Όταν Έλληνες αποθεώνονται σε τουρκικά συνθήματα!

Η Τουρκία, η χώρα από την οποία κατάγομαι δηλαδή, είναι «ο εξ ανατολών κίνδυνος» της Ελλάδας, ο μεγαλύτερος εφιάλτης, το αναμφισβήτητα αγαπημένο στοιχείο των ελληνικών ΜΜΕ…

Το είχα γράψει και πριν: Όταν διαβάζω ελληνικά άρθρα με τους τίτλους «Οι Τούρκοι…», η εικόνα που έρχεται στο μυαλό μου είναι εξής: Μια ομάδα Τούρκων, ντυμένοι όπως οι γενίτσαροι, (φυσικά) με μούσια και μουστάκια, μέσα στη σκόνη, τρέχουν προς εμάς με οργισμένα πρόσωπα. Αντί να γραφτεί το όνομα της χώρας, επιμονή στους (βαρβάρους) Τούρκους.

Αυτό αποτελεί ένα εξαιρετικά πετυχημένο παράδειγμα προπαγάνδας. Εν τέλει δέχομαι ερωτήσεις εδώ, στη γειτονική χώρα, σαν να μου τις έκαναν κάποιοι Νορβηγοί, οι οποίοι είχαν αποκτήσει την μοναδική ιδέα για την Τουρκία μέσω της ταινίας Midnight Express… Όπως το δήλωσε ο σκηνοθέτης της εν λόγω ταινίας, ήταν μια αξιοθαύμαστη δυσφήμιση της Τουρκίας.

Ωστόσο, η προπαγάνδα δεν εφευρέθηκε εδώ, σε μια χαλαρή καφετέρια του Κουκακίου. Όλες οι χώρες την εκμεταλλεύονται. Είναι πανταχού παρούσα. Όμως, υπάρχουν κάποιες στιγμές, κάποιες προϋποθέσεις μέσω των οποίων οι προκαταλήψεις, τα τέκνα της προπαγάνδας αναιρούνται.

Ο αθλητισμός καθιστά το καλύτερο παράδειγμα για αυτή την αναίρεση. Η αντίστοιχη προπαγάνδα στην Τουρκία για την Ελλάδα, αναιρείται από τους δύο Έλληνες: Όχι! Δεν γίνεται από τον Τσίπρα και τον Καμμένο φυσικά. Γίνεται από τον Κώστα Σλούκα και τον Κώστα Μήτρογλου.



Ο πρώτος είναι ο διακεκριμένος παίκτης της Φενέρμπαχτσε, ο τελευταίος παίζει για την Γαλατασαράι. Η Φενέρ είναι ένας σύλλογος μια ομάδα που διαθέτει περίπου 20 εκατ. οπαδούς μόνο εντός της χώρας (οι Τούρκοι του εξωτερικού, το Αζερμπαϊτζάν είναι εκτός) και ο Σλούκας δήλωσε πως «μετά την οικογένειά μου, το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή μου είναι η Φενέρμπαχτσε».

Ποιος Τούρκος θα άλλαζε εγκαρδίως το ιστορικό τουρκικό σύνθημα «άλογο-γυναίκα-όπλο» (τα τρία ζωτικά στοιχεία του ενός) σε «άλογο-γυναίκα-Έλληνας γκαρντ»; Έτσι φωνάζουν για τον Σλούκα. Σχεδόν κάθε φορά που παίζει η ομάδα μπάσκετ εντός έδρας, κρεμιόνται ελληνικές σημαίες από τους «Τούρκους»…



Και μετά ο Μήτρογλου. Η Γαλατασαράι είναι ένας σύλλογος, για τον οποίο δεν ξέρουμε πόσους οπαδούς διαθέτει, αλλά γνωρίζουμε πολύ καλά ότι κατέχει περισσότερους από ότι διαθέτει η Φενέρ (εδώ μπαίνουν τα οπαδικά).

Μετά το γκολ που έβαλε την περασμένη Κυριακή στο 95’ ακούστηκε από τα μεγάφωνα το τραγούδι «στο τρελοκομείο» του Κιάμου. Μέσα σε μια τέτοια ατμόσφαιρα. όλο το γήπεδο φώναζε ένθερμα το όνομα του Έλληνα σκόρερ.

Η ταχεία δημιουργικότητα των οπαδών, εκείνο το βράδυ ανάπτυξε το σύνθημα “God of goal: Mitroglou». Στο social media, τα σχόλια με άρωμα «όποιοι βρίζουν τον Μήτρογλου επειδή είναι Έλληνας, είναι τέρμα βλάκες» πήραν τα περισσότερα likes.

Αυτά που λέμε δεν είναι καθόλου ασήμαντα. Δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι ακολουθούν καθημερινά αυτούς τους συλλόγους. Όπως συμβαίνει και με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, οι αθλητές είναι μερικές φορές πολύ περισσότερα ικανοί από τους πολιτικούς στο δρόμο ανάπτυξης γεφυρών μεταξύ λαών και «αναίρεσης» των ρατσιστών.

Το βιογραφικό

Ο Μπατουχάν Γκιουλσάχ σπούδασε δημοσιογραφία στην Κωνσταντινούπολη, στο Πανεπιστήμιο Μαρμαρά. Τώρα σπουδάζει Πολιτικές Επιστήμες και Ιστορία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, την ακαδημαϊκή περίοδο 2017-18, ήταν στο τμήμα ανθρωπολογίας του University of Sussex.