Κι εσύ που πίστευες πως η μπάλα είναι πόλεμος…

Ξεχάστε τα ντέρμπι μίσους που η νίκη αποτελεί μονόδρομο. Βγάλτε απ’ το μυαλό σας ποδοσφαιρικούς αγώνες με οπαδούς-στρατούς και δυνάμεις ασφαλείας να τους προστατεύουν από τους… εαυτούς τους. Μπάλα δεν είναι μόνο ο πόλεμος, σκάνδαλα και υπόγειες διαδρομές. Είναι παιχνίδι, χαρά, δείγμα πολιτισμού κι αλληλεγγύης. Μπάλα δεν είναι όσα μας λίγα μας χωρίζουν, μα εκείνα τα πολλά που μας ενώνουν και το μεσημέρι της Τετάρτης τα είδαμε μπροστά μας.

Δεν έλειψαν και πολλά από το γήπεδο του Αίαντα στην Παραλία Ασπροπύργου. Και κόσμο είχε. Και ομάδες με στολές, σήματα και λάβαρα είχε. Και παιχταράδες που μιλάνε στο τόπι είχε. Και διασημότητες είχε. Τι δεν είχε; Βωμολοχίες, σκοπιμότητες, βεγγαλικά, φανατισμό και μισαλλοδοξία. Άλλωστε ο φακός του Action Images ήταν εκεί για να καταγράψει εικόνες που το μαρτυρούν.

Σε συνέχεια προηγούμενων δράσεών της και αποδεικνύοντας έμπρακτα τις διαφορετικές αρχές που πρεσβεύει σχετικά με το ποδόσφαιρο, η Hasta La Victoria Siempre έδωσε αγώνα συμπαράστασης στους απεργούς στην Ελληνική Χαλυβουργία. Αντίπαλός της, ομάδα που συστάθηκε από τους ίδιους τους εργαζομένους με μερικές προσθήκες παλαιμάχων της Προοδευτικής, όπως οι Καλούδης και Άννης.

Το ότι… τύποι όπως ο Ρότσα, ο Κωφίδης ή ο Πουρσανίδης (ενεργά μέλη της Hasta) διατηρούν ακόμη τρόπους να μιλάνε με τη στρογγυλή θεά, δεν προκάλεσε και μεγάλη έκπληξη, ενώ σίγουρα ο αξεπέραστος Μίμης Παπαϊωάννου στα πηγαδάκια με τους γνωστούς ηθοποιούς Λογοθέτη και Μποσταντζόγλου θα σχολίασαν τις επιδόσεις του Βασίλη Λέκκα ή του Νίκου Μπογιόπουλου.

Οι πραγματικοί πρωταγωνιστές της αναμέτρησης, βέβαια, ήταν οι απέναντι, οι άλλοι. Εκείνοι που συνεχίζουν να διεκδικούν, να αντιστέκονται και διαθέτουν την αξιοπρέπεια να το κάνουν με τιμή και περηφάνια. Είναι αυτοί που δίχως να είναι γνωστοί ή «επώνυμοι», όπως το σύγχρονο lifestyle ξεχωρίζει τους ανθρώπους, δίνουν ονοματεπώνυμο και ταυτότητα στους αγώνες.

Αν τους χρωστάμε κάτι, είναι ένα πράγμα. Στο πρόσωπό τους να δούμε το δικό μας και στη φωνή τους να προσθέσουμε αυτή που βγαίνει απ’ το λαιμό μας. Ίσως έτσι οι χαλυβουργοί νικήσουν κι η λαίλαπα σταματήσει στο ατσάλι. Ίσως έτσι δεν φτάσει η ώρα που το σύστημα θα μας θυμίσει πως έφτασε η σειρά μας…

Με αφορμή το συγκεκριμένο γεγονός, η Hasta la Victoria Siempre εξέδωσε το παρακάτω δελτίο Τύπου:

"Την έμπρακτη συμπαράστασή της στον απεργιακό αγώνα των 400 εργαζομένων στην Ελληνική Χαλυβουργία εξέφρασε η ανθρωπιστική, κοινωνική, αθλητική Κίνηση Hasta la Victoria Siempre, με αγώνα αλληλεγγύης που διεξήχθει με ομάδα των απεργών το απόγευμα της Τετάρτης, στο γήπεδο του Αίαντα (παραλία Ασπροπύργου).

Το σκορ σε μία αναμέτρηση όπως αυτή δεν έχει ποτέ σημασία, καθώς σκοπός των δράσεων της Hasta είναι μέσω του ποδοσφαίρου να αναδειχθεί ο αγώνας των εργαζομένων και, εν τέλει, ο ίδιος ο άνθρωπος. Με τη φανέλα της Κίνησης αγωνίστηκαν ακόμα μια φορά οι Σάββας Κωφίδης, Χουάν Ρότσα, Ηλίας Πουρσανίδης, Λουκάς Καραδήμος, Περικλής Παπαναγής, Γιώργος Ντράγκοβιτς, Στέλιος Σεραφείδης, Νίκος Μπογιόπουλος, Βασίλης Λέκκας κ.α.

Με την ομάδα των απεργών αγωνίστηκαν και ο πρόεδρος του εργατικού σωματείου της Χαλυβουργίας, Γιώργος Σιφωνιός (30 χρόνια μετά την τελευταία φορά που έπαιξε ποδόσφαιρο!), καθώς και ο έφορος Νάσος Παυλάκης. Ενώ στον αγώνα συμπαραστάθηκαν με την παρουσία τους και εκπρόσωποι των παλαίμαχων της Προοδευτικής (Τάκης Καλούδης, Χρήστος Άννης), του συνδέσμου φίλων της Μπαρτσελόνα στην Αθήνα, καθώς και ο πρώην ομοσπονδιακός Γιάννης Παπαδάτος.

Το εναρκτήριο λάκτισμα έκανε ο Μίμης Παπαΐωάννου, ενώ τη συμπαράστασή τους εξέφρασαν με την παρουσία τους και τη συμμετοχή τους στη μικρή συναυλία του Βασίλη Λέκκα και του Πόντιου τραγουδιστή Βασίλη Μιχαϊλίδη, οι ηθοποιοί Ηλίας Λογοθέτης, Γιάννης Μποσταντζόγλου και Τάκης Βαμβακίδης".