Ο «άλλος» Μπακαμπού, οι στροφές του Ελ Αράμπι και η καμπύλη του Ολυμπιακού στα ντέρμπι!

• Μέχρι και τις προάλλες είχαμε δει τον Μπακαμπού σε ρόλο εκτελεστή. Η δε πρώτη μας αίσθηση ήταν, «εκπληκτική ικανότητα να μπαίνει στις φάσεις, αλλά και πολύ μικρά ποσοστά ευστοχίας».

• Σταδιακά, όμως, βλέπουμε έναν άλλο Μπακαμπού, σε ένα πολύ πιο σύνθετο ρόλο κεντρικού επιθετικού, να παίζει πιο πολύ για την ομάδα και να βγάζει συνεχώς ασίστ για τους συμπαίκτες του. Απλά είναι για όσκαρ ατυχίας διότι ούτε μία ασίστ από όσες έκανε δεν έγινε γκολ κι έτσι είναι σαν μην τις έχει κάνει!

• Δεν είναι έτσι όμως. Ο Αφρικάνος φορ δουλεύει πλέον περισσότερο απ' όσο δούλευε πριν. Στη Λιβαδειά η κεφαλιά-πάσα του στον Μπιέλ ήταν μισό γκολ, όμως το πλασέ του Μπιέλ ήταν απογοήτευση. Στη Λεωφόρο έστρωσε τρεις φορές την μπάλα, μία στον Χάμες, μία στον Μπιέλ και μία στον Μασούρα, όλο σε θέσεις για γκολ-τις δύο τα σουτ που έγιναν ήταν εύκολη λεία για τον γκολκίπερ, την τρίτη το σουτ ήταν καλό και το έβγαλε ο γκολκίπερ. Με τον ΠΑΟΚ γύρισε την μπάλα στον Ελ Αράμπι σε φάση που λέμε «μισό γκολ»-κι ο Αράμπι πλάσαρε πάνω στο μοναδικό παίκτη του ΠΑΟΚ που ήταν στην εστία της ομάδας του, απόντος και του γκολκίπερ! Μιλάμε για πέντε πάσες που εύκολα θα μπορούσαν να είχαν γίνει γκολ και δεν έγινε κανένα!

• Νομίζω ότι ο Μπακαμπού πρέπει να συνεχίσει έτσι και να κοιτάξει άλλα δύο πράγματα στο παιχνίδι του. Πρώτον, να μην κάνει εξεζητημένα πράγματα και δη αυτά τα ψαλιδάκια και γενικά τα εναέρια σουτ που επιχειρεί κάθε τρεις και λίγο. Να δει πώς θα κάνει το γκολ «νορμάλ» κι όχι με τον πιο δύσκολο τρόπο, αυτόν που έχει τις λιγότερες πιθανότητες. Δεύτερον, να είναι πιο συγκεντρωμένος στην τελική προσπάθεια. Αυτό το γκολ με την σχεδόν εξ επαφής άστοχη κεφαλιά που έχασε με τον ΠΑΟΚ, δεν έπρεπε να το χάσει. Όπως ατυχώς και αρκετά άλλα στα προηγούμενα παιχνίδια, που όμως εκείνα δεν είχαν κοστίσει.

• Ο Μπακαμπού είναι πολύ καλός επιθετικός, αλλά θα πρέπει να συνεχίσει έτσι όπως στα τελευταία παιχνίδια και να γίνεται πολύτιμος για την ομάδα. Με τη Λαμία τρεις φορές έδιωξε με κεφαλιά την μπάλα, έχοντας γυρίσει πίσω, σε κόρνερ και φάουλ των φιλοξενούμενων! Ακριβώς έτσι πρέπει να είναι ο φορ στο μοντέρνο ποδόσφαιρο. Να προσφέρει μπρος και πίσω. Και να είναι σταθερός-μόνο στο Αγρίνιο νομίζω ότι δεν είχε κάνει καλή εμφάνιση, παρεμπιπτόντως. Και να συνεργάζεται συνεχώς με τους συμπαίκτες του-όπως ακριβώς κάνει όσο περνάει ο χρόνος και μπαίνει πιο πολύ στην ομάδα.



• Κι αφού μιλάμε για σέντερ φορ-με χαρά βλέπουμε τον Αράμπι να ανεβαίνει-ήταν καλός όταν είχε μπει αλλαγή στο Αγρίνιο, όταν έπαιξε βασικός στην Φράιμπουργκ, όταν είχε μπει αλλαγή με τη Λαμία, στο ένα ημίχρονο που είχε παίξει με τη Ναντ, όταν μπήκε αλλαγή στη Λεωφόρο. Κάπως έτσι έκανε σε αυτά τα ματς ένα γκολ στη Γερμανία και είχε μία ασίστ στη Λεωφόρο. Είναι δε πολύ σημαντικό και οι δύο βασικοί και ντεμί βασικοί φορ του Ολυμπιακού να είναι καλά, για λόγους ευνόητους (αλλά και γιατί ο άλλος φορ, ο Ουί Τζο, είναι άφαντος).

• Απλά στο παιχνίδι στη Λιβαδειά ο Αράμπι είχε μία κατακόρυφη πτώση στην απόδοση του, ρίχνοντας πολύ τις στροφές του σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια. Δεν είναι ότι δεν έβαλε γκολ-άλλωστε δεν μπήκε ποτέ σε φάση, κι όταν το έκανε, μόλις στο 1ο λεπτό, έπρεπε να σουτάρει πιο γρήγορα, καθυστέρησε όμως και κόπηκε. Είναι ότι στα 63 λεπτά που έπαιξε ήταν μόνο λάθη και ελάχιστη παρουσία. Δεν μπορεί τον σέντερ φορ του Ολυμπιακού να τον θυμόμαστε μόνο για δύο καλές στιγμές, μία στην αρχή του ματς όταν συνδυάστηκε ωραία με… κεφαλιές με τον Μασούρα και μία στο β΄ ημίχρονο όταν έκανε ένα πραγματικά υπέροχο τσίμπημα προς τον Μασούρα, αλλά αυτός άργησε και τον πρόλαβε ο τερματοφύλακας.

• Θέλω να ελπίζω ότι απλά ο Αράμπι έβγαλε μία κόπωση από τα παιχνίδια κι από τον τραγικό αγωνιστικό χώρο του γηπέδου της Λιβαδειάς. Το λέω διότι ο Ολυμπιακός τον έχει μεγάλη ανάγκη το ντέρμπι με την ΑΕΚ, είτε παίξει 70, είτε παίξει 20 λεπτά. Και μπορεί, εξάλλου, να παίξουν μαζί και οι δύο επιθετικοί κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού σε 4-4-2, αν πάει κάτι στραβά (φτου φτου φτου).

• Για να είμαστε δε ρεαλιστές, ο Ολυμπιακός έχει πάρει από τους δύο σέντερ φορ του (οι άλλοι δύο, ο Ουί Τζο κι ο Αμπού Καμαρά δεν έχουν κάνει σεφτέ κι ούτε νομίζω θα κάνουν ποτέ με την ερυθρόλευκη…) το μίνιμουμ των γκολ, αλλά και των ασίστ. Κι αν πούμε οκ για τον Μπακαμπού με τα τέσσερα γκολ σε έξι ματς βασικός και δύο αλλαγή, δεν μπορούμε να πούμε οκ για τον Ελ Αράμπι με τα τέσσερα γκολ (συν δύο ασίστ) σε εννιά ματς βασικός και έντεκα αλλαγή.



• Χρειάζεται κι ο Μπακαμπού κι ο Ελ Αράμπι και ΦΥΣΙΚΑ κι όλοι οι παίκτες του Ολυμπιακού να δώσουν παραπάνω πράγματα απ΄ όσα δίνουν. Δεν λέω ότι δεν προσπαθούν η, ότι δεν παίζουν καλά. Όλοι παραδέχονται τη βελτίωση της ομάδας εσχάτως. Αλλά μέχρι εκεί. Δεν θα…πανηγυρίζουμε κιόλας με την ομάδα στο -10 και στο -4 και με 2 βαθμούς στο Γιουρόπα Λιγκ. Η βελτίωση που ξεκάθαρα υπάρχει πρέπει να αρχίσει να συνοδεύεται και με καλύτερα αποτελέσματα και στα πιο μεγάλα και σημαντικά παιχνίδια.

• Για παράδειγμα στη Λεωφόρο αδικήθηκε ο Ολυμπιακός με το πέναλτι στο τελευταίο λεπτό, αλλά εάν ο Μπιέλ πριν σκοράρει με πραγματικά ωραίο τρόπο, έκανε γκολ έστω μία από τις άλλες δύο καταπληκτικές ευκαιρίες που είχε, και στις οποίες σούταρε ως ερασιτέχνης, δεν θα φτάναμε στο 97’ με το ρευστό 1-0. Με τον Ισπανό ειδικά στην πρώτη φάση να έχει όλη την δεξιά γωνία του Μπρινιόλι κενή και να πλασάρει πάνω στον πρώτο στόπερ που βρέθηκε μπροστά του. Και με τον Παναθηναϊκό ατυχώς έγινε το ίδιο που είχε γίνει και στο 1-2 από τον ΠΑΟΚ στο Καραϊσκάκη, με τον Ολυμπιακό από τη μία να φτιάχνει και από την άλλη να πετάει πεντακάθαρες κλασικές ευκαιρίες, μία με τον Μπακαμπού, μία με τον Αράμπι και μία με τον Γκάρι Ροντρίγκες, και τις τρεις με τον τερματοφύλακα Κοτάρσκι εκτός φάσεων, εξουδετερωμένο!

• Όταν σε δύο ντέρμπι χάνεις ένα κάρο ευκαιρίες, κι όχι μόνο αυτό, αλλά βάζεις κι αυτογκόλ (βλέπε Παπασταθόπουλου με ΠΑΟΚ), φτάνεις στο 96’ στη Λεωφόρο με τον Άβιλα και τον Δανό διαιτητή, συγνώμη, αλλά έτσι δεν γίνεται, δεν θα κάνεις τίποτα, όταν μάλιστα ξέρεις ότι θα έχεις κόντρα τη διαιτησία ακόμη και με ξένους διαιτητές πλέον (!!!), άρα πρέπει να είσαι πιο συγκεντρωμένος, προσεκτικός και σοβαρός από ποτέ!

• Ας ελπίσουμε, τώρα, η καμπύλη να συνεχίσει σωστά και να φτάσει αύριο εκεί που θα πρέπει! Ο Ολυμπιακός το ξεκίνησε με ήττα (εντελώς οριακά) 1-2 από τον ΠΑΟΚ, το συνέχισε με ισοπαλία (εκεί φτάσαμε στο τέρμα του οριακού!), ας καταλήξει αύριο με νίκη (κι ας είναι κι αυτή οριακή της οριακής)!