έρχεται εύκολα. Δεν τον ξέρω προσωπικά. Τον έχω συναντήσει κάποιες φορές. Στις συζητήσεις μαζί του κι ακούγοντας γι' αυτόν, αν έχει τη δυνατότητα να κάνει το δικό του και να χτίσει δική του ομάδα από το μηδέν, νομίζω πως θα το έκανε. Μοιάζει να είναι αυτός ο χαρακτήρας του.

- Ο αδερφός σου ο Τζαμάλ μου είπε πως ήσουν ο άνθρωπος της περιπέτειας στην οικογένεια, αυτός που χορεύει στους γάμους και τέτοια. Από πού νομίζεις πως πηγάζει αυτό;
- Πηγάζει από ότι θέλω να είμαι διαφορετικός. Πάντα διέφερα από τους υπολοίπους. Προσπαθούσα να αποστασιοποιούμαι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Αυτός είναι ένας ακόμη τρόπος να το δείξω. Μπορείς να πεις και πως τα μαλλιά μου είναι κάτι ανάλογο. Στα απλά πράγματα προσπαθώ να είμαι διαφορετικός.

Επιμέλεια : Θάνος Στεφανίδης