Αυτές είναι οι μεγαλύτερες απαγωγές στην Ελλάδα

Τρεις απαγωγές που έχουν καταγραφεί στην Ελλάδα, κατέληξαν με νεκρούς τους ομήρους. Η μία από αυτές έχει καταγραφεί στην Κρήτη. Από το σύνολο των απαγωγών που έχουν απασχολήσει τις ελληνικές διωκτικές αρχές, περίπου 25 σοβαρές, μόλις μία έχει παραμείνει ανεξιχνίαστη, και αυτή έχει σημειωθεί στην Κρήτη.

Αυτή που εξελίσσεται τις τελευταίες ημέρες στην Κρήτη, έχει παρόμοια χαρακτηριστικά και ακολουθούμενη μεθοδολογία με την απαγωγή του εφοπλιστή Περικλή Παναγόπουλου, στις 12 Ιανουαρίου του 2009, η οποία είχε οργανωθεί από αρχηγικά μέλη της Greek Mafia. Κοινό modusoperandi, χωρίς επιτυχία για τους επίδοξους απαγωγείς είχε η απόπειρα αρπαγής του εφοπλιστή Κίκου Μαρτίνου στις 12 Δεκεμβρίου 2013, από μικτή ομάδα των «Ληστών του Διστόμου». Οι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ., αναφέρουν χαρακτηριστικά πως οι δράστες, «καινούργιοι» ή παλιοί, είναι μιμητές παλαιότερων υποθέσεων απαγωγής, ωστόσο διορθώνουν τα λάθη των προηγούμενων και επιχειρούν να τελειοποιήσουν την μεθοδολογία προκειμένου να αποφύγουν τη σύλληψη. Διαβάζουν δικογραφίες απαγωγών και εντοπίζουν τα στοιχεία και λάθη που οδήγησαν τις διωκτικές αρχές στην σύλληψή τους. Τέτοιες «διορθώσεις» είναι η ηχογράφηση μηνυμάτων των απαιτήσεων λύτρων, αποφυγή των επικοινωνιών, αποστολή βίντεο ή φωτογραφιών των ομήρων ως απόδειξη ζωής για τους συγγενείς τους και την αστυνομία.

Στην εξελισσόμενη απαγωγή φαίνεται να έχουν συμμετάσχει ενεργά τουλάχιστον έξι άτομα, με τους επικεφαλής αξιωματικούς να μην αποκλείουν να πρόκειται για «τοπικούς» ποινικούς σε συνεργασία με «Αθηναίους» ακόμη και έγκλειστους φυλακών. Έχουν χρησιμοποιήσει δύο οχήματα, τα οποία είναι κλεμμένα το 2016, μάλλον όχι από την Κρήτη, τα οποία έκαψαν μετά την εκδήλωση της απαγωγής.

Δυσάρεστη ήταν η εξέλιξη απαγωγής στην Κρήτη στις 18 Μαίου 2009, με θύμα τον επιχειρηματία Γιάννη Κυπριωτάκη. Δύο μέρες αργότερα εντοπίσθηκε απανθρακωμένος στο πορτμπαγκάζ του αυτοκινήτου του Δράστες ήταν δύο νεαροί Σύριοι και ένας ελαιοχρωματιστής από τους Ασκούς που είχαν ζητήσει λύτρα 300.000 ευρώ. Σύμφωνα με αστυνομικές πηγές ο Κυπριωτάκης, φαίνεται να αναγνώρισε τον έναν από τους απαγωγείς του. Οι συγγενείς είχαν δώσει ως λύτρα 150.000 ευρώ, αλλά οι δράστες είχαν ήδη στραγγαλίσει τον όμηρο και μετά τον έκαψαν μέσα στο όχημά του.

Η ανεξιχνίαστη-εξιχνιασμένη απαγωγή είναι αυτή που εκδηλώθηκε τον Φεβρουάριο του 1996 με θύμα τον 35χρονο Μιχάλη Μεταξά, γιο του ιδιοκτήτη των ξενοδοχείων «Maris» στην Κρήτη, Νίκου Μεταξά. Πέντε άτομα τον άρπαξαν πριν μπει στο αυτοκίνητό του. Ζητούσαν ένα δισεκατομμύριο δραχμές, το οποίο μετά από διαπραγματεύσεις, έπεσε στο μισό και τελικά στα 50.000.000 δραχμές. Ο αδερφός του ομήρου, Ανδρέας Μεταξάς παρέδωσε τα λύτρα και τρεις ώρες αργότερα αφέθηκε ελεύθερο στο Λασίθι. Κάποια χρόνια αργότερα, το 2001, αρχηγικό μέλος της Greek Mafia, ανέφερε την συμμετοχή του στην απαγωγή, χωρίς όμως να υπάρχουν στοιχεία που να επιβεβαιώνουν τους ισχυρισμούς του.

Στη χώρα μας, το συγκεκριμένο κακούργημα, δεν εμφανίζεται συχνά, ενώ το ποσοστό εξιχνίασης αυτών των αδικημάτων ξεπερνά το 90%. Στις περισσότερες από αυτές οι δράστες συνελήφθησαν, ενώ τουλάχιστον τρεις δεν είχαν αίσιο τέλος και τα θύματα βρέθηκαν δολοφονημένα και απανθρακωμένα.

Υπόθεση Μαρσελίνο (1990)

Ήταν απόγευμα Κυριακής στις 18 Μαρτίου του 1990. Ο Γιάννης Τσατσάνης ή αλλιώς Μαρσελίνο, όπως τον αποκαλούσαν τον νεαρό ποδοσφαιριστή, καθόταν σε μια καφετέρια όταν τον πλησίασαν οι δύο κολλητοί του φίλοι Κώστας Σπινιάρης και Δημήτρης Αγαπητός και του αναφέρουν, ότι γνωρίζουν ποιοι έχουν κλέψει το ραδιόφωνο του αυτοκινήτου του και ότι μπορούσαν να το βρουν. Ο 17χρονος τους ακολούθησε και ξεκίνησαν για το Σχιστό. Εκεί τους περίμεναν τρία άτομα (Σταμάτης Γρυπαίος, Δημήτρης Σκαφτούρος, Γιάννης Λαζάρου), τα οποία όρμησαν στον Μαρσελίνο, ρίχνοντας μάλιστα και μια πιστολιά στον αέρα για εκφοβισμό. Οι απαγωγείς, οι οποίοι όπως αποδείχθηκε ήταν γνωστοί του, μετέφεραν τον νεαρό ποδοσφαιριστή σε σπίτι στο Χαϊδάρι. Ο Μαρσελίνο έμεινε δεμένος και με κουκούλα στο κεφάλι για 4-5 ημέρες, με τους απαγωγείς να τηλεφωνούν στον πάτερα του και να ζητούν 150.000.000 δραχμές ως λύτρα για να τον αφήσουν ελεύθερο. Μάλιστα στις τηλεφωνικές συνομιλίες ο απαγωγέας που έκανε τις διαπραγματεύσεις προσποιούνταν τον Ιταλό, ενώ έβαζε στον πατέρα του να ακούσει μαγνητοσκοπημένα μηνύματα του Μαρσελίνο. Ο πατέρας κατήγγειλε τη απαγωγή στην Αστυνομία, ενώ οι δράστες αποφάσισαν να σκοτώσουν τον 17χρονο γιατί καθυστερούσε να τους δώσει τα λύτρα αλλά και γιατί πίστευαν ότι είχε αναγνωρίσει τους δύο κολλητούς του. Οι απαγωγείς λοιπόν οδήγησαν τον νεαρό σε ένα μαντρί στα Σκούρτα Βοιωτίας όπου είχαν σκάψει έναν λάκκο για να τον θάψουν. Οι δράστες τον πυροβόλησαν στην καρδιά και στον αυχένα και τον έθαψαν στο συγκεκριμένο σημείο.

Όταν επέστρεψαν πίσω συνέχισαν να τηλεφωνούν στον πατέρα του για τα λύτρα. Στις 19 Ιουνίου ο κτηνοτρόφος στον οποίο άνηκε το μαντρί ήρθε αντιμέτωπος με ένα μακάβριο θέαμα. Τα σκυλιά του είχαν ξεθάψει το πτώμα του Μαρσελίνο, το οποίο βρισκόταν σε προχωρημένη αποσύνθεση, ενώ το κεφάλι βρέθηκε 50 μέτρα πιο μακριά.

Στην κηδεία μάλιστα του νεαρού ποδοσφαιριστή οι δύο φίλοι του που βοήθησαν στην απαγωγή κρατούσαν το φέρετρο του. Η υπόθεση εξιχνιάστηκε μέσα σε λίγες ημέρες και οι δράστες οδηγήθηκαν στη φυλακή.

Υπόθεση Οσκανιάν (1991)

Στις 12 Ιουλίου του 1991 δύο άγνωστοι εισβάλουν στο σπίτι της οικογένειας Οσκανιάν στο Πόρτο Ράφτη και απαγάγουν την 12χρονη κόρη του εμπόρου πολύτιμων λίθων. Οι δράστες αναισθητοποίησαν την 55χρονη νταντά με χλωροφόρμιο και αρπάζουν το μικρό κορίτσι από το δωμάτιο. Η άτυχη γυναίκα αφήνει την τελευταία της πνοή λίγες ώρες αργότερα στο νοσοκομείο, από καρδιακό επεισόδιο το οποίο υπέστη.

Οι απαγωγείς μαθαίνουν την εξέλιξη και τρομοκρατούνται. Αποφασίζουν να αφήσουν ελεύθερη την μικρή χωρίς να πάρουν δραχμή από τα δύο εκατομμύρια  δολάρια που είχαν ζητήσει από τον πατέρα της. Την 12χρονη Βελγίδα βρίσκει ένας ταξιτζής και την μεταφέρει στο σπίτι της. Η Αστυνομία δεν καταφέρνει να εντοπίσει τους δράστες, μέχρι την επόμενη απαγωγή ενός μικρού παιδιού.

Υπόθεση Δαλάκα (1995)

Τον Νοέμβριο του 1995 ο 11χρονος Κωστάκης Δαλάκας επέστρεφε σπίτι του από το σχολείο. Άγνωστοι τον σταματούν στον δρόμο, τον βάζουν σε ένα φορτηγάκι και εξαφανίζονται. Πριν λίγους μήνες η γιαγιά του είχε κερδίσει στο λαχείο 130 εκατομμύρια δραχμές, κάτι όμως που γνώριζαν μόνο οι κοντινοί τους άνθρωποι. Οι απαγωγείς, που όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων ήταν η ίδια σπείρα με εκείνη που απήγαγε την 12χρονη Οσκανιάν, τηλεφωνούν στην οικογένεια και τους αναφέρουν ότι είναι φορείς του Aids και ότι αν δεν έπαιρναν τα χρήματα θα μετέδιδαν τον ιό στον 11χρονο. Πέντε ημέρες αργότερα τους παραδίδεται το ποσό των 41 εκατομμυρίων ευρώ και έτσι τον αφήνουν ελεύθερο. Ο Κωστάκης Δαλάκας ήταν εκείνος που οδήγησε τις αστυνομικές Αρχές στους δράστες καθώς είχε παρατηρήσει ότι οι απαγωγείς τον είχαν μεταφέρει σε ένα σπίτι κοντά στο δικό του, μόλις πέντε λεπτά απόσταση. Μάλιστα είχε συγκρατήσει ότι ανέβηκε επτά σκαλιά. Έτσι διαπιστώθηκε ότι το σπίτι άνηκε στον έμπορο αυτοκινήτων από την Γλυφάδα, Γιάννη Χειλά, φίλο της οικογένειας, που διατηρούσε σχέσεις µε τη Φανή Ιωάννου Χατζηρουσέα, µακρινή θεία του 11χρονου. Τα κινητά τους τηλέφωνα γίνονται αντικείμενο έρευνας και λίγες μέρες αργότερα ομολογούν, και μαζί τους δύο ακόμα άτομα, ότι ήταν οι δράστες των δύο απαγωγών.

Υπόθεση Χαΐτογλου (1995)

Τον Δεκέμβριο του 1995 ο γνωστός βιομήχανος Αλέκος Χαΐτογλου, κάνοντας την ίδια διαδρομή που έκανε κάθε μέρα, πηγαίνοντας στο εργοστάσιο παρασκευής χαλβά, πέφτει θύμα απαγωγή στο 2ο χιλιόμετρο της οδού Ωραιοκάστρου-Θεσσαλονίκης. Μπροστά του εμφανίστηκαν δύο οπλισμένοι άντρες, που όπως έγινε αργότερα γνωστό ήταν οι αδελφοί Παλαιοκώστα, οι οποίοι ήταν και οι εγκέφαλοι της απαγωγής.

Για ογδόντα ολόκληρες ώρες, ο βιομήχανος βρισκόταν μέσα σε ένα αυτοκίνητο το οποίο κινούνταν συνεχώς. Τελικά τον απελευθέρωσαν στα ΚΤΕΛ Καρδίτσας, αφού προηγουμένως ο αδερφός του είχε καταβάλει 260 εκατομμύρια ευρώ σε ερημική τοποθεσία στο Νομό Φθιώτιδας. Ο Κώστας Χαΐτογλου, πρόεδρος τότε στην ομάδα μπάσκετ του Ηρακλή, ήταν ο υπερτυχερός του Λόττο με κέρδη 160 εκατομμύρια δραχμές.

Η οικογένεια Χαΐτογλου προσέφυγε στη Δικαιοσύνη καθώς θεώρησε ότι έγιναν λάθη και παραλείψεις στην υπόθεση, ζητώντας μάλιστα και αποζημίωση. Το Συμβούλιο της Επικρατείας όμως έκρινε πως δεν υπήρξαν παραλείψεις, ακυρώνοντας έτσι την απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά, που επιδίκασε αποζημίωση στον Αλέκο Χαΐτογλου και σε βάρος του Δημοσίου 228.427 ευρώ, που ισοδυναμούσε στο 30% των λύτρων. Πρόσφατα το θύμα της απαγωγής έφυγε από τη ζωή.

Υπόθεση Κουκέα (1996)

Ήταν το βράδυ της 25ης Ιανουαρίου του 1996, όταν η 24χρονη καθηγήτρια ξένων γλωσσών Ζέτα Κουκέα, επέστρεφε στο σπίτι της στο Ψυχικό όπου και έπεσε θύμα απαγωγής. «Επέστρεφα στο σπίτι μου στο Νέο Ψυχικό. Μόλις πάρκαρα το αυτοκίνητό μου, με απήγαγαν άγνωστοι με καλυμμένα τα πρόσωπά τους και με μετέφεραν σε ένα σπίτι… Ήμουν τρομοκρατημένη» είπε αργότερα στην κατάθεσή της. Επί τέσσερις ημέρες την κρατούσαν όμηρο ζητώντας από τον πατέρα της λύτρα, για να καταλήξουν τελικά στο ποσό στο ποσό των 49,4 εκατομμυρίων δραχμών, από τα 400 που ζητούσαν αρχικώς. Το ραντεβού για την παράδοση των χρημάτων δόθηκε  κάτω από υπόγεια διάβαση τούνελ κοντά στη φιλοσοφική σχολή της πανεπιστημιούπολης Ζωγράφου. Ο πατέρας της 24χρονης κοπέλας τους παρέδωσε τα χρήματα και οι απαγωγείς την οδήγησαν στην περιοχή του Παλαιού Φαλήρου όπου είχαν παρκάρει το αυτοκίνητό της και εξαφανίστηκαν. Το υπουργείο Δημόσιας Τάξης τους επικήρυξε με το ποσό των 200.000.000 δραχμών. Οι απαγωγείς συνελήφθησαν στις 8 Φεβρουαρίου του 1996.

Υπόθεση Μεταξά (1996)

Φεβρουάριος του 1996 και ο 35χρονος τότε Μιχάλης Μεταξάς, γιος του ιδιοκτήτη των ξενοδοχείων «Maris» στην Κρήτη, Νίκου Μεταξά, όπως κάθε πρωί κατευθυνόταν στο σημείο όπου είχε παρκάρει το αυτοκίνητο του στο Ηράκλειο της Κρήτης, προκειμένου να πάει στο εργοστάσιο κεραμοποιίας του. Ξαφνικά πέντε άτομα που του είχαν στήσει καρτέρι, με την απειλή όπλων τον ακινητοποίησαν, τον έβαλαν στο δικό τους αυτοκίνητο και εξαφανίστηκαν.

Λίγες ώρες μετά την απαγωγή άγνωστοι τηλεφώνησαν στον αδελφό του απαχθέντος, Ανδρέα Μεταξά, του ανακοίνωσαν ότι είχαν απαγάγει το Νίκο και του ζήτησαν το ποσό του ενός δισεκατομμυρίου δραχμών για να τον απελευθερώσουν. Παράλληλα  τους συνέστησαν να μην καταγγείλουν το γεγονός στην Ελληνική Αστυνομία. Ο πατέρας και ο αδελφός σοκαρισμένοι καταφεύγουν στην αστυνομία, ενώ λίγο αργότερα ο πατέρας μεταφέρεται στο νοσοκομείο με καρδιακό επεισόδιο.

Αξιωματικοί της Ασφάλειας φθάνουν από την Αθήνα για να χειριστούν την υπόθεση. Ακολούθησε μια σειρά τηλεφωνημάτων και διαπραγματεύσεων, για να κατεβάσουν τελικά το ύψος των χρημάτων από το ένα δισεκατομμύριο στα 500.000.000 δραχμές, στη συνέχεια κατέβηκαν στα 300.000.000, μετά στα 100.000.000 για να καταλήξουν τελικά στα 50.000.000 δρχ. Οι απαγωγείς έδωσαν εντολή στον αδελφό του Ανδρέα Μεταξά, να αφήσει τα χρήματα έξω από ταβέρνα του Ηρακλείου Κρήτης, όπως και έπραξε. Τρεις ώρες αργότερα τον αφήνουν ελεύθερο κάτω από μια γέφυρα στο Λασίθι.

Υπόθεση Βενέτη (1996)

Στις 10 Ιουλίου 1996 γίνεται μία απαγωγή μυστήριο ή μάλλον αρπαγή στον Διόνυσο Αττικής. Πρόκειται για την περίπτωση που θύμα έπεσε ο δημιουργός των φούρνων Βενέτη, επιχειρηματίας Χρήστος Βενέτης. Οι δύο άγνωστοι απαγωγείς του, αφού τον κακοποίησαν, τον κλείδωσαν στο πορτ μπαγκάζ του αυτοκινήτου του σε ερημική περιοχή του Διόνυσου. Ύστερα από πέντε ώρες, το εγκαταλελειμμένο αυτοκίνητο κίνησε το ενδιαφέρον διερχόμενων δασοφυλάκων, οι οποίοι ενημέρωσαν την πυροσβεστική που προχώρησε στον απεγκλωβισμό του επιχειρηματία.

Υπόθεση Τσαμπάζη (1996)

Τον Αύγουστο του 1996, ο γιος μεγαλοεργολάβου της Θεσσαλονίκης, ο 22χρονος τότε Διαμαντής Τσαμπάζης πέφτει θύμα απαγωγής από τον άνθρωπο που …έπλενε το αυτοκίνητό του! «Εγκέφαλος» της απαγωγής του, όπως αποδείχτηκε αργότερα, ήταν ο Αλβανός Ντολόρες Μούτσιο μαζί με τρεις συνεργούς του, οι οποίοι απαίτησαν και καρπώθηκαν τα 150 από τα 300 εκατομμύρια που ζήτησαν αρχικά για λύτρα από την οικογένεια. Οι δράστες μετέφεραν και κρατούσαν τον νεαρό στην Αλβανία και στη συνέχεια τον άφησαν ελεύθερο σε παραλία της Κέρκυρας.

Υπόθεση Λουλάκη (1997)

Η απαγωγή της 6χρονης τότε Έλενας Λουλάκη, κόρη εμπόρου αυτοκινήτων, είχε αναστατώσει ολόκληρη την κοινωνία του Ηρακλείου Κρήτης. Ήταν μεσημέρι της 23ης Ιανουαρίου του 1997, όταν η μικρή Έλενα απήχθη έξω από το Παγκρήτιο Εκπαιδευτήριο. Η «εγκέφαλος της απαγωγής ήταν η ιδιοκτήτρια ενός βρεφονηπιακού σταθμού, η οποία αντιμετώπιζε σοβαρά οικονομικά προβλήματα.

Πρόκειται για την νηπιαγωγό Δήμητρα Καμπά, γειτόνισσα της γιαγιάς της μικρής, η οποία είχε τηλεφωνήσει στον οδηγό του σχολικού λεωφορείου, ισχυριζόμενη ότι ήταν η θεία της Ελένης και ότι θα περάσει να την πάρει. Όπως αποδείχτηκε αργότερα, η Δήμητρα Καμπά και ο γιος της σχεδίασαν την απαγωγή του παιδιού, το οποίο βίωσε έντονες τραυματικές εμπειρίες.

Η υπόθεση εξιχνιάστηκε χάρη στην παρατηρητικότητα του οδηγού του σχολικού λεωφορείου, ο οποίος είχε αντιληφθεί έξω από το Παγκρήτιο την συνεργό που παρέλαβε το παιδί, όμως εκείνη συμπεριφέρθηκε ύποπτα και προσπάθησε να τον αποφύγει αν και τον γνώριζε.

Η γυναίκα αυτή κράτησε το παιδί στο σπίτι της για δύο 24ωρα. Ισχυρίστηκε ότι δεν γνώριζε αρχικά τίποτα για την απαγωγή και ότι φοβήθηκε να πάει στην Αστυνομία όταν είδε την είδηση στην τηλεόραση. Οι απαγωγείς απαίτησαν από την οικογένεια της 6χρονης τότε Έλενας, 200 εκατομμύρια δραχμές. Για την απαγωγή καταδικάστηκαν τέσσερα άτομα. Σημειώνεται, πως η σατανική νηπιαγωγός και «εγκέφαλος» της απαγωγής, είχε δώσει εντολή στους συνεργούς της να σκοτώσουν το παιδί σε περίπτωση που βρίσκονταν υπό αστυνομικό κλοιό.

Υπόθεση Περιστέρη (2000)

Τον Φεβρουάριο του 2000 έξω από το σπίτι του στη Θεσσαλονίκη ο 18χρονος τότε γιος αρχιτέκτονα, Γιώργος Περιστέρης, έπεσε θύμα απαγωγής. Ο οικοδόμος συνεργάτης του πατέρα του, Χρήστος Ρετζέπης και άλλα τέσσερα άτομα κατηγορήθηκαν από την Αστυνομία για την απαγωγή.

Το κίνητρο ήταν η καταβολή λύτρων. Για την απελευθέρωση που έγινε δύο ημέρες μετά, δόθηκαν 44 από τα 70 εκατομμύρια δραχμές που είχαν ζητηθεί αρχικά… Αυτό που προκάλεσε ιδιαίτερη εντύπωση στην συγκεκριμένη υπόθεση όμως, είναι πως τα λύτρα αυτά τα ζήτησαν οι δράστες για να ποντάρουν στο καζίνο… με αποτέλεσμα να τα χάσουν όλα!

Υπόθεση Ζώνα (2001)

Είναι μία από τις πλέον «επαγγελματικές» περιπτώσεις που έγιναν στην χώρα μας… Δύο μήνες κράτησαν οι απαγωγείς τον 34χρονο τόνε Γιάννη Ζώνα, γιο του γνωστού επιχειρηματία, μέχρι να παραλάβουν το ένα από τα τρία εκατομμύρια δολάρια που ζήτησαν. Η απαγωγή έγινε τον Οκτώβριο του 2001 στην περιοχή του Κηφισού και πίσω από αυτή ήταν η «Greek Mafia».

Η περιπέτεια του Ζώνα άρχισε στις 2 Οκτωβρίου. Το μεσημέρι εκείνης της ημέρας ξεκίνησε από την έδρα της οικογενειακής επιχείρησης στον Πειραιά για να επιστρέψει στο σπίτι του στην Εκάλη. Σε μια πάροδο της λεωφόρου Πέτρου Ράλλη, δύο άγνωστοι έριξαν το αυτοκίνητό τους πάνω στο δικό του. Ανυποψίαστος ο 34χρονος κατέβηκε από το αυτοκίνητό του. Τότε, οι δύο δράστες, οι οποίοι φορούσαν καπέλα και γυαλιά ηλίου, διά της βίας τον επιβίβασαν στο δικό τους αυτοκίνητο. Εκεί του φόρεσαν χειροπέδες και του κάλυψαν το πρόσωπο με κουκούλα. Το μόνο που μπόρεσε να κάνει το θύμα ήταν να υπολογίσει κατά προσέγγιση το χρόνο της διαδρομής, που, σύμφωνα με πληροφορίες, ήταν περίπου μιάμιση ώρα.

Οι απαγωγείς έφθασαν στο χώρο που είχαν επιλέξει για την κράτησή του. Εκεί επρόκειτο να παραμείνει για δύο ολόκληρους μήνες. Το ίδιο απόγευμα, άγνωστος, ο οποίος μιλούσε «σπαστά» ελληνικά, επικοινώνησε με τον πατέρα του θύματος, Κώστα και του είπε ότι ο γιος του είχε απαχθεί και θα έπρεπε να καταβάλει ένα δισ. δρχ, ενώ δεν έπρεπε να ειδοποιηθεί η αστυνομία για την υπόθεση.

Παρά την προειδοποίηση, η αστυνομία ενημερώθηκε και ειδική ομάδα, στην οποία συμμετείχαν αξιωματικοί, διαπραγματευτές και ψυχολόγοι, ανέλαβε να παράσχει κάθε βοήθεια, συμβουλή και συνδρομή στην οικογένεια. Παράλληλα, με απόλυτο σεβασμό στην επιθυμία της οικογένειας, που δεν ήθελε σε καμιά περίπτωση να κινδυνεύσει ο απαχθείς, άρχισαν διακριτικές έρευνες για τον εντοπισμό των δραστών. Οι δράστες επικοινώνησαν συνολικά 20 φορές, διαπραγματευόμενοι το ύψος των λύτρων, δίνοντας οδηγίες στην οικογένεια αλλά και απειλώντας. Όταν ολοκληρώθηκαν οι διαπραγματεύσεις για το τελικό ποσό των λύτρων, που ορίσθηκε στα 1,15 εκ. δολάρια, οι απαγωγείς είπαν στον πατέρα του θύματος ότι θα έπρεπε να είναι σε ετοιμότητα, καθώς θα τον ενημέρωναν πότε και πού να παραδώσει τα χρήματα. Κάποια στιγμή τον ειδοποίησαν να ξεκινήσει από το σπίτι του και του είπαν ότι θα τον ενημέρωναν μέσω κινητού για τον τελικό προορισμό. Έπειτα από πολλές αλλαγές, τον οδήγησαν μέχρι τη Θήβα, σε μία διαδικασία που αποδείχτηκε …πρόβα. Το ίδιο επαναλήφθηκε και τις επόμενες δύο ημέρες, αυτή τη φορά με πολύωρες διαδρομές στο Λεκανοπέδιο. Μετά από τρία 24ωρα και ενώ ο επιχειρηματίας δεχόταν οδηγίες μέσω κινητού και οδηγούσε επί της λεωφόρου Κηφισού, οι δράστες τού έδωσαν εντολή να πετάξει την τσάντα με τα χρήματα κάτω από τη γέφυρα της Ιεράς Οδού, όπως και έπραξε. Το θύμα της απαγωγής πέθανε μετά από μερικούς μήνες από ανίατη ασθένεια.

Έπρεπε να περάσουν 14 χρόνια, ώστε απολογούμενος ο Παναγιώτης Βλαστός να ομολογήσει, πως είχε συμμετοχή στην απαγωγή του 34χρονου τότε επιχειρηματία Γιάννη Ζώνα, την οποία, υποστήριξε, πως είχαν διαπράξει οι Χριστόφορος Λασιθιωτάκης και Άλμπερτ Νουρούσνια.

Υπόθεση Χαζάκη (2002)

Στις 11 Απριλίου 2002 έγινε η απαγωγή της 6χρονης τότε Μαρκέλλας Χαζάκη, κόρης του επιχειρηματία Χρυσόστομου Χαζάκη, από το Πλαγιάρι Θεσσαλονίκης. Οι δράστες ζήτησαν 3 εκατομμύρια δολάρια, ενώ κράτησαν τη κόρη του επιχειρηματία, 26 ολόκληρες ημέρες. Η υπόθεση εξιχνιάστηκε έναν μήνα μετά και οι δράστες συνελήφθησαν επ’ αυτοφώρω. Από τα λύτρα δεν δόθηκε τίποτα. Πληροφορίες για την οικονομική κατάσταση της οικογένειας φέρεται ότι είχε συγκεντρώσει τότε, ο 23χρονος Αρμένιος Σεργκέι Ζοχραμπιάν, ο οποίος εργαζόταν ως σερβιτόρος δίπλα σ’ ένα από τα καταστήματα της οικογένειας.

Υπόθεση Μασούτη (2005)

Η συγκεκριμένη περίπτωση δεν ήταν απαγωγή αλλά ομηρεία έναντι λύτρων. Στις αρχές Δεκεμβρίου του 2005, στην Θεσσαλονίκη, δύο άγνωστοι άνδρες εμφανίζονται ως αστυνομικοί στο θυροτηλέφωνο της οικίας του επιχειρηματία Διαμαντή Μασούτη. Όταν ο ιδιοκτήτης της ομώνυμης αλυσίδας σούπερ μάρκετ ανοίγει την πόρτα του επιτέθηκαν, τον ακινητοποίησαν και απαίτησαν λύτρα ύψους 1 εκατ. Ευρώ για να τον αφήσουν ελεύθερο. Ο επιχειρηματίας, ο οποίος βρίσκονταν εκείνη την στιγμή στο σπίτι με την σύζυγο του, επικοινώνησε με τον οικονομικό του διευθυντή που τον ενημέρωσε ότι τα διαθέσιμα μετρητά τους ήταν 300.000 ευρώ. Οι κακοποιοί συμφώνησαν, πήρα τα χρήματα αυτά και τράπηκαν σε φυγή.

Υπόθεση Μυλωνά (2008)

Στις 9 Ιουνίου 2008, η απαγωγή του επιχειρηματία Γιώργου Μυλωνά στην Θεσσαλονίκη θα συγκλονίσει το Πανελλήνιο. Τρεις πάνοπλοι κουκουλοφόροι, του την έχουν στημένη στο πάρκινγκ της μονοκατοικίας του στο Πανόραμα Θεσσαλονίκης. Ο επιχειρηματίας επέστρεφε από φαγητό με την σύζυγο του, ενώ λίγη ώρα νωρίτερα είχε πει στον σωματοφύλακα του ότι μπορεί να αποχωρήσει. Οι κακοποιοί τον αναγκάζουν να επιβιβαστεί στο αυτοκίνητο και αφήνουν ελεύθερη την σύζυγο του. Οι απαγωγείς κρατούσαν τον «βασιλιά του αλουμινίου» σε μια μονοκατοικία έξω από την Θεσσαλονίκη, ζητώντας λύτρα από την γυναίκα του.

«Εγκέφαλος» της απαγωγής αποδείχθηκε ο Βασίλης Παλαιοκώστας, ο οποίος κατάφερε να αποσπάσει από την σύζυγο του επιχειρηματία, το αστρονομικό ποσό των 13.000.000 ευρώ ως λύτρα. «Εσύ μπορεί να είσαι ο Μυλωνάς του αλουμινίου, αλλά εμείς είμαστε οι Βαρδινογιάννηδες στις απαγωγές», ήταν τα λόγια του Βασίλη Παλαιοκώστα στον Γιώργο Μυλώνα, όπως αποκάλυψε ο ίδιος. Οι απαγωγείς συνελήφθησαν λίγο αργότερα και δικάστηκαν και για την συγκεκριμένη υπόθεση.

Υπόθεση Κυπριωτάκη (2009)

Στις 20 Μαΐου του 2009 ο 50χρονος ιδιοκτήτης εργοστασίου χρωμάτων από το Ηράκλειο Γιάννης Κυπριωτάκης, βρίσκεται άγρια δολοφονημένος και απανθρακωμένος. Δύο μέρες νωρίτερα είχε απαχθεί, με τους απαγωγείς του να τηλεφωνούν στη γυναίκα του και να ζητούν λύτρα 300.000 ευρώ. Μετά από διαπραγματεύσεις οι απαγωγείς συμφώνησαν να λάβουν το πόσο των 150.000 ευρώ για να τον αφήσουν ελεύθερο. Η συνάντηση ορίσθηκε, τα λύτρα δόθηκαν ο 50χρονος άνδρας όμως δεν αφέθηκε ποτέ ελεύθερος. Οι απαγωγείς του υπό τον φόβο ότι τους έχει αναγνωρίσει τον στραγγάλισαν και μάλιστα όπως αποδείχθηκε πριν παραλάβουν τα λύτρα.

Το σοκ της οικογένειας ήταν τεράστιο ενώ η Αστυνομία έπειτα από συνεχείς έρευνες κατάφερε να εντοπίσει και να συλλάβει τους απαγωγείς. Ένας Ηρακλειώτης και δύο Σύροι ήταν οι απαγωγείς και δολοφόνοι του 50χρονου. Και οι τρεις πρωτόδικα καταδικάστηκαν σε ποινή ισόβιας κάθειρξης. Όπως αποκαλύφθηκε στο δικαστήριο οι τρεις τους είχαν συντάξει λίστα με εύπορους κρητικούς που είχαν σκοπό να τους απαγάγουν.

Υπόθεση Παναγόπουλου (2009)

Στις 12 Ιανουαρίου του 2009, μια απαγωγή θα μονοπωλήσει σαν είδηση τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Πρόκειται για την απαγωγή του εφοπλιστή Περικλή Παναγόπουλου. Ένα βανάκι κλείνει τον δρόμο στο πολυτελές αυτοκίνητο του εφοπλιστή στο Καβούρι και τρεις άνδρες κατεβαίνουν από το όχημά τους ντυμένοι στα μαύρα και κρατώντας όπλα. Αρπάζουν τον εφοπλιστή και τον μεταφέρουν στον σκουπιδότοπο του Υμηττού και στη συνέχεια τον έβαλαν στο πορτμπαγκάζ ενός άλλου οχήματος. Σημαντικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις και κυρίως στο «χρυσό» deal με τους απαγωγείς διαδραμάτισε η σύζυγος του Κατερίνα. Το μαρτύριο του κράτησε οκτώ ολόκληρες ημέρες, και όπως αποκάλυψε φοβήθηκε ότι θα τον σκοτώσουν.

Στις 13 Ιανουαρίου και στις 17 Ιανουαρίου 2009 η Κατερίνα Παναγοπούλου ταξίδεψε μέχρι το Ξυλόκαστρο, συγκεκριμένα στο 125ο χιλιόμετρο της Εθνικής Αθηνών – Πατρών, όπου οι απαγωγείς είχαν αφήσει μία βιντεοκασέτα και μία κασέτα ήχου που περιείχαν υλικό σχετικά με την απαγωγή. Η αντίστροφη μέτρηση για την παράδοση των λύτρων ξεκίνησε το βράδυ της 18ης Ιανουαρίου.

Η σύζυγός του μαζί με ένα ακόμη άτομο επιβιβάζονται σε ένα αυτοκίνητο και ακολουθώντας τις οδηγίες των απαγωγέων φθάνουν στην Θεσσαλονίκη. Εκείνη την ημέρα η παράδοση των λύτρων δεν έγινε ποτέ. Πραγματοποιήθηκε είκοσι τέσσερις ώρες αργότερα και λίγο μετά ο Περικλής Παναγόπουλος εντοπίστηκε από αστυνομικούς στο Χαϊδάρι. Λίγους μήνες μετά, συλλαμβάνονται 18 ύποπτοι και οδηγούνται σε δίκη μεταξύ των οποίων και ο Παναγιώτης Βλαστός.

Υπόθεση Γκόντα (2011)

Ο εφιάλτης για την 22χρονη φοιτήτρια, κόρη του πρώην δημάρχου και δικηγόρου Νίκου Γκόντα, ξεκίνησε στις 30 Αυγούστου του 2011. Την νύχτα εκείνη χτύπησε το τηλέφωνο της και μια ανδρική φωνή, ο οποίος υποστήριξε πως είναι υπάλληλος εταιρείας κινητής τηλεφωνίας την ενημέρωσε πως είχε κερδίσει ένα κινητό τηλέφωνο από κάποιον διαγωνισμό, ζητώντας της να το παραλάβει μέσω κούριερ κοντά στο σπίτι της. Αυτό ήταν και το ραντεβού με τους απαγωγείς της.

Οι τρεις δράστες με την απειλή ενός ψεύτικου όπλου την οδήγησαν σε μια ερημική τοποθεσία έξω από τα Ιωάννινα. Το πρώτο τηλεφώνημα έγινε στον πατέρα της κοπέλας από το κινητό της τηλέφωνο, όπου και του ζήτησαν ως λύτρα 4.000.000 ευρώ.  Ο πρώην δήμαρχος τους απάντησε ότι δεν είχε τόσα χρήματα, ενώ ενημέρωσε αμέσως την αστυνομία.

Οι πολύωρες διαπραγματεύσεις, βοήθησαν την αστυνομία να εντοπίσει το σημείο μέσω του κοριού της ΕΥΠ. Τα χρήματα τα παρέλαβαν οι απαγωγείς με μια μοτοσικλέτα και η 22χρονη φοιτήτρια αφέθηκε ελεύθερη  μια ώρα αργότερα. Οι αστυνομικοί συνέλαβαν δύο άτομα, υπάλληλοι και οι δυο σε πιτσαρία της περιοχής. Έναν Αλβανό και έναν έλληνα, ενώ μαζί τους συνελήφθησαν η σύζυγος και η μητέρα του επειδή τους βοήθησαν να κρύψουν τα χρήματα από τα λύτρα.

Υπόθεση Παπαγεωργίου (2012)

Ο 26χρονος Μάριος Παπαγεωργίου έπεσε θύμα απαγωγής στην περιοχή του Παλαιού Φαλήρου τη νύχτα της Πέμπτης 9 Αυγούστου 2012. Ο νεαρός άνδρας αναχώρησε με το αυτοκίνητό του από το Διακοφτό Αχαΐας, όπου βρισκόταν με τη μητέρα του, για το Αίγιο. Όπως διαπιστώθηκε εκ των υστέρων ο νεαρός άνδρας συνάντησε εκείνη την ημέρα τον 72χρονο οικογενειακό φίλο Πέτρο Μιχαλεάκο, ο οποίος κατηγορείται ότι είναι ο οργανωτής της απαγωγής.

Ο απαγωγέας μέσω άλλου προσώπου ζήτησε ως λύτρα 620.000 ευρώ, απειλώντας για την ζωή του.  Οι επαφές με την μητέρα του Μάριου συνεχίσθηκαν μέχρι τις 17 Αυγούστου. Στις 16 Οκτωβρίου η αστυνομία καταφέρνει να εντοπίσει και να συλλάβει τα μέλη της εγκληματικής οργάνωσης, που εκτός από την απαγωγή, είχαν αποπειραθεί να ληστέψουν την μητέρα του η οποία είχε καταφέρει να συγκεντρώσει μεγάλο ποσό για τα λύτρα.

Λίγους μήνες αργότερα συλλαμβάνεται και η σύζυγος του 72χρονου για συμμετοχή στην απαγωγή. Οι έρευνες της αστυνομίας προσανατολίζονται στην παλιά, εγκαταλελειμμένη αμερικανική βάση σε μία από τις κορυφές του όρους Πατέρας – επάνω από τη Νέα Πέραμο. Αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. και άνδρες της ΕΜΑΚ ερεύνησαν εγκαταλελειμμένα, μισογκρεμισμένα κτίρια αλλά και πηγάδια γύρω από την παλιά βάση των ΗΠΑ όπου πιθανολογείται ότι βρίσκεται η σορός του άτυχου 26χρονου.

Η έρευνα στράφηκε σε αυτό το μέρος ύστερα από πληροφορίες ότι παλαιότερα μετέβαινε εκεί, ως οδηγός οχημάτων στις αμερικανικές βάσεις όπου εργαζόταν ο «εγκέφαλος» της απαγωγής Πέτρος Μιχαλεάκος. Ο άνθρωπος που έστησε την απαγωγή του Μάριου Παπαγεωργίου και εξαφάνισε τη σορό του, καταδικάστηκε ομόφωνα σε ισόβια κάθειρξη για την ανθρωποκτονία του κι ας μην έχει βρεθεί μέχρι σήμερα το πτώμα του άτυχου νέου.

Υπόθεση Μαρτίνου (2013)

Στις 12 Δεκεμβρίου του 2013 ο εφοπλιστής Κίκος Μαρτίνος βγαίνει από το πάρκινγκ της ναυτιλιακής εταιρείας Minerva Marine, στη συμβολή της λεωφόρου Βουλιαγμένης με την οδό Αιόλου στη Βούλα, όταν βλέπει ένα λευκό βαν να του κλείνει το δρόμο και ένα ακόμα αυτοκίνητο μάρκας Citroen C2 να ακολουθεί. Από το βαν κατέβηκαν δύο οπλισμένοι κουκουλοφόροι και πλησίασαν προς το μέρος του.

Ο 33χρονος εφοπλιστής χωρίς να χάσει την ψυχραιμία του, έβαλε όπισθεν και εμβόλισε το Citroen το οποίο και ανεφλέγη και κινούμενος με ιλιγγιώδη ταχύτητα κατέφυγε στον χώρο στάθμευσης της εταιρείας. Το βαν των επίδοξων απαγωγέων βρέθηκε καμένο σε πάρκο στη συμβολή των οδών Ξάνθου και Καλύμνου. Από τις έρευνες προέκυψε ότι άνηκε σε άνδρα από τη Μεταμόρφωση, ενώ το Citroen σε γυναίκα που διαμένει στην Αθήνα.

Για τα δύο οχήματα δεν είχε δηλωθεί κλοπή, ενώ οι δράστες είχαν κατασκευάσει πλαστές πινακίδες κυκλοφορίας που αντιστοιχούν σε ίδιου τύπου και χρώματος αυτοκίνητα. Από το σημείο εικάζεται ότι έφυγαν πάνω από πέντε άτομα που συμμετείχαν στο όλο εγχείρημα. Ο εφοπλιστής αφού επέστρεψε στην εταιρεία του ενημέρωσε τη αστυνομία.

Υπόθεση Καραμολέγκου (2014)

Στις 14 Ιανουαρίου του 2014, αργά το βράδυ της Τρίτης, ο επιχειρηματίας Μανώλης Καραμολέγκος επιστρέφει σπίτι του στον Γέρακα, όταν πέφτει πάνω σε ένα τροχαίο ατύχημα που έχει κλείσει τον δρόμο. Όπως αποδείχθηκε το τροχαίο ήταν σκηνοθετημένο, καθώς ο οδηγός της μηχανής και του αυτοκινήτου τον ακινητοποιούν και με την απειλή όπλων τον αναγκάζουν να μπει στο πορτμπαγκάζ ενός ταξί που είχαν κλέψει ένα μήνα πριν. Για 12 ολόκληρες ώρες ο επιχειρηματίας βρισκόταν κλεισμένος στο πορτμπαγκάζ, για να καταλήξουν τελικά σε μια αγροικία στην Κερατέα. Οι απαγωγείς ζήτησαν λύτρα ύψους 2,5 εκατομμυρίων ευρώ και ο Μανώλης Καραμολέγκος επικοινωνεί με τον λογιστή του για να του ετοιμάσει τα χρήματα.

Οι συζητήσεις με τον έναν από τους απαγωγείς όμως απέδωσαν καρπούς, καθώς κατάφερε να τον πείσει ότι η περιοχή είχε γεμίσει με αστυνομικούς και ήταν θέμα χρόνου να τους εντοπίσουν. Έτσι του πρότεινε να πάνε μαζί στο Αστυνομικό Τμήμα και να παραδοθεί για να έχει ευνοϊκότερη μεταχείριση. Ο Μολδαβός απαγωγέας πείστηκε και τελικά μετέβησαν μαζί στο αστυνομικό τμήμα, όπου ο Μανώλης Καραμολέγκος είπε στους αστυνομικούς για τον απαγωγέα του ότι είχε κάνει ένα λάθος. Σύμφωνα με πληροφορίες ο 37χρονος εργαζόταν σε παρακείμενη επιχείρηση από αυτή του επιχειρηματία και γνώριζε τις κινήσεις του.

Πηγή: thetoc.gr