Άκερ: «Η πίεση στην Τάου»

Αισιόδοξος για τις αναμετρήσεις του Ολυμπιακού με την Τάου για τα προημιτελικά της Ευρωλίγκας που ξεκινούν απόψε στη Βιτόρια παρουσιάστηκε ο Άλεξ Άκερ μιλώντας στην ισπανική εφημερίδα «El Correo». Ο Αμερικανός γκαρντ/φόργουορντ τόνισε πως μπορεί οι Βάσκοι να έχουν το πλεονέκτημα της έδρας, ωστόσο επισήμανε πως σε αυτές τις περιπτώσεις αυτό συνοδεύεται από άγχος και πίεση. Παράλληλα, δηλώνει πως πλέον έχει προσαρμοστεί πλήρως στην Ελλάδα και πλέκει το εγκώμιο του προπονητή του, Πίνι Γκέρσον. Ακολουθεί αναλυτικά η συνέντευξη του πρώην άσου των Ντιτρόιτ Πίστονς.

• Από το Ντιτρόιτ στην Αθήνα. Πολλές οι αλλαγές;

«Πάρα πολλές. Αλλά η μεγαλύτερη είναι ο τρόπος που παίζεται το μπάσκετ. Εδώ χρειάζεσαι περισσότερο ατομικό ταλέντο για να ξεχωρίσεις. Το παιχνίδι μπορεί να είναι πιο περίπλοκο και υπάρχει υψηλό αγωνιστικό επίπεδο. Είναι μία μετάβαση σκληρή, αλλά θεωρώ ότι πλέον έχω προσαρμοστεί απόλυτα».

• Το να φτάσεις στην Ελλάδα και να συναντηθείς με έναν προπονητή με τον χαρακτήρα του Πίνι Γκέρσον πρέπει να ήταν εκρηκτικό.

«Ενα πραγματικό σοκ. Αλλά είχα συστάσεις γι' αυτόν, για τη δουλειά του στη Μακάμπι και για το τι είχε κάνει με εκείνη την ομάδα στο ταξίδι του στις ΗΠΑ. Είναι ευχάριστο να παίζεις για τον Γκέρσον, γιατί, πέραν του χαρακτήρα του, είναι ένας προπονητής με μεγάλη φήμη, ο οποίος επιπλέον ξέρει να νικάει».

• Θυμάσαι την πρώτη σου εμφάνιση στην Ευρωλίγκα; Ηταν απέναντι στην Τάου και είχες 25 πόντους και 13 ριμπάουντ.

«Ναι. Με εξέπληξε και εμένα. Πήρα τα ηνία της ομάδας και οι συμπαίκτες μου με ακολούθησαν. Ηταν μία μεγάλη νίκη».

• Υπάρχει μία λεπτομέρεια ασυνήθιστη στον Ολυμπιακό. Αν και είσαι γκαρντ φόργουορντ, είσαι ο πρώτος ριμπάουντερ της ομάδας. Πώς το εξηγείς;

«Από το πανεπιστήμιο μου άρεσε να πηδάω πιο ψηλά από τους άλλους παίκτες (γελάει). Από τότε που ξεκίνησα να παίζω μπάσκετ, πάντα μου άρεσε να παίρνω τα ριμπάουντ, να πηγαίνω με πολλή όρεξη πάνω στην μπάλα και ό,τι γίνει».

• Θεωρείς τη σειρά αυτή με την Τάου ισορροπημένη;

«Κατά τη γνώμη μου, η Τάου είναι φαβορί λόγω του πλεονεκτήματος έδρας. Από την άλλη, εμείς είμαστε μία νεανική ομάδα. Μέρος των παικτών της Τάου παίζει για πολλά χρόνια μαζί. Γι' αυτό δεν πρέπει να ανησυχούμε, μια και, ούτως ή άλλως, είναι νοκ άουτ παιχνίδια και το κλειδί θα είναι στο πρώτο παιχνίδι».

• Τι σου έχει τραβήξει την προσοχή από το παιχνίδι της Τάου;

«Για εμάς είναι σημαντικό το γεγονός ότι έχουμε ήδη παίξει εναντίον τους και ότι τους νικήσαμε μία φορά, αλλά και ότι γνωρίζουμε τα δυνατά και αδύναμα σημεία τους. Σε αυτή τη σειρά φτάνουμε ως η ομάδα με τις λιγότερες πιθανότητες και η Τάου είναι αυτή που θα έχει όλη την πίεση να κερδίσει, πάνω από όλα το πρώτο παιχνίδι».

• Εσύ, ο Σκούνι Πεν και ο Χένρι Ντόμερκαντ σηκώνετε σχεδόν όλο το βάρος του σκοραρίσματος στον Ολυμπιακό. Δεν σας λείπει η βοήθεια των ψηλών σε αυτόν το τομέα;

«Πιστεύω ότι ο Χένρι, ο Σκούνι κι εγώ καταφέρνουμε να αξιοποιούμε τους ψηλούς στην επίθεση. Για παράδειγμα, προσπαθούμε να στέλνουμε την μπάλα εκεί που ο Σοφοκλής Σχορτσιανίτης μπορεί με τη δύναμή του και την επιθετικότητά του να αναπτύξει το παιχνίδι του».

• Αλλά ο «Baby Shaq» δεν φαίνεται πάντα παρών.

«Ισως, αλλά θυμηθείτε το παιχνίδι που έκανε με την Τάου στην Αθήνα. Αν μπει στο παιχνίδι, μπορεί να είναι βάσανο για τον αντίπαλο. Μερικές φορές βγαίνει από τα παιχνίδια και λόγω των φάουλ, αλλά είναι σημαντικό για εμάς να παίζει καλά».

• Το παιχνίδι σου στο τερέν έχει να κάνει και με το ζωγραφικό ταλέντο σου και το πάθος σου για τις Καλές Τέχνες;

«Από μία οπτική, το μπάσκετ έχει μεγάλη σχέση με τη ζωγραφική, οι πινελιές με τις γρήγορες κινήσεις του παιχνιδιού. Από μικρός ζωγράφιζα μέχρι που πήγα στο πανεπιστήμιο και ξεκίνησα κανονικά μαθήματα ζωγραφικής. Ισως προσπαθώ να μεταφέρω αυτές τις αισθήσεις, που έχω όταν ζωγραφίζω, και στο παιχνίδι μου. Τώρα, την ώρα που μιλάμε, σχεδιάζω σε ένα χαρτί. Στο πανεπιστήμιο έκανα κάποιες εκθέσεις και πάντα προσπαθώ να διευρύνω τη συλλογή μου. Μου αρέσει να δημιουργώ ήρωες κόμικ, τοπία, ακόμη και να σχεδιάζω τις ίδιες μου τις παντόφλες. Πρέπει να χρησιμοποιώ τη φαντασία μου όσο περισσότερο μπορώ».

• Και επιπλέον ζεις στην πόλη που ήταν το λίκνο του δυτικού πολιτισμού.

«Ναι, είμαι ανάμεσα στο γήπεδο των προπονήσεων και τον Παρθενώνα (γελάει). Από εδώ διατηρώ επαφή με μερικούς από τους δασκάλους ζωγραφικής που είχα στις ΗΠΑ και ακόμα εκπλήσσονται που εγώ μπορώ και βλέπω πράγματα εδώ, τα οποία εκείνοι μπορούν να παρατηρήσουν μόνο στα βιβλία».

• Και τι θα δημιουργούσες αν έπρεπε να ζωγραφίσεις αυτό που θα συμβεί στα πλέι οφ με την Τάου;

«Θα ήταν ένα βαρύ σχέδιο, μία μάχη πολύ σκληρή, ζωής ή θανάτου. Αλλά θεωρώ ότι θα είναι ένας πίνακας πολύ όμορφος που θα αξίζει να τον δει κανείς».