Μπετσίροβιτς: «Δεν χάνουμε το πρωτάθλημα»

Την πεποίθησή του ότι ο Παναθηναϊκός θα κατακτήσει και πάλι το πρωτάθλημα, εξέφρασε, με συνέντευξή του στην εφημερίδα «SportDay», ο σούτινγκ γκαρντ του «τριφυλλιού», Σάνι Μπετσίροβιτς. Ο Σλοβένος άσος αποκάλυψε ότι τον «πλησίασε» ο Ολυμπιακός, δεν παρέλειψε να αναφερθεί στον Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς και την εθνική ομάδα της χώρας του, ενώ χαρακτήρισε τις συνθήκες στον Παναθηναϊκό ιδανικές. Προπονήθηκε την Τρίτη ο Τομάσεβιτς και εκτός απροόπτου θα προλάβει το παιχνίδι της Πέμπτης με την Μπανταλόνα.

Ακολουθεί αναλυτικά η συνέντευξη:

• Πώς είσαι αυτή την περίοδο; Νιώθεις άνετα στον Παναθηναϊκό;

«Αισθάνομαι υπέροχα. Κερδίζουμε όλα τα παιχνίδια σε Ελλάδα και Ευρώπη, οι άνθρωποι είναι πολύ φιλικοί και γενικότερα αισθάνομαι πολύ άνετα. Ήξερα ότι έρχομαι σε μια από τις κορυφαίες ομάδες στην Ευρώπη. Τον πρώτο καιρό ήταν κάπως περίεργα, αλλά στη συνέχεια γνώρισα τους συμπαίκτες μου και πλέον όλα είναι εξαιρετικά».

• Πολλές φορές στο πρώτο ημίχρονο ήσουν... χώμα και στο δεύτερο πετούσες. Τι ακριβώς γινόταν στην ανάπαυλα και έκανες στροφή 180 μοιρών;

«Πραγματικά πολλές φορές στο πρώτο μέρος αρκετών αγώνων δεν ήμουν και στην καλύτερη δυνατή κατάσταση. Είναι καθαρά θέμα χρόνου. Στο πρώτο μέρος ίσως καθυστερώ να κατανοήσω πλήρως τον ρυθμό με τον οποίο παίζει η ομάδα και αυτό ίσως μου προκαλεί κάποια προβλήματα. Χρειάζομαι απλώς λίγα λεπτά για να συνηθίσω τον ρυθμό, αυτό είναι όλο. Με... βοηθά και ο Ζοτς με τον τρόπο του! Στο δεύτερο μπαίνω για τα καλά στο παιχνίδι και σ’ αυτό οφείλεται η μεγάλη διαφορά στην απόδοσή μου».

• Πώς σου φαίνεται που έχεις για προπονητή τον Ομπράντοβιτς, έναν τύπο που τον χειροκροτούν σχεδόν σε κάθε γήπεδο που έχει επισκεφθεί μέχρι σήμερα στην Ευρωλίγκα;

«Τα αποτελέσματα και οι τίτλοι που έχει κατακτήσει τα λένε όλα για το ποιος είναι ο Ομπράντοβιτς. Εγώ δεν έχω να πω τίποτα γι’ αυτόν. Όλοι γνωρίζουν ότι είναι ο καλύτερος προπονητής στην Ευρώπη και δεν εκπλήσσομαι που σε όλα τα γήπεδα τον χειροκροτούν θερμά. Ειδικά στο Βελιγράδι, πριν από τον αγώνα κόντρα στην Παρτίζαν, έγινε χαμός από τις ζητωκραυγές. Επίσης πολύ σημαντικό είναι το ότι δεν είναι μόνο καλός προπονητής αλλά και καλός άνθρωπος. Νοιάζεται για τους παίκτες του και αυτό είναι το σημαντικό».

• Τι σου έχει κάνει μεγαλύτερη εντύπωση στον Ζοτς; Τι άκουγες γι’ αυτόν πριν έρθεις στον ΠΑΟ;

«Πριν δω τι γίνεται, γνώριζα ότι ο Ομπράντοβιτς είναι πολύ απαιτητικός. Επίσης ήμουν γνώστης των πολύ σκληρών προπονήσεών του. Τίποτα παραπάνω. Ηξερα πολύ καλά ότι ήταν ο καλύτερος και ήμουν χαρούμενος που θα δούλευα μαζί του».

• Πώς βίωσες το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό; Έχεις ξαναδεί κάτι τέτοιο;

«Ήμουν χαρούμενος που ήμουν μέρος αυτού του αγώνα. Στο πρώτο ματς για το Κύπελλο δεν υπήρχαν οπαδοί. Στο δεύτερο όμως για το πρωτάθλημα, το γήπεδο ήταν κατάμεστο και είχε δημιουργηθεί εκπληκτική ατμόσφαιρα. Κάτι ανάλογο έχω ζήσει στην Μπολόνια στα ντέρμπι Κλιμάμιο-Κίντερ. Τη μέρα του αγώνα επικρατεί τρέλα στην πόλη και όλοι περιμένουν το τζάμπολ. Μέσα στο γήπεδο υπήρχε το αδιαχώρητο και πραγματικά τα παιχνίδια αυτά ήταν γιορτή για το μπάσκετ».

• Σε είχε πλησιάσει άλλη ελληνική ομάδα ποτέ;

«Όταν διαπραγματευόμουν τη μεταγραφή μου στην Κίντερ, υπήρξε ενδιαφέρον από τον Ολυμπιακό. Τίποτα το σπουδαίο όμως. Η πρόταση της Κίντερ ήταν καλύτερη κι εγώ προσωπικά δεν επιθυμούσα να έρθω στην Ελλάδα, οπότε πήγα στην Κίντερ».

• Για ποιον παίκτη που έχεις συναντήσει μέχρι σήμερα τρέφεις τον μεγαλύτερο σεβασμό και ποιον δεν θέλεις να δεις μπροστά σου;

«Ο Αντουάν Ριγκοντό είναι ο αθλητής που σέβομαι περισσότερο απ’ όλους. Ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς παίκτες στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Εκτός γηπέδου είναι ένας εξαιρετικός άνθρωπος κι εντός παρκέ, όταν αγωνιζόταν, ήταν τέλειος επαγγελματίας, που έκανε τα πάντα για να κερδίσει η ομάδα του. Αντίθετα, δεν υπάρχει παίκτης που να μη θέλω να δω μπροστά μου. Με όλους τους συναθλητές μου έχω καλές σχέσεις και ειλικρινά δεν υπάρχει κάποιος που να μη συμπαθώ».

• Ποιους θα έβαζες στην καλύτερη πεντάδα της καριέρας σου;

«Αυτή είναι πολύ δύσκολη ερώτηση. Έχω αγωνιστεί με πολλούς παίκτες και πιστεύω ότι σε κάθε θέση υπάρχουν εξαιρετικοί αθλητές. Δεν θα ήθελα να μπω στη διαδικασία να ψάξω για τους καλύτερους πέντε».

• Τον «άσο» τον συνηθίζεις σιγά σιγά; Τι σου αρέσει να παίζεις στην πεντάδα του ΠΑΟ; Ποιες είναι οι οδηγίες που παίρνεις; Να εκτελείς ή να οργανώνεις;

«Δεν υπάρχει παίκτης που να μην του αρέσει να σκοράρει. Είναι εξαιρετικό συναίσθημα όταν βάζεις την μπάλα στο καλάθι. Παρ' όλα αυτά και όταν δίνεις πάσα και ο συμπαίκτης σου ευστοχεί, νιώθεις την ίδια χαρά. Ολα εξαρτώνται από τη θέση που αγωνίζεσαι. Μου αρέσει να είμαι ο πρωταγωνιστής στην ομάδα μου! Ούτως ή άλλως, οι μεγάλες ομάδες θέλουν παίκτες-πρωταγωνιστές. Αν λοιπόν θέλεις να αγωνιστείς σε μεγάλο σύλλογο θα πρέπει να είσαι ανάμεσα στους καλύτερους. Στον Παναθηναϊκό τον τελευταίο καιρό αγωνίζομαι αρκετά στη θέση "1", την οποία στο παρελθόν δεν είχα ασκήσει ιδιαίτερα. Αλλά δεν είμαι από τους παίκτες που θα κάνω παράπονα για την αλλαγή. Σε όποια θέση με βάζει ο προπονητής, παίζω. Τώρα σχετικά με τις οδηγίες που μου δίνει ο κόουτς, λυπάμαι πολύ, αλλά δεν μπορώ να σου τις πω. Είναι το μυστικό της νίκης σε όλα τα παιχνίδια».

• Στην Κίντερ είχες πάει ως αντικαταστάτης του ηγέτη Ντανίλοβιτς, παρά το μικρό της ηλικίας σου και μάλιστα με πολλά λεφτά. Πώς το είχες αντιμετωπίσει το όλο θέμα για να αντεπεξέλθεις;

«Αισθανόμουν εξαιρετικά όταν πήρα τη μεταγραφή για την Κίντερ. Δεν είχα άγχος που θα διαδεχόμουν τον Ντανίλοβιτς και ήμουν διψασμένος για διακρίσεις. Δυστυχώς όμως ο προπονητής μου (βλ. Μεσίνα) δεν με εμπιστευόταν εύκολα, με αποτέλεσμα να μην έχω πολύ χρόνο συμμετοχής».

• Ηξερες ότι η Κίντερ έχει πρόβλημα οικονομικό, εντούτοις δεν δίστασες να διεκδικήσεις τα χρωστούμενα που τελικά την έριξαν κατηγορία (το 2003).

«Ήταν εξαιρετικά δύσκολη χρονιά για την Κίντερ. Ολά είχαν ξεκινήσει από τον χαμένο τελικό κόντρα στον Παναθηναϊκό έναν χρόνο νωρίτερα. Όλοι οι παίκτες ήμασταν απλήρωτοι και προσωπικά δεν πήρα τα λεφτά μου ποτέ από την Κίντερ».

• Θυμάσαι τον τελικό του φάιναλ φορ, το 2002, με τον Παναθηναϊκό;

«Αν τον θυμάμαι λέει. Έχασα δύο βολές στο τελευταίο λεπτό. Ο Παναθηναϊκός είχε κάνει μεγάλη ανατροπή στη διάρκεια του αγώνα και με αυτές τις δύο βολές είχα την ευκαιρία να βάλω την ομάδα μου και πάλι στη διεκδίκηση του τροπαίου. Τι να κάνουμε όμως, αστόχησα. Αυτά έχει ο αθλητισμός».

• Τι σκεφτόσουν όταν είπες το «ναι» στη Φορτιτούντο; Και πώς αντιδρούσες στα όσα σου καταλόγιζαν οι της Κίντερ;

«Είμαι επαγγελματίας. Τα προβλήματα στην Κίντερ δεν είχαν τελειωμό και εγώ έπρεπε να συνεχίσω την καριέρα μου σε άλλη ομάδα. Ήρθε η πρόταση από τη Φορτιτούντο και είπα το "ναι". Υπήρξαν αντιδράσεις, αλλά είμαι επαγγελματίας και έκανα τη σωστή επιλογή».

• Όσον αφορά την εθνική Σλοβενίας, πιστεύεις ότι ήρθε η ώρα να ανέβει στο βάθρο μιας μεγάλης διοργάνωσης;

«Σε κάθε διοργάνωση πηγαίνουμε με στόχο να φτάσουμε στο βάθρο. Δεν ξέρω όμως τι συμβαίνει και κάτι πάντα πάει στραβά. Ειδικά στο Ευρωμπάσκετ του 2005, είχαμε όλες τις προϋποθέσεις, αλλά τελικά μας στοίχισε το σύστημα της διοργάνωσης. Μετά τον πρώτο γύρο, είχαμε πολλές ημέρες χωρίς να αγωνιστούμε, κάτι που μας στοίχισε στον προημιτελικό με τη Γερμανία και αποκλειστήκαμε. Πλέον έχουμε μπροστά μας το Ευρωμπάσκετ της Ισπανίας, στο οποίο ευελπιστώ ότι θα πάμε καλά».

• Στο Βελιγράδι η παρουσία σου ήταν καταλυτική στη μοναδική ήττα της Ελλάδας, καθ' οδόν για την κορυφή της Ευρώπης. Κάποιοι είπαν ότι έκανες πράγματα που... δεν υπήρχαν καν στο σκάουτινγκ.

«Η αλήθεια είναι πως τους ξάφνιασα. Αλλά όπως σου είπα και πριν, έκανα ό,τι μπορούσα για να είμαι πρωταγωνιστής του ματς».

• Ποιο ήταν το ακριβές πρόβλημα στο γόνατό σου που σε κράτησε εκτός τη σεζόν 2002-03; Σου είχαν πει οι γιατροί πως καλά θα έκανες να έβρισκες άλλη δουλειά;

«Δεν θέλω να μιλάω για εκείνη την εποχή. Πραγματικά υπήρχε πρόβλημα στο γόνατό μου. Μου στέρησε μία χρονιά. Οι γιατροί μου είχαν πει ότι δεν θα μπορούσα να παίξω πάλι μπάσκετ. Τελικά όμως τα κατάφερα. Έγινε ένα θαύμα -μάλλον έγινε και κάποια λάθος εκτίμηση στις εξετάσεις μου- και κατάφερα να ξαναπαίξω».

• Το 2003 έγινες ντραφτ από τους Νάγκετς (στο Νο 46). Και... πήγες στην Κρκα. Έχεις μετανιώσει για αυτή την επιλογή σου;

«Όχι. Όπως σου είπα την περασμένη χρονιά είχα τραυματιστεί σοβαρά και δεν ήμουν απολύτως έτοιμος. Αποφάσισα να πάω σε ομάδα στην πατρίδα μου, προκειμένου να είμαι κοντά στα αγαπημένα μου πρόσωπα».
Ήθελα πολύ την υποστήριξή τους, προκειμένου να βρω ξανά τα πατήματα και την αυτοπεποίθησή μου. Το μπάσκετ τότε ήταν μια "mission impossible" για μένα και η οικογένειά μου με βοήθησε πολύ να ξεπεράσω τον τραυματισμό μου και να βρω τον παλιό καλό εαυτό μου».

• Πόσο έχεις αλλάξει από την εφηβεία σου, ως χαρακτήρας; Στα νιάτα σου ήσουν λίγο... προκλητικός. Τι άλλαξε και έχεις γίνει καλό παιδί;

«Είναι φυσιολογικό όλοι οι άνθρωποι να αλλάζουν με το πέρασμα του χρόνου. Πλέον έχω μεγαλύτερες εμπειρίες. Επίσης, είμαι πατέρας με πολλές υποχρεώσεις. Σχετικά με το αν ήμουν κάπως προκλητικός στη νεαρή μου ηλικία, πιστεύω ότι τότε δεν μπορούσα να κοντρολάρω τον εαυτό μου. Αυτό δεν συμβαίνει τώρα. Συνέβησαν πολλά, ο τραυματισμός, η γέννηση του παιδιού μου. Ολά αυτά με βοήθησαν να γίνω το καλό παιδί».

• Ποια ήταν νέα δεδομένα όταν έγινες πατέρας;

«Εχω περισσότερες υποχρεώσεις. Το παιδί μού άλλαξε ριζικά τη ζωή. Για μένα η ζωή είναι πολύ όμορφη, ειδικά μετά τον ερχομό του παιδιού μου».

• Τι θα θυσίαζες για να είσαι περισσότερο με το παιδί σου;

«Κάθε επαγγελματίας μπασκετμπολίστας έχει πολύ λίγο χρόνο με την οικογένειά του. Αυτό το ήξερα πολύ καλά. Έπειτα από κάθε προπόνηση και κάθε αγώνα είμαι με την οικογένειά μου και προσπαθώ να περάσω όσο πιο πολλή ώρα γίνεται μέχρι την επόμενη αγωνιστική μου υποχρέωση».

• Τι έχεις θυσιάσει για το μπάσκετ;

«Τίποτα. Ηταν ένα όνειρο ζωής για μένα να παίξω επαγγελματικό μπάσκετ».

• Πόσο απλή είναι η ζωή σου εκτός γηπέδου;

«Πολύ απλή. Όπως σε όλους, μου αρέσει να περνώ την ώρα μου με τους δικούς μου ανθρώπους, με καλό φαγητό και μου αρέσουν πολύ οι ταινίες. Ιδιαιτέρως μου αρέσουν οι ιστορικές ταινίες. Αγαπημένες μου είναι ο "Μονομάχος" και ο "Μέγας Αλέξανδρος"».

• Αν έκανες μια αναδρομή στο τι έχεις πετύχει μέχρι στιγμής στην καριέρα σου, θα ισχυριζόσουν ότι έχεις υλοποιήσει τις προσδοκίες σου;

«Σίγουρα θα ήθελα να έχω κερδίσει στον τελικό της Ευρωλίγκας, το 2002, τον Παναθηναϊκό. Η Ευρωλίγκα είναι το μεγάλο μου όνειρο και ελπίζω ότι θα το πετύχω κάποια στιγμή».

• Ποιος θα το πάρει αυτό το πρωτάθλημα;

«Το Αιγάλεω! Πλάκα κάνω. Ο Παναθηναϊκός φυσικά. Είμαστε οι καλύτεροι και θα κάνουμε τα πάντα για να πάρουμε τον τίτλο».

• Ποια ομάδα σε έχει εκπλήξει ευχάριστα και ποια δυσάρεστα;

«Ευχάριστα δεν με έχει εκπλήξει καμία ομάδα ούτε στην Α1 ούτε στην Ευρωλίγκα. Ολά είναι φυσιολογικά. Αρνητικά όμως με έχουν εκπλήξει η Κλιμάμιο και η Ρόμα. Και οι δύο ομάδες ξεκίνησαν με πολλές φιλοδοξίες. Η Κλιμάμιο είχε πολλά οικονομικά προβλήματα και σ’ αυτό οφείλεται εν μέρει και η άσχημη πορεία της σε Καμπιονάτο και Ευρωλίγκα. Αντίθετα η Ρόμα μου κάνει τρομερή εντύπωση που δεν πάει καλά, μια κι έχει καλόν προπονητή και καλούς παίκτες και πραγματικά την περίμενα να βρίσκεται πιο ψηλά».

• Τελικά θα χάσει ποτέ ο ΠΑΟ; Αισίως έχετε φτάσει στο 15-0...

«Όλοι χάνουν. Είναι απίθανο να καταφέρουμε να τελειώσουμε τη χρονιά χωρίς κάποια ήττα. Ειδικά στην Ευρωλίγκα έχουμε μπροστά μας έναν πολύ δύσκολο δεύτερο γύρο, στον οποίο θα ταξιδέψουμε σε "καυτές" έδρες (Μάλαγα, Ρώμη, Τελ Αβίβ). Παρ' όλα αυτά εμείς δε σκεφτόμαστε την ήττα στο παιχνίδι. Μόνος μας στόχος είναι η νίκη. Στον αθλητισμό παίζεις για να κερδίσεις. Εμείς από την πλευρά μας πρέπει να φτάσουμε στο φάιναλ φορ και θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για αυτό».

Επιμέλεια: Βαγγέλης Νερατζιάς