Το κομβικό σημείο για τον Ολυμπιακό, οι 14 παρατάσεις και τα 17 πέναλτι!

* Από την αρχή της προετοιμασίας του έως και σήμερα ο Ολυμπιακός έχει δώσει 12 αγώνες, έξι φιλικούς και έξι επίσημους. Έχει κερδίσει μόνο τους δύο. Τους μόνους δύο στους οποίους κράτησε το μηδέν, με την ΑΖ Άλκμααρ (1-0) και με τον ΠΑΣ (2-0), στο Καραϊσκάκη και τους δύο.

* Εύκολα αντιλαμβάνεται ο καθένας ότι στην αυριανή ρεβάνς με τον Απόλλωνα Λεμεσού θα είναι κομβικό για τον Ολυμπιακό να κρατήσει το μηδέν. Διαφορετικά, για να κερδίσει, κι έτσι, να προκριθεί, θα πρέπει να βάλει μίνιμουμ δύο γκολ. Ατυχώς δε, βάσει των δεδομένων αυτό θα πρέπει να έχουμε υπόψιν μας, πολύ απλά γιατί από τα 12 παιχνίδια του έχει διατηρήσει το μηδέν πίσω στα δύο, στα δυο που κέρδισε και στο 0-0 με την πολωνική Κρακόβια.

* Κι αυτό που λέω είναι ότι στον Ολυμπιακό πρέπει να είναι προετοιμασμένοι και για παράταση και για πέναλτι ακόμη. Από την στιγμή που σχεδόν όλα τα παιχνίδια τους (με εξαίρεση το καταστροφικό 0-4 από τη Μακάμπι μέσα στον Πειραιά) είναι στο όριο και κρίνονται στη λεπτομέρεια και έχουν έρθει ισόπαλα (όλα 1-1, με Μακάμπι στη Χάιφα, με Σλόβαν στο Καραϊσκάκη, με Σλόβαν στην Μπρατισλάβα και με Απόλλωνα στη Λευκωσία), είναι αυτονόητο ότι πρέπει να είναι έτοιμοι και για παράταση και για πέναλτι, όπως άλλωστε συνέβη στη ρεβάνς της Σλοβακίας, όπου το σκορ έγινε 2-2 στην παράταση, με τον Ολυμπιακό να περνάει στα πέναλτι.



* Ξέρετε πόσες προκρίσεις στα φετινά καλοκαιρινά προκριματικά έχουν κριθεί στην παράταση; 14! Και στα πέναλτι; 17! Διότι, εκτός των άλλων, δεν ισχύει ο κανόνας για το πλεονέκτημα του εκτός έδρας γκολ και τα παιχνίδια που τελειώνουν ισόπαλα πάνε σε αυτές τις διαδικασίες. Άρα, σημασία έχει και τι πάγκο θα έχεις, ώστε να κάνεις αλλαγές για να βοηθάνε την ομάδα σου, αλλά και να είσαι πανέτοιμος για τα πέναλτι.

* Κι αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, και με την Σλόβαν που πέρασε, ο Ολυμπιακός είχε τρεις καλές εκτελέσεις (από Μπουχαλάκη, Μασούρα, Βαλμπουενά), μία κακή (αστόχησε ο Κούντε) και μία (του Αβιλα), στην οποία στάθηκε τυχερός γιατί ενώ τον ψώνισε ο αντίπαλος γκολκίπερ και το κτύπημα δεν ήταν καλό, τελικά κατέληξε στα δίκτυα. Θα έλεγα ότι ήταν η εκτέλεση του Άβιλα το ίδιο κακή με εκείνη του Χασάν πέρυσι στη Βουλγαρία, στη διαδικασία των πέναλτι μετά το 2-2 και τότε με τη Λούντογκορετς. Απλά τότε ο Χασάν το είχε χάσει, ενώ τώρα ο Άβιλα ήταν πιο τυχερός.

* Όπως ίδια ήταν τα πέναλτι (άστοχα, ψηλά και προς την ίδια πλευρά) και του Βαλμπουενά πέρυσι και του Κούντε φέτος…