• Έχω τη βεβαιότητα ότι αυτό το 3-4-3 της Κ19 του Ολυμπιακού, λίγες ομάδες στην Ευρώπη μπορεί να το παίξουν καλύτερα!
• Ιδανικά παίζει με τρεις πίσω η Ίντερ, αλλά 3-5-2. Αυτό το τρεις πίσω, δύο στα άκρα, δύο στα χαφ και ένας μπροστά, μου φαίνεται ότι η Κ19 το παίζει καλύτερα από κάθε άλλη ομάδα! Από πέρυσι, με τον Συλαϊδόπουλο, και το συνεχίζει και φέτος, με τον Γάλλο, τον Πιτό, που μάλιστα χθες από το 70’ και μετά έπαιξε 3-5-2, βγάζοντας τον φορ Σιλά και βάζοντας τρίτο κεντρικό μέσο, τον κόφτη Φίλη, παίζοντας στην επίθεση αρχικά με Πνευμονίδη, Παπακανέλλο και στη συνέχεια, όταν αυτοί κουράστηκαν, με Τουφάκη, Γιουσούφ.
• Ξέρετε, δεν είναι τόσο απλό κι εύκολο όσο μπορεί να φαίνεται. Χρειάζεται συγχρονισμούς, αυτοματισμούς και γενικά δουλειά. Σου διασφαλίζει αμυντική σταθερότητα, αλλά και δυνατότητα να απειλήσεις με το ταλέντο σου μπροστά (Πνευμονίδης, Σιλά, Παπακανέλλος) και με δύο-τρεις παίκτες (Δάμα, Αλαφάκη, Λιατσικούρα) να βγαίνουν από πίσω. Από την άλλη, ποδοσφαιρικά δεν είναι ορθολογικό η πρώτη σου ομάδα να παίζει καθαρό 4-2-3-1 κι εσύ 3-4-3. Θα έπρεπε και οι μικροί να παίζουν ό,τι οι μεγάλοι. Όμως, με τι καρδιά να αλλάξεις το σύστημα που σε οδηγεί εδώ και δύο χρόνια σε τόσες προκρίσεις και μέχρι και κατάκτηση του Γιουθ Λιγκ;
• Απλά, πρέπει να καταλάβουμε ότι στο 3-4-3 επηρεάζονται πολύ οι τρεις στόπερ και οι δύο ακραίοι μπακ, καθότι πολλές φορές γίνεται μέσα στο παιχνίδι 5-4-1, κι έτσι όταν αύριο-μεθαύριο πάνε σε μία άλλη ομάδα, που οι περισσότερες δεν παίζουν με τρεις πίσω, βρίσκουν δύσκολη την προσαρμογή στα νέα δεδομένα. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Κουτσογούλας στις Σέρρες, ο Κουτσίδης στο Βόλο, ο Κωστούλας στη Ρίο Άβε έχουν δυσκολευτεί. Πολύ απλά, γιατί έχουν συνηθίσει το 3-4-3 και η κλασική αμυνα με δύο στόπερ είναι κάτι πολύ διαφορετικό.
• Τέλος πάντων, σημασία έχει πάνω απ΄ όλα ότι οι μικροί του Ολυμπιακού συνεχίζουν απτόητοι στα προημιτελικά του λεγόμενου Τσάμπιονς Λιγκ Νέων, όπου θα έχουν πλέον μπροστά τους ένα ακόμη πιο μεγάλο εμπόδιο, τη Ζάλτσμπουργκ, από τις καλύτερες ομάδες φέτος στη διοργάνωση (!), 2η στη League Phase, όπου ήταν αήττητη με πέντε νίκες και μία ισοπαλία (!) και έχοντας πάρει μόλις προχθές και το σκαλπ της Ατλέτικο Μαδρίτης, παρότι οι Αυστριακοί έπαιζαν επί 25 λεπτά με παίκτη λιγότερο λόγω αποβολής…
• Το ευχάριστο για τον Ολυμπιακό ότι θα έχει τιμωρημένους τους δύο βασικούς της ακραίους μπακ κι έναν ακόμη αμυντικό με αρκετό χρόνο συμμετοχής. Το δυσάρεστο ότι, λόγω καρτών, θα λείψει κι ο Αλαφάκης, που παρεμπιπτόντως χθες τα έκανε όλα από τη θέση του αριστερού μπακ!
Έδιωξε την μπάλα έξω από την γραμμή της εστίας του γκολκίπερ Κουράκλη, στο μοναδικό λάθος που έκανε ο κατά τα άλλα άριστος κάτω από την εστία του, αλλά κι έξω από αυτή, «άσος» του Ολυμπιακού-συν την απόκρουση του κρίσιμου τελευταίου πέναλτι…
Είχε τη σέντρα ακριβείας για την κεφαλιά του Σιλά στο δοκάρι…
Είχε το καλοκτυπημένο κόρνερ στην κεφαλιά-γκολ του Παπακανέλλου…
Έχασε την μάχη στον αέρα από τον αντίπαλο σκόρερ του 1-1 στο 93’, σε φάση στην οποία φαίνεται να βρίσκει την μπάλα και με το χέρι ο σκόρερ…
• Ο Αλαφάκης θα είναι απώλεια στο παιχνίδι με τη Ζάλτσμπουργκ, αλλά μπορεί να βρει λύση ο Πιτό με τον Ρολάκη σε θέση αριστερού μπακ και τον Παναγάκο αριστερό στόπερ. Ο Ρολάκης (αριστερός στόπερ χθες) έπαιξε πρώτη φορά βασικός χθες σε ευρωπαϊκό παιχνίδι και δεν είναι παράλογο που προφανώς από το στρες έκανε κάμποσα λάθη-έδειξε όμως και καλές προοπτικές.
• Γενικά οι αμυντικοί πήγαν καλά, είχαν σωτήριες επεμβάσεις, μπλόκαραν ουκ ολίγα σουτ και στήριξαν την ομάδα. . Ο αρχηγός και κεντρικός στόπερ Πρεκατές έδινε σοβαρές κι αξιόπιστες λύσεις, με εξαίρεση κι αυτός ένα λάθος από επιπόλαια πάσα. Ο δεξιός στόπερ Καρκατσάλης έβγαλε καλές άμυνες και διακρίθηκε ιδιαίτερα στο ψηλό παιχνίδι. Ο δε δεξιός μπακ Δάμα είναι για μένα μία από τις ευχάριστες εκπλήξεις της σεζόν. Φανερά βελτιωμένος σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού, βοηθάει σημαντικά και πίσω και μπροστά.
• Στη μεσαία γραμμή, ο Λιατσικούρας είναι ξεκάθαρα ο καλύτερος παίκτης. Μπορεί να έχασε κάποιες μπάλες, αλλά έκοβε, έκλεβε, έπαιρνε κεφαλιές και σε στατικές φάσεις, έβγαζε αντεπιθέσεις, είχε καλές κινήσεις, απειλούσε κι ο ίδιος και με ένα κλικ καλύτερο κοντρόλ θα μπορούσε και να σκοράρει-πήρε όμως τη ρεβάνς σκοράροντας το νικητήριο πέναλτι, διαδικασία στην οποία οι «ερυθρόλευκοι» ήταν τέλειοι, κάνοντας το πέντε στα πέντε (μαζί του και οι Πρεκατές, Δάμα, Τουφάκης, Φίλης). Να θυμίσω ότι εκπληκτικοί στα πέναλτι ήταν και πέρυσι οι μικροί, με τρεις προκρίσεις κόντρα σε Ίντερ, Λανς και Ναντ!
•Η άλλη θέση στο κέντρο, δίπλα στον Λιατσικούρα, είναι ένα θέμα. Ο Πλειώνης χθες δεν πάταγε το ίδιο καλά-και πάλι τραυματίστηκε κι έγινε αλλαγή στο 41’. Ο Πλις δημιουργικά κι επιθετικά για πρώτη φορά πραγματικά ήταν καλός, αλλά ανασταλτικά είναι μεγάλο ερωτηματικό. Ο καλός στο ψηλό παιχνίδι Φίλης μπήκε στο 70’ για να βοηθήσει την άμυνα και το έκανε, ενώ στο τέλος είχε και μία ωραία κίνηση.
• Μπροστά η γνωστή τριάδα Πνευμονίδη, Σιλά, Παπακανέλλου είχε καλές στιγμές. Ο πρώτος έτυχε χθες και δεν είχε φάσεις, ο δεύτερος είχε δοκάρι κι άλλη ευκαιρία κι ο τρίτος παρότι κόπηκε υπερβολικά πολλές φορές είχε φάσεις που έκανε τη διαφορά, τόσο με το γκολ, όσο και με δύο πάσες για ευκαιρίες σε Λιατσικούρα και Πλις, ενώ θα έπρεπε να τελειώσει καλύτερα την δεύτερη ευκαιρία που είχε για γκολ. Πολύ σημαντικό ότι και οι τρεις έκαναν δουλειά κι ανασταλτικά, με τον Παπακανέλλο πρώτη φορά τόσο μαχητικό σε αυτό το κομμάτι-η επιρροή του Μεντιλίμπαρ…
• Τέλος, παρότι μπήκαν μόνο για 15 λεπτά ο δεξιοτέχνης Τουφάκης κι ο μαχητής Γιουσούφ έκαναν αισθητή την παρουσία τους και δεν ήταν μακριά από κάποιο γκολ. «Σκίστηκαν» κι αυτοί, όπως όλοι-αυτό, άλλωστε, είναι το σήμα κατατεθέν τούτης της ομάδας, που άμα λάχει πήρε μία πρόκριση σε ένα γήπεδο με πάνω από 10.000 κόσμο…
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
