Και τώρα… προσευχή στον Ολυμπιακό να αντέξει παίζοντας έτσι στα κόκκινα ο Εμβιλά!

• Με τον Μαντί Καμαρά και τον Μπουχαλάκη να έχουν αυτή την εποχή…συναγωνισμό για το ποιος θα είναι πιο μέτριος η, και κακός στα παιχνίδια του Ολυμπιακού, ο Πέδρο Μαρτίνς μάλλον θα πρέπει να κάνει την προσευχή του για να συνεχίσει έτσι και να αντέξει παίζοντας στα κόκκινα ο Εμβιλά.

• Κατά την γνώμη μου, ο έμπειρος Γάλλος μέσος ήταν για; Δεύτερο στη σειρά παιχνίδι κορυφαίος παίκτης του Ολυμπιακού. Μπορεί στην Κρήτη ο Σισέ να έλαμψε με τα δύο γκολ που έδωσαν το διπλό επί του ΟΦΗ και χθες στο Βέλγιο να έλαμψε ο Βατσλίκ που με τις επεμβάσεις του «κράτησε» το σκορ και δεν ‘έγραψε τριάρα’, αλλά ο πιο συνεπής σε απόδοση, με συνδυασμό ποιότητας και ψυχής, παίκτης του Ολυμπιακού και στους δύο αγώνες ήταν ο Εμβιλά.

• Και κόντρα στην Άντβερπ, με τους πολλούς καλούς παίκτες από αθλητικά προσόντα, ο Εμβιλά έκανε πολύ απλά τα πάντα: έβγαλε καλές άμυνες (σε τρεις περιπτώσεις ήταν εξαιρετικές), βοήθησε στο ψηλό παιχνίδι (και σε κεφαλιές σε αμυντικά στημένα), ήταν πάρα πολύ δημιουργικός (πάνω από δέκα οι καλές του μπαλιές, εκ των οποίων οι τρεις πραγματικά υπέροχες) και ήταν κατά βάση ο μοναδικός που κυνήγησε και το γκολ (με τρία σουτ από τα 20 μέτρα).

• Τι άλλο να κάνει ο άνθρωπος; Τα έκανε όλα σε δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι, «καλύπτοντας» όσο γίνεται την έλλειψη ουσιώδης προσφοράς και του Μπουχαλάκη και του Μαντί Καμαρά. Ο Έλληνας διεθνής μέσος έγινε πάλι αλλαγή στο ημίχρονο (όπως είχε συμβεί και στο ματς με το Βόλο), ενώ ο Μαντί έμεινε αυτή τη φορά σε ολόκληρο το 90λεπτο, ίσως γιατί δεν υπήρχε τεχνική δυνατότητα για έκτη αλλαγή. Ο Μαντί κάπως περισσότερο το πάλεψε χθες σε σχέση με άλλα παιχνίδια, έκλεψε κι κάποιες μπάλες κι είχε μία-δύο καλές ενέργειες και πάσες, αλλά εξυπακούεται ότι αυτή δεν είναι εικόνα και δη για ευρωπαϊκό παιχνίδι.

• Δεν ξέρω τι θα σκεφθεί ο Μαρτίνς για τη συνέχεια, αφού με τις εμφανίσεις τους αυτές, ο Μπούχα κι ο Μαντί δεν είναι για ενδεκάδα. Ατυχώς, ο Κούντε κι ο Σουρλής που έπαιξαν στη Λιβαδειά, δεν πήγαν ούτε αυτοί καλά-ειδικά ο Καμερουνέζος, εξ ου κι έγινε, κι αυτός (!), αλλαγή στο ημίχρονο. Ο Σουρλής ήταν τουλάχιστον ζωντανός, έδωσε μάχες, έστω κι αν δεν απέφυγε τα λάθη. Μήπως σκεφθεί να βάλει στον κεντρικό άξονα τον Ανδρούτσο.



• Τη Δευτέρα είχα πει στο ραδιόφωνο ότι για να έχει τύχη ο Ολυμπιακός στο Βέλγιο, θα έπρεπε πέντε παίκτες να ανέβαζαν θεαματικά την απόδοση τους σε σχέση με την απόδοση τους απέναντι στον ΟΦΗ. Τους είχα μνημονεύσει; Τελικά ο Μαρτίνς άφησε τέσσερις στον πάγκο (Μπα, Αγκιμπού, Μασούρα, Ελ Αραμπί) και ξεκίνησε μόνο τον Μπουχαλάκη από τους πέντε-και τον έβγαλε όπως είπαμε στο ημίχρονο, οπότε εκεί έβαλε τους τρεις (Αγκιμπού, Μασούρα, Ελ Αραμπί).

• Το πιο δύσκολο προς διαχείριση είναι ότι ο Ολυμπιακός δεν έχει μόνο βασικούς κεντρικούς μέσους του ντεφορμέ. Έχει κι αρκετούς ακόμη παίκτες: Ο Μασούρας εσχάτως είναι αγνώριστος. Ο Αγκιμπού πεσμένος. Ο Ελ Αραμπί μετά τα δύο γκολ επί της ΑΕΚ κινείται σε πολύ χαμηλές στροφές. Ο δε Τικίνιο μετά το γκολ του επί της Φενέρμπαχτσε μοιάζει παντελώς μπλοκαρισμένος. Ο Ροντρίγκες έκανε δύο καλά ημίχρονα (με ΠΑΟΚ, Ιωνικό) και μετά χάθηκε. Για να μην πάμε στον Ονιεκουρού, που έπαιξε καλά για τελευταία φορά πριν από πέντε εβδομάδες (με την Άιντραχτ), με την αμέσως προηγούμενη καλή εμφάνιση του να ήταν πριν από άλλες εφτά εβδομάδες (με τον Ατρόμητο)!
• Ο Βρουσάι πήρε μία ευκαιρία χθες, έστω για 30 λεπτά και την…αρνήθηκε. Δύο καλές κινήσεις (κι αυτές με οριακό οφσάιντ, στην πρώτη χωρίς να υποδεχθεί, στη δεύτερη με υπόδειξη) δεν μπορεί να αρκούν για ένα παιδί 23 ετών, που το περιμένεις να μπει και να τα δώσει όλα.



• Κάπως έτσι, πώς να πάρει αποτέλεσμα ο Ολυμπιακός όταν από τους 16 παίκτες που χρησιμοποίησε ο προπονητής, είχε δύο μόνο διακριθέντες (Βατσλίκ, Εμβιλά), έναν με τίμια απόδοση (Παπασταθόπουλος), άλλους δύο τουλάχιστον να προσπαθούν (Σισέ, Ρέαμπτσιουκ), τον Λαλά απλά όχι κακό και τον Λόπες να παίζει μόνο στα πρώτα 30 λεπτά;

• Ίσως βιάστηκε, πάλι, ο Μαρτίνς να κάνει τρεις αλλαγές στο ημίχρονο. Αναφέρομαι βασικά στον Λόπες, υπό την έννοια ότι ο Πορτογάλος ήταν ο μοναδικός κυνηγός που κάτι πήγε να κάνει στο α΄ ημίχρονο. Καταλαβαίνω ως ένα σημείο τον Πέδρο, γιατί ο Λόπες είναι απαράδεκτος ανασταλτικά (εξ ου κι ο Λαλά βρέθηκε επανειλημμένως σε κατάσταση δύο προς ένα να κάνει άμυνα) και γιατί δεν μοιάζει γενικά να αντέχει για ολόκληρο 90λεπτο, αλλά όταν χάνεις πρέπει να έχεις στην ενδεκάδα κάποιον που δείχνει να μπορεί να βγάλει στιγμές. Η δε παραμονή του Ονεκουρού στην ενδεκάδα και στο β΄ ημίχρονο, δύσκολα μπορεί να έχει εξήγηση. Στα 15 λεπτά που έπαιξε στην επανάληψη, ακούμπησε τρεις φορές την μπάλα-τις δύο την έχασε και στην άλλη έδιωξε σε κόρνερ, κάνοντας καλή επιστροφή.

• Υπό αυτές τις συνθήκες, με τον Τικίνιο στην ουσία άφαντο στο α΄ ημίχρονο και τον Ελ Αραμπί να είναι πιο πολύ μέσα στο παιχνίδι στο β΄ και να βγαίνει να ζητάει μπάλες και να κινείται, αλλά να μην κάνει τη διαφορά δυο-τρεις φορές που του πέρασε καλές σέντρες ο (παρεμπιπτόντως πάλι κακός αμυντικά) Ανδρούτσος, ήταν μάλλον αναπόφευκτο ο Ολυμπιακός να μην σκοράρει για πρώτη φορά φέτος ο Ολυμπιακός στην Ευρώπη, στον 12ο αγώνα του…

• Και κάτι τελευταίο για τους δύο κεντρικούς αμυντικούς του Ολυμπιακού.



Ο Παπασταθόπουλος πήρε….άπειρες κεφαλιές, έκοψε, έδιωξε, διόρθωσε λάθη, είχε τουλάχιστον δύο σημαντικές επεμβάσεις και σίγουρα θετικό πρόσημο έστω κι αν έφαγε και μία-δύο ήττες. Αυτό που εγώ πάντως θα περίμενα από τον Σωκράτη είναι να είναι πιο aggressive σε στιγμές που ο αντίπαλος πάει να σουτάρει (όπως στην ευκαιρία της Άντβερπ στο 90’, που έσωσε ο Βατσλίκ) η, να ντριμπλάρει. Για παράδειγμα χθες στο γκολ θα περίμενα από τον έμπειρο άσο όχι να κάνει βήματα πίσω, αλλά να πάει αυτός πάνω στον Βέλγο που έδωσε την ασίστ στον σκόρερ. Γιατί έτσι όπως έγινε, πήγε πάνω στον Μπένσον ο Εμβιλά, ο οποίος θα έπρεπε κανονικά να πάει να καλύψει τον σκόρερ Μπαλικουϊσά…

Ο δε Σισέ για άλλο ένα παιχνίδι ήταν σε καλή κατάσταση, έβγαλε αρκετές άμυνες ψηλά και χαμηλά (ορισμένες δύσκολες μάλιστα), βγήκε και μπροστά με ορμή κάνοντας ένα σουτ που αν δεν έβρισκε μία πλάτη μπορεί να ήταν πολύ επικίνδυνο για τον γκολκίπερ, αλλά χθες δεν είχε καλές πάσες και βέβαια είχε την χειρότερη αντίδραση στο μοναδικό γκολ, βάζοντας το κεφάλι του εκεί που δεν έπρεπε-η μπάλα στο σουτ του Βέλγου κυνηγού ήταν εντελώς άγνωστο αν κατέληγε στα δίκτυα του Βατσλίκ. Ποιος ο λόγος να επιδιώξει να διώξει την μπάλα σε ένα σουτ με εσωτερικά φάλτσα; Κανείς!

• Βέβαια, αν θέλετε την γνώμη μου, από μία κίνηση του Σισέ φάνηκε από τα…αποδυτήρια κιόλας, ο τρόπος με τον οποίο είχε μπει η ομάδα στο γήπεδο: θυμηθείτε ότι έρχεται η μπάλα στα πόδια του και κάνει κακό κοντρόλ μόλις στα 25 δευτερόλεπτα... Λεπτομέρειες είναι αυτά, αλλά οι λεπτομέρειες δείχνουν πολλά…