Είναι τα μειονεκτήματα της Φενέρμπαχτσε περισσότερα από τα πλεονεκτήματα;

Μια ομάδα με λαμπρά ονόματα: Τάντιτς, Τζέκο, Μπονούτσι, Μπατσουαγί, Σογιουντσού, Φρεντ και πόσοι ακόμα. Με πρωταθλήματα, εκατοντάδες συμμετοχές στις κορυφαίες λίγκες της Ευρώπης, ακόμα και διακρίσεις με τις εθνικές τους ομάδες. Πάτησαν πρώτη φορά την Τετάρτη το απόγευμα στο «Γ. Καραϊσκάκης», όπως είδατε μέσα από την κάμερα του sportfm.gr και σήμερα ετοιμάζονται για την πρώτη σπουδαία μάχη των προημιτελικών με τον Ολυμπιακό.

Η λάμψη, όμως, φτάνει για να δημιουργηθεί ένα πολύ ισχυρό σύνολο; Η πορεία της στο πρωτάθλημα δείχνει πως είναι ιδιαίτερα ανταγωνιστική και έχει την ποιότητα να καθαρίζει σχεδόν κάθε ομάδα που βρίσκεται από την 3η θέση και κάτω. Ωστόσο, είναι στο -2 από την Γαλατασαράι, παρά τις τεράστιες επενδύσεις που έγιναν και αυτό το καλοκαίρι.

Και τελικά, παρακολουθώντας εκτενώς τα παιχνίδια της κατά τη διάρκεια της σεζόν, αναρωτιέται κανείς: Μήπως τελικά είναι τα μειονεκτήματα της Φενέρμπαχτσε περισσότερα από τα πλεονεκτήματα; Αναμφίβολα, μιλάμε για μια ομάδα με τεράστιες επιθετικές αρετές, μια… μηχανή των γκολ που έχει βάλει 128 γκολ στη σεζόν σε 48 ματς, σκοράροντας σταθερά από 2 και πάνω. Αλλά και ένα σύνολο, το οποίο δεδομένα θα έχει δει ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ και οι συνεργάτες του, που δέχεται φάσεις, αφού αφήνει πολλούς χώρους στον αντίπαλο, δίνοντάς του το δικαίωμα.

Το sportfm.gr περνάει από… κόσκινο την ομάδα του Ισμαΐλ Καρτάλ, παρουσιάζοντας τις αδυναμίες της οι οποίες είναι τρανταχτές και πρέπει να πατήσει-χτίσει πάνω τους ο Ολυμπιακός, ώστε να κάνει το πρώτο βήμα για την ιστορική πρόκριση στα ημιτελικά της Ευρώπης.

Το κενό στα χαφ και το μεσοδιάστημα που πρέπει να εκμεταλλευτεί ο Ολυμπιακός

Το περασμένο καλοκαίρι, η Φενέρμπαχτσε προχώρησε γενναίες αλλαγές. Πολλές μεταγραφές και αρκετά εκατομμύρια που ξοδεύτηκαν σε ποσά που δόθηκαν σε ομάδες, αλλά και σε συμβόλαια ποδοσφαιριστών. Ο Ράντε Κρούνιτς αποκτήθηκε για να αποτελέσει τον βασικό αμυντικό μέσο, αλλά έχει αγωνιστεί σε μικρό αριθμό αγώνων, ενώ ο Ελμάζ που ήρθε από τη Μαρσέιγ δόθηκε δανεικός. Έμεινε μόνο ο Φρεντ, ο οποίος δεν είναι «6», ενώ υπάρχει και ο Γιουκσέκ. Την ίδια ώρα, αποχώρησαν οι Αράο, Κρέσπο που είχαν αμυντικογενή στοιχεία. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη φετινή σεζόν να αδυνατεί να βρει ισορροπία ανάμεσα σε άμυνα και επίθεση η Φενέρ, με τα χαφ να παρασύρονται από το επιθετικό στιλ παιχνιδιού και να υπάρχουν υπερβολικά μεγάλα κενά στον άξονα.





Το εν λόγω ζήτημα παρουσιάζεται σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό με την παρουσία του Φρεντ στα χαφ, ο οποίος παίζει στο οκτώ και είναι διαρκώς ψηλά στο γήπεδο. Αποτέλεσμα αυτού και η απουσία ποδοσφαιριστών και συγκεκριμένα των χαφ στα όρια της περιοχής όταν ο αντίπαλος επιτίθεται. Σε αρκετές πλαγιοκοπήσεις των εξτρέμ ή των μπακ, υπάρχει τις περισσότερες φορές η επιλογή να σπάσουν την μπάλα είτε στο ύψος του πέναλτι είτε στο ύψος της περιοχής, όπου οι συνθήκες επιτρέπουν συχνά-πυκνά ένα γύρισμα και μια τελική από αυτά τα σημεία.

Αυτά τα μεσοδιαστήματα πρέπει να εκμεταλλευτεί ο Ολυμπιακός, είτε με την παρουσία του Όρτα είτε με του Γιόβετιτς. Ενδεχομένως, η χρησιμοποίηση του δεύτερου σε ρόλο δεκαριού να αποδειχτεί ευεργετική, αφού μπορεί να τελειώσει καλύτερα τις φάσεις από τον πρώτο, ο οποίος με τη σειρά του είναι εξαιρετικός στη δημιουργία. Δεδομένα, όμως, θα πρέπει οι Πειραιώτες να χτυπήσουν σε αυτό το κομμάτι, παίρνοντας τις δεύτερες μπάλες που θα... σκάνε εκεί, αλλά και τα εξτρέμ ή τα μπακ να έχουν στο μυαλό τους ότι διάφορα γυρίσματα στο εν λόγω σημείο, θα δίνουν την ευκαιρία σε συμπαίκτες τους να βρεθούν αμαρκάριστοι.



Ορισμένες φορές, ακόμα και σε σετ παιχνίδι τα επιθετικογενή στοιχεία των χαφ της Φενέρ δεν... επιτρέπουν στην ομάδα να έχει την κατάλληλη ισορροπία και παρουσιάζει κενά σε κομβικά σημεία του γηπέδου. Άλλωστε και το transition σε φάση άμυνας στους Τούρκους είναι ένα από τα μεγάλα τους μειονεκτήματα, το οποίο θα δούμε ακριβώς παρακάτω.

Πονάει στο αμυντικό transition

Όσο εξαιρετικό είναι το επιθετικό transition της Φενέρ, το οποίο περνά από τα πόδια των Φρεντ, Σιμάνσκι και Τάντιτς, άλλο τόσο κακό και συνάμα αργό είναι το αμυντικό της. Το γεγονός πως ανεβάζει πολλούς παίκτες στο δεύτερο μισό του γηπέδου και κυρίως κοντά στην αντίπαλη περιοχή, προσπαθώντας να επιτεθεί με όσο το δυνατόν περισσότερους ποδοσφαιριστές της, έχει ως αποτέλεσμα να έχει αργές επιστροφές.



Κάπως έτσι, σε κόντρες του αντιπάλου, υπάρχουν αρκετοί χώροι δράσης, όπως και κενά μεσοαμυντικά για τους Τούρκους, με την απουσία σχεδόν πάντα του ενός εκ των δύο μπακ (πολλές φορές και των δύο), αλλά και με την παρουσία των χαφ μπροστά από τα στόπερ να είναι… ισχνή και περισσότερο δημιουργική, να παίζουν ρόλο σε αυτό. Είναι σαφέστατο το πλάνο των αντιπάλων της στην Τουρκία να χτυπούν στην κόντρα, προσπαθώντας να τρυπήσει τα πλάγια μπακ σε βαθμό που της δημιουργούν διαρκώς φάσεις σε καταστάσεις transiton.

Τα μπακ που γίνονται εξτρέμ και αφήνουν τεράστια κενά

Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα στον τρόπο παιχνιδιού της Φενέρ εντοπίζεται στα μπακ της. Ο Οσάγι-Σάμουελ και ο Καντίογλου, οι οποίοι συνήθως είναι και οι βασικοί της, αγωνίζονται πολύ ψηλά στο γήπεδο. Κυρίως σε φάση επίθεσης, οι Τούρκοι είναι αρκετές φορές σαν να αγωνίζεται με δύο εξτρέμ: Ο μπακ παίρνει το «βάθος», ο εξτρέμ το πλάτος και αυτό φέρνει σε μεγάλη κατάσταση πίεσης τον αντίπαλο, γεμίζοντας το μισό του.



Ο Καντίογλου είναι πιο ντελικάτος και μπαλάτος παίκτης, ο Οσάγι-Σάμουελ πιο ταχυδυναμικός και με στιλ παρόμοιο του Ροντινέι, αλλά με μεγαλύτερη έκρηξη. Αμφότεροι, παίρνουν συχνά το ρίσκο με συνεχόμενα ανεβάσματα, μιας και αρέσκονται να συμμετέχουν στη δημιουργία. Με ποικιλία στο παιχνίδι τους, βάζοντας στο ρεπερτόριο αρκετά underlaps στην πλευρά τους, τρυπώνοντας ανάμεσα σε εξτρέμ και φορ, με κάθετες κινήσεις, ζητώντας από Φρεντ-Σιμάνσκι να τους τροφοδοτήσουν.

Το μειονέκτημα του Λιβάκοβιτς και η αδυναμία στις -αμυντικές- στατικές φάσεις

Η Φενέρμπαχτσε διαθέτει έναν εξαιρετικό τερματοφύλακα, όπως ο Ντόμινικ Λιβάκοβιτς. Αρέσκεται να παίζει με τα πόδια, ενώ έχει εξαιρετικές αντιδράσεις κάτω από τα δοκάρια και ορισμένες φορές μοιάζει… ανίκητος σε τετ-α-τετ. Ωστόσο, έχει ένα ζήτημα που παρουσιάζεται στα μακρινά σουτ. Όταν ο αντίπαλος επιχειρεί να τον απειλήσει από απόσταση, δηλαδή εκτός περιοχής, τότε ο Κροάτης κίπερ δείχνει σαν να μην έχει την καλύτερη δυνατή αντίληψη. Παρότι τα αντανακλαστικά του δείχνουν εκπληκτικά σε άλλες περιπτώσεις…



*ενδεικτικό το γκολ στο 4:05 που δέχεται ο Λιβάκοβιτς




*ενδεικτική η φάση στο 2:15 και η αντίδραση του Λιβάκοβιτς, ενώ

Έχει, όμως, η Φενέρ αδυναμία και στις αμυντικές στατικές φάσεις. Αρκετά κόρνερ όταν εκτελούνται στο πρώτο δοκάρι, δεν υπάρχει ο παίκτης που θα βγει δυναμικά πάνω στην μπάλα να την απομακρύνει. Ανάμεσα σε πρώτο δοκάρι και πέναλτι, είναι ο κύριος χώρος στον οποίο η ομάδα του Καρτάλ βγάζει αδυναμία στις απομακρύνσεις και στο μαρκάρισμα. Όσο καλή και ισχυρή είναι στα επιθετικά της στημένα, έχοντας και εξαιρετικούς εκτελεστές, τόσο βγάζει ζητήματα στα μαρκαρίσματα και στις εναέριες μονομαχίες όταν αμύνεται. Ίσως είναι ζήτημα συγκέντρωσης, ίσως ζήτημα τακτικής…



*ενδεικτικό το γκολ στο 4:00

Μία σημείωση για τα πέναλτι του Τάντιτς…

Αφήσαμε κάτι τελευταίο, το οποίο ελπίζουμε να μην επιβεβαιωθεί. Επειδή στο ποδόσφαιρο όλα είναι μέσα, έτσι είναι και τα πέναλτι. Ασφαλώς, αυτό δεν συντάσσεται στις αδυναμίες της, αλλά είναι κάτι που είναι επαναλαμβανόμενο.

Τα πέναλτι του ο Τάντιτς τα εκτελεί κυρίως με αργό βηματισμό πηγαίνοντας προς την μπάλα, θέλοντας να δει μήπως βιαστεί ο τερματοφύλακας να κάνει κίνηση προς κάποια γωνιά για να σουτάρει στην άλλη. Επίσης, τα περισσότερα από τα πέναλτι που εκτελεί, καταλήγουν στη δεξιά γωνία του τερματοφύλακα, υπερβολικά ελάχιστα στην αριστερή και μερικά στο κέντρο της εστίας. Αναλογικά, θα μπορούσε κανείς να πει πως το 70% των εκτελέσεων καταλήγουν δεξιά, το 20% στο κέντρο και 10% στα αριστερά.

Ασφαλώς, κανείς δεν προσπαθεί να αποδομήσει μια τρομερή ομάδα όπως η Φενέρμπαχτσε. Αναμφίβολα, όμως, δεν είναι η υπερδύναμη που προσπαθούν οι ίδιοι Τούρκοι να παρουσιάσουν, υποτιμώντας ξεκάθαρα τον Ολυμπιακό και μειώνοντας την αξία του. Αλλά ο «φόβος» που έχει δημιουργήσει στους αντιπάλους της εντός των συνόρων με τις επιθετικές της αρετές, οι οποίες είναι τεράστιες και αν δεν την περιορίσεις δημιουργικά μπορεί ακόμη και να σε διαλύσει, της επιτρέπει να μετρά συνεχόμενες νίκες και ελάχιστες ήττες. Λίγο παραπάνω θάρρος και θράσος χρειάζεται. Αλλά με προσοχή...