Για αυτό επέστρεψε άμεσα στα σαλόνια η Κηφισιά

Το ημερολόγιο έδειχνε 27 Απριλίου 2024. Ο αδιάφορος και ήδη υποβιβασμένος ΠΑΣ Γιάννινα υποχρεώνει σε οδυνηρή ήττα την Κηφισιά, 3-2 στην Καισαριανή, με την περιπέτεια της ομάδας των βορείων προαστίων στη μεγάλη κατηγορία να ολοκληρώνεται μέσα σε λίγους μήνες.

Έναν χρόνο και μερικές ημέρες αργότερα, στις 4 Μαΐου 2025, το Ζηρίνειο έβαλε τα καλά του και γιόρτασε την άμεση επιστροφή στη Stoiximan Super League! Η δεύτερη άνοδος σε τρεις σεζόν έγινε πραγματικότητα υπό την ηγεσία του Χρήστου Πρίτσα, με την Κηφισιά να γίνεται ξανά μέρος της ελίτ και να ετοιμάζεται για τη νέα απόπειρα εδραίωσης στο κορυφαίο επίπεδο.

Η διαδρομή ήταν δύσκολη. Αυτή τη φορά, σε αντίθεση με τη σεζόν 2022/23, υπήρχε αντίπαλο δέος, με την Καλαμάτα να πηγαίνει μέχρι τέλους αλλά να χάνει στα σημεία την ιστορική επιστροφή στη Σούπερ Λίγκα μετά από 24 χρόνια.

Η ομάδα του Σεμπάστιαν Λέτο πανηγύρισε στο τέλος την κατάκτηση της κορυφής, του τίτλου και του εισιτηρίου για τα σαλόνια, με τους λόγους της επιτυχίας να είναι αρκετοί και να αναλύονται παρακάτω από το sport-fm.gr.

Το Ζηρίνειο μετατράπηκε σε φρούριο

Μπορεί να αποτελεί την ιστορική έδρα της Κηφισιάς, όμως οι μεγάλες επιτυχίες των τελευταίων ετών συνδυάστηκαν με την Καισαριανή και το «Μ. Κρητικόπουλος» και όχι με το Ζηρίνειο.

Μάλιστα, τις τελευταίες φορές που είχε αγωνιστεί εκεί η ομάδα των βορείων προαστίων, το 2023, είχε υποπέσει σε αρκετές γκέλες, που βέβαια δεν είχαν αποδειχτεί ικανές να ανακόψουν την πορεία προς την άνοδο στη Stoiximan Super League.



Η επιστροφή στη Super League 2 το 2024 συνδυάστηκε με την επιστροφή στο σπίτι αλλά και με επιτυχία. Το σύνολο του Λέτο έδωσε εκεί 13 ματς φέτος, για πρωτάθλημα και Κύπελλο Ελλάδας Betsson, μετρώντας εννέα νίκες και τέσσερις ισοπαλίες!

Καμία άλλη ομάδα του Β΄ομίλου δεν κατάφερε να μείνει αήττητη στο γήπεδό της, με την Κηφισιά να εκμεταλλεύεται την έδρα της στο έπακρο. Και μπορεί τη νέα σεζόν να αναμένεται να... ξενιτευτεί ξανά, όμως φέτος, το ιστορικό Ζηρίνειο έκανε τη δουλειά του.

Τα κατάφερε και χωρίς τον Τετέι

Μέλος της ομάδας για 4,5 χρόνια, ο Ανδρέας Τετέι αποτελεί συνώνυμο της σύγχρονης ιστορίας της Κηφισιάς, διαδραματίζοντας μεγάλο ρόλο στη διαδρομή από τη Γ’ κατηγορία ως τα σαλόνια. Παρά τον περσινό υποβιβασμό, ο Έλληνας φορ παρέμεινε στην ομάδα και βοήθησε να μπουν από την αρχή οι βάσεις για την άμεση επιστροφή.

Εντέλει, τον Ιανουάριο, ήρθε κάπως αναμενόμενα το βήμα παραπάνω, με τον Παναιτωλικό να αποκτά τον 24χρονο επιθετικό με δανεισμό. Μέχρι τότε, ο Τετέι μετρούσε οκτώ γκολ και τέσσερις ασίστ σε 15 συμμετοχές, αποτελώντας μαζί με τον Γιώργο Μάναλη ένα δίδυμο-φωτιά.

Η αποχώρησή του άφησε ένα κενό στη μεσοεπιθετική γραμμή, με την Κηφισιά να παίζει χωρίς τον Τέτο για πρώτη φορά μετά από τις εποχές της Γ’ Εθνικής. Ωστόσο, οι άνθρωποι του συλλόγου φρόντισαν να έρθουν οι κατάλληλοι παίκτες που θα μπορούσαν να βοηθήσουν.



Όταν έφυγε ο Τετέι, ο Λούκας Πολέτο είχε ήδη αφιχθεί από την Παναχαϊκή, ενώ μετά τον δανεισμό στον Παναιτωλικό, ήρθαν επίσης οι Λούκας Βιγιαφάνιες και Παναγιώτης Τζίμας!

Ο τελευταίος ήταν αυτός που έκανε και τη μεγαλύτερη διαφορά, παίζοντας στο αριστερό άκρο της επίθεσης, θέση που συχνά κάλυπτε ο Τετέι, το κενό του οποίου κατάφεραν να καλύψουν στα βόρεια προάστια. Τουλάχιστον αγωνιστικά, γιατί είναι σαφές πως η σχέση του 24χρονου επιθετικού με τον κόσμο και το ίδιο το κλαμπ, είναι μοναδική. Κάτι που φάνηκε και στο μεγάλο διπλό στην Καλαμάτα...

Το στοίχημα Λέτο βγήκε και με το παραπάνω

Από καιρό ο Σεμπάστιαν Λέτο παρακολουθούσε τα δρώμενα της Κηφισιάς, με τη μορφή του να εντοπίζεται στο Ζηρίνειο στο φινάλε της σεζόν 2022/23. Λίγους μήνες αργότερα, μεσούσης της πρώτης αγωνιστικής χρονιάς στη Σούπερ Λίγκα, ο Αργεντινός παλαίμαχος ποδοσφαιριστής πήρε πόστο στο τεχνικό επιτελείο του Ντέιβιντ Νίλσεν αρχικά και εν συνεχεία σε αυτό του Κώστα Μπράτσου.

Το έντονο ταμπεραμέντο του άλλοτε σταρ του Παναθηναϊκού κόλλησε με το DNA του συλλόγου, με τους ανθρώπους του κλαμπ να αποφασίζουν να του δώσουν τα κλειδιά το καλοκαίρι. Για πρώτη φορά, ο Λέτο βρέθηκε να δουλεύει ως πρώτος προπονητής και μετά από μία σεζόν-θρίλερ, δικαίωσε εκείνους που τον εμπιστεύτηκαν.



Η υψωμένη του γροθιά μετά το χρυσό γκολ του Παντελίδη στην Καλαμάτα αποτελεί μία από τις πιο εμβληματικές εικόνες της χρονιάς, με τον 39χρονο κόουτς να μπορεί πλέον να γευτεί το νέκταρ της επιτυχίας, αφήνοντας υποσχέσεις για το προπονητικό του μέλλον.

Κατέβασε ρολά από τον Φλεβάρη μέχρι τον Μάη

Στις 22 Φεβρουαρίου ξεκίνησαν τα playoffs, στις 4 Μαΐου ολοκληρώθηκαν, με την Κηφισιά να μετρά έξι νίκες και δύο ισοπαλίες σε οκτώ αγώνες. Πορεία ξεκάθαρου πρωταθλητισμού, που είχε ακόμα ένα πολύ σημαντικό στοιχείο. Το ασύλληπτο 8/8 στα clean sheets!

Ο Γιάννης Νικοπολίδης έκανε την αρχή στην πρεμιέρα με το Αιγάλεω και εν συνεχεία ανέλαβε ξανά δράση ο Βασίλης Ξενόπουλος, που κράτησε το μηδέν μέχρι τέλους. Τα ρολά κατέβηκαν τέλη Φλεβάρη και έμειναν κλειστά μέχρι αρχές Μάη, με την τελευταία φορά που κατέληξε στα δίχτυα της Κηφισιάς η μπάλα, να είναι στο 2-1 με τα Χανιά στις 2/2...



Οι πολύπειροι Αλμπέρτο Μποτία και Ούγκο Σόουζα είχαν αυτό που χρειαζόταν για να φτιαχτεί μία άμυνα... μπετόν, με τον Ξενόπουλο να κερδίζει στην εξέλιξη της σεζόν γάντια βασικού από τον Νικοπολίδη και να δικαιώνει τον Λέτο.

Οι καπνισμένες κάνες του Μάναλη

Αναφερθήκαμε νωρίτερα στην απώλεια του Τετέι μέσα στη χρονιά. Το θετικό για την Κηφισιά είναι πως στη θέση εννέα, υπήρχε ήδη ένα... κανόνι που τραβούσε το κουπί στο σκοράρισμα. Ο Γιώργος Μάναλης αποκτήθηκε το προηγούμενο καλοκαίρι από τα Χανιά προερχόμενος από 32 γκολ σε 59 συμμετοχές με τα Χανιά και ο Στέφανος Κοτσόλης με τους συνεργάτες του έκαναν διάνα.

Πιο ουσιαστικός από ποτέ, ο 30χρονος φορ συνέβαλε τα μέγιστα στο να έχει η ομάδα του με διαφορά την καλύτερη επίθεση της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος. Σημειώνοντας τα δώδεκα από τα 40 τέρματά της και μοιράζοντας και μία ασίστ σε 18 συμμετοχές.

Με δικό του γκολ πέρασε η Κηφισιά από τι Αιγάλεω μία εβδομάδα πριν το μεγάλο διπλό στην Καλαμάτα, με τον Μάναλη να ολοκληρώνει τη χρονιά με 20 τεμάχια σε 31 αγώνες σε όλες τις διοργανώσεις. Ο πρωταθλητισμός θέλει και τον ανάλογο γκολτζή, και ο Λέτο είχε τη χαρά να διαθέτει κάτι τέτοιο.