Έρχονται κάποτε εκείνες οι στιγμές της μεγάλης ασφυξίας που δεν αντέχεις άλλο να μοιράζεσαι τον αέρα γύρω σου με τους υπόλοιπους ανθρώπους.
Πνίγεσαι και, όμως, προτιμάς να κρατήσεις και άλλο την αναπνοή σου όπως τότε που, παιδί μικρό και άβγαλτο, στεκόσουν απέναντι στη μάνα, την κοιτούσες με λατρεία μες στα καστανά της μάτια και της φώναζες: «Κοίτα με μαμά. Κοίτα πόσα λεπτά μπορώ και κρατάω την αναπνοή μου κάτω από το νερό», και βουτούσες.
Διαβάστε το άρθρο του Τάσου Φούντογλου στο aixmi.gr
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
