Ολυμπιακός: Κερδισμένοι, χαμένοι και ο Βαλμπουενά μία κατηγορία μόνος του!

•Μέχρι και ειρωνείες υπήρξαν για την ανανέωση του συμβολαίου του Βαλμπουενά-παρεμπιπτόντως, με χρήματα που δεν είχαν καμία σχέση ούτε καν με το περσινό, όχι με της πρώτης διετίας…

•Ο απολογισμός σε αυτό το ξεκίνημα της σεζόν είναι μία ασίστ στον Ελ Αραμπί για το γκολ της ισοφάρισης με την Σλόβαν στο Καραϊσκάκη (1-1), ένα εύστοχο (το τελευταίο) πέναλτι με το οποίο ο Ολυμπιακός προκρίθηκε στη ρεβάνς της Μπρατισλάβας και ένα γκολ με το οποίο άνοιξε τον δρόμο για τη νίκη στο 2-0 επί του ΠΑΣ… Στο μοναδικό παιχνίδι που δεν μπόρεσε να κάνει κάτι ο Ματιέ (από αυτά που χρησιμοποιήθηκε) ήταν στο Ολυμπιακός-Μακάμπι 0-4, όταν ο Μαρτίνς τον έβαλε μετά το 0-3!...

•Ο Βαλμπουενά χθες έπαιξε ολόκληρο το 90λεπτο ανοίγοντας τη σεζόν όπως την είχε κλείσει πέρυσι, παίζοντας 79 λεπτά στο ΑΕΚ-Ολυμπιακός 2-3 στο ΟΑΚΑ. Πέραν του δικού του γκολ, είχε συμμετοχή και στο άλλο, είχε τη σέντρα στο δοκάρι του Χασάν, είχε τη σέντρα που ήταν «50% γκολ» προς τον Ραντζέλοβιτς στη χαμένη ευκαιρία του Σέρβου στο α' ημίχρονο, είχε μία σειρά από επικίνδυνες εκτελέσεις κόρνερ και φάουλ (όπως την κεφαλιά του Σισέ από καλή θέση), είχε καλές σέντρες και τέλος πάντων οι καλές ενέργειες του ήταν… τριπλάσιες από τις κακές, δείχνοντας για μία ακόμη φορά πόσο τίμιος είναι, αφού ό,τι μπορεί να δώσει στα 38 του, το δίνει, κάνοντας πολλούς να καταπιούν την γλώσσα τους.

•Βεβαίως, δεν ήταν το πιο… τιμητικό ότι από τους οκτώ παίκτες που δεν ήταν βασικοί στην Κύπρο κι έπαιξαν χθες, ο μακράν μεγαλύτερος σε ηλικία όλων, ήταν ο πολυτιμότερος. Ούτε ήταν το πιο τιμητικό για τους ίδιους παίκτες ότι ο Ολυμπιακός για να κερδίσει χρειάστηκε να βάλει ο προπονητής στο β΄ημίχρονο τρεις από τους βασικούς στο 1-1 με τον Απόλλωνα, τον Άβιλα (με την καλοζυγισμένη σέντρα στο κομβικό 1-0 του Βαλμπουενά), τον Ελ Αραμπί (με την πάσα στον σκόρερ Ραντζέλοβιτς για το 2-0) και τον πάντα πληθωρικό και ηγετικό Εμβιλά.

•Για όποιους δεν πρόσεξαν όλοι οι εμπλεκόμενοι στις δύο φάσεις των γκολ ήταν παίκτες της ενδεκάδας των αγώνων στην Μπρατισλάβα και την Κύπρο κι όχι όσοι πήραν ευκαιρίες χθες, με εξαίρεση τον απίθανο Βαλμπουενά. Σίγουρα, πάντως, χαμένος του αγώνα με τον ΠΑΣ ήταν ο Ανδρούτσος, που δεν έδειξε τίποτα κι έγινε αλλαγή από το ημίχρονο. Κερδισμένο δεν λες και τον Χασάν, που με εξαίρεση την (όντως ωραία) κεφαλιά στο δοκάρι, διακρίθηκε μόνο για το…φιλί του στον στόπερ του ΠΑΣ Παντελάκη, που αποχώρησε τραυματίας από τη μεταξύ τους σύγκρουση.



•Ο Ντε Λα Φουέντε αν μη τι άλλο μας έδειξε ότι μπουκάρει στην αντίπαλη περιοχή κι έχει ντρίμπλα και σε κλειστούς χώρους. Όπως είπε κι ο ίδιος έχει έξι μήνες να παίξει σε επίσημα παιχνίδια (τραυματίας από το Φλεβάρη έως το τέλος της περασμένης σεζόν), οπότε κάτω από αυτή την παράμετρο, λες ότι μπορεί να μην ήταν αποτελεσματικός, αλλά έδωσε υποσχέσεις. Αρκετές φορές μπήκε στην περιοχή με την μπάλα στα πόδια, ντρίμπλαρε, προσποιήθηκε, αναστάτωσε, όμως του έλειψε το καλό τελείωμα, στην πάσα, το σουτ η, τη σέντρα. Κάποιες φορές κόπηκε κι εύκολα, κάποιες άλλες το παρατράβηξε με τις ντρίμπλες, ωστόσο σου δίνει την αίσθηση ότι όταν βρει ρυθμό μπορεί να δώσει λύσεις στον Ολυμπιακό. Είναι από τους παίκτες που λες, πρέπει να τους περιμένουμε.

•Ο Κούτρης κακός δεν ήταν. Τον περιμέναμε καλύτερο στο επιθετικό κομμάτι, στις σέντρες του, αλλά και γι΄ αυτόν δεν θα ήταν το πιο εύκολο πράγμα να παίξει για πρώτη φορά μετά από ένα φιλικό την 1η Ιουλίου. Έβγαλε μία αποφασιστικότητα, πάντως, στο παιχνίδι του, είχε συνεργασίες με τον Ντε Λα Φουέντε, επιχείρησε να σκοράρει δύο φορές σε εκτελέσεις κόρνερ, έχοντας εντολή από τον Κορμπεράν να είναι στο δεύτερο δοκάρι, αλλά στο τέλος έδειξε να κουράζεται κι έφαγε ντρίμπλες. Νομίζω ότι ο προπονητής είχε σκεφθεί να τον αλλάξει με τον Ρέαμπτσιουκ, αλλά δεν το έκανε ίσως γιατί ζήτησε αλλαγή ο Μανωλάς.



•Ο Αγκιμπού έτρεξε πολύ, έκλεψε μπάλες, μάλλον από ατυχία δεν σκόραρε στο 4’ σε καλή του προσπάθεια, όμως ήταν σαφές από δύο άλλα πολύ άστοχα σουτ από καλές θέσεις ότι πρέπει να βελτιώσει θεαματικά τα τελειώματα του. Είχε μία καλή μετωπική επίθεση, στην οποία κόπηκε στο τσακ, ενώ πρέπει να κοιτάξει κι ένα άλλο κομμάτι του παιχνιδιού του, ιδίως όταν παίζει 8άρι όπως χθες: ουκ ολίγες φορές κόβει τον αντίπαλο, ωστόσο δεν είναι τόσο αποφασιστικός ώστε να την καθαρίζει τη φάση και εν τέλει πάει τζάμπα η προσπάθεια του.

•Και για να κλείσω όπως τελείωσα, με το Βαλμπουενά: μου έκανε εντύπωση πώς σε μία στιγμή στο 7ο λεπτό, με τον Ολυμπιακό να έχει μπει πιεστικά στο παιχνίδι και να χάνει τη μία ευκαιρία μετά την άλλη, άρχισε να…ουρλιάζει προς τα ballboys σε ένα αράουτ, ζητώντας με τρελή επιμονή μία μπάλα για να συνεχιστεί ο αγώνας, με τον Ολυμπιακό να έχει το momentum. Ο μεγάλος παίκτης φαίνεται από την παραμικρή λεπτομέρεια.