Λιάγκας στο sport-fm.gr: «Ο φετινός Λεβαδειακός δεν φοβάται κανέναν»

Μια ζωή στα πράσινα. Από τα 14 και τα πρώτα ποδοσφαιρικά βήματα μέχρι τα επαγγελματικά και το περιβραχιόνιο. Ο Παναγιώτης Λιάγκας «μεγάλωσε» στον Λεβαδειακό, καθιερώθηκε, έζησε υποβιβασμούς και ανόδους και τώρα, στην καλύτερη ποδοσφαιρική ηλικία, είναι βασικότατο μέλος της «εκρηκτικής» εκκίνησης στη σεζόν 2025/26. Από 19 χρονών, όταν και προωθήθηκε στην ανδρική ομάδα των Βοιωτών, μετράει 171 συμμετοχές, πανηγύρισε δύο πρωταθλήματα στη Super League 2 και πλέον «πιστώνεται», όπως όλοι στην ομάδα την τελευταία διετία, την εδραίωση στη μεγάλη κατηγορία του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Φέτος η χρονιά προμηνύεται ιστορική. Και ποιος ξέρει; Ίσως η εντυπωσιακή «αρμάδα» του Νίκου Παπαδόπουλου να κερδίσει μία ευρωπαϊκή θέση. Σαφώς είναι ακόμη αρχή, όμως οι επτά βαθμοί στο πρωτάθλημα, το «δύο στα δύο» στο Κύπελλο, η «τεσσάρα» στον ΠΑΟΚ και η γενικότερα ενθαρρυντική απόδοση διόλου τυχαία είναι. Εξάλλου η αναγνώριση είναι εβδομαδιαία. Τελευταίος ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ παραδέχθηκε ότι «ο Λεβαδειακός και οι παίκτες του σχεδόν κατάφεραν να πάρουν κάτι. Δεν είναι εύκολο να παίξει κάποια ομάδα έτσι στο «Καραϊσκάκης» και νομίζω πως από τα μέχρι τώρα ματς της σεζόν ήταν ο πιο δύσκολος αντίπαλος». Δεν είναι δα και λίγο ένας τόσο επιτυχημένος και με σπουδαίο όνομα προπονητής, να μιλά με κολακευτικά λόγια για το «δημιούργημά» σου. Πόσο μάλλον όταν η ομάδα του, ο Ολυμπιακός, μετάσχει φέτος στο Champions League.

«Πυλώνας» στην άμυνα του Νίκου Παπαδόπουλου, ο ηγέτης Παναγιώτης Λιάγκας δεν έχει χάσει αγωνιστικό λεπτό. 450 λεπτά. Κάντε τα μαθηματικά, 90 επί πέντε «στροφές» της Super League. Το απόλυτο. Παρών στην «ψυχωμένη» ισοπαλία επί του Παναθηναϊκού στη Λεωφόρο, στον θρίαμβο επί του ΠΑΟΚ και με υψηλή αξιολόγηση στα απαιτητικά παιχνίδια με Ολυμπιακό και ΑΕΚ. Ο 25χρονος κεντρικός αμυντικός μιλά στο sport-fm.gr και τον Θανάση Κρητικό.

Η «εκρηκτική» εκκίνηση

«Δικαιούμασταν ένα ρεπό μετά από σερί καλές εμφανίσεις και ο κόουτς ξηγήθηκε! Όντως από το παιχνίδι με την ΑΕΚ και έπειτα πήγαμε πολύ καλά. Κερδίσαμε εμφατικά τον ΠΑΟΚ, σκοράραμε και με τον ΟΦΗ τέσσερα γκολ, νικήσαμε μέσα στη Λάρισα, θα μπορούσαμε και τον βαθμό απέναντι στον Ολυμπιακό για να «κλείσει» ιδανικά αυτή η απαιτητική πεντάδα αγώνων. Πέρυσι στο ίδιο χρονικά σημείο με το ίδιο δύσκολο πρόγραμμα δεν πήγαμε καλά και φέτος θέλαμε να το αλλάξουμε.



Γενικά όλο αυτό το διάστημα (από πέρυσι) έχουμε μάθει, όταν μένουμε πίσω στο σκορ, να αντιδρούμε. Αποτελέσματα όπως το 1-1 με τον Παναθηναϊκό χτίζουν την ψυχολογία και την αυτοπεποίθηση μας. Στα αποδυτήρια του «Καραϊσκάκης» μετά τον αγώνα είχαμε μία μικρή ικανοποίηση, διότι αν και δεν πήραμε βαθμό, ξέραμε ότι κάναμε το παιχνίδι μας, βάλαμε πίεση στον Ολυμπιακό μέχρι το τέλος και το παλέψαμε. Δεν είναι εύκολο να «απαντάς» δύο φορές απέναντι σε αυτόν τον αντίπαλο. Να ισοφαρίσεις μία φορά γίνεται, το 2-1 όμως να το κάνεις 2-2 είναι κατόρθωμα και αποδεικνύει πόσο καλή ομάδα είμαστε.

Άλλωστε είναι οδηγία του προπονητή. Ανεξαρτήτως σκορ, όσα γκολ και να έχουμε δεχθεί στη διάρκεια του αγώνα δεν θα σταματήσουμε να παίζουμε. Αυτό μας έχει απελευθερώσει, παίζουμε χωρίς άγχος και ταυτόχρονα με καλή ψυχολογία. Τρανό παράδειγμα η πρεμιέρα με την Κηφισιά που δεχθήκαμε δύο γρήγορα γκολ και ισοφαρίσαμε σε τέσσερα λεπτά. Στο τέλος το γυρίσαμε κιόλας. Θεωρώ ότι αυτό το παιχνίδι και η ισοπαλία με τον Παναθηναϊκό μας έδωσαν την απαιτούμενη ώθηση».

Η φάση του VAR στο Φάληρο

«Όσα χρόνια υπάρχει VAR, δεν νομίζω να έχει υπάρξει ξανά καθυστέρηση 18 λεπτών. Μας είπε ο διαιτητής, ότι υπάρχει πρόβλημα. Αποσυντόνισε και εμάς και τον Ολυμπιακό η διακοπή. Όμως πιστεύω ότι εάν συνεχιζόταν κανονικά το παιχνίδι θα μας ωφελούσε πολύ. Μόλις είχαμε ισοφαρίσει, είχαμε πάρει αυτοπεποίθηση, όλο το άγχος και η πίεση είχε πάει στον αντίπαλο. Σκέψου ότι 15 λεπτά είναι η διακοπή του ημιχρόνου και εμείς περιμέναμε 20 λεπτά. Η αναμονή αυτή ευνόησε τον Ολυμπιακό υπό την έννοια ότι βρήκε χρόνο να ηρεμήσει και να διαχειριστεί πνευματικά το 2-2».

Η παραίτηση Παπαδόπουλου και το «όχι» της διοίκησης

Στις 6 του περσινού Οκτώβρη, ο ΠΑΟΚ περνούσε με νίκη από την Λιβαδειά και ο Νίκος Παπαδόπουλος έθετε την παραίτηση του στη διοίκηση του συλλόγου. Οι μόλις τέσσερις βαθμοί σε επτά αγώνες οδήγησαν τον Έλληνα τεχνικό σε αυτή την απόφαση, που ευτυχώς για την πορεία του συλλόγου δεν βρήκε σύμφωνα τα υψηλόβαθμα στελέχη. Σταδιακά η απόδοση ανέβηκε, ήρθε η ισοπαλία επί του Ολυμπιακού, κάποια θετικά αποτελέσματα μέχρι τα play – out, εκεί όπου οι επτά νίκες σε δέκα αγώνες εκπλήρωσαν τον στόχο της παραμονής.

«Ήταν η πιο σωστή κίνηση από πλευρά διοίκησης να μην κάνει δεκτή την παραίτηση του κόουτς. Βλέπαμε ότι παίζουμε καλά, δημιουργούμε φάσεις, προσπαθούμε, αλλά πάντα κάτι έλειπε. Μας έλειπε πολύ η τύχη και πάντα δεχόμασταν γκολ στο τέλος. Ενδεχομένως να ήταν θέμα εμπειρίας, είμασταν νεοφώτιστη ομάδα. Από εκείνο το σημείο όμως και έπειτα άλλαξε όλη κατάσταση και ήρθαν τα αποτελέσματα που θέλαμε. Δείξαμε την πραγματική μας εικόνα. Τότε θέσαμε τις βάσεις για την συνέχεια και την φετινή πορεία.



Πέρυσι κάναμε ένα καλό φινάλε και φέτος είμαστε ακόμη καλύτεροι. Παρότι χάσαμε τον καλύτερό μας παίκτη, τον Ζίνι, που ήταν όλη μας η επίθεση με 14 γκολ. Έγιναν οι κατάλληλες προσθήκες, ήρθαν εξίσου καλοί ποδοσφαιριστές, ενώ υπήρχε ήδη ένας γερός κορμός. Σαφώς άλλαξε και ο στόχος από την διοίκηση. Στοχεύουμε ρεαλιστικά στις θέσεις 5-8. Μάλιστα πέρυσι στην προετοιμασία, όταν γνωρίσαμε πρώτη φορά τον κ. Παπαδόπουλο, μας είχε πει χαρακτηριστικά: «Ποια παραμονή; Πάμε για την πρώτη οκτάδα». Κοιταζόμασταν οι παίκτες μεταξύ μας, γιατί μόλις είχαμε ανέβει από την Super League 2. Σκεφτόμασταν την παραμονή και όχι ψηλότερα ή την Ευρώπη.

Κι όμως με τον τρόπο του, όπως μας μιλούσε στα αποδυτήρια, μας έκανε να πιστέψουμε στους εαυτούς μας. Δεν θα ξεχάσω ότι παρά τα σερί άσχημα αποτελέσματα υπήρχε ηρεμία. Δεν πανικοβλήθηκε κανείς, ούτε υπήρχε μουρμούρα. Ακόμη και ο πρόεδρος μας έλεγε ότι παίζουμε καλά, απλά δεν έρχεται το αποτέλεσμα».

Τα «αποδυτήρια» του Λεβαδειακού

«Πρώτη νίκη κάναμε μέσα Νοεμβρίου την ενδέκατη αγωνιστική. Χάναμε, αλλά βλέπαμε ότι πάμε καλά. Μας το έλεγαν όλοι. Απορροφήσαμε τους κραδασμούς και ξέραμε ότι κάποια στιγμή η ομάδα θα ρολάρει. Φυσιολογικά τώρα είμαστε καλύτερα, έχουν αλλάξει και οι απαιτήσεις. Η ομάδα κράτησε όλους τους Έλληνες και έφερε περισσότερους, οι οκτώ στους έντεκα της ενδεκάδας είναι ίδιοι, έμεινε ο προπονητής. Όλα αυτά λειτουργούν θετικά στο σύνολο. Το ξαναλέω ότι έχει μεγάλη σημασία ο κορμός. Πολλά χρόνια μαζί με εμένα είναι ο Βήχος, ο Τσάπρας, ο Κωστή, ο Συμελίδης και έτσι όταν έρχεται ένας νέος παίκτης εγκλιματίζεται κατευθείαν.

Ήρθε ο Μανθάτης και έγινε μέλος της παρέας. Αν το πιάσουμε από ονόματα, ο Βέρμπιτς, ο Παλάσιος και ο Λοντίγκιν δεν έβαλαν το «εγώ» ή την καριέρα τους πάνω από την ομάδα. Αντιθέτως. Ο Γιούρι ξέρει πότε να μιλήσει. Μας έχει δώσει πολλές χρήσιμες συμβουλές. Γενικά έχουμε ένα πολύ ισορροπημένο ρόστερ με μία βάση παικτών, νεαρούς – ελπιδοφόρους, συνδυαστικά με πολύ ποιοτικούς έμπειρους».

Η φιλοσοφία του Νίκου Παπαδόπουλου

Δεύτερη καλύτερη επίθεση στο πρωτάθλημα, πρώτη στο Κύπελλο. Δέκα γκολ ενεργητικό στη μία διοργάνωση, έξι στην άλλη. Οι αριθμοί λένε την αλήθεια και ο Λεβαδειακός αρέσκεται στο επιθετικό ποδόσφαιρο. Μοναδικό παιχνίδι στο οποίο δεν έχει σκοράρει η ομάδα του Νίκου Παπαδόπουλου αυτό απέναντι στην ΑΕΚ. Έξι στα επτά παιχνίδια δηλαδή, με μέσο όρο δύο γκολ ανά αγώνα!

«Στρωτό ποδόσφαιρο, build up και προσαρμογή στον αντίπαλο. Παντού θα κάνουμε το παιχνίδι μας. Ναι, θα προσαρμοστούμε στον Ελ Κααμπί, τον Ποντένσε ή τον εκάστοτε επιθετικό, αλλά δεν πρόκειται να παρεκκλίνουμε ποτέ από το πλάνο ή να παρακούσουμε εντολές του προπονητή. Η οδηγία στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό ήταν να παίξουμε ποδόσφαιρο, να πάρουμε την κατοχή της μπάλας και όχι να την διώχνουμε συνεχώς. Αυτό φανερώνει τον τρόπο σκέψης του κόουτς, αλλά και πόσο μας εμπιστεύεται. Δικαιολογημένα παίρνει τα εύσημα.



Όπως παίξαμε την Κυριακή, έτσι θα παίξουμε και απέναντι στον Παναιτωλικό. Δεν αλλάζουμε φιλοσοφία και μας αρέσει αυτό. Κανείς δεν κρύβεται. Έτσι όπως παίζουμε και με την αυτοπεποίθηση που έχουμε χτίσει δεν φοβόμαστε κανέναν! Αντιθέτως, θα δεις να έχει τη μπάλα ο τερματοφύλακας ή ο στόπερ και οι υπόλοιποι δέκα να κάνουν κίνηση να την ζητήσουν. Μας αρέσει η επιθετική φιλοσοφία, παράγουμε πολύ περισσότερες φάσεις και το αποδεικνύουν οι αριθμοί».

Η εξέλιξη και η μεταγραφή

«Κλείνω μία δεκαετία φέτος. Έχω ζήσει χαρές, λύπες, προβιβασμούς και υποβιβασμούς. Είναι πολύ ωραίο να είσαι σε μία ομάδα που αγαπάς, έχεις παλέψει να σώσεις την κατηγορία και τώρα να εδραιώνεσαι στην Super League. Είμαστε στην έκτη θέση και νιώθω ότι το βιώνω όλο αυτό σε μία οικογένεια. Εγώ προσωπικά μέσα από αυτή την διαδικασία έχω εξελιχθεί. Νιώθω καλύτερος ποδοσφαιριστής, είμαι πιο έτοιμος και με την στήριξη του κόουτς παίζω με αυτοπεποίθηση. Δεν τα παρατάω ποτέ και δεν θα χάσουμε ποτέ με κάτω τα χέρια.



Το κλίμα εδώ δεν με έχει αφήσει δευτερόλεπτο να κυνηγήσω μεταγραφή. Είμαστε οι ίδιοι παίκτες και ακόμη καλύτεροι. Πώς να φύγω; Εδώ νιώθω καλά. Μας αρέσει αυτό που βιώνουμε τώρα και δεν υπάρχει κανείς που να λέει «άντε να έρθει το καλοκαίρι να φύγουμε». Ζούμε την κάθε στιγμή. Είναι λογικό βέβαια να σκέφτεται κάποιος το μεγάλο βήμα στην καριέρα του, αλλά εγώ θέλω να έρθει στην ώρα του και με σωστό τρόπο. Χωρίς να το σκέφτομαι. Απλά να εξελίσσομαι στον Λεβαδειακό και στο κατάλληλο timing να πάω στο επόμενο επίπεδο. Έχω δουλέψει το mentality και την νοοτροπία μου και θέλω όταν θα πάω κάπου αλλού, να είμαι έτοιμος να παίξω. Όχι να γίνει η μεταγραφή για να γίνει. Θέλω να είμαι έτοιμος για το επόμενο στάδιο.

Όσο αφορά την Εθνική, την γουστάρω φουλ και είμαι μεγάλος οπαδός της. Την παρακολουθώ, όπως παρακολουθώ ποδόσφαιρο συνεχώς. Μου αρέσει η ομάδα και σίγουρα κάποια στιγμή θέλω να αγωνιστώ με το εθνόσημο. Είναι η μέγιστη τιμή για έναν ποδοσφαιριστή. Όσα παιδιά είναι εκεί και τα ξέρω τα στηρίζω».