Όγκαστ: «Η Ελλάδα με αγκάλιασε»

Ο Ζακ Όγκαστ μιλά για τη σχέση του με την Ελλάδα, που αναπτύχθηκε κυρίως μέσα από τη σχέση του με την γιαγιά του.

«Η γιαγιά μου που μου μιλούσε ελληνικά όλη την ώρα. Μου έλεγε αν ήθελα να νερό ή να κάνω μπάνιο ή να πάω να πλύνω τα χέρια μου. Οπότε άρχισα να καταλαβαίνω όλο και περισσότερα δίπλα της. Όταν επιτέλους ήρθα εδώ είπα ότι είμαι πολύ μακριά από σπίτι, αλλά ήταν τρελό ότι έμοιαζε και εδώ σαν το σπίτι, γιατί μου θύμιζε την παιδική μου ηλικία. Άκουγα να μιλάνε ελληνικά, έτρωγα ελληνικό φαγητό ένιωθα λες και ήμουν στο δεύτερο μου σπίτι, οπότε ήταν εύκολη η μετάβαση μου από τις ΗΠΑ. Δεν μου έλειψε το σπίτι. Καθόλου. Το ένιωθα εδώ σαν το σπίτι», αναφέρει ο σέντερ του Παναθηναϊκού και προσθετει:

«Όταν κυκλοφορούσα στον δρόμο και μιλούσα με κάποιον και έλεγα κάτι στα ελληνικά, με ρωτούσαν αν ήμουν Έλληνας και απαντούσα ναι, τότε αυτό είχε άλλη δυναμική. Μπορώ να τα μιλήσω, είμαι 50% Έλληνας. Την ίδια στιγμή η γιαγιά μου προερχόταν από ένα χωριό. Μιλούσε την κοινή ελληνική διάλεκτο και εγώ όταν ήρθα στην Ελλάδα πρώτη φορά το καλοκαίρι του 2017 προσπάθησα να μιλήσω την γλώσσα, αλλά ήμουν νευρικός. Πλέον είμαι πολύ καλύτερος, μιλάω πιο άνετα και θα κάνω περισσότερα μαθήματα, είναι κάτι σαν στόχος για μένα», συνεχίζει.

«Ήμουν ανάμεσα σε δύο κουλτούρες μαζί με την αμερικανική. Είμαι μια μίξη και των τριών. Στην αρχή ήταν λίγο μπερδεμένο, γιατί ήμουν διαφορετικός. Περισσότερο Έλληνας και Καυκάσιος προφανώς. Και για εμένα με έναν πατέρα με Αφροαμερικάνικη καταγωγή ήταν διαφορετικό. Aλλά η ελληνική κουλτούρα με αγκάλιασε. Η εκκλησία ήταν σαν δεύτερη οικογένεια για εμένα, μια σπουδαία εμπειρία».

Μιλώντας για την πρώτη του επαφή με το ελληνικό μπάσκετ, λέει: «Αυτό ήταν κάτι μέσα στην οικογένεια μας, ξέρεις για το ελληνικό μπάσκετ, ξέρεις τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό. Έχουν ιστορία και αυτή η αντιπαλότητα είναι τόσο μεγάλο θέμα, όταν μιλάς για το μπάσκετ, αυτές είναι οι δύο ομάδες που μιλάει ο κόσμος. Μάλιστα ο προπονητής μου στο Λύκειο είχε παίξει για λίγο στην Ελλάδα, είναι και Έλληνας και ήταν συμμαθητής της μητέρας μου στο Λύκειο, έκλεισε κατά κάποιον τρόπο ένας κύκλος».

Τέλος, για τη ζωή στην Ελλάδα επισημαίνει: «Έχει τα πάντα που χρειάζεται κάποιος ειλικρινά. Καλό καιρό, τα νησιά, τις παραλίες, τα πάντα. Το φαγητό επίσης είναι απίστευτο. Δεν θα είχα πρόβλημα να μείνω εδώ σε ολόκληρη την καριέρα μου, ούτε αυτό νομίζω θα πείραζε την οικογένεια μου.

Η γιαγιά μου έφυγε από την ζωή πριν από 6-7 χρόνια και είχε μεγάλη συμβολή σε μένα. Ήταν σαν δεύτερη μητέρα μου. Με βοήθησε να μεγαλώσω και σε αυτή είναι αφιερωμένη το συγκεκριμένο τατουάζ».