Ο Κασάμι είναι ακόμη βαρύς, αλλά έχει προσωπικότητα, καλή νοοτροπία και…όγκο!

• Ο Κασάμι λοιπόν ήταν ο παίκτης που άνοιξε τον δρόμο για το δεύτερο διπλό του Ολυμπιακού στο Βόλο μέσα σε δυόμιση μήνες, δικαιώνοντας και την εκτίμηση ότι από τους κεντρικούς χαφ της ομάδας είναι αυτός που έχει τη δυνατότητα να σκοράρει με τη μεγαλύτερη ευκολία. Να θυμίσω ότι στο φιλικό πριν τα Χριστούγεννα με τη Νότιγχαμ ήταν αυτός που πάλι μέσα από διαδικασία στημένης φάσης (εκτέλεση κόρνερ) είχε βάλει το μοναδικό γκολ του αγώνα, με κεφαλιά τότε.

• Και μην υποτιμάμε την ικανότητα ενός χαφ να βλέπει δίκτυα-η ΑΕΚ χθες απείλησε περισσότερο με τον Γιόνσον τον Παναθηναϊκό…Ο Κασάμι χθες με λίγη τύχη και προσοχή θα μπορούσε να κάνει χατ τρικ. Ένα το γκολ που έβαλε, ένα το γκολ που έχασε με την κεφαλιά-κεραυνό που έφυγε ελάχιστα άουτ στο κόρνερ του Βαλμπουενά στο 86’ κι ένα η προβολή που έκανε και για ένα κλικ δεν βρήκε την μπάλα σε εκείνο το ωραίο (ελάχιστα άστοχο) σουτ του Ρόντινεϊ στο 4’. Και είχε κι άλλη τελική, ένα (άστοχο) σουτ από μακριά που δεν το λες και κακό. Και τέλος πάντων, δεν είναι λίγο ένας κεντρικός σου χαφ να απειλεί τέσσερις φορές…

• Το μειονέκτημα του, την έλλειψη ταχύτητας, την ξέρουμε. Κι επιπλέον έχει βαρύνει από τα χρόνια και κυρίως από την ελάχιστη συμμετοχή του: μέχρι χθες είχε παίξει στη φετινή σεζόν σε τρία ματς βασικός στον Ολυμπιακό αποκλειστικά για το Κύπελλο, ενώ την περασμένη σεζόν στη Βασιλεία από τις 15 Μαρτίου είχε πάψει να αποτελεί στέλεχος της ενδεκάδας κι έμπαινε απλά αλλαγή γιατί δεν θα ανανέωνε το συμβόλαιο του.



• Από την άλλη, ο Κασάμι ήταν πάντα, και είναι ακόμη, ένας παίκτης με προσωπικότητα και δεδομένα καλά χαρακτηριστικά, όπως τα έβγαλε χθες, έστω σε ένα παιχνίδι που δεν προσφέρεται για τα πιο ασφαλή συμπεράσματα λόγω της διαφοράς των δύο αντιπάλων αλλά και της εξέλιξης του αγώνα. Τον είδαμε π.χ. να βγάζει ορισμένες έξοχες πάσες, τόσο στα πλάγια (δύο φορές στον Ρέαμπτσιουκ, αλλά και στον Γκάρι στο φάουλ που κέρδισε για το 3-0), όσο και μέσα στην περιοχή (στον Κανός). Να είναι πολύ δυναμικός, να κάνει τα φάουλ του, να πιέζει αρκετά στα μαρκαρίσματα, να σταματάει με τάκλιν μία αντεπίθεση του Βόλου που είχε ξεκινήσει από λάθος συμπαίκτη του, να κλέβει, να κόβει, αλλά και να περνάει πάσες ανάμεσα στις γραμμές.

• Με τον όγκο δε του Κασάμι χθες ο Ολυμπιακός ήταν σαφώς πιο δυνατός γενικότερα στο ψηλό παιχνίδι και ειδικότερα στις στημένες φάσεις απ΄ ότι συνήθως είναι. Σε ένα άλλο κόρνερ του Φορτούνη πήρε κεφαλιά στο δεύτερο δοκάρι και γύρισε την μπάλα στον Κανός και σε μία σέντρα του Βόλου έβγαλε άμυνα με άλλη μία κεφαλιά.



• Όχι, δεν υποστηρίζω ότι μας έβγαλε τα μάτια ο Κασάμι. Άλλωστε, και κάποιες πάσες του μακρινές δεν ήταν καλές και δύο φορές έχασε εύκολα την μπάλα. Αυτό που λέω είναι ότι είδα ένα παίκτη να θέλει να βοηθήσει τον Ολυμπιακό, έστω κι αν είναι Νο 4 για τις θέσεις των δύο κεντρικών χαφ, πίσω από Χουάνγκ, Εμβιλά και Σαμασέκου. Είδα ένα παίκτη με καλή νοοτροπία, να «προσφέρεται» στους συμπαίκτες του (να σπεύσει δηλαδή ώστε να πάρει την πάσα τους όταν πιέζονται) και να δίνει μάχες.

• Κι επειδή από τις μικρές λεπτομέρειες καταλαβαίνεις πράγματα: θυμηθείτε ένα φάουλ που κέρδισε ο Βόλος ελάχιστα πριν τη λήξη του α΄ ημιχρόνου από φάουλ (και κάρτα) του Παπασταθόπουλου στον Οζέγκοβιτς, μετά από μία εύκολη απώλεια της μπάλας από τον Κανός. Η εκτέλεση του Ντέλετιτς ήταν καλή. Η μπάλα βρήκε στο τείχος και έφυγε κόρνερ. Πώς βρήκε στο τείχος; Ο Κασάμι ήταν αυτός που σηκώθηκε κι έβαλε το κεφάλι του στην πορεία της και την έδιωξε. Εάν εκεί, με το φινάλε του α΄ ημιχρόνου, ο Βόλος μείωνε σε 1-2, δεν ξέρω τι παιχνίδι θα βλέπαμε στο β΄ ημίχρονο. Μπορεί να έληγε κι 1-5, αλλά εγώ ξέρω ότι ο Ολυμπιακός κέρδιζε 2-0 στα Γιάννινα και έφερε 2-2…