Σιγάλας: «Μεγάλη η φανέλα και η ιστορία του Άρη»

Η αυτοκρατορία αντεπιτίθεται. Η πρόκριση του Άρη στον τελικό του Uleb Cup μετά τη νίκη του με 82-77 επί της Χέμοφαρμ, αλλά και η σταθερά ανοδική του πορεία τα τελευταία χρόνια αποτελούν τρανή απόδειξη πως η ομάδα που έκανε όλους τους Έλληνες να αγαπήσουν το μπάσκετ επέστρεψε για να μείνει. Αυτό ήταν το μήνυμα που έστειλε ο Γιώργος Σιγάλας μιλώντας στον SuperΣΠΟΡ FM 94,6.

«Η φανέλα και η ιστορία αυτού του συλλόγου είναι πολύ μεγάλη. Παρά τις δυσκολίες όλων αυτών των χρόνων οι φίλαθλοί διατήρησαν αυτή την αίγλη. Τα τελευταία δυο- τρία χρόνια που η ομάδα έχει οργανωθεί και βαδίζει σε πιο στέρεες βάσεις, τους δίνεται η ευκαιρία να ζητάνε το καλύτερο δυνατό. Η παρουσία μας στον τελικό του Uleb Cup που είναι η δεύτερη αναγνωρισμένη διοργάνωση της Ευρώπης, είναι πολύ σημαντική. Είναι μεγάλο γεγονός για τον Άρη, την διοίκησή, τους φιλάθλους και όλους όσους στήριξαν αυτή την προσπάθεια. Η ομάδα επανέρχεται σε υψηλά αγωνιστικά και οικονομικά επίπεδα όταν καταφέρνει κάτι τέτοιο», δήλωσε ο πολύπειρος γκαρντ, που πάντως χαρακτήρισε κακή την εμφάνιση της ομάδας του απέναντι στη Χέμοφαρμ. «Το παιχνίδι δεν ήταν καλό για εμάς. Έχουμε κάνει πολύ καλύτερα. Όπως είπε και ο προπονητής μας, ήμασταν σφιγμένοι. Χάναμε κάποια εύκολα καλάθια και οι αντίπαλοί μας έβαζαν τα δύσκολα. Όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο τα πόδια και τα χέρια βαραίνουν και η κατάσταση δυσκολεύει. Όμως η ομάδα αυτή έχει πραγματικά μεγάλη προσωπικότητα, καλούς αθλητές και τα κατάφερε. Χθες στηριχτήκαμε σε δυο –τρεις παίκτες που ήταν πραγματικά συγκλονιστικοί στην επίθεση, γιατί αμυντικά όλοι λειτουργήσαμε πολύ άσχημα. Βοήθησε επίσης του καθαρό μυαλό του προπονητή. Μπορέσαμε και πήραμε την νίκη και πλέον κοιτάμε παρακάτω. Πρέπει να ξεχάσουμε την κακή εμφάνιση γιατί πλέον είμαστε στον τελικό».

Ερωτηθείς πώς είναι να αγωνίζεται κανείς υπό το βλέμμα του Νίκου Γκάλη, που βρέθηκε το βράδυ της Τρίτης στο Αλεξάνδρειο για να στηρίξει την ομάδα της καρδιάς του, ο 35χρονος άσος είπε: «Νομίζω πως είναι καλύτερα να τον έχεις μέσα στο γήπεδο. Είχα την ατυχία – ευτυχία να είμαι αντίπαλός του. Η παρουσία του ήταν μεγάλο γεγονός για την ομάδα. Είναι μια μεγάλη μορφή και είναι καλό να υπάρχει επαφή με όλα τα παιδιά της ιστορίας του Άρη. Είναι το ιδανικό να έχεις επαφή με ανθρώπους που έχουν προσφέρει στον σύλλογο. Αυτό δείχνει την κουλτούρα μιας ομάδας και συμβαίνει πολύ συχνά στο εξωτερικό».

Επόμενη πρόκληση για τον Άρη είναι η νίκη στον τελικό της 11ης Απριλίου στο Σαρλερουά απέναντι στη Ντινάμο Μόσχας των Λάζαρου Παπαδόπουλου, Αντώνη Φώτση και Ντούσαν Ίβκοβιτς. «Αν κοιτάξουμε ρεαλιστικά την κατάσταση βάση συμβολαίων και οικονομικής οντότητας θα δούμε πως οι Ρώσοι έχουν προβάδισμα. Έχουν επενδύσει και έχουν στο ρόστερ πολύ σημαντικούς παίκτες. Από εκεί και πέρα ίσως να αποδειχθεί πιο εύκολη ομάδα από ότι η Χέμοφαρμ. Αν βρεθούμε στην μέρα μας και βρούμε ρυθμό μπορούμε να κάνουμε τα πάντα. Είναι ένα παιχνίδι περισσότερο γιορτή, δεν υπάρχει άγχος. Κάνεις το παιχνίδι σου και αν σου βγει καλώς. Στα προηγούμενα φάιναλ –φορ που έπαιξα κάναμε το εξής λάθος. Διαθέταμε όλη την ενέργεια στον ημιτελικό με τον Παναθηναϊκό και όταν πηγαίναμε στον τελικό μας έβρισκε κουρασμένους και με εντελώς διαφορετική ψυχολογία. Η Ντιναμό δεν είναι αχτύπητη. Έχει έναν μεγάλο προπονητή στον πάγκο, αλλά αυτό δεν θα μας επηρεάσει. Άλλωστε ακόμη δεν έχουμε κάνει το πολύ μεγάλο παιχνίδι. Έχουμε παίξει σοβαρά και συγκεντρωμένα αλλά δεν έχουμε ξεπεράσει τους εαυτούς μας».

Ο ίδιος παρά τα 35 του χρόνια συνεχίζει να προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες στις ομάδες που αγωνίζεται. Η αποχώρηση από την ενεργό δράση δεν φαίνεται να είναι ακόμη στα άμεσα σχέδιά του. «Ακόμη μπορώ σίγουρα να αντέξω ένα ακόμη χρόνο σαν γκαρντ. Τα πόδια μου θα μπορέσουν να «κυνηγούν» κάποιους καλούς παίκτες. Μετά ίσως το γυρίσω στη θέση «4» για να παίξω άλλα δυο χρόνια. Οπότε νομίζω πως για τρία ακόμη χρόνια είμαι ικανός να αγωνίζομαι. Αν βρεις σωστές συνθήκες σε κάποια ομάδα, ιδιαίτερα ένας χαρακτήρας σαν και εμένα, μπορείς να παίζεις μέχρι τα σαράντα. Το βασικό είναι να νιώθεις καλά, να βλέπεις ότι σε πιστεύουν, να έχεις έναν προπονητή που σε πιστεύει και μπορείς να συνεργάζεσαι μαζί του. Και βασικότερο, η ομάδα στην οποία βρίσκεσαι να είναι εντάξει στις υποχρεώσεις της. Πάντα ήμουν σωστός επαγγελματίας και αυτό που απαιτούσα ήταν να είναι εντάξει και οι άνθρωποι με τους οποίους συνεργαζόμουν. Ερχόμενος και πάλι στον Άρη έκανα την πιο σωστή επιλογή. Οι συνθήκες είναι ιδανικές και με βοηθούν να συνεχίζω σε αυτό το επίπεδο».

Τέλος, παρατήρησε με ικανοποίηση τη σταδιακή άνοδο του ελληνικού μπάσκετ, σημειώνοντας ωστόσο πως θα πρέπει και άλλες ομάδες να «ανέβουν» για να φτάσει η χώρα μας στο επίπεδο της προηγούμενης δεκαετίας. «Όλα αυτά τα χρόνια είχαμε μια ομάδα, τον Παναθηναϊκό, που πρωταγωνιστούσε σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Το καλοκαίρι ήρθε και η επιτυχία της εθνικής που σίγουρα βοήθησε σημαντικά στην ανάταση του σπορ. Είχα πει όμως πως η επιτυχία αυτή από μόνη της δεν ήταν αρκετή. Τα μικρά παιδιά σίγουρα άρχισαν να ασχολούνται και πάλι με το μπάσκετ. Αυτό είναι ορατό. Αυτό που συνετέλεσε όμως σημαντικά ήταν η άνοδος του Ολυμπιακού. Από την στιγμή που έγινε ξανά μεγάλη ομάδα και ο κόσμος του επέστρεψε στο γήπεδο τα πράγματα μπήκαν σε μια σειρά. Ο κόσμος του Παναθηναϊκού είδε πως η ομάδα πλέον θέλει την στήριξη του γιατί τα πρωτεία της αμφισβητούνται σοβαρά με αποτέλεσμα να έχουμε αύξηση εισιτηρίων τις τάξεως του 80%. Κακώς δεν πήγαινε τόσο καιρό βέβαια γιατί έχει μια σούπερ ομάδα. Ο Άρης κάνει την δική του προσπάθεια, αλλά δυστυχώς χρειαζόμαστε και τον ΠΑΟΚ. Όπως και μια καλή ΑΕΚ. Αν όλες οι ομάδες ανέβουν ένα επίπεδο η κατάσταση θα είναι ιδανική. Η ανταγωνιστικότητα θα βοηθήσει πολύ. Τα πρώτα βήματα πάντως έχουν γίνει. Λογικά θα έχουμε δυο ομάδες στα προημιτελικά της Ευρωλίγκας και μια ομάδα σίγουρα στον τελικό του Uleb Cup. Αυτό είναι μια καλή αρχή», κατέληξε.

Επιμέλεια: Νίκος Ζέρβας