Οι ενστάσεις για τις ηλικίες και η κορυφαία εξάδα ξένων στην ιστορία της ΑΕΚ!

Ο Τάιρις Ράις ήταν λοιπόν το κερασάκι στην τούρτα που «έφτιαξε» ο Ηλίας Παπαθεοδώρου σε συνεργασία με τη διοίκηση της ΑΕΚ…

Και κάπως έτσι έκλεισε η εξάδα των ξένων της Ένωσης, που ξεκινάει τη νέα σεζόν έχοντας ως στόχο να γράψει ιστορία, αφού μπορεί -να διεκδικήσει σε πρώτη φάση ή- να κατακτήσει ακόμα και 6 τρόπαια!

Ο Αμερικανός γκαρντ πήρε πίσω την αρχική του απόφαση για απόσυρση και θα ενισχύσει τους «κιτρινόμαυρους» τουλάχιστον μέχρι το Final-8 του Basketball Champions League, ωστόσο υπάρχει αισιοδοξία πως θα ξεπεραστεί το οικογενειακό ζήτημα που αντιμετωπίζει και θα παραμείνει στις τάξεις της ομάδας μέχρι το φινάλε της περιόδου 2020-21.



Έτσι, ο 33χρονος, που έχει κατακτήσει 3 βραβεία MVP σε 3 διαφορετικές ευρωπαϊκές διοργανώσεις (Final Four της Ευρωλίγκας το 2014, Eurocup το 2015 και BCL το 2019), θα αποτελέσει ένα ακόμα επιθετικό υπερόπλο στη φαρέτρα του κόουτς Παπαθεοδώρου.

Τι απομένει για να ολοκληρωθούν οι κινήσεις της ΑΕΚ; Αρχικά, να ξεκαθαρίσει η υπόθεση «Ντούσαν Σάκοτα», καθώς δεν είναι απόλυτα σίγουρο πως ο 34χρονος φόργουορντ θα επιστρέψει τελικά στην ομάδα, με δεδομένο πως θα έχει περιορισμένο ρόλο και χρόνο. Μάλιστα, σε κάποιες περιπτώσεις ίσως αναγκαστεί να μείνει και εκτός 12άδας.

Επίσης, πρέπει να κλείσει το θέμα «Βασίλης Τολιόπουλος», με τον 24χρονο γκαρντ να ξεκινάει κανονικά προετοιμασία με την Ένωση (σ.σ. έχει συμβόλαιο μέχρι το 2023), όμως να βρίσκεται σε αναζήτηση ομάδας για να αγωνιστεί ως δανεικός, αφού δεν συγκεντρώνει και πολλές πιθανότητες το σενάριο να αποχωρήσει ως ελεύθερος.



Πάμε λοιπόν και στα συμπεράσματα που προκύπτουν από το σχηματισμό του «κιτρινόμαυρου» ρόστερ. Αρχικά, η συγκεκριμένη εξάδα ξένων είναι σαφώς η καλύτερη στην ιστορία της ομάδας! Θεωρούσαμε τέτοια την περσινή, ωστόσο η φετινή έχει ακόμα περισσότερες διακρίσεις (ατομικές και συλλογικές), τρόπαια και παραστάσεις στο υψηλότερο επίπεδο. Με μια πρόχειρη καταμέτρηση, οι «λεγεωνάριοι» της Ένωσης έχουν στη συλλογή τους 82 κούπες! Από αυτή την άποψη λοιπόν ο Ηλίας Παπαθεοδώρου έχει στα χέρια του 6 ξένους παίκτες, που δεν έχουν συνυπάρξει ποτέ ξανά στο παρελθόν στην ΑΕΚ!

Από ‘κει και πέρα, υπάρχουν αρκετές ενστάσεις -ακόμα και από φίλους της ομάδας- για τις ηλικίες και τον υψηλό μέσο όρο στη σχετική κατηγορία. Αρχικά να ξεκαθαριστεί ότι ο υποφαινόμενος δικαιολογεί και μέχρι ενός σημείου συμμερίζεται αυτές τις ανησυχίες… Μόνο που οφείλουμε να αντιπαραθέσουμε τα επιχειρήματά που μας έκαναν να αποδεχθούμε το σκεπτικό εκείνων που κάτι παραπάνω «σκαμπάζουν» από εμάς. Εκείνων που «τρέχουν» την ομάδα. Παραθέτουμε όλες τις παραμέτρους και τα συμπεράσματα δικά σας...

Δεδομένα, κανείς δεν μπορεί να κρύψει ότι Ζήσης και Λάνγκφορντ μπήκαν-μπαίνουν στα 37, Ματσιούλις, Σλότερ, Λοτζέσκι και Μαυροειδής είναι 35 και ο Ράις «πάτησε» τα 33. Το γράφει η ταυτότητά τους και η… Wikipedia! Δεδομένα επίσης, ο μέσος όρος ηλικίας του ρόστερ είναι 30,6 χρόνια.

Ας καταγράψουμε όμως και κάποια άλλα δεδομένα. Στο ίδιο ρόστερ υπάρχουν παιδιά που βρίσκονται στην καλύτερη ηλικία τους και στην πιο ώριμη φάση της καριέρας τους: Γιάνκοβιτς, Γκίκας, Χρυσικόπουλος, Μορέιρα και Κατσίβελης είναι από 28 μέχρι 30 και θεωρούνται σημαντικά γρανάζια της «μηχανής» (ειδικά οι 4 πρώτοι).

Από… πίσω έρχονται οι νεαροί Ρογκαβόπουλος (19 ετών) και Μωραΐτης (21), με τον πρώτο να επιβεβαιώνει στο τελείωμα της περσινής περιόδου ότι έχει όλα τα φόντα για να εξελιχθεί σε κάτι σπουδαίο (γι’ αυτό και θα τον πιστέψει ακόμα περισσότερο ο κόουτς) και τον δεύτερο να λαμβάνει μια δεύτερη ευκαιρία από την ομάδα για να αποδείξει ότι μπορεί να σταθεί σε αυτό το επίπεδο.



Πώς φτάσαμε όμως σε αυτή την επιλογή για τον εν λόγω καταρτισμό του ρόστερ; Αρχικά, οι άνθρωποι του «Δικέφαλου» ήθελαν παίκτες που μπορούν να μπουν κατευθείαν στο πνεύμα της ομάδας και να γνωρίζουν που πατάνε και που βρίσκονται. Σημαντικό εδώ να αναφέρουμε ότι η ΑΕΚ ίσως (φτάσει να) διεκδικήσει 6 τρόπαια από τον Σεπτέμβριο μέχρι τον Ιούνιο του 2021, κάτι που σημαίνει πως χρειάζεται πλήρες ρόστερ και προσωπικότητες που μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Και φανταζόμαστε ότι κανείς δεν θα ενδιαφερθεί τις ηλικίες σε περίπτωση που έρθουν οι επιτυχίες.

Ας μιλήσουμε και λίγο με παραδείγματα. Πόσες ομάδες στο BCL (ή ακόμα και στην Ευρωλίγκα) έχουν εκτελεστές τύπου Λάνγκφορντ, Ράις και Λοτζέσκι, που μπορούν να καθορίσουν τη μοίρα ενός αγώνα με «μεγάλα» σουτ; Ή παίκτες με το «κρύο αίμα» και το καθαρό μυαλό των Ζήση και Ματσιούλις; Στα κρίσιμα λοιπόν η μπάλα θα βρίσκεται σε… ασφαλή χέρια και οι μονάδες που προαναφέραμε θα είναι εκεί για να δώσουν το κάτι παραπάνω.



Αυτός είναι ο στόχος του Ηλία Παπαθεοδώρου, που πονοκεφαλιάζει ευχάριστα για το επιθετικό ταλέντο της ομάδας του, αφού διαθέτει ικανότατους περιφερειακούς σε καταστάσεις «ένας εναντίον ενός» (με διεισδύσεις και όχι μόνο), είτε σε περιπτώσεις «βγαίνουμε από τα σκριν και εκτελούμε άμεσα». Η λογική λοιπόν λέει ότι θα έχει λιγότερα καρδιοχτύπια όταν η «πορτοκαλί» θεά θα καίει και θα «βαραίνει» επικίνδυνα. Κάτι που θα συμβεί με το «καλημέρα» της σεζόν, τόσο με το Σούπερ Καπ, όσο και με το Final-8 του BCL.

Επιπροσθέτως, ως αντιστάθμισμα των ηλικιών υπάρχει η δίψα και το κίνητρο αυτών των παιδιών για ακόμα περισσότερες επιτυχίες. Να αποδείξουν ότι δεν έχουν «τελειώσει» και παραμένουν πρωταγωνιστές. Αφήστε που όλοι τους «κέρδισαν» ανάσες με τη διακοπή των διοργανώσεων λόγω της πανδημίας. Σκεφτείτε ότι το τρίμηνο Μάρτιος-Ιούνιος θα είχαν να δώσουν 20-25 περίπου ματς, με τα περισσότερα εξ αυτών να είναι υψηλών απαιτήσεων και εντάσεων. Συν την αδιαμφισβήτητη πίεση που θα υπήρχε σε ψυχολογικό επίπεδο.

Μιλώντας με φυσιοθεραπευτές και γιατρούς, η αποχή από τις υποχρεώσεις σε αυτό το διάστημα ισοδυναμεί για αυτούς τους παίκτες με έναν ακόμα «μπασκετικό» χρόνο, καθώς απέφυγαν την καταπόνηση. Εδώ να προστεθεί ότι παιδιά σαν τον Ζήση, τον Ματσιούλις και τον Σλότερ είναι καλογυμνασμένα, κάτι άλλωστε που φάνηκε και στα αποτελέσματα των εργομετρικών που πήραν στα χέρια τους οι γιατροί. Ο δε Λοτζέσκι έρχεται από μια «γεμάτη» σεζόν με την Τόφας Μπούρσα, στην οποία δεν είχε τα γνωστά προβλήματα τραυματισμών που τον ταλαιπώρησαν σε Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό.



Από ‘κει και πέρα, δεν είναι εύκολο να βρίσκεις κάθε χρόνο λαβράκια τύπου Σαντ-Ρος (πιθανώς να ήταν μια τέτοια περίπτωση ο Φίλιπ, που απασχόλησε το τεχνικό επιτελείο): ακόμα και να τα «τσιμπήσεις», δεν είναι σίγουρο ότι θα παραμείνουν για καιρό στο ρόστερ σου. Επίσης, ήταν συνειδητή επιλογή να αποφευχθούν «πειράματα» τύπου Ρατάν-Μέις και Ρόμπερσον. Δηλαδή, νεαροί που έρχονται κατευθείαν από το κολέγιο ή την G League και δεν μπορούν να προσαρμοστούν στις απαιτήσεις του ευρωπαϊκού μπάσκετ.

Ας αναφερθούμε και στο κομμάτι της αμυντικής λειτουργίας, για το οποίο γίνεται πολλή κουβέντα… Αφενός, παίκτες σαν τους Ματσιούλις, Χρυσικόπουλο, Σλότερ, Κατσίβελη, ακόμα και Ρογκαβόπουλο, θα έχουν ειδικό ρόλο και θα κάνουν τη «βρώμικη» δουλειά. Αφετέρου, μέσω συλλογικής προσπάθειας θα καλύπτονται οι αδυναμίες που υπάρχουν, κυρίως στον Λάνγκφορντ ή στον Ράις (αν τον ποστάρουν οι αντίπαλοι).

Συμπερασματικά, οι ιθύνοντες της Ένωσης επέλεξαν μια εξάδα ξένων που όμοιά της δεν έχει συνυπάρξει ποτέ στην ομάδα, αλλά και ένα ρόστερ που διψάει για κούπες. Καλό και χρυσό λοιπόν το παρόν με τις «γριές κότες που έχουν το ζουμί», αλλά στην ΑΕΚ δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να ξεχνούν το μέλλον της ομάδας για να μην πάει χαμένη η επένδυση (σε χρόνο και χρήμα) του Μάκη Αγγελόπουλου...