Στον Παναθηναϊκό ισχύει το «όπου φτωχός κι η μοίρα του»

Ο Παναθηναϊκός για μια ακόμη φορά δεν κατάφερε να φύγει με νίκη από εκτός έδρας αναμέτρηση στο πρωτάθλημα. Φτάσαμε στην 21η αγωνιστική και οι «πράσινοι» δεν έχουν χαρεί ούτε ένα «διπλό» με τον κίνδυνο, πια, να… γραφτεί ιστορία και να τελειώσει το πρωτάθλημα δίχως «τρίποντο» μακριά από τη Λεωφόρο να είναι ορατός.

Το βίαιο ξεγύμνωμα του ρόστερ και οι απανωτές αλλαγές έχουν συνέπειες. Αυτό συμβαίνει τώρα στο «τριφύλλι», που μπορεί να ήταν δραστήριο και να στεκόταν καλύτερα μέχρι να δεχθεί το πρώτο γκολ από τον Κόντε, αλλά έχασε σπουδαίες ευκαιρίες, με τον Μυστακίδη να είναι μέσα στις φάσεις, αλλά να μην μπορεί να τις κάνει γκολ, ακόμη κι αν βρισκόταν «φάτσα» με την αντίπαλη εστία κενή. Με το δεύτερο εκπληκτικό τέρμα του Κόντε (αναμφίβολα, ο πιο killer επιθετικός στην Ελλάδα) ξανά- και μάλιστα σε κρίσιμο χρονικά σημείο, λίγο πριν από τη λήξη του ημιχρόνου- μπήκε και η οριστική ταφόπλακα για την ομάδα του Μαρίνου Ουζουνίδη. Ηταν ποδοσφαιρικά αδύνατο να ανατραπεί η κατάσταση με δυο γκολ στην πλάτη.

Οι «πράσινοι» έχουν τεράστιο επιθετικό πρόβλημα, έχοντας ξεμείνει χωρίς «καθαρό» φορ. Συνεπώς, δεν θα μπορούσαν μέσα σε ένα 45λεπτο να σκοράρουν τουλάχιστον 3 φορές για να πάρουν κεφάλι στο σκορ. Το αυτογκολ του Γαρουφαλιά, έπειτα από την ωραία ενέργεια του Χατζηγιοβάνη στο 69’ μπορεί να έδωσε ένα ενδιαφέρον στο ματς, αλλά μέχρι εκεί. Οι «πράσινοι» ανέβασαν στροφές, προσπάθησαν να βάλουν δύσκολα στην άμυνα του ΠΑΣ, έχοντας και ανεβάσματα από τον Κουλιμπαλί, ο οποίος στο πρώτο ημίχρονο ήταν κακός, όμως, αυτό δεν ήταν αρκετό. «Καθαρές» ευκαιρίες δεν υπήρχαν και επί της ουσίας οι γηπεδούχου δεν ανησύχησαν ποτέ.

Στον φετινό Παναθηναϊκό ισχύει το «όπου φτωχός και η μοίρα του». Πέρα από το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι η ποιότητα έχει εξαφανιστεί από το πράσινο ρόστερ, ότι οι επιλογές είναι ελάχιστες για βοήθεια από τον πάγκο και το μοντάρισμα για 4η φορά μέσα σε μια σεζόν σχεδόν αδύνατο, οι «πράσινοι» έχουν και αδιανόητη γκίνια. Δεν είναι η πρώτη φορά φέτος που κάνουν ευκαιρίες, πατάνε καλύτερα στο γήπεδο από τον αντίπαλο τους, χάνουν, χάνουν, χάνουν, χάνουν (…) και στην πρώτη επικίνδυνη επίσκεψη του αντιπάλου βρίσκονται πίσω στο σκορ. Το έχουμε δει πολλές φορές το έργο φέτος, το είδαμε και στα Γιάννενα.

Πρέπει να σταθούμε, επίσης, στις πολύ κακές αντιδράσεις της άμυνας του Παναθηναϊκού. Και στα δυο γκολ, οι αμυντικοί έχουν μεγάλη ευθύνη, όπως και σε κάποιες ευκαιρίες του ΠΑΣ. Δεν ήταν, επίσης, λίγες οι φορές που η μπάλα στη μεσαία γραμμή δινόταν… δώρο στα χαφ των γηπεδούχων, δείγμα της βιασύνης, αλλά και της πολύ κακής ψυχολογίας που έχει η ομάδα, ειδικά όταν βλέπει ότι δεν της βγαίνει τίποτα, παρά τη διάθεση και την ενέργεια.

Το είχαμε γράψει και σε προηγούμενο κείμενο. Έτσι θα τσουλήσει το υπόλοιπο της χρονιάς για τον Παναθηναϊκό. Μπορεί, κάποιες φορές να υπάρξει βελτίωση παροδικά, αλλά σε καμία περίπτωση δε θα δούμε σε διάρκεια έναν κανονικό Παναθηναϊκό. Ποιότητα δεν υπάρχει, η ομάδα δεν πρόκειται ποτέ να βρει συνοχή μέχρι το τέλος της χρονιάς (θα είναι θαύμα αν συμβεί κάτι τέτοιο), το ρόστερ έχει κοντύνει πολύ και όλοι, πια, παρακαλούν να τελειώσει αυτή η μίζερη σεζόν, με την ελπίδα το καλοκαίρι να αλλάξει η κατάσταση στην ΠΑΕ για να έρθουν για το κλαμπ καλύτερες μέρες σε κάθε επίπεδο…