Ολυμπιακός: Τα σκυλιά του πολέμου ορμούσαν όταν η μπάλα έκαιγε…

• Έχω βαφτίσει σε ανύποπτο χρόνο τους παίκτες της ομάδας του Μεντιλίμπαρ «σκυλιά του πολέμου». Βλέπεις λοιπόν το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, το κορυφαίο του ελληνικού ποδοσφαίρου, και καταλαβαίνεις τι σημαίνει «σκυλί του πολέμου». Σημαίνει…

• Να είσαι στο 40ο δευτερόλεπτο του παιχνιδιού και εσύ ως σέντερ φορ (Γιάρεμτσουκ) να ορμάς σαν καμικάζι πάνω στον αντίπαλο γκολκίπερ υποχρεώνοντας τον σε λάθος και να ανοίγεις το σκορ με…τάκλιν και προβολή.

• Να κάνει λάθος ο συμπαίκτης σου αριστερός μπακ, ο Ορτέγκα, και εσύ σαν αριστερό εξτρέμ, ο Ζέλσον, να γυρίζεις πίσω και να καλύπτεις το λάθος του κλέβοντας την μπάλα μέσα από τα πόδια του αντίπαλου.

• Να έχουν την μπάλα έξω από την περιοχή τους οι παίκτες του Παναθηναϊκού και εσύ ως αμυντικό χαφ (Ντάνι Γκαρθία) να βρίσκεσαι τόσο ψηλά, σε θέση κάτι σαν μέσα αριστερά, και με δύο διαδοχικά τάκλιν να κόβεις την ανάπτυξη τους, κερδίζοντας την μπάλα και ξεκινώντας έτσι το δεύτερο γκολ, του Τσικίνιο.

• Να βρίσκεται ο αντίπαλος φορ (Ιωαννίδης) σε θέση γκολ κι ενώ είναι έτοιμος να μειώσει σε 3-2 μόλις πέντε λεπτά μετά το 3-1, εσύ ως στόπερ (Μπιανκόν) να μπλοκάρεις με αυτοθυσία το σουτ που κάνει.

• Να είναι έτοιμος να φύγει ο αντίπαλος κυνηγός από τα πλάγια και εσύ ως στόπερ (Πιρόλα) να φεύγεις σφαίρα προς το αράουτ και να διώχνεις με τάκλιν και προβολή.



• Και είναι κι άλλα πολλά. Σταχυολόγησα τα ίσως πιο σημαντικά, αυτά που σημείωσα.

• Και στέκομαι εκεί, γιατί στο τέλος ένα ντέρμπι το παίρνεις με την ψυχή και την καρδιά σου. Ο Παναθηναϊκός, μην γελιόμαστε, δεν είναι κακός φέτος. Έχει αρκετούς πολύ καλούς παίκτες, όπως ο Ουνάϊ κι ο Τετέ, ενώ ο Βαγιαννίδης εξελίσσεται κι ο Ιωαννίδης έχει δύναμη, ανεξάρτητα από τα προβλήματα νοοτροπίας και χαρακτήρα που βγάζει, ιδίως όταν παίζει με τον Ολυμπιακό. Είχε ευκαιρίες κι ο ΠΑΟ χθες κι αντέδρασε σκοράροντας και δημιουργώντας τόσο μετά το 2-0, όσο και, κυρίως, μετά το 3-1.

• Εκείνο που μέτρησε, όμως, στο τέλος της βραδιάς ήταν η ψυχική δύναμη των παικτών του Ολυμπιακού, που για άλλη μία φορά τα έδωσαν όλα, μπροστά στον κόσμο τους. Έτσι έρχονται και οι συνεχείς τραυματισμοί, όπως τώρα του Ορτέγκα. Από την υπερπροσπάθεια. Έτσι, ωστόσο, έχει χτίσει χαρακτήρα αυτή η ομάδα. Βλέπεις τον Μπιανκόν στο 89’ να κόβει τον Γερεμέγεφ μέσα στην περιοχή του Τζολάκη και να πανηγυρίζει σαν τρελός σε φάση που ο αντίπαλος φορ είχε υποδειχθεί (και ήταν) σε θέση οφσάϊντ.

• Η διαφορά των δύο ομάδων ήταν ότι ενώ ο Παναθηναϊκός δύο φορές μείωσε το σκορ και ξαναμπήκε στο παιχνίδι, τόσο κάνοντας το 2-1 στο 25΄, όσο και κάνοντας το 3-2 στο 75’, ακριβώς τότε, με την μπάλα να καίει, δεν είχαν οι «πράσινοι» τα κότσια να πάνε για το 2-2 και το 3-3. Τα κότσια τα είχαν οι «κόκκινοι». Ορμούσαν τα σκυλιά του πολέμου και έκαναν και το 3-1 και το 4-2...



• Και δεν ήρθε και η πεντάρα, που δεν θα του άξιζε του χθεσινού Παναθηναϊκού, αλλά εύκολα θα έρχονταν, διότι την γλίτωσε σε τρεις περιπτώσεις μετά το 90’ κι ως το 94΄! Μία με τον Κωστούλα που δεν ήθελε πολύ να κρεμάσει από μακριά τον Πολωνό γκολκίπερ…Μία με τον Ιωαννίδη που επέλεξε να αποβληθεί για να μην αφήσει τον Κωστούλα να φύγει μόνος του μπροστά για ένα ακόμη γκολ…Και μία με τον Ζέλσον που κατάφερε κι έχασε και τρίτο γκολ…

• Κατά τα άλλα, να σας υπενθυμίσω τι έγραφα χθες, εδώ: γι΄ αυτό το φοβερό που συμβαίνει ιστορικά με τα ντέρμπι Ολυμπιακός-ΠΑΟ τον Μάρτιο. Με τον ΠΑΟ στο πρώτο δεκαήμερο να κυριαρχεί στα αποτελέσματα και τον Ολυμπιακό στον υπόλοιπο μήνα να είναι αήττητος. Και πλέον να έχει τέσσερις νίκες και τρεις ισοπαλίες σε εφτά παιχνίδια!

• Κάποιοι δεν τα πιστεύουν αυτά, όμως είδατε ότι γίνονται πάντα!