Ολυμπιακός: Το κίνητρο παίζει πάντα μεγάλο ρόλο

• Απολύτως λογικά οι δύο πιο δραστήριοι και ζωντανοί παίκτες του Ολυμπιακού χθες ήταν αυτοί που είχαν το πιο μεγάλο κίνητρο, δύο από τους θεωρούμενους ως αναπληρωματικούς. Κι αναφέρομαι στον Στάμενιτς και στον Μπρούνο.

• Ο Στάμενιτς αν δεν έκανε τις ίδιες δύο κουταμάρες που κάνει κάθε φορά που παίζει (ένα σουτ από μακριά στο πουθενά και μία πάσα αβίαστα στο αράουτ) και που δημιουργούν εκνευρισμό και του στερούν τις εντυπώσεις, θα είχε μία πολύ θετική παρουσία κόντρα στον ΟΦΗ-και των 11 και των 10 παικτών.

• Ο κεντρικός χαφ του Ολυμπιακού έτρεξε πάρα πολύ, έκλεψε πολλές μπάλες, έκοψε, έκανε τάκλιν, μάρκαρε πιεστικά ψηλά όπως ζητάει ο προπονητής, αλλά και επιχείρησε να περάσει μπάλες στον σέντερ φορ, άλλαξε το παιχνίδι με 40άρες πάσες, ενώ για πρώτη φορά τον είδαμε δύο φορές να χώνεται σαν κρυφός φορ.

• Ναι, του λείπει αυτό το κλικ για το κάτι παραπάνω, που θα κάνει τη διαφορά. Όπως μία πάσα προς τον Ρόντινεϊ, που έπρεπε να είναι καλύτερη. Η, ένα κοντρόλ στην αντίπαλη περιοχή που έπρεπε να είναι καλύτερο. Αλλά τον έβλεπες να δουλεύει πάρα πολύ από το πρώτο έως το τελευταίο λεπτό, έστω και με κάποιες επιπολαιότητες που δεν λέει να κόψει.

• Κάποια στιγμή, προς το τέλος του αγώνα, είχε μία εντυπωσιακή προσπάθεια, με την οποία αρχικά έκοψε την μπάλα και στη συνέχεια βάζοντας τα πόδια στη φωτιά κέρδισε και κόντρα πασάροντας και βγάζοντας τον Βέλντε φάτσα με τον γκολκίπερ. Και λίγο μετά, στο 89’, τον είδαμε να κάνει δυναμικά ένα τάκλιν ανακόπτοντας επίθεση του ΟΦΗ, που, σημειωτέον, παρότι έπαιζε όλο το β΄ ημίχρονο με 10 παίκτες, ποτέ δεν παράτησε το παιχνίδι κι αν δεν ήταν καλοί οι αμυντικοί του Ολυμπιακού σε αυτό το διάστημα, θα κινδύνευε ο Τζολάκης.



• Πολύ ζωντανός ήταν κι ο Μπρούνο, που έκανε δική του την αριστερή πλευρά, έστω κι αν δύο φορές έκανε σοβαρά λάθη, πασάροντας έξω από την περιοχή του Τζολάκη σε αντίπαλο, κάτι που δείχνει έλλειψη συγκέντρωσης.

• Από την άλλη, δεν μπορείς να υποτιμήσεις ότι καθάριζε σέντρες ψηλά και χαμηλά, ότι είχε καλές καλύψεις, ότι κοίταζε να βγει πρώτος, αλλά και ότι έβγαινε μπροστά, συχνά με καλές πάσες κι όχι κακές σέντρες και γυρίσματα. Είναι αθλητικός και δυναμικός, κάτι καλό, αλλά και με ανάγκη να το «ελέγχει» το πράγμα καλύτερα. Για παράδειγμα, χθες έκοψε πολύ ωραία με προβολή, όμως σε μία άλλη στιγμή έκοψε με φάουλ σε καλή θέση.

• Αν μη τι άλλο δείχνει ο Νιγηριανός διεθνής αριστερός μπακ ότι μπορεί ο προπονητής να ποντάρει πάνω του. Ο Βέλντε, που έπαιξε πιο μπροστά του από αριστερά, ήταν ο…γνωστός Βέλντε: ικανός για το καλύτερο και το χειρότερο.

• Τον βλέπεις, από τη μία, να κάνει εντυπωσιακές κούρσες, να σεντράρει, να σουτάρει, να κερδίζει φάουλ και κάρτες, να αλλάζει παιχνίδι. Και τον βλέπεις, από την άλλη, να κάνει πράγματα ακατανόητα. Να βγαίνει μία και δύο φορές αράουτ μαζί με την μπάλα! Να τον κόβει ο αντίπαλος μπακ η, και εξτρέμ, με μεγάλη ευκολία. Να μην μπορεί να ολοκληρώσει μία καλή προσπάθεια του με ένα πραγματικά επικίνδυνο σουτ. Να μην δίνει μία πάσα σε συμπαίκτη του, που βρίσκεται σε καλύτερη θέση.

• Σίγουρα δεν έχει την καλύτερη ψυχολογία βλέποντας ότι ο προπονητής δεν του δίνει τις ευκαιρίες που θα ήθελε ο Νορβηγός για να καθιερωθεί, όμως θα βοηθούσε πολύ και μία αυτοκριτική. Το ίδιο και τον Γιάρεμτσουκ, που κατάφερε χθες κι έχασε ένα από τα πιο εύκολα γκολ της χρονιάς, κάτι που ατυχώς δεν συμβαίνει για πρώτη φορά.



• Δεν θα είναι παράλογο εάν επηρεάστηκε από την απίστευτη ευκαιρία που έχασε, καθώς μέχρι τότε ήταν αρκετά κινητικός και «μέσα» στο παιχνίδι, όμως η αστοχία του πραγματικά είναι φοβερή, όπως αποδείχθηκε και σε μία φάση που έκανε επιθετικό φάουλ (ορθά υποδείχθηκε από τον διαιτητή Ευαγγέλου), με την κεφαλιά του να φεύγει πολύ άουτ.

• Κι είναι απορίας άξιον πώς ενήργησε σε εκείνη τη φάση στο β΄ ημίχρονο, που ενώ έφυγε ωραία πίσω από την πλάτη της άμυνας του ΟΦΗ και επέλεξε να σουτάρει (άστοχα) από πολύ πλάγια, σχεδόν από την γραμμή του άουτ. Δηλαδή, δεν τα βάζει τα γκολ προ κενής εστίας, και θα έβαζε το γκολ περνώντας την κλωστή από τη βελόνα;