Άξιος της μοίρας του ο Παναθηναϊκός στο Αλκαζάρ

*Εξ’ αρχής το ζητούμενο για τον Παναθηναϊκό ήταν ένα και μοναδικό στο Αλκαζάρ. Η νίκη. Μια νίκη που δεν ήρθε, με το τριφύλλι να μετράει μια ήττα και μια ισοπαλία στις δυο πρώτες αγωνιστικές. Πλέον, μετά και το σημερινό μπαίνει εξτρά πίεση στα αποδυτήρια και γενικότερα στον οργανισμό του τριφυλλιού. Μια πίεση που θα δείξει αν θα μπορούν άπαντες να τη διαχειριστούν ή όχι. Άλλωστε, μην ξεχνάμε ότι φέτος υπάρχουν ξεκάθαροι στόχοι και «πρέπει» στον σύλλογο.

*Το πρώτο ημίχρονο ο Παναθηναϊκός έκανε ό, τι χρειαζόταν. Ηταν Σοβαρός, δίχως να απειληθεί από την ΑΕΛ και με ένταση στο παιχνίδι του από το 15’ και μετά. Άνοιξε το σκορ με τον Μακέντα στο 26’, έχασε δυο ακόμη καλές ευκαιρίες με Βέλεθ και Μακέντα λίγο πριν από το φινάλε και πήγε στα αποδυτήρια με το υπέρ του 1-0 και φυσικά με όλα να είναι υπέρ του για να πάρει την πρώτη του νίκη στο πρωτάθλημα.

*Στην επανάληψη, όλα άλλαξαν προς το χειρότερο για τον Παναθηναϊκό. Η ομάδα παρουσίασε ξανά ένα… χλωμό πρόσωπο, όπως είχε γίνει και στην Τρίπολη. Καθόλου καλή κυκλοφορία, πολύ αργή ανάπτυξη, σταδιακά η ΑΕΛ άρχισε να παίρνει μέτρα και να κλέβει μπάλες. Η τιμωρία ήρθε στο 87', όταν, πλέον, ήταν αργά για αντίδραση. Οι «πράσινοι» έδειξαν ξανά μια προβληματική εικόνα και το πλήρωσαν με δεύτερο παιχνίδι δίχως νίκη.

*Ο Πογιάτος έκανε λάθη. Έβγαλε τον Χουάνκαρ (αναγκαστική αλλαγή) και στη θέση του έβαλε ξανά έναν στόπερ, τον Πούγγουρα. Κάτι ανάλογο είχε συμβεί στην Τρίπολη όταν είχε ξεκινήσει με τον Μαυρομμάτη σαν αριστερό μπακ. Η αλλαγή αυτή έκανε τον Παναθηναϊκό να οπισθοχωρήσει πολύ, κάτι που ήταν απολύτως λογικό. Το κυριότερο λάθος, όμως, είναι το γεγονός ότι ενώ το παιχνίδι «φώναζε» για αλλαγές στη μεσαία γραμμή από νωρίς (περίπου στο 65' - 70’), ο Ισπανός δεν αποφάσισε να φρεσκάρει το κέντρο του, να αλλάξει τον ρυθμό, να δώσει μια πνοή στην ομάδα του. Όλα αυτά, οι λεπτομέρειες και οι μη αποφάσεις από τον πάγκο, στο ποδόσφαιρο κοστίζουν. Και μάλιστα ακριβά.

*Το έχουμε τονίσει ξανά. Το 4-3-3 με τους συγκεκριμένους ποδοσφαιριστές στη μεσαία γραμμή, αλλά και τον Καρλίτος αριστερά (ποιος ο λόγος να βάζεις στράικερ στο άκρο, χάνοντας επιθετικά και αμυντικά;), είναι δύσκολο να βγει. Πολύ δύσκολο. Διότι πολύ απλά το τριφύλλι έχει παίκτες με διαφορετικά χαρακτηριστικά, κυρίως σε ό, τι αφορά αυτούς του κέντρου. Αναφερόμαστε, σε όσους που παίζουν.

*Κατανοητός ο χρόνος που χρειάζεται και ο προπονητής και η ομάδα. Προφανώς, όταν έχεις ένα νέο κόουτς και μια ομάδα με αρκετούς καινούριους, απαιτείται ένα χρονικό διάστημα για να βγάλεις ξεκάθαρο και σαφές συμπέρασμα. Όμως, η κακή αρχή είναι γεγονός. Όπως και η μεγάλη πίεση πρωτίστως για αποτελέσματα και δευτερευόντωςγια ένα καλύτερο ποδόσφαιρο. Διότι τίποτα από τα δυο δε βλέπουμε μέχρι τώρα σε επίσημα και φιλικά ματς. Το πώς θα τα διαχειριστεί όλα αυτά το τριφύλλι, θα το δείξει η πορεία...

Ακολουθήστε τον Διονύση Δεσύλλα στο instagram: @dionisisdes

Ακολουθήστε τον Διονύση Δεσύλλα στο twitter: dionisis_d