Ελλάδα

«Ήρθα για τίτλους»

Ορεξάτος για τίτλους με τη νέα του ομάδα, τον Παναθηναϊκό, δηλώνει σε συνέντευξή του στη «SportDay» ο Στράτος Περπέρογλου. «Θέλω να δικαιώσω αυτούς που με επέλεξαν. Θα δώσω τα πάντα, για να πανηγυρίσουμε στιγμές σαν και τις φετινές. Ήρθα για τίτλους», δήλωσε ο 23χρονος φόργουορντ και πρόσθεσε: «Είχα επαφές με τον Ολυμπιακό, αλλά ο Παναθηναϊκός συμφώνησε με τον Πανιώνιο για τα δικαιώματά μου. Έπειτα από αυτό δεν ήταν δύσκολο να συμφωνήσω. Η διοίκηση του ΠΑΟ με αγκάλιασε από το πρώτο δευτερόλεπτο. Μου έδειξε πως με θέλει, ότι με υπολογίζει. Θέλω να δικαιώσω τον κ.Ομπράντοβιτς και να γίνομαι καλύτερος. Οι συνθήκες είναι κατάλληλες». στο «τριφύλλι» Σπανούλης και Ουίνστον.

Ορεξάτος για τίτλους με τη νέα του ομάδα, τον Παναθηναϊκό, δηλώνει σε συνέντευξή του στη «SportDay» ο Στράτος Περπέρογλου. «Θέλω να δικαιώσω αυτούς που με επέλεξαν. Θα δώσω τα πάντα, για να πανηγυρίσουμε στιγμές σαν και τις φετινές. Ήρθα για τίτλους», δήλωσε ο 23χρονος φόργουορντ και πρόσθεσε: «Είχα επαφές με τον Ολυμπιακό, αλλά ο Παναθηναϊκός συμφώνησε με τον Πανιώνιο για τα δικαιώματά μου. Έπειτα από αυτό δεν ήταν δύσκολο να συμφωνήσω. Η διοίκηση του ΠΑΟ με αγκάλιασε από το πρώτο δευτερόλεπτο. Μου έδειξε πως με θέλει, ότι με υπολογίζει. Θέλω να δικαιώσω τον κ.Ομπράντοβιτς και να γίνομαι καλύτερος. Οι συνθήκες είναι κατάλληλες». Πλησιάζουν στο «τριφύλλι» Σπανούλης και Ουίνστον.

Η εξομολόγηση του Περπέρογλου

Το νέο απόκτημα του Παναθηναϊκού, ο Στράτος Περπέρογλου, έδωσε συνέντευξη στη Sportday. Ο 23χρονος διεθνής μίλησε για το τι ακριβώς συνέβη την τελευταία εβδομάδα και πώς βλέπει το μέλλον του ως παίκτης των «πρασίνων».

Eτυχε να διακρίνει ο πατέρας του νωρίς νωρίς την έλλειψη ταλέντου στο ποδόσφαιρο και να τον... παροτρύνει να ασχοληθεί με άλλο άθλημα. Ετυχε την ίδια περίοδο να έχει πάρει απότομα ύψος -εξ ου και προτίμησε το μπάσκετ. Ετυχε να υποχωρήσει η μητέρα του στις παρακλήσεις του να μετακομίσει στην άγνωστη και απρόσωπη Αθήνα, στα 16 του, για να διεκδικήσει τη ζωή που ήθελε να ζήσει. Ετυχε να δοκιμαστεί η αγάπη του για το άθλημα. Η συνέχεια ήταν αποκλειστικά και μόνο θέμα επιλογών. Επέλεξε να μην επιτρέψει σε κανέναν να κλέψει το όνειρό του. Να δουλέψει σκληρά. Να επιδιώξει το καλύτερο. Ετσι βρέθηκε στους πρωταθλητές Ευρώπης. Σε εθνικό επίπεδο («η κλήση αυτή ήταν τιμή για μένα») και σε συλλογικό. Και η ιστορία συνεχίζεται...

«Μικρός δεν ήξερα πολλά από μπάσκετ. Ποδόσφαιρο έπαιζα. Αμυντικός, στην ΑΕΡ Αφάντου. Στη Ρόδο. Σε ένα καλοκαίρι, όμως, ψήλωσα απότομα. Τότε ο πατέρας μου, στον οποίον άρεσε ο αθλητισμός και... έβλεπε πως δεν ήμουν ιδιαίτερη περίπτωση ποδοσφαιριστή, με πήγε να μάθω μπάσκετ». Στον Α.Ο. Καβάλας, στην πόλη που είχε μετακομίσει ήδη η οικογένεια του στρατιωτικού Νίκου Περπέρογλου. Των πολλών μεταθέσεων. Κατάσταση που είχε αρνητικά «αλλά και θετικά. Ολες οι μετακομίσεις, εννέα τον αριθμό μέχρι να έρθω στην Αθήνα, με βοήθησαν να προσαρμόζομαι εύκολα στις όποιες καταστάσεις. Κάθε φορά άλλαζα σχολεία, φίλους. Τα πάντα. Ξεκινούσα από το μηδέν. Υπήρξαν και περιπτώσεις που άλλαζα σχολείο και στην ίδια πόλη. Ολα αυτά με βοήθησαν να γνωρίσω διαφορετικές κουλτούρες και ανθρώπους. Πράγματα από αυτά που ανοίγουν τους ορίζοντές σου».

Αιτία διαζυγίου!

Το 2000, σε ηλικία 16 χρόνων «ήρθα στην Αθήνα. Η οικογένειά μου έμεινε στη Ρόδο. Εμεινα τρία χρόνια με τη γιαγιά μου». Αργότερα έμαθε πως αυτή η πρόκληση, η απόφαση «να κυνηγήσω την πορεία που ονειρευόμουν για αυτό που είχαν συνειδητοποιήσει ότι θα έκανα πια στη ζωή μου» λίγο έλειψε να «διαλύσει» το σπίτι του. «Χρόνια μετά μου αποκάλυψαν οι γονείς μου ότι... βρέθηκαν στα χαρακώματα εξαιτίας της απομάκρυνσής μου από την οικογενειακή στέγη. Η μητέρα μου κατηγορούσε τον πατέρα μου που μου επέτρεψε να φύγω και να πάω σε μια χαοτική, καινούργια για μένα, πόλη, ενώ ήμουν μόλις 16. Ξέρετε πώς είναι αυτά. Οι μητέρες είναι πάντα πιο συναισθηματικές. Ο πατέρας μου, όμως, μου είχε εμπιστοσύνη. Γνώριζε ότι με είχε γαλουχήσει με τις σωστές αρχές από μικρό».

Στον απογαλακτισμό, που τον έθεσε προ μεγαλύτερων προκλήσεων, «έπαιξε μεγάλο ρόλο ο εκπρόσωπός μου, Τάσος Δελημπαλταδάκης. Με είχε δει στη Ρόδο σε κάποιους αγώνες με τον Ιβίσκο. Επί ένα χρόνο τηλεφωνούσε στον μπαμπά μου, προκειμένου να τον πείσει να έρθω στην Αθήνα και τον Ηλυσιακό. Ομάδα Γ' Εθνικής. Κατηγορία που βρισκόταν και ο Ιβίσκος. Υπ' αυτήν την έννοια δεν ήταν μεγάλη η αλλαγή».

Η μεγαλύτερη πρόκληση...

Στα Ιλίσια πέρασε «τέσσερις μαγικές χρονιές, με ισάριθμες ανόδους» που τον βρήκαν στα 19 του στην Α1 «με τους Καυκή, Αγγελόπουλο, Πέτρουλα...». Εννοείται πως είχε εντοπιστεί από πολλούς. Τον απέκτησε ο Πανιώνιος. Το καλοκαίρι του 2004. «Την πρώτη σεζόν έπαιζα λίγο. Ηταν η περίοδος προσαρμογής. Σε κάποια ματς ήμουν θετικός. Σε άλλα όχι. Η ομάδα είχε καλή χρονιά. Τερματίσαμε τρίτοι».

Τη σεζόν 2005-06 έζησε την πρώτη του μεγάλη απογοήτευση. «Ξεκίνησε με φιλοδοξίες. Με υποσχέσεις. Και κατέληξε με τον χειρότερο τρόπο. Μεσολάβησε και η αλλαγή προπονητή. Τέθηκα εκτός starting five. Μέχρι που σε ματς στο Ιβανώφειο πέρασα και τα 40 λεπτά στον πάγκο. Ισως δικαιολογημένα. Είχα χάσει την ψυχολογία μου. Για πρώτη φορά σκέφτηκα το ενδεχόμενο να ασχοληθώ με άλλη δουλειά. Μέχρι και στην ΑΣΟΕΕ πήγα για να γραφτώ!». Σχολή που δήλωσε στα 18 του, μετά το χάλκινο μετάλλιο της Εφήβων στη Γερμανία (αν και συμμαθητές του διαβεβαιώνουν ότι θα έμπαινε ούτως ή άλλως με τους βαθμούς που συγκέντρωνε), αλλά... δεν είχε τη χαρά να γνωρίσει από κοντά.

Μεσολάβησε η ολική αναδιάρθρωση των «κυανερύθρων». «Με την άφιξη του Λούκα Παβίσεβιτς η ομάδα χτίστηκε από την αρχή. Ανανεώθηκαν τα πάντα. Οι παίκτες που βρεθήκαμε στο ρόστερ είχαμε πολύ καλή χημεία. Κάποιους, όπως ο Καυκής, τους ήξερα από παλιά και φτάσαμε εκεί που φτάσαμε». Στην τετράδα. Με τον ίδιο να κάνει μοναδική χρονιά. «Είχα φτάσει σε ένα σημείο που είτε θα έπαιζα είτε θα έκανα κάτι άλλο. Αποφάσισα να δουλέψω. Περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Βοήθησαν βέβαια και οι συγκυρίες. Υπήρξαν άνθρωποι που μου έδειξαν εμπιστοσύνη. Οπως η διοίκηση που μου ανανέωσε το συμβόλαιο και φυσικά ο Παβίσεβιτς».

Επί τη ευκαιρία θέλησε να ευχαριστήσει «τον πρόεδρο του Πανιωνίου που έχει ένα από τα πιο υγιή σωματεία και με εμπιστεύτηκε. Οσους συνεργαστήκαμε. Απ' όλους έχω πάρει κάτι. Και φυσικά τον κόσμο του Πανιωνίου, που είναι ένα από τα καλύτερα μπασκετικά κοινά». Συνολικά από το 2000 έως πριν από δύο μήνες και το τέλος της περιόδου η πορεία που διέγραψε «ήταν ιδανική. Αυτή που οραματιζόμουν όταν ταξίδευα από τη Ρόδο για την Αθήνα». Επειτα... ήρθαν οι «αιώνιοι».

«Εμαθα τα νέα από φίλο»

Γράφτηκαν πολλά. Και ακούστηκαν ακόμα περισσότερα. Για αυτό και ζητήσαμε από τον πρωταγωνιστή να μας πει τι έγινε. «Μετά το τέλος της χρονιάς μίλησα με τον εκπρόσωπό μου και μου είπε πως υπάρχει ενδιαφέρον από τον Ολυμπιακό και μόνο. Μοιραία προέκυψαν και κάποιες διαπραγματεύσεις. Εξαρχής ήταν σαφές ότι δεν ήμουν ο καθ' ύλην αρμόδιος. Η όποια συμφωνία κι αν έκανα έπρεπε να επικυρωθεί από τον Πανιώνιο, όπου και ανήκα, για να ισχύσει. Ολα έδειχναν να κινούνται σε μια συγκεκριμένη διαδρομή. Ωσπου Τρίτη μεσημέρι με πήρε τηλέφωνο ένας φίλος μου και μου είπε «συγχαρητήρια». Τον ρώτησα για ποιο πράγμα και μου απάντησε «που έκλεισες στον Παναθηναϊκό». Μέχρις εκείνη τη στιγμή δεν ήξερα τίποτα. Ούτε καν πως υπήρχε ενδιαφέρον. Ο Παναθηναϊκός είχε συμφωνήσει πρώτα με τον Πανιώνιο, πήρε τα δικαιώματά μου και μετά συζήτησε μαζί μου. Με ενημέρωσαν ότι είχα παραχωρηθεί. Επειτα από αυτό δεν ήταν δύσκολο να συμφωνήσω. Η διοίκηση του ΠΑΟ με αγκάλιασε από το πρώτο δευτερόλεπτο. Μου έδειξε πως με θέλει, ότι με υπολογίζει».

Ετσι, προέκυψε η συνεργασία για 3+1 με τους πρωταθλητές Ευρώπης. Εως ότου όμως κλείσει και τυπικά το θέμα «έζησα ομολογουμένως μια... ιδιαίτερη εβδομάδα. Φυσικά άξιζε. Το άγχος ήταν γλυκό. Δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς, όταν ακούς τις δύο καλύτερες ομάδες της χώρας σου να ενδιαφέρονται για σένα. Εζησα καταστάσεις που ήταν πρωτόγνωρες για μένα. Εκλεισα το τηλέφωνο, διότι δεν ήξερα τι να πω». Το θέμα του το χειρίστηκε προσωπικά ο Θανάσης Γιαννακόπουλος, ο οποίος ξεκίνησε την -τηλεφωνική- κουβέντα τους με τη φράση «σ’ εμάς θα βρεις αγάπη και μια οικογενειακή ατμόσφαιρα. Πράγμα που μου το έδειξαν όταν συναντηθήκαμε για πρώτη φορά».

«Θα δικαιώσω τον κόουτς»

Ακόμα δεν έχει συνειδητοποιήσει απόλυτα τι έχει συμβεί. «Για να καταλάβεις, μιλούσα με ένα φίλο και αναφερόμουν στον Πανιώνιο ως «η ομάδα μου». Με διέκοψε για να μου θυμίσει πως «δεν είσαι πια στον Πανιώνιο»! Σίγουρα ξέρω ότι θα υπάρχει πίεση, ψυχολογική. Ελπίζω να με βοηθήσουν συμπαίκτες και προπονητές να την ξεπεράσω. Να αισθανθώ άνετα. Ξέρω ότι θα με βοηθήσουν». Εχει καταλάβει πως δεν άλλαξε μόνο ομάδα, αλλά «ζωή. Θα κινούμαι σε πιο έντονο ρυθμό, που θα έχει σχέση με την ομάδα και τις απαιτήσεις της. Ελπίζω να προσαρμοστώ το συντομότερο δυνατό. Εχω όρεξη για δουλειά. Ξέρω πως θα πρέπει να δουλέψω πολύ σκληρά, να κάνω ό,τι μου ζητήσουν οι προπονητές μου. Να κερδίσω τα λεπτά συμμετοχής μου. Είμαι έτοιμος. Η ουσία ωστόσο, δεν αλλάζει. Θέλω να δικαιώσω αυτούς που με επέλεξαν». Ενα επιπλέον άγχος το ένιωσε όταν έμαθε ότι ήταν επιλογή του Ομπράντοβιτς, ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω μίλησε με τον Λούκα Παβίσεβιτς... επί του προκειμένου, με τον νυν κόουτς να λέει τα καλύτερα. «Οταν ακούς κάτι τέτοιο, δεν σκέφτεσαι. Πας εκεί που σε καλεί ο κατά τεκμήριον καλύτερος προπονητής της Ευρώπης. Ενιωσα υπερήφανος. Και παράλληλα πως πρέπει να κάνω ό,τι μπορώ για να τον δικαιώσω». Ο Δημήτρης Ιτούδης τού έκανε μια... εισαγωγή στα όσα τον περιμένουν. «Θέλω να βελτιώνομαι διαρκώς. Και οι συνθήκες είναι κατάλληλες», εξηγεί.

«Ηρθα να πάρω τίτλους»

Δεν μπορεί να φανταστεί πώς θα αισθανθεί την πρώτη φορά που θα βρεθεί στο κατάμεστο ΟΑΚΑ ως παίκτης του ΠΑΟ. «Αυτό που μου είπε ο Θανάσης Γιαννακόπουλος είναι ότι ήρθα σε ομάδα πανελλήνιας εμβέλειας. Οτι θα κάνω φίλους από την Κρήτη μέχρι την Αλεξανδρούπολη. Σίγουρα ο κόσμος έχει συνηθίσει τις επιτυχίες. Είναι απαιτητικός. Δεν φοβάμαι τη δουλειά. Θα δώσω τα πάντα, για να πανηγυρίσουμε στιγμές σαν και τις φετινές. Ενας από τους λόγους που υπέγραψα είναι για να πάρω τίτλους»!

Πέραν του ότι στο στρατόπεδο που παρουσιάστηκε στην αρχή ήταν άγνωστος μεταξύ αγνώστων και... όσο περνούσαν οι ημέρες τον απειλούσαν -δίκην αστείου- να υπογράψει σε συγκεκριμένη ομάδα, αν ήθελε άδεια, διαβεβαιώνει ότι «έχω φίλους και οικογένεια να μου τραβήξουν το αυτί αν χρειαστεί. Αν αποπροσανατολιστώ. Οφείλω να είμαι συγκεντρωμένος στη δουλειά μου. Αν και το μπάσκετ δεν είναι πια για μένα μόνο επάγγελμα. Είναι πολλά περισσότερα».


*Πηγή Sportday

Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.

Σχετικά βίντεο

close menu
x