Θανάσης Λυγγερίδης στη «Δίκη»:«Από ποιον θα ερευνηθούν οι παράγοντες του Ολυμπιακού; Από αυτούς που τους ελέγχουν;»

Ο Θανάσης Λυγγερίδης, πατέρας του δολοφονημένου αστυνομικού Γιώργου Λυγγερίδη, μίλησε στη «Δίκη στον ΣΚΑΪ» για την πολύκροτη υπόθεση.

Όπως ανέφερε: «Δεν εκπλήσσομαι καθόλου γιατί σε αυτή τη χώρα έχουμε χάσει την έννοια του αθλητισμού. Αν μιλάμε για ποδόσφαιρο, δεν μιλάμε για αθλητισμό. Δεν ερευνώνται οι παράγοντες γιατί βάζουν άτομα που τα ελέγχουν. Από ποιον θα ερευνηθούν; Εγώ τον έβαλα εκεί, θα με ερευνήσει κιόλας. Είναι στο χέρι της Δικαιοσύνης.

Εγώ έχω μεγαλώσει κάπως διαφορετικά. Δεν με ενδιαφέρει αν τα ονόματα είναι μεγάλα. Και το δικό μου είναι μεγάλο: Λυγγερίδης. Αν αυτή η χώρα πάει με τα μεγάλα ονόματα και δεν μπορεί να τα ακουμπήσει στο πειθαρχικό κομμάτι… Δεν υπάρχουν δικαστές και εισαγγελείς.

Δεν πρέπει να λογοδοτήσουν; Φυσικά, μόνο εάν έχουν ευθύνη. Εμένα θα πέσουν να με φάνε. Προφανώς δεν τους ενδιαφέρει. Αλλιώς θα το έκαναν. Έχουν το ακαταδίωκτο. Στην περίπτωσή μας υπάρχουν βουλεύματα, υπάρχουν εισαγγελικές αποφάσεις και δεν κουνιέται φύλλο. Είναι καθαρά τα πράγματα.

Θα είμαι κάθε μέρα στο δικαστήριο. Εγώ δεν κάνω αποχή. Ευτυχώς έχω τα μυαλά μου στη θέση τους. Βρίσκομαι από την πλευρά των αθώων, δεν έχω πειράξει κανέναν. Μου έχουν σκοτώσει το παιδί μου. Γιατί να φοβηθώ; Μου πήραν τον θησαυρό μου. Τον σκότωσαν. Γιατί να έχω εγώ τον φόβο; Θα φοβόμουν αν ήμουν ένοχος. Θέλω να τους δω και να με δουν στα μάτια.

Δεν βάζουν μυαλό. Εγώ δεν κρατάω τα ηνία και τους νόμους αυτής της χώρας. Αυτοί μπορούν να τα μαζέψουν αυτά. Και αν έχουν εντύπωση ότι αυτοί οι 17χρονοι θα βάλουν μυαλό, αφού δεν έβαλαν μέχρι τώρα, να ξέρουν ότι δεν θα βάλουν ποτέ.

Λες και δεν έχει γίνει τίποτα. Δεν με πήραν ούτε ένα τηλέφωνο. Λες και δεν έχουν σκοτώσει το παιδί μου, λες και δεν έχουν αναρτηθεί πανό. Άντε οι παράγοντες δεν κατάλαβαν ότι σκότωσαν το παιδί μου, δεν αναρωτήθηκαν όμως ποια είναι τα αδέρφια τους που έλεγε το πανό; Είναι φυλακή. Γιατί είναι φυλακή; Γιατί σκότωσαν τον Λυγγερίδη. Δεν είδαν το πανό σε κεκλεισμένων των θυρών αγώνα;

Από την πρώτη στιγμή στάθηκε στο πλευρό μου όλη η Αστυνομία. Από τον αρχηγό μέχρι τον τελευταίο αστυνομικό. Εκείνη την ημέρα έγινε πόλεμος. Όσοι δεν το έχουν καταλάβει είναι γιατί δεν έχουν δει το βούλευμα… Και εγώ δεν το είχα καταλάβει. Ρωτώντας τα παιδιά της διμοιρίας τι έγινε, έμαθα ότι έγινε πόλεμος συντεταγμένα με πολεμοφόδια. Είχαν σχέδιο.

Πήγαν στο Καραϊσκάκη, που συνθηματικά το λένε ''σκάκι''. Κάποιος τους έστειλε να πάρουν βενζίνες για τις μολότοφ και έβαλαν μέσα και εκρηκτικά. Η αποθήκη του Καραϊσκάκη χρησιμοποιείται από τη θύρα για να βάζουν μέσα τα πράγματά τους. Εκεί μέσα ήταν όλα τα πολεμοφόδια. Εκεί έβαλαν όλες τις φωτοβολίδες και από εκεί τις πήραν και τις πήγαν στο Μελίνα Μερκούρη.

Εκεί δεν έγινε έλεγχος. Άρα, τα είχαν πολύ καλά κρυμμένα. Έπεσαν πολλές ναυτικές φωτοβολίδες, όχι απλές. Αυτή η φωτοβολίδα που σκότωσε τον γιο μου ήταν ευθείας βολής. Αν έτρωγε σφαίρα στο πόδι θα ζούσε. Γνώριζαν μάλιστα και ότι η διμοιρία ήταν 17 ατόμων. Δεν ξέρω πώς. Τους φυγάδευσαν αστυνομικοί, υπάρχει και αυτό στο βούλευμα».