Ροναλντίνιο: Απλώς ο καλύτερος

Κουίζ: Τι είναι αυτό που μπορεί να κάνει 98.000 ανθρώπους να το κοιτούν χωρίς κανείς από αυτούς ασυναίσθητα να μπορεί να πάρει τα μάτια του από πάνω του, ενώ ταυτόχρονα διαγράφεται ένα χαμόγελο απόλυτης ευχαρίστησης στο πρόσωπό του; Τι είναι αυτό που δεν νευριάζει όσο και αν το κλωτσάς, όσο και αν κάτι δεν του αρέσει; Τι είναι αυτό που μπορεί να σε ντριπλάρει ακόμη και μέσα σε ασανσέρ (για 2 άτομα); Τι είναι αυτό που, πάνω σε ένα κομμάτι γης 105x70 καλυμμένο με χορτάρι, μπορεί να κάνει το αδιανόητο να μοιάζει ρουτίνα;

Εάν υπάρχει ένας ποδοσφαιριστής που μπορεί να κάνει τα δέκα πιο δύσκολα πράγματα που μπορεί κάποιος να σκεφτεί με την μπάλα στα πόδια κατά τη διάρκεια ενός ποδοσφαιρικού αγώνα, να χαμογελάει και στα 90 λεπτά είτε χάνει, είτε κερδίζει, είτε… πονάει, να έχει τη μοναδική ικανότητα να αναγκάζει και τους πλέον μισητούς αντιπάλους να υποκλίνονται μπροστά του, αλλά κυρίως να κάνει τον θεατή να προσμένει το επόμενο «μαγικό» σαν το μικρό παιδί που ξυπνά μες τα ξημερώματα της 1ης Ιανουαρίου για να δει τι του έφερε ο Άγιος Βασίλης, τότε αυτός δεν μπορεί παρά να είναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής στον κόσμο. Αυτός είναι ο Ροναλντίνιο, ο Βραζιλιάνος «μάγος» της Μπαρτσελόνα.

Το προφίλ του

Όνομα: Ρονάλντο Ντε Άσις Μορέιρα
Ημερομηνία γεννήσεως: 21 Μαρτίου 1980
Τόπος γεννήσεως: Πόρτο Αλέγκρε, Βραζιλία
Ύψος: 1,81μ.
Βάρος: 80χγμ.

Το βιογραφικό του

Ο Ρονάλντο Ντε Άσις Μορέιρα, όπως είναι το πλήρες όνομά του γεννήθηκε στις 21 Μαρτίου του 1980 στο Πόρτο Αλέγκρε της Βραζιλίας. Όπως κάθε νεαρός Βραζιλιάνος, ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο από πολύ μικρή ηλικία στις παραλίες. Το «αστέρι» του άρχισε να λάμπει το 1997, όταν αναδείχθηκε πρωταθλητής και πρώτος σκόρερ στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νέων της Αιγύπτου, ενώ την ίδια χρονιά ξεκίνησε την καριέρα του και στη Γκρέμιο, πραγματοποιώντας εξαιρετικές εμφανίσεις. Στην ομάδα του Πόρτο Αλέγκρε παρέμεινε για τρία χρόνια από το 1998 έως το 2001. Στις 26 Ιουνίου του 1999, ήρθε η στιγμή που περίμενε ονειρευόταν σε όλη του τη ζωή, το ντεμπούτο του στην Εθνική Βραζιλίας. Μάλιστα, η πρώτη του συμμετοχή στη «σελεσάο», στο ματς κόντρα στη Βενεζουέλα για το Κόπα Αμέρικα, το οποίο τελικά και κατέκτησε, συνοδεύθηκε από ένα εντυπωσιακό γκολ.

Το όνομα του νεαρού Ροναλντίνιο είχε αρχίσει ήδη να σιγοψιθυρίζεται στα διοικητικά συμβούλια των μεγαλυτέρων ευρωπαϊκών ομάδων. Το Πόρτο Αλέγκρε ήταν πλέον πολύ μικρό για να χωρέσει το ταλέντο του. Τελικά, οι Γάλλοι της Παρί Σεν Ζερμέν αποδείχθηκαν πιο γρήγοροι από όλους, καταφέρνοντας το καλοκαίρι του 2001 να αποσπάσουν την υπογραφή του μικρού «μάγου», για τα επόμενα πέντε χρόνια, έναντι του ποσού των 4.5 εκατομμυρίων δολαρίων. Τον πρώτο καιρό όλα ήταν μαγικά στο Παρίσι. Ο κόσμος τον αγαπούσε και αυτός ξεδίπλωνε το ταλέντο του, κάνοντας ταυτόχρονα τους διοικούντες την ομάδα να τρίβουν τα χέρια τους, καθώς έβλεπαν την τιμή του να εκτοξεύεται στα ύψη. Όμως η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη. Ο προπονητής του, Λουίς Φερναντέζ, τον κατηγόρησε ότι ενδιαφερόταν περισσότερο για τη νυχτερινή ζωή στο Παρίσι παρά για το ποδόσφαιρο και οι φίλαθλοι της ομάδας τον θεωρούσαν κακομαθημένο καθώς έδινε το 100% των δυνάμεών του μόνο στα μεγάλα και κρίσιμα παιχνίδια, καταδικάζοντας έτσι την ομάδα του που στηριζόταν πάρα πολύ σε αυτόν, στο να χάνει πολλούς βαθμούς στα ματς με αντιπάλους χαμηλότερης δυναμικότητας.

Αυτός όμως συνέχιζε να κάνει αυτό που ήξερε καλά. Σε ηλικία μόλις 22 ετών, το καλοκαίρι του 2002, στέφθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής με την φανέλα της «σελεσάο» στα γήπεδα της Κορέας και της Ιαπωνίας, ανεβάζοντας κι’ άλλο τις μετοχές του στο Χρηματιστήριο του Ποδοσφαίρου. Η αγωνιστική κατρακύλα για την Παρί όμως είχε ήδη αρχίσει. Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν το ότι η ομάδα του Παρισιού δεν κατάφερε να προκριθεί στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις για το 2003. Έτσι, όταν ο Ροναλντίνιο δήλωσε δημόσια πως ήθελε να φύγει, οι μεγαλύτεροι ευρωπαϊκοί σύλλογοι ξεκίνησαν… πόλεμο. Πιο πιθανός προορισμός φαινόταν πως θα ήταν το Μάντσεστερ και η Γιουνάιτεντ, καθώς μάλιστα ο Άλεξ Φέργκιουσον είχε ταξιδεύσει προσωπικά στο Παρίσι για τις διαπραγματεύσεις. Ένας ακόμη πιθανός προορισμός ήταν η Ρεάλ Μαδρίτης, από όπου ασκούσαν αφόρητη πίεση οι φίλοι και συμπαίκτες του στην Εθνική Βραζιλίας. Για ακόμη μια φορά ο Ροναλτνίνιο όμως ακολούθησε (και) την καρδιά του, υπογράφοντας στην Μπαρτσελόνα, τη φανέλα της οποίας όπως δήλωσε ονειρευόταν να φορέσει από μικρό παιδί και έτσι έγινε το τέταρτο βραζιλιάνικο «Ρ» που θα αγωνιζόταν στους «μπλαουγκράνα», μετά τον Ρομάριο, τον Ρονάλντο, και τον Ριβάλντο.

Όπως αναμενόταν, η Μπαρτσελόνα άρχισε να κάνει… απόσβεση των 27 εκ. ευρώ που ξόδεψε από την πρώτη κιόλας χρονιά, όταν ο Ροναλντίνιο την πήρε από το χέρι και την οδήγησε στη δεύτερη θέση και στο Τσάμπιονς Λιγκ. Οι εμφανίσεις του με τη φανέλα της «Μπάρτσα» αλλά και της Εθνικής οδήγησαν τη ΦΙΦΑ στις 20 Δεκεμβρίου του 2004, στο να τον ανακηρύξει κορυφαίο ποδοσφαιριστή της χρονιάς, ξεπερνώντας τον Τιερί Ανρί και τον Αντρέι Σεφτσένκο. Η καλύτερη σεζόν όμως ήταν η επόμενη. Ο Ροναλντίνιο ήταν ο ηγέτης της Μπάρτσα καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς, οδηγώντας τη εκ του ασφαλούς στο πρώτο της πρωτάθλημα μετά το 1999 και φτάνοντας τη μόνος του λίγα λεπτά μακριά από την πρόκριση στους «8» του Τσάμπιονς Λιγκ, με την Τσέλσι του Ζοζέ Μουρίνιο να… καταβάλει τελικά την αντίστασή του. Η συνέχεια της χρονιάς ήταν ανάλογη, αφού το καλοκαίρι, κατέκτησε ένα ακόμη τρόπαιο με την Εθνική Βραζιλίας, το Κύπελλο Συνομοσπονδιών, στα γήπεδα της Γερμανίας. Το συμβόλαιό του με την Μπαρτσελόνα λήγει στις 30 Ιουνίου του 2010.

Το παλμαρέ του

Εθνική ομάδα:

1996-97 Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νέων
1998-99 Κόπα Αμέρικα
2001-02 Παγκόσμιο Κύπελλο
2004-05 Κύπελλο Συνομοσπονδιών

Μπαρτσελόνα:

2004-05 Πρωτάθλημα Ισπανίας
2005-06 Σούπερ Καπ Ισπανίας

Ατομικές διακρίσεις:

2003-04 FIFA Καλύτερος ποδοσφαιριστής της χρονιάς

Η καριέρα του στην Γκρέμιο:

1998/99: 5 αγώνες, 0 γκολ
1999/00: 19 αγώνες, 6 γκολ
2000/01: 11 αγώνες, 8 γκολ

Η καριέρα του στην Παρί Σεν Ζερμέν:

2001/02: 34 αγώνες, 12 γκολ
2002/03: 31 αγώνες, 9 γκολ

1 γκολ στο κύπελλο, 3 γκολ στο Λιγκ Καπ,
3 γκολ στο κύπελλο

Η καριέρα του στην Μπαρτσελόνα

2003/04: 45 αγώνες, 22 γκολ

Πρωτάθλημα: 32 αγώνες, 15 γκολ
Κύπελλο: 6 αγώνες, 3 γκολ
Κύπελλο ΟΥΕΦΑ: 7 αγώνες, 4 γκολ

2004/05: 44 αγώνες, 13 γκολ

Πρωτάθλημα: 35 αγώνες, 9 γκολ
Τσάμπιονς Λιγκ: 7 αγώνες: 4 γκολ

2005/06: 14 αγώνες, 10 γκολ

Πρωτάθλημα: 10 αγώνες, 6 γκολ
Τσάμπιονς Λιγκ: 4 αγώνες, 4 γκολ

Η καριέρα του στην Εθνική Βραζιλίας

Συμμετοχές: 61
Γκολ: 27

Αναλυτικά:

Φιλικά: 20 - 10 γκολ
Προκριματικά Μουντιάλ: 17 - 4 γκολ
Μουντιάλ: 5 - 2 γκολ
Κύπελλο Συνομοσπονδιών: 13 - 9 γκολ
Κόπα Αμέρικα: 4 - 1 γκολ
Άλλα: 2 - 1 γκολ