Γιασικεβίτσιους: «Να τελειώσω την καριέρα μου με την εθνική Λιθουανίας»

Όνειρο του να τελειώσει την καριέρα του φορώντας την φανέλας της Εθνικής Λιθουανίας. Ο λόγος για τον Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, ο οποίος απαντώντας σε ερωτήσεις φιλάθλων μέσο της ιστοσελίδας της Ευρωλίγκας, τόνισε πως με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας του έζησε τις καλύτερες του στιγμές. Στη συνέχεια, αναφέρθηκε και στον Παναθηναϊκό, λέγοντας πως στο «τριφύλλι» πρέπει να αλλάξουν μερικά πράγματα και η ομάδα θα βρει το δρόμο της ξανά. «Το όνειρο μου είναι να τελειώσω την καριέρα μου φορώντας την φανέλα της εθνικής της χώρας μου. Αυτό είναι για μένα το σημαντικότερο πράγμα που κατάφερα στην ζωή μου», τόνισε για την Λιθουανία ενώ στη συνέχεια για τους «πράσινους», είπε: «Τώρα όμως που έρχονται τα σπουδαία ματς έχω την αίσθηση οτι θα πάμε καλά.Πρέπει απλά να αλλάξουμε ορισμένα πράγματα, να σουτάρουμε καλύτερα στα κρίσιμα σημεία και να περιορίσουμε τα λάθη. Με αυτές τις προϋποθέσεις δεν θα έχουμε κανένα πρόβλημα».

Αναλυτικά:

«Το όνειρο μου είναι να τελειώσω την καριέρα μου φορώντας την φανέλα της εθνικής της χώρας μου. Αυτό είναι για μένα το σημαντικότερο πράγμα που κατάφερα στην ζωή μου. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο κατόρθωμα απο το ότι αγωνίστηκα με την εθνική ομάδα της Λιθουανίας. Και φυσικά τόσο το χάλκινο που κατακτήσαμε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ όσο και το χρυσό στο Ευρωμπάσκετ της Σουηδίας, ήταν οι κορυφαίες μας στιγμές. Σε συλλογικό επίπεδο αναμφίβολα δεν υπάρχει μεγαλύτερη επιτυχία απο την κατάκτηση της Ευρωλίγκα.

Για τον αν θα εκπροσωπήσει τη χώρα του στο Μουντομπάσκετ το 2010, τόνισε: «Δεν μπορώ να σκεφτώ απο τώρα το καλοκαίρι του 2010. Εδώ δεν σκέφτομαι καν το καλοκαίρι του 2009 (Ευρωμπάσκετ, Πολωνία). Πάντως θα είναι δύσκολο να αγωνιστώ, δεδομένου ότι όλοι σχεδόν οι παίκτες της γενιάς μου, με τους οποίους όλα αυτά τα χρόνια παίζαμε μαζί και είχαμε τις επιτυχίες, ανακοίνωσαν ή σκοπεύουν να ανακοινώσουν την αποχώρηση τους. Βέβαια θα είναι σκληρή απόφαση για μένα, όμως φτάνει και αυτή η στιγμή.»

Στη συνέχεια, αναφέρθηκε και στις ομάδες όπου και έπαιξε: «Ήμουν τυχερός που αγωνίστηκε σε ομάδες όπως είναι ο Παναθηναϊκός, η Μπαρτσελόνα και η Μακάμπι, και κάθε ομάδα απο αυτές θα έχει ξεχωριστό σημείο στην καρδιά μου, ίσως λίγο περισσότερο η Μακάμπι και η Μπαρτσελόνα επειδή μέχρι τώρα δεν είχα ευρωπαϊκή επιτυχία με τον Παναθηναϊκό, πράγμα που φυσικά εύχομαι να αλλάξει φέτος. Πάντως αισθάνομαι πολύ άνετα στην Αθήνα. Οι άνθρωποι της ομάδας κάνουν οτι μπορούν για να είμαι ικανοποιημένος και για αυτό τους είμαι ευγνώμων.»

Για το πόσο δύσκολο είναι να βρει ένας παίκτης σταθερό ρόλο σε μια ομάδα όπως ο Παναθηναϊκός, τόνισε: «Σίγουρα είναι πιο δύσκολο να βρεις ρυθμό. Και αυτό γιατί θα πρέπει απο την πρώτη στιγμή που μπαίνεις στο παρκέ να είσαι καλός στην απόδοση σου, γιατί διαφορετικά κάποιος άλλος θα πάρει τη θέση. Ετσι μοιραία κάποιες φορές δυσκολεύομαι να βρω τα πατήματα μου. Απο την άλλη όμως αυτός είναι ο τρόπος ώστε να επιμηκυνθεί η καριέρα μου, αφού ο κόουτς Ομπράντοβιτς προστατεύει τα λεπτά όλων των παικτών και δεν θέλει να επιβαρύνουμε τα σώματα μας, ξέροντας οτι οι περισσότεροι απο εμάς έχουμε και πολυάσχολα καλοκαίρια με τις εθνικές μας ομάδες.»

Για τον αν ο Παναθηναϊκος μπορεί να κατακτήσει την Ευρωλίγκα, επεσήμανε: «Η αλήθεια είναι είμαστε ασταθείς. Παίζουμε καλό μπάσκετ, όμως δεν σουτάρουμε με καλά ποσοστά ενώ κάνουμε και πολλά λάθη.Αν διορθώσουμε αυτά τα στοιχεία τότε μπορούμε να παλέψουμε με τις κορυφαίες ομάδες. Εχουμε ταλέντο. Υπάρχει μια μικρή έλλειψη κινήτρου, όμως εδώ που έχουμε φτάσει πλέον δεν υπάρχει πρόβλημα.Το καλύτερο για μας είναι οτι η ομάδα διαθέτει πολύπειρους και διεθνώς αναγνωρισμένους παίκτες, οι οποίοι όμως παίζουν και τις εθνικές τους και έτσι κουράζονται κάθε χρόνο. Τώρα όμως που έρχονται τα σπουδαία ματς έχω την αίσθηση οτι θα πάμε καλά.Πρέπει απλά να αλλάξουμε ορισμένα πράγματα, να σουτάρουμε καλύτερα στα κρίσιμα σημεία και να περιορίσουμε τα λάθη. Με αυτές τις προϋποθέσεις δεν θα έχουμε κανένα πρόβλημα.»



Για την παλιά του ομάδα την Μακαμπι, σχολίσε: «Φυσικά και μου λείπουν. Ηταν τα καλύτερα μου χρόνια, τόσο μπασκετικά όσο και σε προσωπικό επίπεδο. Είχαμε καταφέρει να φτιάξει μια ομάδα που πέρα απο το εξαιρετικό μπάσκετ που έπαιζε, είχε καταφέρει να γίνει και μια πολύ δεμένη παρέα. Θα θυμάμαι πάντα τα ταξίδια που κάναμε και τις συζητήσεις μας επί παντός επιστητού. Δεν βρίσκεις τέτοιο κλίμα σε ομάδα συχνά, και είμαι βέβαιος οτι δεν πρόκειται να το συναντήσω ξανά στην καριέρα μου.»

Για το ταλέντο του να πασάρει, τόνισε: «Πιθανώς όλα να ξεκινάνε απο τα γονίδια καθώς και οι δυο μου γονείς υπήρξαν αθλητές. Απο εκεί και πέρα έχω παρατηρήσει και τον τρόπο παιχνιδιού παικτών όπως ο Μάτζικ Τζόνσον και ο Τζον Στόκτον. Αισθάνομαι τυχερός που είχα το ταλέντο για να ασχοληθώ με αυτό το άθλημα και απο εκεί και πέρα είναι και θέμα προπόνησης ή και έμπνευσης πάνω στον αγώνα.»

Για τις καλύτερες και τις χειρότερες αναμνήσεις του με την Εθνική Λιθουανίας, είπε: «Πάντα λέω οτι υπάρχουν καλές και κακές αναμνήσεις. Δεν υπάρχουν καλύτερες αναμνήσεις απο τον τελικό του Ευρωμπάσκετ του 2003 και τον μικρό τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων του Σίδνεϊ. Από την άλλη δεν υπάρχουν χειρότερες αναμνήσεις από τον χαμένο ημιτελικό στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, και τον χαμένο προημιτελικό στο Παρίσι το 1999.»