Η ευφυής κίνηση του Μαρτίνς και το «γκολ Καραϊσκάκη»!

• Και η ΑΕΚ πέρσι στος ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ έχανε μέσα στο ΟΑΚΑ από την Μπενφίκα 0-2, και δη από το πρώτο τέταρτο. Αλλά μπόρεσε κι ισοφάρισε σε 2-2 στο δεκάλεπτο 53-63’, εκμεταλλευόμενη και μία αποβολή, που της έδωσε τη δυνατότητα να παίξει με παραπάνω παίκτη σε όλο το β΄ ημίχρονο. Όμως, στο 74’ δέχθηκε και τρίτο γκολ από την αγωνιζόμενη με 10 παίκτες Μπενφίκα κι έχασε 2-3…

• Δεν το γράφω για να μειώσω την ΑΕΚ, μοναδική άλλη ελληνική ομάδα που εδώ και μία δεκαετία εκπροσώπησε την Ελλάδα στο Τσάμπιονς Λιγκ, έστω εκείνη τη μόνη φορά πέρσι. Το γράφω για να καταδείξω ότι δεν είναι καθόλου εύκολο σε τόσο υψηλό επίπεδο να τρως δύο γκολ μέσα στο σπίτι σου στο ημίχρονο και τελικά να «σώζεις» το παιχνίδι. Ο Ολυμπιακός το είχε ξανακάνει, βέβαια, έστω υπό διαφορετικές συνθήκες, αλλά 20 χρόνια πίσω. Τότε που έχανε 0-2 στην Πόρτο μέχρι το 85’ και ισοφάρισε με δύο γκολ στο 86’ και στις καθυστερήσεις!

• Μακάρι και τώρα, όπως τότε, αυτό το 22 με την Τότεναμ να αποτελέσει την αφετηρία μίας πρόκρισης, αλλά προς το παρόν πρέπει να σταθούμε στο χθεσινό παιχνίδι και να βγάλουμε το καπέλο στον Μαρτίνς, που κάνοντας το ντεμπούτο του στο Τσάμπιονς Λιγκ, είχε πάρα πολύ καλές αποφάσεις κι ιδέες.

• Κατ΄αρχάς, δικαιώθηκε που επέμεινε στην χρησιμοποίηση ακριβώς της ίδιας ενδεκάδας που έπαιξε όλο το καλοκαίρι τα προκριματικά-με τον Γκερέρο να στέκεται άτυχος στην περίπτωση του δοκαριού. Κυρίως, όμως, δικαιώθηκε με την επιλογή του να βγάλει τον Βαλμπουενά και να περάσει τον Μπενζιά!

• Πολλοί ξαφνιάστηκαν όταν ο Πορτογάλος απέσυρε το παιχνίδι τον χαρισματικό Γάλλο, αμέσως μετά μάλιστα από ένα τάκλιν στην γραμμή του αράουτ, με το οποίο έκοψε μία εκδήλωση επίθεσης της Τότεναμ. Ήταν το 68ο λεπτό και με τις καθυστερήσεις το παιχνίδι είχε ακόμη 27 λεπτά. Για ποιο λόγο να βγει ο Βαλμπουενά, αυτός που είχε δώσει την πάσα στον Ποντένσε για το 1-2 κι αυτός που είχε κερδίσει κι είχε ευστοχήσει στο πέναλτι για το 2-2; Γιατί να μην μπει η συνηθισμένη αλλαγή, ο Καμαρά; Γιατί να μπει ο Μπενζιά, που είχε στα πόδια του μόλις 10 λεπτά συμμετοχής στον Ολυμπιακό, μπαίνοντας αλλαγή στο 84’ του 5-0 με το Βόλο το περασμένο Σάββατο;

• Ο Βαλμπουενά, για να ξεκινήσουμε από εκεί, βγήκε πολύ απλά γιατί είχε αρχίσει να ξεμένει από βενζίνη. Αν προσέξατε, μέσα σε λίγα λεπτά πριν βγει είχε χάσει πολύ εύκολα δύο φορές την μπάλα στο κέντρο…Παράλληλα, η Τότεναμ είχε αρχίσει να κερδίζει μέτρα και ιδιαίτερα παίζοντας από τον άξονα-θυμηθείτε το μπάσιμο του Ντέλε Άλι από τον άξονα και την ευκαιρία με την επέμβαση του Σα με τα πόδια.

• Ο Μαρτίνς λοιπόν ήθελε να βουλώσει αυτή την τρύπα που άρχισε να δημιουργείται, με την παρουσία και του Σισοκό από το 61’ αντί του Ντομπελέ. Γιατί δεν πέρασε τον τρεχαλατζή και γεμάτο ενέργεια Καμαρά; Γιατί ήθελε αντί του Βαλμπουενά κάποιον μέσο που και θα μπορούσε να μαρκάρει, αλλά και να κρατούσε την μπάλα και να οργάνωνε. Ο Μαντί βγάζει ένταση, αλλά δεν είναι το βασικό του χαρακτηριστικό να ηρεμεί το παιχνίδι-το αντίθετο. Κι ο Ολυμπιακός εκείνη την στιγμή, μετά το 2-2 και την επίθεση της Τότεναμ για το 2-3, ήθελε να το σβήσει το παιχνίδι.

• Ο Μπενζιά μπήκε κι έκανε τη δουλειά! Κέρδισε τέσσερα φάουλ, δίνοντας πολλές ανάσες…Πρέσαρε κι έκλεψε…Είχε καλές γρήγορες πάσες…Άλλαξε πολύ ωραία το παιχνίδι σε φάση που ο Μασούρας κέρδισε κόρνερ…Προσποιήθηκε όμορφα, κερδίζοντας τις εντυπώσεις από την εξέδρα κι επιχείρησε και δύσκολα πάσα για δημιουργία ευκαιρίας…Βρήκε ο ίδιος την ευκαιρία να σκοράρει, πατώντας την αντίπαλη περιοχή, αλλά εκεί έδειξε ότι είτε δεν το έχει, είτε είναι επηρεασμένος από τη μακρά απουσία του από τους αγώνες (1η Φλεβάρη η προηγούμενη συμμετοχή του!)…Εάν έκανε και το γκολ εκεί στην πάσα του Ποντένσε ο Μπενζιά θα ήταν η αποθέωση της ευφυίας του Μαρτίνς να τον περάσει πρώτη αλλαγή στην θέση του πιο καθοριστικού παίκτη του Ολυμπιακού!

• Εν τέλει, αυτό που μας έμεινε ήταν ότι ο Ολυμπιακός του Μαρτίνς, στο πιο μεγάλο και δύσκολο παιχνίδι αυτής της ομάδας που δημιουργήθηκε από το καλοκαίρι του 2018…

Πρώτον, τσάκισε την Τότεναμ στα 25 πρώτα λεπτά, αλλά εξαιτίας του Μεριά (με πέναλτι που κάνουν μόνο στις γειτονιές) βρέθηκε, έχοντας τελικές 6-0, να χάνει 0-2 μέσα σε τέσσερα λεπτά (26’-30)! Γιατί η ψυχρολουσία από το 0-1 από το πουθενά έφερε και το 0-2…

Δεύτερον, κατέθεσε προσωπικότητα κι αντέδρασε άμεσα, μπαίνοντας πάλι στο παιχνίδι με το γκολ του εκπληκτικού Ποντένσε, αφού μάλιστα νωρίτερα είχε φτιάξει κι άλλη ευκαιρία, με τον Μασούρα να κάνει το χειρότερο τελείωμα σε άριστη θέση από τη σέντρα του Τσιμίκα. Οι τελικές στο ημίχρονο ήταν 12-3!!!

Τρίτον, σκόραρε και δεύτερο γκολ σε εξίσου κρίσιμο χρονικό σημείο, στο ξεκίνημα του β΄ ημιχρόνου (54’) σε μία φάση με «γκολ Καραϊσκάκη»! Δηλαδή, με την ομάδα (και τον κόσμο) να πιέζει αφόρητα την Τότεναμ στην περιοχή της επί 40 δευτερόλεπτα, ξεσηκώνοντας την εξέδρα, πρώτα με τα φοβερά τριγωνάκια των Ομάρ, Ποντένσε και Βαλμπουενά από τα δεξιά, μετά με τις τρεις (!) συνεχόμενες σέντρες των Ποντένσε και Βαλμπουενά από δεξιά κι ύστερα Τσιμίκα από αριστερά και στη συνέχεια με το κλέψιμο του Μπουχαλάκη στο ημικύκλιο της περιοχής και την εμπειρία του Γάλλου να πάρει το πέναλτι όταν τον πάτησε ο στόπερ της Τότεναμ.

Τέταρτον, έλεγξε το παιχνίδι μετά το 2-2, είχε γκολκίπερ (Σα) να βγάλει τις δύο φάσεις των Άγγλων κι απείλησε κι αυτός για τρίτο γκολ.

• Ήταν ένα παιχνίδι πραγματικά επιπέδου Τσάμπιονς Λιγκ, με τη φιναλίστ του Τσάμπιονς Λιγκ και μία ομάδα πραγματικά κι αυτή επιπέδου Τσάμπιονς Λιγκ!