Η ωραία «απάντηση» του ποδοσφαίρου σε Βαλμπουενά, Καμαρά, Γκιγιέρμε…

• Το βλέπουν ακόμη κι οι μεγαλύτεροι αντίπαλοι του. Ο Ολυμπιακός έχει φτιάξει μία πραγματικά πολύ δυνατή ομάδα, την καλύτερη στην Ελλάδα, και μία από τις πιο δυσκολοκατάβλητες στα Κύπελλα Ευρώπης! Δεν είναι υπερβολή-όταν Μπάγερν, Τότεναμ κι Άρσεναλ φτύνουν αίμα για να τον κερδίσουν…

• Κάποιες μικρές λεπτομέρειες μένουν για να ανέβει ακόμη πιο ψηλά σκαλιά ο Ολυμπιακός στην ιεραρχία του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Λίγη ποιότητα παραπάνω, λίγο καλύτερη νοοτροπία.

• Να πάρουμε για παράδειγμα το τελευταίο παιχνίδι, με τη Γουλβς. Και δη το διάστημα του αγώνα στο οποίο ο Ολυμπιακός κυριαρχούσε, δηλαδή αυτά τα 28 λεπτά στα οποία το παιχνίδι παίχτηκε έντεκα προς έντεκα, δηλαδή υπό νορμάλ αγωνιστικές συνθήκες.

• Λοιπόν, ο Ολυμπιακός με την κατοχή μπάλας που είχε και με την ανωτερότητα που έβγαλε έναντι της Γουλβς σε αυτό το κομμάτι, σχεδόν δηλαδή στο πρώτο τρίτο του αγώνα, έπρεπε να είχε ανοίξει το σκορ. Έπρεπε να είχε εκμεταλλευθεί την διαφορά σε απόδοση, φλόγα, θέληση για τη νίκη. Δεν το έκανε, όμως, για δύο λόγους.

• Ο πρώτος λόγος γιατί δύο φορές, μία ο Τσιμίκας και άλλη μία ο Καμαρά, ενώ είχαν φτάσει στις παρυφές της περιοχής της Γουλβς, με πολύ καλές ενέργειες, απέτυχαν στην τελική τους πάσα. Ο Τσιμίκας δεν την έδωσε καλά την μπάλα στον Ελ Αραμπί, μην έχοντας τη συγκέντρωση που έπρεπε. Κι ο Καμαρά έκανε ένα ανούσιο τακουνάκι στο πουθενά.

• Αυτός, όμως, ο λόγος «συγχωρείται». Γίνονται αυτά. Και στο κάτω κάτω είναι και θέμα ατομικής ποιότητας. Άλλος την έχει στο 10, άλλος στο οκτώ, άλλος στο έξι κλπ. Ο δεύτερος, ωστόσο, λόγος είναι κάτι διαφορετικό. Χρειάζεται κουβέντα, ανάλυση κι αυτοκριτική. Και είναι σπουδαιότερος, γιατί κάποιοι παίκτες του Ολυμπιακού δεν είχαν τη σωστή νοοτροπία. Δεν έβαλαν την ομάδα πάνω από το εγώ τους. Πήγαν να γίνουν αυτοί οι ήρωες-κι ως είθισται σε αυτές τις περιπτώσεις, και ήρωες δεν έγιναν και έχασαν σημαντικές δυνατότητες η ομάδα να κάνει ευκαιρίες.

• Ο Βαλμπουενά στο 8’ πέταξε στα σκουπίδια ένα φάουλ που κέρδισε ο Τσιμίκας σε ιδανική θέση για μία επικίνδυνη σέντρα. Σούταρε απευθείας, πάνω στην αγκαλιά του αντίπαλου γκολκίπερ. Δεν έχει ούτε μία φορά εκτελέσει απευθείας φάουλ ο Γάλλος, όχι να σκοράρει, αλλά έστω να πεις ότι ήταν κοντά στο γκολ-αντίθετα, όταν βγάζει σέντρες από τέτοια φάουλ, έχει φτιάξει γκολ. Αυτό έπρεπε να κάνει και σε αυτή τη φάση, αλλά προσπάθησε για το γκολ, και δη με μία πολύ μέτρια εκτέλεση. Η ειρωνεία: ο Ολυμπιακός σε όλο το υπόλοιπο παιχνίδι δεν κέρδισε ούτε μία άλλη στημένη φάση με καλές προϋποθέσεις…Κι ακόμη και κόρνερ, είχε μόλις ένα κερδισμένο.

• Δείτε και τη φωτογραφία. Τι πιθανότητες είχε να σκοράρει από τέτοια θέση ο Βαλμπουενα απέναντι στον βασικό γκολκίπερ της Εθνικής Πορτογαλίας;…



• Ο Καμαρά στο 23’ δέχθηκε την καλή πάσα του Γκιγιέρμε κι έξω από την περιοχή σούταρε ξεψυχισμένα και υπό πίεση στέλνοντας κι αυτός την μπάλα πάνω στην αγκαλιά του Ρουί Πατρίσιο. Αριστερά του ήταν ολομόναχος ο Τσιμίκας, έτοιμος να δεχθεί την πάσα για να μπουκάρει στην περιοχή της Γουλβς.

• Ο Γκιγιέρμε στο 27’ πήρε την ωραία πάσα του Ελ Αραμπί και παρότι πολύ πιο έμπειρος από τον Καμαρά, έκανε ακριβώς ό,τι κι ο Καμαρά. Σούταρε άσχημα, αυτός στα…περιστέρια, την στιγμή που πάλι ο Τσιμίκας ήταν εντελώς μόνος του από αριστερά, περιμένοντας μία πάσα για να ξεχυθεί στην περιοχή της Γουλβς.

• Δείτε και τις φωτογραφίες.





• Ένα…στρέμμα μόνος του ήταν ο Τσιμίκας και στις δύο περιπτώσεις. Πώς θα μπορούσαν να απειλήσουν από τέτοιες θέσεις, τόσο μακριά και με τόσους «πράσινους» παίκτες μπροστά τους, ο Γκιγιέρμε κι ο Καμαρά;

• Επειδή, όμως, το ποδόσφαιρο έχει τη δική του σοφία «απάντησε» με τον καλύτερο τρόπο στους τρεις παίκτες του Ολυμπιακού, που ήταν κι από τους καλύτερους της ομάδας την Πέμπτη-γιατί κι ο Βαλμπουενά μπορεί να μην ήταν εντυπωσιακός, αλλά ήταν καλός και πίσω από κάθε καλή ενέργεια του Ολυμπιακού.

• Τι «είπε» το ποδόσφαιρο στους τρεις «ερυθρόλευκους»; Ότι όταν το παίζεις λάθος, όπως έκαναν οι ίδιοι στις τρεις περιπτώσεις που περιγράψαμε, θα σε τιμωρήσει-αλλά όταν το παίζεις σωστά, θα σε ανταμείψει.

• Γιατί πώς μπήκε το μοναδικό γκολ του Ελ Αραμπί; Πήρε την μπάλα ο Βαλμπουενά πίσω από τη σέντρα και δεξιά. Την πάσαρε ωραία κάθετα στον Καμαρά. Αυτός μπούκαρε σαν δεξί εξτρέμ και γύρισε ακόμη πιο ωραία στον Γκιγιέρμε. Κι αυτός σαν μέσα δεξιά γύρισε ακόμη πιο ωραία στον σκόρερ! Ο Βαλμπουενά, ο Καμαρά κι ο Γκιγιέρμε έπαιξαν σε μία φάση σωστά, όπως πρέπει να παίζεται το ποδόσφαιρο, κι ήταν αρκετή αυτή η μία φάση για να έρθει γκολ!

• Συνεργάστηκαν, δηλαδή, άψογα οι τρεις παίκτες που στα πρώτα 28 λεπτά της απόλυτης κυριαρχίας του Ολυμπιακού είχαν ενεργήσει εγωϊστικά σε τρεις φάσεις από τις οποίες θα μπορούσε να ανοίξει το σκορ-κι αν άνοιγε το σκορ, όπως έπρεπε, θα βλέπαμε ένα διαφορετικό παιχνίδι.

Με 1-0 στο πρώτο μισό του πρώτου ημιχρόνου, οι Άγγλοι θα έβγαιναν από το καβούκι τους, όπως άλλωστε βγήκαν παίζοντας με παίκτη παραπάνω μετά το 28’. Κι ο Ολυμπιακός αφενός μεν θα γύριζε πιο πίσω κλείνοντας τους δικούς του χώρους, αφετέρου δε θα έβρισκε πιο εύκολα χώρους, όπως βρήκε χώρους π.χ. στη φάση του γκολ του Ελ Αραμπί!

Με τη διαφορά ότι παίζοντας με 11 παίκτες (γιατί με το σκορ 1-0 δεν θα ήταν τόσο άδειος στην άμυνα του στην αντεπίθεση της Γουλβς, που έφερε την απευθείας κόκκινη του Σεμέδο), ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να τους αξιοποιήσει περισσότερο αυτούς τους χώρους.

• Κι ειλικρινά πιστεύω ότι σύμφωνα με την εικόνα που βλέπαμε στα πρώτα 28 λεπτά από τον Ολυμπιακό των έντεκα παικτών, αλλά και την εικόνα που είδαμε κι από τη Γουλβς με παίκτη παραπάνω για τα υπόλοιπα 65 λεπτά, το σκορ προχθές θα ήταν μίνιμουμ 2-0 για τον Ολυμπιακό…