Ήρθε η ώρα ο Βρουσάι να ζητήσει παραπάνω από τον ίδιο του τον εαυτό

· Έβλεπα το παιχνίδι του Ολυμπιακού με τον Άρη για το Κύπελλο την Τετάρτη το βράδυ και σκέφθηκα κάποια στιγμή να γράψω κάτι για τον Βρουσάι. Με αφορμή εκείνη την έξοχη κίνηση του στο πρώτο γκολ του Ολυμπιακού, το ξεμαρκάρισμα του από τον αντίπαλο και την κάθετη πάσα στον Κάιπερς για το 1-0 του Χασάν, αλλά, κυρίως, την εικόνα του στο υπόλοιπο ματς.

· Νομίζω λοιπόν ότι έχει έρθει η ώρα που ο ίδιος ο Βρουσάι πρέπει να ζητάει περισσότερα πράγματα από τον εαυτό του μέσα στα παιχνίδια του Ολυμπιακού! Διότι, μέχρι στιγμής αυτό που κατά βάση βλέπουμε από αυτό το παιδί είναι στιγμές, πράγματι εξαιρετικές στιγμές, αλλά στιγμές. Συν, για να είμαστε ακριβείς, μεγάλη προσπάθεια για βοήθεια στο αμυντικό κομμάτι.

· Μόνο που πλέον ο Βρουσάι αποτελεί εν δυνάμει βασικό παίκτη του Ολυμπιακού. Μετράει φέτος 14 παιχνίδια στα πόδια του, εκ των οποίων δύο βασικός στο Τσάμπιονς Λιγκ κι άλλα τρία βασικός στα ντέρμπι με ΑΕΚ (μέσα κι έξω) και ΠΑΟΚ (έξω). Και όχι, δεν λέω ότι δεν πάει καλά, το αντίθετο, σαφώς και βοηθάει την ομάδα. Λέω, όμως, ότι πλέον πρέπει να ανέβει ένα σκαλί.

· Λέω ότι δεν πρέπει να μένει στις μία-δυό πολύ καλές στιγμές του σε ένα παιχνίδι. Διότι, έως τώρα τον θυμόμαστε τον Βρουσάι από κάποιες όντως πάρα πολύ καλές στιγμές: το γκολ στο ΟΑΚΑ με την ΑΕΚ, το γκολ με τον ΠΑΟΚ, αλλά κι εκείνο στο Αγρίνιο, τις ασίστ επίσης στο Αγρίνιο και προπάντων στη Μασσαλία, αυτή την έξοχη ενέργεια με τον Άρη στο 1-0 του Χασάν, μία άλλη εντυπωσιακή προσπάθεια για το νικητήριο γκολ του Ελ Αραμπί με τον Παναιτωλικό και φυσικά εκείνο το φοβερό του σόλο στο Χαριλάου, που είχε ζαλίσει τρεις παίκτες του Άρη με τις ντρίμπλες του.

· Μια χαρά είναι όλα αυτά, μπαίνουν στα χάϊλαϊτς για το βιογραφικό του, αλλά σε ρόλο ενδεκαδάτου παίκτη στον Ολυμπιακό ο Βρουσάι πρέπει να μάθει να κάνει κι άλλα καλά πράγματα. Κυρίως πρέπει να έχει μεγαλύτερη συμμετοχή στο παιχνίδι. Να ζητάει μπάλα περισσότερο, να παίρνει πρωτοβουλίες, να ρισκάρει και λίγο παραπάνω. Στο ματς με τον Άρη για παράδειγμα, έκανε δύο πολύ καλές κινήσεις συγκλίνοντας προς τον άξονα-στη μία πήγε να βγάλει ασίστ στον Χασάν με κάθετη πάσα αλλά δεν του πέρασε η μπαλιά και στην άλλη πάσαρε ωραία αριστερά στον Χολέμπας.



· Τέτοιες προσπάθεια πρέπει να παίρνει περισσότερες. Να έχει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Γιατί τον είδαμε στο ίδιο ματς π.χ. σε μία στιγμή να κλέβει την μπάλα από ένα παίκτη του Άρη αλλά να την ξαναχάνει εν ριπή οφθαλμού. Η, να τον κόβει εύκολα δύο φορές ο Σάκιτς. Η, να έχει κακές πάσες. Όπως επίσης πρέπει να παίρνει καλύτερες τοποθετήσεις στην αντίπαλη περιοχή. Υπάρχει μία χαρακτηριστική φάση που φεύγει ο Ραντζέλοβιτς από δεξιά, μπαίνει στην περιοχή και κάνοντας τη σέντρα υπάρχει μόνο ο Χασάν για να περιμένει πάσα. Δεν νοείται σε τέτοια φάση ο έτερος εξτρέμ να μην έχει μπει περιοχή και να πλασαριστεί για να εκμεταλλευθεί το γύρισμα του συμπαίκτη του από την άλλη πλευρά.

· Ο Βρουσάι μας δείχνει ότι έχει ακόμη πολλά περιθώρια. Ήδη δίνει πολλά στην ομάδα, ας κοιτάξει σιγά σιγά να δίνει πιο πολλά, πολύ απλά γιατί μπορεί. Και δεν είναι πια μικρό παιδί, κοντεύει τα 23, πρέπει να μας δώσει την έκρηξη του!

· Παρεμπιπτόντως, δύο λόγια για τον Ραντζέλοβιτς. Είναι αλήθεια ότι εδώ και αρκετό καιρό δεν είναι στο καλύτερο του φεγγάρι. Αλλά εξίσου αλήθεια είναι ότι ειδικά εσχάτως το παλεύει, για να επιστρέψει σε καλό φεγγάρι.



· Δεν του βγαίνουν, όμως, οι φάσεις και σε ένα εξτρέμ στον Ολυμπιακό ξέρουμε καλά πόσο μετράει να κάνει φάσεις, να βάζει γκολ η, να φτιάχνει γκολ. Κι ο Σέρβος κυνηγός έχει να σκοράρει από τον τελικό του Κυπέλλου στο Βόλο, έχοντας για τη φετινή σεζόν μηδέν γκολ, την στιγμή που πέρυσι είχε έξι. Όταν δε, ένας επιθετικός δεν σκοράρει, ποτέ δεν έχει την καλή ψυχολογία που έχει όταν σκοράρει, αγχώνεται, εκνευρίζεται και συνήθως έτσι δεν του πάνε καλά τα πράγματα.

· Ο Ραντζέλοβιτς με τον Άρη είχε καλές στιγμές (αλλαγές παιχνιδιού, ντρίμπλες, συνεργασίες με Λαλά, βοήθειες στην άμυνα) και δύο φορές μπούκαρε πολύ επικίνδυνα στην αντίπαλη περιοχή. Την μία φορά ίσως να μην ήταν δική του ευθύνη που δεν πέρασε την καλύτερη πάσα, καθώς είχε να δώσει μόνο στον (καλά κλεισμένο) Χασάν. Τη δεύτερη, όμως, είχε και δεύτερο και τρίτο συμπαίκτη, αλλά η σέντρα του ήταν κακή.

· Το παιδί αυτό μας είχε δείξει πέρυσι, αλλά και φέτος σε κάμποσα ματς (έχει δύο ασίστ κι ένα κερδισμένο πέναλτι), ότι μπορεί ίσως όχι με μεγάλη συχνότητα, αλλά ότι σε κάποια ματς μπορεί να κάνει τη διαφορά. Και μοιάζει σκληρός χαρακτήρας, που δεν τα παρατάει. Έτσι πρέπει να κάνει και τώρα. Να το παλέψει, με σοβαρότητα όμως και συνέπεια, για να το γυρίσει.

· Είναι πολύ σημαντικό που ο Μαρτίνς τον εμπιστεύεται-αυτό δείχνουν οι 24 συμμετοχές (11 βασικός) που του έχει δώσει κατά τη φετινή σεζόν, αλλά και η απόφαση του προπονητή να αφήσει δανεικό τον Λοβέρα και ελεύθερο τον Μπρούνο. Σιγά σιγά πρέπει κι ο Ραντζέλοβιτς να του επιστρέψει την εμπιστοσύνη.