Δίκη για την πυρκαγιά στο Μάτι: «Kάποιοι έπρεπε να είναι στη φυλακή»

Οργή για την ανυπαρξία οποιουδήποτε μέτρου προκειμένου να σωθούν οι άνθρωποι, οδύνη για τις βαριές απώλειες και βουβός πόνος καθορίζουν τις συνταρακτικές μαρτυρίες των συγγενών των θυμάτων στη δίκη για τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι. Μόνο η συγκλονιστική κατάθεση του Αριστείδη Χερουβείμ που έχασε τη μητέρα του, την αδελφή του και τα δύο πεντάχρονα παιδάκια της αρκεί για να λυγίσει σίδερο. Ολοι οι μάρτυρες, οι οποίοι περιέγραψαν τα τραγικά γεγονότα που βίωσαν, αναφέρθηκαν με οργή στην παντελή έλλειψη οποιουδήποτε μέτρου. Χάος επικρατούσε παντού. Ούτε ένας αστυνομικός. Οι νεκροί σωριασμένοι και άταφοι για τουλάχιστον δύο ημέρες.

«Kάποιοι έπρεπε να είναι ήδη φυλακή και άλλοι να έχουν ξηλωθεί αμέσως από τις θέσεις τους», ήταν το συμπέρασμα του Αριστείδη Χερουβείμ. Η συνταρακτική κατάθεσή του: «Εύχομαι να μη ζήσει κάποιος αυτό που έζησα εγώ και η οικογένειά μου. Οσοι μείναμε πίσω ζούμε ένα μαρτύριο. Υπάρχουν άνθρωποι εδώ σαν και εμένα που πρέπει να μας προστατεύσετε, είμαστε και εμείς θύματα. Εχω ζήσει όλες τις φωτιές. Πάντα υπήρχε πυροσβεστικό όχημα παρκαρισμένο. Εκείνη την ημέρα δεν υπήρχε. Η Λεωφόρος Μαραθώνος θεωρείτο σαν ζώνη πυρόσβεσης. Υπήρχαν ελικόπτερα που ποτέ δεν σηκώθηκαν. Υπήρχε χρόνος σε όλες τις υπηρεσίες να ειδοποιήσουν τον κόσμο, αλλά αυτοί παρατηρούσαν τον κόσμο να καίγεται…».

Ο μάρτυρας αναφέρθηκε στις επικοινωνίες που είχε με τη μητέρα του, όταν είχε ξεσπάσει φωτιά. «Μου είπε η μητέρα μου στις 6.30 το απόγευμα ότι έβλεπαν φλόγες. Της είπα “σηκωθείτε και φύγετε”. Δεν έπιασα κουβέντα γιατί κάθε δευτερόλεπτο ήταν κρίσιμο. Κατάφεραν να φύγουν μέσα στα επόμενα πέντε λεπτά. Εκεί συνάντησαν κάποιους άλλους. Το αυτοκίνητο του ενός ζευγαριού έπιασε φωτιά και σε λίγο μαζί με την οικογένεια μου κάηκαν όλοι»…

Ανυπαρξία

Ο κ. Χερουβείμ περιέγραψε τις ατελείωτες προσπάθειες που έκανε τηλεφωνώντας σε αρμόδιες υπηρεσίες και σε νοσοκομεία. «Κάλεσα την Πυροσβεστική αμέτρητες φορές. Πήρα και το Λιμενικό, αλλά μετά από αμέτρητες φορές δεν απάντησε ποτέ. Η Αμεση Δράση μου είπε ότι δεν είναι αρμόδια, να πάρω στο αστυνομικό τμήμα Νέας Μάκρης. Από εκεί μου είπαν να πάρω στο Κέντρο Υγείας Νέας Μάκρης και τα νοσοκομεία που μάζευαν τις σορούς. Οπως έμαθα αργότερα από εθελοντή γύρω στις 9 το βράδυ μια ομάδα εφέδρων καταδρομέων προσφέρθηκε να βοηθήσει την Πυροσβεστική για τα πτώματα. Ανοργανωσιά και παντελής έλλειψη συντονισμού. Παίχτηκε όλο αυτό το θέατρο ενώ ήξεραν ότι υπήρχαν νεκροί».

Στη συνέχεια ο κ. Χερουβείμ μίλησε για τις στιγμές που κλήθηκε να κάνει αναγνώριση στις σορούς των δικών του. «Γύρω στις 2 το πρωί είδα στα 50 μέτρα από το σπίτι μας κάποιες σορούς σκεπασμένες με ένα λευκό σεντόνι. Απέναντι ακριβώς ήταν ένα ζευγάρι εντελώς καμένοι σε κοινή θέα, χωρίς να είναι καν καλυμμένοι. Οι αστυνομικοί μου είπαν ότι κάτω από το σεντόνι ήταν δύο γυναίκες και δύο παιδιά. Κατάλαβα ότι ήταν οι δικοί μου. Ζήτησα να κάνω αναγνώριση, εκεί υπήρχε μια δυσκολία γιατί αφενός δεν είχαν γάντια και αφετέρου είπαν ότι δεν ήθελαν να διαταράξουν το σκηνικό του εγκλήματος. Τελικά τα καταφέραμε, αναγνώρισα την αδελφή μου, τη μητέρα μου και το ένα παιδάκι, το άλλο ήταν πάρα πολύ καμένο. Η τσάντα της αδελφής μου ήταν ανέπαφη και ζήτησα να πάρω την ταυτότητά της. Ιατροδικαστής ήρθε την άλλη μέρα στις 12 το μεσημέρι. Το πιστοποιητικό θανάτου λέει 12.30 το μεσημέρι. Η περισυλλογή των σορών έγινε στις 7 το απόγευμα».

Αναφερόμενος στη στάση της πολιτείας εκείνες τις ώρες, ο κ. Χερουβείμ χαρακτήρισε «θέατρο» τη σύσκεψη στο συντονιστικό κέντρο της Πυροσβεστικής υπό τον Αλέξη Τσίπρα. «Ηταν τρομερά υποκριτικό και προσβολή στους νεκρούς», είπε.

«Είστε ζωντανή;»

Συγκλονιστική είναι και η κατάθεση νεαρής γυναίκας που έχασε την αδελφή της και την ανιψιά της από τη φονική πυρκαγιά, ενώ η ίδια και ο ανιψιός της γλίτωσαν από θαύμα. «Δεν υπήρχε κανείς, καιγόντουσαν τα πάντα, δεν υπήρχε ούτε πουλί πετούμενο», είπε η μάρτυρας περιγράφοντας πώς η ίδια εγκλωβίστηκε στο σπίτι της στον Νέο Βουτζά όταν μπλόκαρε η γκαραζόπορτα και δεν κατάφερε να φύγει. «Κατά τις 10 το βράδυ μου χτύπησαν την πόρτα και ήταν από τον τηλεοπτικό σταθμό Alpha. Με ρώτησαν “είστε ζωντανή;”. Λέω “ναι” και κατέβηκα. Είδα απανθρακωμένους στα αυτοκίνητα, μόνο τη στάχτη τους. Εξω από το σπίτι ούτε πουλί πετούμενο δεν υπήρχε μέχρι τις 11.30».

Η νεαρή γυναίκα περιέγραψε πως η αδελφή της και η ανιψιά της βρήκαν μαρτυρικό θάνατο. Ο ανιψιός της ήταν εκείνος που τις βρήκε με βαριά εγκαύματα στον δρόμο και όταν προσπάθησε να τις πάει στο νοσοκομείο, οι αστυνομικοί του έδιναν οδηγίες και τον έστελναν μέσα στη φωτιά. «Η αδελφή μου ούρλιαζε καμένη από τους πόνους. Ο ανιψιός μου δεν άκουσε τους αστυνομικούς, βγήκε αντίθετα στη Μαραθώνος, τις πήγε στον “Ευαγγελισμό”, όπου διασωληνώθηκαν και μας είπαν να περιμένουμε να πεθάνουν. Από τύχη σώθηκα»!

Ο αγώνας για τη σωτηρία

Λίγο νωρίτερα ο Αλέξανδρος Φλώρος κατέθεσε τις υπεράνθρωπες προσπάθειες που κατέβαλε με την οικογένειά του για να σωθούν. «Μπήκαμε στη θάλασσα, κάποια στιγμή χάσαμε τη στεριά, δεν βλέπαμε. Κολυμπούσαμε, προσπαθούσαμε να μείνουμε ενωμένοι, ο αέρας δυνάμωνε όσο περνούσε η ώρα. Επεφταν σπίθες, κουκουνάρια στο νερό. Μετά από πολλές ώρες, εξαντλημένοι, είδαμε κάτι φώτα. Είχαμε φτάσει κοντά στο λιμάνι της Ραφήνας, ήταν φώτα πλοίου. Ερχόταν ένα ψαροκάικο. Μας έριξε φως με φακό, μετά μια κουλούρα. Η γυναίκα μου είχε πάθει υποθερμία, τα παιδιά είχαν γίνει μπλε. Μας έδωσαν κουβέρτες. Είδα έναν παππού να επιπλέει στη θάλασσα. Ανέσυραν μια γυναίκα, της έκαναν ανάνηψη, δεν τα κατάφερε… Μας έβγαλαν στην ακτή… Εκεί είδαμε πλαστικές σακούλες μαύρες που τις έκλειναν… Αν μέναμε μέσα στο σπίτι θα καιγόμασταν ζωντανοί. Ηταν τόσο το θερμικό φορτίο που έλιωσαν τα σίδερα», είπε με τρεμάμενη φωνή και πρόσθεσε πως καθ’ όλη τη διάρκεια της προσπάθειάς του να σώσει τον εαυτό του και την οικογένειά του δεν είδε ούτε έναν εκπρόσωπο των Αρχών. «Τον μόνο ένστολο που είδα ήταν μια λιμενικός στις 11 τη νύχτα στο λιμάνι της Ραφήνας», είπε.

Σήμερα, μεταξύ άλλων, στο δικαστήριο αναμένεται να καταθέσει η κυρία Βαρβάρα Βουκάκη, η οποία έχασε τον άνδρα της Γρηγόρη Φύτρο και τα δύο παιδιά τους στη φονική πυρκαγιά.

Πηγή: Καθημερινή