Ο Ολυμπιακός έκλεισε την πληγή στο Λονδίνο κι ο Σα βρήκε πάλι τη ρέντα του καλού γκολκίπερ!

• Κάτι που μου έκανε θετική εντύπωση στο παιχνίδι του ΟλυμπΙΑκού με την Άρσεναλ στο Λονδίνο κι έχει μεγάλη σημασία γιατί μιλάμε για την πιο μεγάλη πληγή που είχε ανοίξει για την ομάδα εδώ και πολύ καιρό: η καλή συμπεριφορά της ομάδας στο αμυντικό κομμάτι για τις στατικές φάσεις των Άγγλων.

• Η Άρσεναλ κέρδισε έξι κόρνερ, συν κάποια φάουλ γύρω από την περιοχή του Σα και ο απολογισμός της ήταν μία εντελώς ακίνδυνη κεφαλιά του Γκάμπριελ πάνω στον Σα κι άλλη μία διεκδικούμενη κεφαλιά του Μπεγερίν άουτ-την στιγμή που σε κάθε ματς ο Ολυμπιακός έτρωγε κι ένα γκολ από κόρνερ και φάουλ…

• Σίγουρα θα έπαιξε ρόλο και η μεγαλύτερη συγκέντρωση των παικτών μετά από την κριτική που ασκήθηκε στην ομάδα για τη συγκεκριμένη αδυναμία της, αλλά νομίζω έχει σημασία κι ότι ο Πέδρο Μαρτίνς έχει αρχίσει και βλέπει λίγο διαφορετικά πλέον το πρόβλημα με τους αντίπαλους που έρχονται με φόρα από το πέναλτι για να πάρουν την κεφαλιά στις εκτελέσεις κόρνερ και να απειλήσουν την εστία του Ολυμπιακού.

• Από εκεί δηλαδή που δεν έβαζε κανένα παίκτη να τους εμποδίζει, στην αρχή έβαλε τον Όλεγκ και τώρα με την Άρσεναλ έβαλε και τον Μασούρα. Ήταν δηλαδή πέντε-έξι παίκτες σε μία ευθεία, στην άμυνα ζώνης μπροστά από τον Σα και ήταν κι ο Μασούρας με τον Όλεγκ λίγα μέτρα μπροστά τους για να «ενοχλούν» τα δύο στόπερ, τον Νταβίντ Λούιζ και τον Γκάμπριελ που έρχονταν από πίσω για να πάρουν την κεφαλιά.

• Βέβαια, γνώμη μου είναι ότι εκεί θα χρειάζονταν στη θέση τουλάχιστον του Όλεγκ ένας πιο ψηλός και γενικά με άλλο εκτόπισμα παίκτης, αφού η διαφορά του «σωματομετρικά» με τον Λουίζ ήταν μεγάλη (όχι ότι και του Γκάμπριελ με τον Μασούρα ήταν μικρή…), αλλά τέλος πάντων ήταν κάτι κι αυτό, σε σχέση με όσα είχαμε δει σε τόσα παιχνίδια πριν, με τους αντίπαλους παίκτες να έρχονταν από πίσω και με όλη τους την άνεση να εκτελούν με κεφαλιές τον Σα, είτε ήταν ο Ζάχαβι, είτε ο Γκάμπριελ, είτε ο Γκρίλο του Βόλου.

• Παρεμπιπτόντως, κι ενόψει του αγώνα με τον Άρη αύριο στο Καραϊσκάκη, έχω προσέξει ότι ο Ολυμπιακός έχει φάει επανειλημμένως γκολ από την ομάδα της Θεσσαλονίκης, τόσο πέρυσι όσο και φέτος, μέσα από τη διαδικασία στατικών φάσεων, είτε κόρνερ, είτε, κυρίως αυτό, φάουλ στο δεύτερο δοκάρι…Φαντάζομαι δε ότι οι «ερυθρόλευκοι» αυτή τη φορά θα εμφανιστούν πιο διαβασμένοι σε αυτό τον τομέα.

• Όπως φαντάζομαι ότι κι ο Σα θα αισθάνεται πλέον λίγο καλύτερα, καθώς διατήρησε το μηδέν πίσω για πρώτη φορά σε φετινό ευρωπαϊκό αγώνα του μετά την πρεμιέρα της φάσης των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ, σε εκείνο το επίσης 1-0 επί της Μαρσέιγ, αλλά μέσα στον Πειραιά. Αλλά και για πρώτη φορά γενικά σε ένα δύσκολο παιχνίδι του Ολυμπιακού, σε Ελλάδα κι Ευρώπη, μετά από το ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ (3-0) στο Καραϊσκάκη στις 27 του Γενάρη, δηλαδή πριν σχεδόν δύο μήνες. Έκτοτε, ο Σα δεν είχε φάει γκολ μόνο στα εντός έδρας παιχνίδια (3-0) με τον ΟΦΗ και τη Λαμία…

• Για να είμαστε ρεαλιστές, ο Σα είχε στο Λονδίνο την Πέμπτη όση τύχη του είχε λείψει σε τόσα προηγούμενα παιχνίδια, στα οποία βλέπαμε όλο το ίδιο σκηνικό: τον γκολκίπερ του Ολυμπιακού να διώχνει την μπάλα κι αυτή να καταλήγει στα δίκτυα, είχε δεν είχε ευθύνη ο Πορτογάλος ό,τι πήγαινε μέσα έγραφε!



• Αυτή τη φορά, στο Έμιρεϊτς, ο Σα πραγματικά είχε ρέντα, αφού δύο φορές ο Ομπαμεγιάνγκ αστόχησε σε τετ α τετ μαζί του, όπως αστόχησε σε παρόμοια συνθήκη κι ο Όντεγκαρντ, ενώ το αποκορύφωμα φυσικά ήταν εκείνο το σουτ του Πέπε μετά το 1-0 του Ελ Αραμπί, με την μπάλα να έχει κατεύθυνση την εστία του Σα και να βρίσκει τελικά το κεφάλι του Σμιθ Ρόου και να φεύγει άουτ!

• Ο Σα είχε ξεκινήσει μάλλον νευρικά το παιχνίδι, πρώτα με ένα κακό διώξιμο της μπάλας με τα πόδια που έδωσε τη δυνατότητα στον Σμιθ Ρόοου να σουτάρει από πολύ επικίνδυνη θέση και στη συνέχεια με μία έξοδο με τεράστιο ρίσκο, από την οποία εύκολα θα μπορούσε να προκύψει γκολ του Πέπε στο 18’, αλλά και στις δύο αυτές περιπτώσεις ήταν πάλι τυχερός ο Πορτογάλος καθώς τον βοήθησε πολύ ο Παπασταθόπουλος, στην πρώτη μπλοκάροντας το σουτ με ένα τάκλιν-καμικάζι και στη δεύτερη με την μπάλα να βρίσκει το πόδι του Παπασταθόπουλου και να βγαίνει κόρνερ-σε αντίθεση με την άλλη φάση, στο ματς με την PSV στο Καραϊσκάκη, όταν τότε το σου του Ζαχάβι είχε πάλι βρει το πόδι του Σωκράτη αλλά είχε αλλάξει τόσο πορεία ώστε να πάει στα δίκτυα…

• Γρήγορα, όμως, ο Σα πήρε τα πάνω του και έβγαλε άλλη αυτοπεποίθηση. Προφανώς τον βοήθησε κι εκείνη η πολύ καλή πάσα που έκανε στον Ελ Αραμπί, και θα προέκυπτε ασίστ αν ο γκολτζής του Ολυμπιακού δεν έχανε την καλύτερη ευκαιρία της ομάδας σε ολόκληρο το 90λεπτο, αλλά και η εικόνα ηρεμίας που γενικότερα έμοιαζε να έχει η ομάδα. Και κάπως έτσι ο Σα και εξουδετέρωσε μπλοκάροντας ένα σουτ του Πέπε από άριστη θέση και είχε και την πραγματικά σωτήρια επέμβαση με τα πόδια στο τακουνάκι του Ομπαμεγιάνγκ στα τελευταία λεπτά, κρατώντας το 1-0, σε μία φάση στην οποία ο μεν Σωκράτης είχε υπερφαλαγγιστεί από τον πιτσιρικά Μαρτινέλι, ο δε Χολέμπας είχε χάσει από τη φάση τον Ομπαμεγιάνγκ.

• Τα καλά νέα συνεχίστηκαν και σήμερα για τον Σα με την κλήση του στην Εθνική Πορτογαλίας ενόψει των αγώνων της για τα προκριματικά του Μουντιάλ, στη θέση του τραυματία Ρουί Πατρίσιο, αν κι ο Φερνάντο Σάντος υπολογίζει περισσότερο στον Λόπεζ της Λιόν και τον Σίλβα της Γρανάδα, οπότε πολύ δύσκολα να τον χρησιμοποιήσει ως βασικό.

• Η ουσία είναι ότι ο Ολυμπιακός μπόρεσε κι έκλεισε την πληγή των στημένων φάσεων στο Λονδίνο κι ότι ο Σα βρήκε πάλι τη χαμένη ρέντα του καλού γκολκίπερ σε αυτό το παιχνίδι. Το ζητούμενο, όμως, είναι να υπάρχει συνέχεια και συνέπεια κι από την ομάδα γενικά κι από τον τερματοφύλακα ειδικά…

• Κι επειδή μιλάμε για τον παράγοντα τύχη: ναι, ο Ολυμπιακός ήταν και τυχερός στο Έμιρεϊτς κι όποιος δεν το αποδέχεται, εθελοτυφλεί. Όταν η Άρσεναλ έχει εφτά καθαρές ευκαιρίες για γκολ (έστω μετά το 76΄ τις τέσσερις) και δεν σκοράρει ούτε μία φορά…Κι όταν ο Αραμπί σκοράρει με σουτ και την μπάλα να κτυπάει στον Γκάμπριελ και να αλλάζει ξεκάθαρα πορεία…

• Όμως, ο Ολυμπιακός την τύχη του την κυνήγησε την Πέμπτη. Το πάλεψε, περιόρισε τα λάθη του, ήταν πιο αξιόπιστος σε σχέση με προηγούμενα παιχνίδια σε αυτό το κομμάτι. Με εξαίρεση τον Μπα, που ήταν άφθαστος στις επεμβάσεις του, αλλά έδινε την μπάλα στον αντίπαλο (!) και στο τέλος έδωσε δικαίωμα και για την αποβολή του, ήταν ελάχιστες οι επιπολαιότητες των «ερυθρόλευκων», κατά βάση μία του Καμαρά.

• Σε προηγούμενα παιχνίδια είχε ατυχία όντως ο Ολυμπιακός, αλλά είχε πάει και κόντρα στο ποδόσφαιρο, με τρελά λάθη. Και το ποδόσφαιρο ξέρουμε ότι ναι μεν ανταμείβει, αλλά δεν χαρίζεται κιόλας…